▲เจ้าชู้นัก...เดี๋ยวจัดให้▼(YAOI)

▲เจ้าชู้นัก...เดี๋ยวจัดให้▼

 

 

 

ตอนที่16 : ล้างด้วยเลือด 1

 

 

ตั้งแต่กวินกลับมาหลังจากที่นัดสาวไว้ผมก็ไม่รู้ว่ามันไปโดนอะไรมา แต่ผมเห็นมันเกาที่เป้าของมันยิกๆไปมาอยู่ตลอดจนผมแอบขำบ่อยๆซึ่งผมก็ไม่รู้ ว่ามันเป็นอะไร เพราะก็ไม่ได้สนใจแต่เห็นมันหัวเสียตั้งแต่กลับมาก็พอจะรู้ว่าการจับรถไฟมา ชนกันของผมคงจะให้ผลที่น่าประทับ ใจ และพอมันกลับมาถึงห้องไม่ทันไรก็ได้รับโทรศัพท์จากเรย์ว่าพลอยโดนรุมทำร้าย นอนอยู่โรงพยาบาล มันก็เลยต้องมาแบบจนใจ แต่เห็นบอกว่าจะไปหาหมอด้วยพอดี

 

“กว่ากูจะโทรหามึงติดนะ แล้วเมื่อคืนก็ชิ่งกลับก่อนพวกกูอีกนะมึง” เรย์บอกกับกวินทันทีที่เราสองคนเดินเข้ามาในห้องสีขาวสะอาดที่ฉุนไปด้วย กลิ่นยา ตอนนี้ผมกับกวินเรามาเยี่ยมพลอยที่โดนตบตั้งแต่เมื่อคืนจนสภาพดูไม่ได้ เห็นแล้วก็นึกสงสาร แต่เท่าที่ผมพอรู้มา หล่อนก็เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนก่อนๆของกวิน หรือบางทีอาจจะหนักกว่านี้ด้วยซ้ำนะผมว่า

 

“ก็กูเพิ่งเปิดเครื่องเมื่อเช้านี่เอง” กวินบอกพลางเหลือบตามองผมที่ยืนข้างๆเป็นระยะ

 

“แล้วที่กูโทรหามึงทั้งวันล่ะ ทำไมไม่รับ”

 

“เอ่อ...... กูลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ แล้วมึงจะถามเซ้าซี้ให้ได้อะไรวะ แล้วไงอาการเมียมึงเป็นไงบ้าง แล้วนี่ไปโดนใครรุมตบมาล่ะ” กวินบอกก่อนจะเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง ถามถึงพลอยที่ตอนนี้นอนอยู่บนเตียง คงกลัวผมจะรู้ล่ะมั๊งว่าวันนี้ทั้งวันมันไปทำอะไรมา

 

“ก็สภาพอย่างที่เห็น แล้วตรงนั้นก็ดันไม่มีกล้องวงจรปิดอีก เลยไม่รู้ว่าใครป็นคนทำ เพราะพลอยเธอบอกว่าไม่รู้ว่าพวกนั้นเป็นใคร เออ....ว่าแต่หัวเป้ไปโดนอะไรมาอ่ะ” เรย์เล่ารายละเอียดให้กวินฟังก่อนจะหันมาถามเมื่อเห็นแผลบนหน้าผากของผมที่ ตอนนี้ติดพลาสเตอร์กันน้ำเอาไว้เนื่องจากแผลเริ่มแห้งแล้วหลังจากเมื่อคืน ที่กวินมันพาผมไปทำแผลที่โรงพยาบาล

 

“เอ่อ........คือ.....” ผมแสร้งทำท่าทีอึกอักแล้วมองไปที่พลอยก่อนเธอจะหน้าซีดแล้วร้องขึ้นเพื่อเบี่ยงประเด็น

 

 

 

 

“โอ๊ย!!”

 

 

 

 

“เป็นอะไรพลอย เจ็บตรงไหนรึเปล่าให้เรย์ตามหมอมั๊ย” เรย์มีท่าทีตกใจจนลนลานวิ่งเข้าไปหาพลอย

 

“พลอยเจ็บแผลน่ะค่ะเรย์ แต่ไม่เป็นไรแล้วค่ะ”เธอตอบพลางแสร้งยกมือขึ้นจับแผลที่มุมปาก พอรู้ว่าพลอยไม่เป็นอะไรเรย์จึงหันกลับไปคุยกับเพื่อนๆต่ออย่างสนุกสนาน

 

“มึงเป็นอะไรว่ะวินกูเห็นมึงเกาไข่ตั้งแต่เข้ามาล่ะ คันเหรอมึง ไม่ให้เป้ช่วยเกาให้หายคันล่ะว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” แจ็คพูดขึ้นพลางยิ้มล้อๆมาให้กวิน

 

“นี่ทุกคนคะ มาเยี่ยมพลอยกันจริงหรือเปล่าเนี่ย ไม่เห็นสนใจกันเลย” พลอยที่นอนดูคนโน้นคนนี้คุยกันไม่สนใจเธอเลยซักคนจนต้องแสดงอาการเรียกร้อง ความสนใจให้ตัวเองขึ้นมา

 

“แล้วพลอยอยากได้อะไรเหรอ เดี๋ยวเรย์ไปเอาให้”

 

“เปล่าหรอกค่ะ ก็เห็นคุยกันสนุกจนลืมคนป่วยคนนี้แล้วมั๊ง”

 

“โอ๋ๆ ไม่น้อยใจนะ เรย์อยู่นี่ไง ยังไงพลอยก็เป็นที่หนึ่งและสำคัญกับเรย์ที่สุดอยู่แล้ว”

 

“อ้วกกกกกกกก!” แจ็คกับโอมทำถ้าอ้วกพร้อมกันหลังจากที่ฟังเรย์พูดจบ

 

“พวกกูว่าเรากลับกันเหอะ อย่าอยู่เป็นก้างเลยว่ะ เออวินพรุ่งนี้มึงอย่าลืมนัดสำคัญนะโว้ยสงสัยไอ้เปี๊ยกมันยังไม่เข็ดว่ะ อ้อ....แล้วอย่าลืมพาของพนันชิ้นใหม่มึงไปด้วยก็ดีนะ มันคงถูกใจ ฮ่าๆๆๆๆ หายไวๆนะพลอย ไปล่ะ” แจ็คบอกกับกวินก่อนจะหันมาทำสายตากรุ้มกริ่มใส่เมื่อเห็นผมทำหน้าสงสัยว่า พวกมันหมายถึงอะไรกันแล้วหันไปบอกลาพลอยก่อนจะลากโอมออกไป

 

“งั้นกูกลับก่อนนะเรย์” พอเห็นเพื่อนกลับกวินก็บอกลาเรย์อีกคน

 

“วินจะกลับแล้วเหรอคะ อะไรกันมาแป๊บเดียวเองนะ เอ่อเรย์คะ พลอยอยากได้โยเกิร์ตซักถ้วยจังเลย เรย์กับช่วยไปซื้อให้หน่อยได้มั๊ยค่ะ” เธอพูดพร้อมส่งสายตาตัดพ้อมาให้กวินก่อนจะปรับสีหน้าหันไปบอกเรย์ด้วยท่าที อ้อนๆ

 

“ได้จ๊ะ เดี๋ยวเรย์ไปซื้อให้ วินเดี๋ยวกูฝากมึงดูพลอยให้แป๊บนึงสิ”

 

“เดี๋ยวเป้ดูให้ก็ได้ เรย์ไปซื้อเถอะ เห็นวินบอกอยากจะไปหาหมอด้วยนี่นา เป้อยู่เฝ้าพลอยให้เอง ไปเถอะวินกว่าจะรอคิวหมออีกเดี๋ยวมันจะดึกนะ” ผมบอกก่อนจะดันหลังกวินกับเรย์ให้เดินไป พลอยทำหน้าขัดใจพร้อมจิกตาใส่ผมก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเรียบนิ่งเมื่อเห็น เรย์หันมามองด้วยสายตาเป็นห่วงก่อนจะเดินออกไป

 

“เอาผลไม้หน่อยมั๊ยพลอยเดี๋ยวปลอกให้” หลังจากเรย์และกวินออกไปจากห้องแล้วผมก็หันมาสนใจพลอยที่นอนอยู่บนเตียง

 

“หึ แกไม่ต้องมาตอแหลตบตาชั้น เพราะชั้นไม่หลงกลแกหรอก เมื่อคืนแกทำชั้นแสบมากนะ ตอนนี้ไม่ต้องมากระแดะทำเป็นห่วงเป็นใยชั้นเลย ชั้นรู้ว่าแกน่ะมันตัวร้าย” เธอบอกก่อนจะเชิดหน้าและจิกตาใส่ผม

 

“ตายจริง! โดนจับได้ซะแล้วสิ งั้นถ้ารู้ว่าร้าย ก็ควรอยู่ให้ห่างชั้นเอาไว้นะ” ผมบอกก่อนจะเดินไปหยิบมีดกับปลอกผลไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วย่างกรายเดินเข้า ไปหาเธอแบบช้าๆ

 

“กะ....แก จะทำอะไรน่ะ” เธอถามผมด้วยสีหน้าหวั่นๆ

 

“.......................” ผมไม่ตอบเพียงแต่ส่งยิ้มเพชรฆาตไปให้เธอ

 

“นี่ ไอ้บ้า แกจะทำอะไรชั้น อย่าเข้ามานะ ช่ะ.....”

 

 

 

ฉึบ!!!

 

 

 

เสียงมีดปักลงไปบนลูกแอปเปิ้ลสีแดงสดที่อยู่ในกระเช้าบนโต๊ะข้างๆเตียงที่พลอยเธอนอนอยู่

 

“หึหึหึ เอาแอปเปิ้ลแล้วกันนะ เดี๋ยวปลอกให้” ผมบอกก่อนจะดึงมีดออกแล้วหยิบแอปเปิ้ลลูกนั้นขึ้นมาปลอกข้างๆเตียงที่เธอ นอนอยู่พร้อมมองมาที่ผมด้วยสายตาหวาดหวั่น

 

“สามคนนั่นก็มือหนักใช้ได้เลยนะเนี่ยดูจากสภาพเธอแล้วอย่างกับศพไร้ญาติเลย จะว่าไปตอนนี้เธอก็ดูน่าสมเพช โอ๊ะ!น่า สงสารอยู่นะไม่เหมือนกับเมื่อคืนตอนที่เธอตบชั้น ทั้งที่ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย” ผมพูดกับเธอในขณะที่กำลังปลอกแอปเปิ้ลไปด้วยช้าๆ

 

“นี่กะ......แก.........อย่าบอกนะว่าเรื่องเมื่อคืนที่มีคนมารุมตบชั้นมันเป็นฝีมือของแก” หล่อนตะโกนออกมาด้วยความเกรี้ยวโกรธ

 

“แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ” ผมก้มลงไปกระซิบข้างหูเธอเบาๆ ก่อนจะกลับมาปลอกแอปเปิ้ลเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

“แก........คอยดูนะชั้นจะบอกเรื่องนี้กับเรย์แล้วก็จะบอกกับวินด้วยว่าความจริงแล้วแกมันร้ายแค่ไหน”

 

“ก็เอาสิ แล้วเรามาคอยดูกันว่าระหว่างนี้กับเรื่องที่เธอมาคบกับเรย์เพื่อหลอกใช้เค้า เป็นสะพานไปหาเพื่อนสนิทอย่างวิน เรื่องไหนน๊าที่มันจะดูเลวร้ายกว่ากัน หึหึหึ”

 

“แกมันเลวมาก คิดจะแบล็คเมล์ชั้นรึไง ทำไมกันนะคนอย่างกวินถึงได้ตาต่ำมาชอบคนอย่าแกทั้งที่ชั้นรักเค้ามาตั้งนาน แต่เค้ากลับไม่เคยสนใจชั้นเลย แล้วแกที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนอยู่ๆก็มาพรากเค้าไปจากชั้นแล้วยังให้คนมาทำ ร้ายชั้นอีก ถ้าไม่เรียกว่าเลวก็ไม่รู้จะด่าแกว่ายังไงแล้ว”

 

“คนอย่างชั้นไม่เคยทำร้ายใครก่อนชั้นอยู่ของชั้นดีๆแต่พวกแกนั่นแหละที่แส่เข้ามาในชีวิตชั้นมาทำร้ายชั้นจนชั้นเหมือนตายทั้งเป็นแล้วถ้าชั้นจะให้บทเรียนกับ พวกแกได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดความทรมานบ้างมันคงจะเลวไม่ถึงเสี้ยวนึงที่พวก แกเคยทำเอาไว้กับชั้นหรอกมั๊ง ถ้าเธอรู้ว่าชั้นเจอกับอะไรมาบ้างชั้นอยากจะรู้นักว่าเธอจะยังมาว่าชั้นแบบนี้อยู่อีกมั๊ยพลอย” ผมพูดพลางน้ำตาคลอเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆที่ถาโถมเข้ามาในชีวิต จากการกระทำของคนพวกนี้ ทั้งที่ผมไม่เคยรู้จักไม่เคยไปทำอะไรให้พวกมันมาก่อนเลยซักนิด

 

“แกพูดอะไรของแกชั้นไม่เห็นเข้าจะ...........อุ๊บบบบบ!” เธอยังพูดไม่จบผมก็ยัดชิ้นแอปเปิ้ลใส่ปากของเธอเพราะไม่อยากให้เธอถามไม่อยากนึกถึงเรื่องร้ายๆพวกนั้นอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทานให้อร่อยนะ รับรองว่าแอปเปิ้ลลูกนี้ไม่ได้อาบยาพิษแน่นอน”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ลูกต่อไป........ก็ไม่แน่นะ หึหึหึ”

 

 

 

- - - - - TBC - - - - -

สำหรับตอนล้างด้วยเลือดจะแบ่งออกเป็นสองพาร์ทนะครับ

ซึ่งพาร์ทหน้าเราจะมาดูกันว่าเป้จะเอาคืนที่กวินมันเคยถีบตกรถยังไงใบ้ให้แค่ว่างานนี้มีนองเลือด!!!!