รักสุดเเสบของนายเย็นชา

          'โอ้ยยยยยยยยตาอาสึมะ เเม่จะฆ่าทิ้งเลยคอยดู T^T'
          'อย่าอู้สะขัดโรงยิมต่อไป'อาสึมะสั่ง
          'นายก็ทำเองสิย่ะ ปวดเเขนไปหมดเเล้ว:( '
          'หึเรื่องอะไรละนี่คือโทษของเธอที่บังอาจลองดีกับคนอย่างฉัน' อาสึมะพูดพร้อมเเสยะมุมปาก
          'กรี้ดดดดดดด คุณอาสึมะ โทโคโระ มาทำอะไรที่นี่ค่ะ 'เด็กผู้หญิงคนที่น่าตาน่ารักมาถาม
          เพื่อนของผู้หญิงคนนั้นมองหน้าเหมือนจะเอาเรื่อง มาสึโนะ 
          'แหมๆเดี๋ยวนี้มาอยู่กับเด็กเหลือขอสิน่ะ' เพื่อนของอีกคนพูดพร้อมทำปากเบ้
          ชิล์ อะไรกันไม่ชอบหน้าพวกนี้เลย
          'งั้นผมกับก่อนน่ะ' อาสึมะบอก
          'จะไปก็รีบๆไปซะระ :p ' มาสึโนะพูดพร้อมเเลบลิ้นให้ อาสึมะ 
          อาสึมะมองหน้าพร้อมถอนหายใจเเล้วส่ายหัว
          'หึ' เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นเเต่มาสึโนะไม่สนใจเลยไม่คิดอะไร
          'โอ้ยปวดหลังจัง'อาสึโนะพูดพร้อมเปิดประตู 'เอะ...เฮ้อยัยพวกนั้นเเน่เลยช่วยไม่ได้'
          'จงเปิดสะประตะ' แอ้ดดด 
          อาสึมะวิ่งมาอย่างเหนือยหอบ
         'กลับกันได้เเล้วดึกแล้ว'อาสึมะพูดพร้อมทำหน้านิ่ง
        'อะ...เอ่อ..ขะ..ขอบคุนน่ะ'
        'เอะพูดอะไรน่ะ'อาสึมะพูด
        'เปล่าย่ะชิล์จะรีบกลับ'
        'หึ' อาสึมะยิ้ม
         0_0
         'เป็นไรยัยเพี้ยน'อาสึมะพูด
          ' น่ารักดีน่ะตอนนายยิ้ม ' -//-พูดพร้อมหลบหน้า
        'ขอบใจน่ะนัยเพี้ยน'
       'ใครเพี้ยนกันนายชาชัก'
       (ทั้งคู่กัดกันจนไปถึงบ้านอีกคน)