รักสุดเเสบของนายเย็นชา

          'โอ้ยยยยยยยยตาอาสึมะ เเม่จะฆ่าทิ้งเลยคอยดู T^T'

          'อย่าอู้สะขัดโรงยิมต่อไป'อาสึมะสั่ง

          'นายก็ทำเองสิย่ะ ปวดเเขนไปหมดเเล้ว:( '

          'หึเรื่องอะไรละนี่คือโทษของเธอที่บังอาจลองดีกับคนอย่างฉัน' อาสึมะพูดพร้อมเเสยะมุมปาก

          'กรี้ดดดดดดด คุณอาสึมะ โทโคโระ มาทำอะไรที่นี่ค่ะ 'เด็กผู้หญิงคนที่น่าตาน่ารักมาถาม

          เพื่อนของผู้หญิงคนนั้นมองหน้าเหมือนจะเอาเรื่อง มาสึโนะ 

          'แหมๆเดี๋ยวนี้มาอยู่กับเด็กเหลือขอสิน่ะ' เพื่อนของอีกคนพูดพร้อมทำปากเบ้

          ชิล์ อะไรกันไม่ชอบหน้าพวกนี้เลย

          'งั้นผมกับก่อนน่ะ' อาสึมะบอก

          'จะไปก็รีบๆไปซะระ :p ' มาสึโนะพูดพร้อมเเลบลิ้นให้ อาสึมะ 

          อาสึมะมองหน้าพร้อมถอนหายใจเเล้วส่ายหัว

          'หึ' เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นเเต่มาสึโนะไม่สนใจเลยไม่คิดอะไร

          'โอ้ยปวดหลังจัง'อาสึโนะพูดพร้อมเปิดประตู 'เอะ...เฮ้อยัยพวกนั้นเเน่เลยช่วยไม่ได้'

          'จงเปิดสะประตะ' แอ้ดดด 

          อาสึมะวิ่งมาอย่างเหนือยหอบ

         'กลับกันได้เเล้วดึกแล้ว'อาสึมะพูดพร้อมทำหน้านิ่ง

        'อะ...เอ่อ..ขะ..ขอบคุนน่ะ'

        'เอะพูดอะไรน่ะ'อาสึมะพูด

        'เปล่าย่ะชิล์จะรีบกลับ'

        'หึ' อาสึมะยิ้ม

         0_0

         'เป็นไรยัยเพี้ยน'อาสึมะพูด

          ' น่ารักดีน่ะตอนนายยิ้ม ' -//-พูดพร้อมหลบหน้า

        'ขอบใจน่ะนัยเพี้ยน'

       'ใครเพี้ยนกันนายชาชัก'

       (ทั้งคู่กัดกันจนไปถึงบ้านอีกคน)