It's you! รักน่ะ ยัยรูมเมทร่วมห้อง!

6
ภาพหลุด?
พอฉันมาถึงโรงเรียนต่างคนต่างมองฉันเป็นยกใหญ่ ทำไมหรือมีอะไรติดหน้าฉันรึเปล่าเห็นมองกันจัง-o- เอ๊ะ!หรือฉันสวยเกินไปก็เลยมีแต่คนมามุงมอง ฮ่ะฮ่าาา^O^ คนสวยก็อย่างงี้แหละ มีแต่คนมามอง
 
''แย่แล้ว!ซัมซุง'' อะไรจ๊ะ พั้นช์ใครตายหรอ-o-;;
 
''อะไรอ่ะพั้นช์ เรื่องแย่ที่ว่าคือเรื่องอะไร''
 
''ก็เรื่อง แกกับพี่โชนน่ะสิ เป็นข่าวลือไปทั่วเลยน่ะ แกทำอะไรไว้ไม่ระมัดระวังตัวเลย= =''
 
''อะไร ฉันทำอะไรไว้หรอ แล้วเกี่ยวอะไรกับพี่โชน- -''
 
''ทำเป็นตีหน้าซื่ออีกทำอะไรไม่รู้ตัวเลยรึไง ก็แกน่ะเล่นหายไปทั้งคาบนึกว่าไปนั่งขี้ที่ไหน ที่ไหนได้....แกก็ไปจูบกับพี่โชน!! แกก็รู้ว่าฉันชอบพี่โชนและปลื้มเขามากๆแต่แกก็..ทำไปจนได้ สมใจแกแล้วใช่ไหมล่ะ ฉันไม่น่าคบเป็นเพื่อนกับแกตั้งแต่แรกเห็นว่ายังไม่มีเพื่อนตั้งแต่แรกอยู่หรอกน่ะ-*-'' อะไรกันพี่โชนเขาก็รับปากกับฉันแล้วนิว่าจะไม่มีใครรู้แล้วทำไมถึง....ไม่รู้แหละยังไงเรื่องนี้ฉันก็ไม่ผิดเขามาจูบฉันก่อน ใครบอกฉันนั่งขี้=..=! บ้าาามากกก และใครใช้ให้แกคบกับฉัน! ไม่ทราบ=^=;
 
''แล้วแกรู้รึเปล่าว่าใครเอาเรื่องนี้ไปปล่อยข่าว''
 
''ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ได้ยินเขาพูดๆกันก็เลยได้ยินมาแล้วเอามาบอกแกนั่นแหละ ไม่รู้แหละยังไงเรื่องข่าวบ้าบอนี่จะต้องจบ!- -'' แล้วใครอยากให้มันเกิดเล่าาาาา
 
''ยังไงฉันจะต้องไปถามเจ้าตัวให้ได้ว่าเรื่องนี้มันเป็นยังไงกันแน่''
 
 
ณ ห้อง 402
ตอนนี้ฉันได้มาถึงหน้าห้องแล้ว แต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปเพราะกลัวเรื่อง....(น่าจะรู้กันน่ะ)ทำไมพี่โชนต้องทำแบบนั้น ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
 
พี่โชน:Talking
 
''อ่าว ซัมซุงมายืนทำอะไรหน้าห้อง มาเข้ามาก่อนพี่ซื้อกับข้าวเยอะแยะมากิ....'' ในระหว่างผมกำลังจะชวนเธอกินข้าวด้วยกันแต่เธอก็ขัดจังหวะไปซ่ะก่อน
 
''พี่โชน...รู้เรื่อง เอ่อ แล้วรึยังค่ะ'' เธอไม่บอกผมก็รู้ ก็เรื่องที่เราจูบกันผมล่ะอยากรู้จริงๆว่าใครเอาเรื่องนี้ไปปล่อยข่าว ฮึ่ย!!- -
 
''อืม พี่รู้แล้วพี่ขอโทษ ที่จริงพี่ก็ไม่อยากให้เรื่องนี้ใครรู้นอกจากเราสองคนแต่สุดท้าย....มีคนรู้จนได้'' ตอนนั้นผมไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องพวกนี้เพื่อนๆผมรู้ได้ไง ใครแอบถ่ายรึเปล่า ตอนนั้นมีแต่คนมองหน้าผม ผมก็เงียบน่ะๆและไอ้พวกติ่งผมทั้งหลายก็เอาไปซุบซิบนินทาสารพัดแล้วล่ะ แต่ตอนนี้ผมอยากจะทำก็คือ...ผมอยากจะขอโทษเธอ ผมรู้ว่ามันน่าอายมากเป็นถึงประธานนักเรียนแต่ต้องมาทำเรื่องงี้เง่าไม่เป็นเรื่องที่ผมก่อไว้ ผมไม่สมควรเป็นมันเลยจริงๆตอนนี้ผมมีสิ่งที่จะพูดแค่นี้แหละ
 
''ขอโทษ? แค่นี้จริงๆเหรอค่ะ พี่รู้ไหมตั้งแต่ฉันเป็นรูมเมทพี่ไม่มีวันไหนเลยฉันจะมีความสุข มีแต่เรื่องปวดหัวทั้งวัน''
 
''ไม่มีความสุขเลย?แล้วทีอยู่กับไอ้ริวมันล่ะ นั้นเหรอไม่มีความสุขเห็นหัวเราะขำกับมันได้ทั้งวัน!'' อะไรกัน นี่ผมโมโหใส่เธอเหรอ ผมทำบ้าอะไรลงไป ผมจะทำให้จิตใจให้สงบแต่มันอดไม่ได้ เรื่องไอ้ริว!! มันแย่งแฟนผมแล้วนี่มันต้องการอะไรอีกว่ะ!!
 
''ฉันว่าพี่โชนเข้าใจผิดแล้วล่ะ ริวกับฉันไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่เป็นเพื่อนเฉยๆ''
 
''เพื่อน? เพื่อนกันไม่เห็นสนิทอะไรกันขนาดนั้นก็ได้นิ!!''
 
''แล้วทำไมพี่โชนต้องโมโหด้วยล่ะ!?.....อ่อ เข้าใจแล้วเพราะอย่างนี้น่ะเองพี่สไปรล์จึงขอเลิกกับพี่...ใช่ไหมล่ะ'' อะไร ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้ว สไปรล์เธอเกี่ยวอะไรด้วย...จำได้ว่าเธอแค่ตามไปตบซัมซุงแค่นั้นนี่=^=;;
 
''สไปรล์? เธอเกี่ยวอะไรด้วย'' ผมถามอย่างสงสัย
 
''.....ชั่งมันเถอะ คืนนี้ฉันจะไม่อยู่ด้วยน่ะจะขอออกไปนอนบ้านเพื่อนสักพัก...เรื่องมันเงียบเมื่อไรค่อยมาว่ากัน ไปล่ะ บาย!!''
 
ปังง!!
 
''เดี๋ยวก่อนสิ!! ซัมซุง''
 
พี่โชน:End Talk
 
 
ในขณะที่ฉันพูดจบ ฉันก็รีบวิ่งออกมาจากจุดๆนั้นให้เร็วที่สุดแม้ได้ยินเสียงตะโกนออกมาเป็นช่วงๆ ก่อนที่จะไปห้องฉันไปเจอริวมาเขาเรื่องบางอย่างให้ฉันฟัง คืออย่างงี้เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง ....
 
 
'ซัมซุงๆมานี่หน่อยสิ' เอ๊ะ ใครเรียกฉันหว่า? อ่อนายริวนี่เอง
 
'มีอะไรหรอริว ถ้าเป็นเรื่องนั้นล่ะก็ หยุดแม้แต่จะคิดเลยน่ะ!'
 
'ไม่มีอะไรหรอก เธอ....จะไปหาโชนมันเหรอ อย่าไปเลยเดี๋ยวก็ร้องไห้เปล่าๆ' อะไรของนายนี่เนี่ย! ฉันจะร้องไห้ไปเพื่ออะไร เขาไม่ได้ทำอะไรฉันสักหน่อย
 
'ร้องไห้?ฉันจะร้องไห้ไปเพื่ออะไร นายอย่ามาอำฉันดีกว่าเข้าเรื่องเลย'
 
'เธอคงจะรู้จักสไปรล์สิน่ะ' เอ๊ะ!สไปรล์ไหนน่ะ อ๋อสไปรล์แฟนเก่าพี่โชนนี่เอง
 
'รู้จักสิ ทำไมเหรอสไปรล์เขาเกี่ยวอะไรด้วย?'
 
'งั้น...เธอรู้จักฉายายัยนั่นไหม?' ฉายาอะไรอ่ะ ไม่รู้ๆ
 
'เอ่อ พอจะรู้จักน่ะอะไรอ้วนๆสักอย่างนี่แหละ ทำไมเหรอ เอ๊ะ!หรือว่า...'
 
'ใช่ ยัยนั่นน่ะปลอมตัวเก่ง เป็นคนที่รุมตบเธอนั่นแหละ' หาาาาา สไปรล์เนี่ยน่ะรุมตบฉัน เธอทำไปทำไมกัน
 
'รุมตบฉัน?' เอ๊ะ เรื่องนี้เหมือนพี่โชนเคยเล่าให้ฟังแล้วเลย
 
'ใช่ เธออยากจะแก้แค้นบ้างม่ะ' ก็อยากน่ะ เล่นรุมตบซ่ะขนาดนั้นน่ะ
 
'อืม ก็อยากอยู่น่ะ ทำไมเหรอนายแค้นอะไรเธออีกล่ะ เขาเป็นแฟนนายน่ะ'
 
'แฟน?เธอรู้ได้ยังไง อ๋อ โชนเป็นคนเล่าให้เธอฟังเองสิน่ะ มิน่าล่ะเล่าอะไรพูดอ๋ออย่างเดียว'
 
'ประมาณนั้นนั่นแหละ เอ้อ! นายยังไม่เล่าเรื่องที่นายแค้นเธอเลยน่ะบอกมาก่อน!'
 
'อื้ม เรื่องมันมีอยู่ว่าเธอแค่หลอกใช้ฉันให้เป็นแฟนเพื่อให้โชนหึง ที่จริงเธอยังรักอยู่ ฉันได้ยินมันก็อดใจไม่ไหวเหมือนกัน เธอไม่ได้รักฉันจริงๆก็เลยหาโอกาสแก้แค้นเธอให้ได้น่ะ'
 
'สรุปง่ายๆ อยากให้ฉันช่วยนายว่างั้น?'
 
'ฉลาดนี่! เพราะงั้นฉันก็เลยอยากให้เธอมาช่วยเพราะรู้อยู่เเล้วว่ายังไงเธอก็ต้องโกรธโชนอยู่แล้วนี่! ฉันก็เลยอยากให้เธอมาช่วย ตกลงไหม?'
 
'...ขอคิดดูก่อนน่ะ'
 
'ฉันมั่นใจว่ายังไงเธอก็ต้องมาหาฉัน โอเคไม่เป็นไรเดี๋ยวเจอกัน บาย'
(ที่จริงมีมากกว่านี้น่ะ แต่ขี้เกียจเขียนค่อยเฉลยตอนจบก็แล้วกันเนอะ^^ไม่ว่ากันน้าาาา)
 
 
 
เรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้แหละ เฮ้อ!ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย จะตกลงให้หมอนั่นหรือจะกลับไปหาเขา? ไม่สิ!ในเมื่อฉันโกรธเขาแล้วก็ทำให้ถึงที่สุด ไม่มีทางกลับไปหาเขาเด็ดขาดดด!! ในระหว่างทางที่ฉันเดินฉันก็เจอริวออกมาจากซูเปอร์มาเก็ตและเขาก็หันมาพอดีแล้วยิ้มกริ่มเหมือนเขารู้ว่ายังไงฉันจะมาหาเขายังไงยังงั้นแหละ
 
 
''สรุปคือ?ตกลงใช่ม่ะ^^''
 
''ใช่ ฉันยินดีรับข้อเสนอของนาย''
 
''เยี่ยม!! เริ่มแผนการพรุ่งนี้ก็แล้วกัน''
 
''โอเค''
 
 
 

ซัมซุงงงงงT^Tทำไมทำอย่างนี้ล่ะลูก ฮือๆ แม่ผิดหวังน่ะTT
#เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามชม!!! #อัพแล้วน่ะจ๊ะะะะะ เขิลจูงงงง ตอนนี้มีคนอ่าน200กว่าวิวแล้ว ก็งี้แหละคนเพิ่งหัดแต่ง- -ผิดพลาดอย่างไรแนะนำด้วยน่ะจ๊ะ จะด่าก็ได้ไม่ว่ากันเนอะ^^ จะได้เอาไปปรับปรุงค๊ะะะ