ลมรักนิรันดร์
10.0
เขียนโดย Kookielovely
วันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.52 น.
6 ตอน
4 วิจารณ์
9,016 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 16.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ฝันร้ายกลายเป็นเรื่องจริง1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ไปกลับบ้านกัน"ฉันว่า
"อืม ไป"รินว่าแล้วเดินนำฉันไปก่อน
บ้านพัก....
"อิ่มมั้ยดรีม ข้าวเย็นวันนี้"รินถามขณะที่ฉันกำลังไขประตูบ้าน
"อ้อ..อร่อยดีนะ"ฉันหันไปตอบกลับ
"ก็ดีแล้วล่ะ ไป เข้าบ้านกัน"รินว่าแล้ววิ่งลิ่วเข้าบ้านไป
"จริงๆเลยนะริน"ฉันว่าแบบประชด
ฉันเดินเข้ามาในบ้านแล้วไปที่ห้องของตัวเอง
"มืดจังเลยในห้อง"ฉันเดินมาในห้องแล้วรีบเดินไปเปิดไฟ มันน่ากลัวนี่...
"อ่า กี่ทุ่มแล้วเนี่ย.....2 ทุ่มแล้วเร็วจัง"ฉันว่าพร้อมกับมองนาฬิกาบนข้อมือ มันคือนาฬิกาที่ฟิล์มให้ฉันตอนที่เจอกันเพื่อเป็นของแทนใจ คิดถึงเขาจัง
"ไปอาบน้ำดีกว่า"ฉันว่าแล้วลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าไปอาบน้ำ
ระหว่างที่กำลังอาบน้ำ...
"เอ๊ะ ทำไมวันนี้น้ำมันเย็นๆนะ"ร่างเล็กๆถามตัวเองเบาๆ
สายน้ำวันนี้มันเย็นวาบไปเลยล่ะ นี่ขนาดฉันใช้เครื่องทำน้ำอุ่นนะ แปลกดีจริงๆ
"เย็นผิดปกติแฮะ อุณหภูมิต่ำไปรึไง...........ก็ไม่นี่นา เป็นเพราะอะไรนะ เฮอะ ช่างมันเหอะ"ฉันว่าอย่างเบื่อๆอาจจะโมโหไอ้เครื่องทำน้ำอุ่นมั้ง เฮ้อ
3 นาทีผ่านไป
"เอ้อ หนาวจัง"ฉันว่าแล้วขนลุกซู่ไปทั้งตัว ก็มันหนาวนี่
"แต่งตัวเสร็จแล้ว นอนดีกว่า พรุ่งนี้จะต้องไปส่งรินอีก นอนๆๆ"ฉันบ่นเบาๆแล้วเดินไปปิดไฟ
"ปิดไฟแล้วมันช่าง น่ากลัวจริงๆ มองไม่เห็นอะไรเลยอ่ะ"ฉันพูดอย่างกล้าๆกลัวแล้วรุดไปนอนที่เตียง
~~บรรยากาศมันแลดูวังเวงน่ากลัวจังอ่ะ คงไม่มีอะไรหรอกนะ~~
"อืม ไป"รินว่าแล้วเดินนำฉันไปก่อน
บ้านพัก....
"อิ่มมั้ยดรีม ข้าวเย็นวันนี้"รินถามขณะที่ฉันกำลังไขประตูบ้าน
"อ้อ..อร่อยดีนะ"ฉันหันไปตอบกลับ
"ก็ดีแล้วล่ะ ไป เข้าบ้านกัน"รินว่าแล้ววิ่งลิ่วเข้าบ้านไป
"จริงๆเลยนะริน"ฉันว่าแบบประชด
ฉันเดินเข้ามาในบ้านแล้วไปที่ห้องของตัวเอง
"มืดจังเลยในห้อง"ฉันเดินมาในห้องแล้วรีบเดินไปเปิดไฟ มันน่ากลัวนี่...
"อ่า กี่ทุ่มแล้วเนี่ย.....2 ทุ่มแล้วเร็วจัง"ฉันว่าพร้อมกับมองนาฬิกาบนข้อมือ มันคือนาฬิกาที่ฟิล์มให้ฉันตอนที่เจอกันเพื่อเป็นของแทนใจ คิดถึงเขาจัง
"ไปอาบน้ำดีกว่า"ฉันว่าแล้วลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าไปอาบน้ำ
ระหว่างที่กำลังอาบน้ำ...
"เอ๊ะ ทำไมวันนี้น้ำมันเย็นๆนะ"ร่างเล็กๆถามตัวเองเบาๆ
สายน้ำวันนี้มันเย็นวาบไปเลยล่ะ นี่ขนาดฉันใช้เครื่องทำน้ำอุ่นนะ แปลกดีจริงๆ
"เย็นผิดปกติแฮะ อุณหภูมิต่ำไปรึไง...........ก็ไม่นี่นา เป็นเพราะอะไรนะ เฮอะ ช่างมันเหอะ"ฉันว่าอย่างเบื่อๆอาจจะโมโหไอ้เครื่องทำน้ำอุ่นมั้ง เฮ้อ
3 นาทีผ่านไป
"เอ้อ หนาวจัง"ฉันว่าแล้วขนลุกซู่ไปทั้งตัว ก็มันหนาวนี่
"แต่งตัวเสร็จแล้ว นอนดีกว่า พรุ่งนี้จะต้องไปส่งรินอีก นอนๆๆ"ฉันบ่นเบาๆแล้วเดินไปปิดไฟ
"ปิดไฟแล้วมันช่าง น่ากลัวจริงๆ มองไม่เห็นอะไรเลยอ่ะ"ฉันพูดอย่างกล้าๆกลัวแล้วรุดไปนอนที่เตียง
~~บรรยากาศมันแลดูวังเวงน่ากลัวจังอ่ะ คงไม่มีอะไรหรอกนะ~~
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ