ชีวิตยังคงสวยงาม

  หลังจากที่ผมได้พูดถึงเรื่องราวของทั้งคู่ไปแล้ว ผมอยากจะบอกท่านที่อ่านนี้นะคับว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผู้ชายคนนั้นที่ผมพูดถึงคือ ตัวผมเองคับ เข้าเรื่องเลยละกันนะคับ(ที่ออกมายอมรับตัวเองผมคิดถึง......ตอนที่ผมเขียนลงไป)
 
 หลังจากที่ผมได้แยกกับเธอผมคิดเสมอว่าเธอคงนอกใจผมรึไม่ก็มีแฟนไม่คับ เวลารักใครมากๆคนเราก็จะระแวงไปซะทุกเรื่อง มันเกิดขึ้นกับผมจริงๆคับ เธอมีคนไหม่แต่เธอไม่คิดที่จะบอกผม เราต่างเถียงกันต่างฝ่ายต่างปิดกั้นไม่ยอมถอยกันเลยไม่ยอมกันเลย ผมได้แต่นั่งคิดว่า"นี่หรอปีไหม่ สงสัยจะต้องหาคนไหม่ซะละมั้ง"  ในขนะที่เพื่อนๆที่ต่างยิ้ม ร้องเพลง เต้น เฮฮาปาตี้ ผมดื่มคนเดียว พร้อมมองที่หน้าจอมือถือ กดเบอร์ไว้เพื่อจะโทร พอกดโทรออกได้ประมาณ5วินาที ผมก็ต้องกดวาง เพราะผมไม่รุ้ว่าจะเอาเธอกลับมายังไง ผมจะพูดยังไงหั้ยเธอคนนั้น กลับมา ผมได้แค่มองเบอร์เท่านั้น เพื่อนก็ได้เรียกผมไปร่วมวง เพื่อนต่างถามผมว่า "เฮ้ยแฟนเองไปไหนอ่ะ" ผมซึ่งไม่รุ้ว่าจะตอบยังไงผมได้แค่พูดว่า "อือ จะไปไหนก็ช่างเถอะเองไม่เกี่ยว" เพื่อนก็ขอโทษ แล้วพวกเราก็ปาตี้กันจนถึงใกล้จะเที่ยงคืน มีสายเข้า ผมซึ่งในขนะที่ร่วมวงอยู่ก็ได้ยินเสียงอะไรแม้แต่น้อย ก็ได้ยินแค่เสียงเพลงแดนซ์กับเสียงพวกผม ที่กำลังเมามากจนบางคนนอนลงกับพื้นไปแล้ว 
 
  นอกเรื่องแปป^^ ผมเป็นผู้ชายคนนึงที่คุยกับใครแล้วไม่เคยโดนบอกเลิกนะคับ ไม่ใช่หล่อเลือกได้ แต่ถ้าคนเรามันจะคบกันจริงต้องเข้ากันได้ เหมือน ขั้วบวก กับ ขั้วลบ ที่ต่างขั้วแต่ลงตัวที่อยู่ด้วยกัน สรุปว่าคนเราที่เป็นประเภทชอบอะไรคล้ายๆกัน กินอะไรคล้ายๆกัน ชอบสีเดียวกัน และอื่นๆที่คล้ายๆ ไม่มีทางที่เข้ากันได้ คับ ผมเลยได้เป็ดฝ่ายบอกเองซะก่อน
 
 ผมซึ่งอยู๋ในอาการที่เมามาก ก็ได้หยิบเอามาถือมาดูเวลา ก็ได้เห็นมีสายที่ไม่ได้รับ ผมอยากโทรกลับใจแทบขาดติดอย่างเดียวเพื่อนแย่งไปซะก่อน ถามว่าเอาไปทำไมผมบอกได้แค่ว่าไม่รู้ เพราะผมก็เมามาก ผมนั่งดื่มไปและนึกถึงเรื่องเก่าๆไป ตอนที่ผมเจอเธอครั้งแรกผมแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่า นี่ผมรู้จักคนสวยขนาดนี้ได้ตอนไหน แล้วทำไมเค้าถึงเลือกผม ผมได้มีโอกาสตอนที่เราใช้คำว่าเพื่อนถามคำถามนึงว่า "เฮ้ยแก ทำไมเลือกที่จะคบเรา" เธอตอบผมว่า "ต้าร์เป็นคนดีนะ มากด้วย อยู่ด้วยแล้วสบายใจ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข อยากอยู่กับต้าร์นะ ถึงแม้วันนึงเราต้องต่างคนต่างไป แต่เค้าคิดว่า ต้าร์เป็นตัวของตัวเองมากน่าจะเข้ากับใครได้หลายๆคน" ผมถึงกับปลื้มเลยที่เดียวที่ได้ยินคำพูดแบบนี้ จากคนที่ผมชอบ 
 
 เธอมีพี่ชายที่อายุห่างกับเะอและผมเพียงปีเดียว เป็นพี่ชายที่หวงน้องสาวมาก เป็นพี่ที่เอาใจใส่น้องยังกับแฟนตัวเอง ผมแรกๆก็นึกว่าแฟนเลยคับ เพราะพี่ชายคนนั้นทำหน้าโหดใส่ผมแล้วเดินมาถามผมว่า "เองชอบน้องพี่หรอ พี่ไม่ให้ใครง่ายๆหรอกนะ ถ้าไม่จริงจัง เองในหัวไป" ผมกลัวมาก ก็เดินหันหลังกลับแล้วเดินออกมา เธอก็วิ่งตามผมมาขว้าแขนผมไว้ผมก็ต้องหยุดแล้วหันกลับไปมองพี่ชายเธอ และเธอก็เอ่ยปากพูดเสียงดังมากว่า "นี่พี่ ถึงพี่จะเป็นพี่หนู พี่ก็ทำหั้ยหนูมีความสุขไม่เท่าต้าร์หรอก" เธอหันมาทางผมแล้วก็ยื้มแล้วหยิกที่แก้มผม ทำผมซึ้ง และผมที่หัวผมแล้วพูดว่า "จะดูแลเรายังไงถ้าแกขืนมัวกลัวที่จะพูด" ผมก็สวนกลับไปเลยว่า "เอ้าแกก็ดูแลเราสิไม่ยากเลย" เราสองคนหันหน้ามามองตากัน แล้วก็ ต่างคนต่างยิ้ม (ผมเขิณกว่าเธอคนนั้นอีก) ในตอนนั้นพวกผมต่างมีเรียน ผมก็หาข้ออ้างที่จะออกจากอาการเขิณ เลยบอกเธอว่า "ป่ะ ไปเรียนได้ละเวลาเรียนแล้ว " แล้วผมก็ยิ้ม เธอก็บอกผมมาว่า "เขิณอ่ะเด้ แหมๆๆๆๆๆ ไปละ ไอ่ดำ ไอ่บ้า" แล้วเธอก็วิ่งไปหาเพื่อน ผมที่มองแผ่นหลังเธอตอนวิ่ง ได้ตะโกนไปว่า "เฮ้ยยยยยยยยยยยย จะวิ่งไปไหนสาขาแกอยู่ทางนี้" แล้วผมก็ขำ เธอวิ่งกลับมาและผ่านผมไปจังหวะนั้นเธอพูดเบากับผมว่า "มุขย่ะ" แล้วก็ยิ้ม ผมเลคิดว่า เธอก็เขิณผมเหมือนกันนะเนี๊ย.....................................................
 
  
  หลังจากที่ผมได้พูดถึงเรื่องราวของทั้งคู่ไปแล้ว ผมอยากจะบอกท่านที่อ่านนี้นะคับว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผู้ชายคนนั้นที่ผมพูดถึงคือ ตัวผมเองคับ เข้าเรื่องเลยละกันนะคับ(ที่ออกมายอมรับตัวเองผมคิดถึง......ตอนที่ผมเขียนลงไป)
 
 หลังจากที่ผมได้แยกกับเธอผมคิดเสมอว่าเธอคงนอกใจผมรึไม่ก็มีแฟนไม่คับ เวลารักใครมากๆคนเราก็จะระแวงไปซะทุกเรื่อง มันเกิดขึ้นกับผมจริงๆคับ เธอมีคนใหม่แต่เธอไม่คิดที่จะบอกผม เราต่างเถียงกันต่างฝ่ายต่างปิดกั้นไม่ยอมถอยกันเลยไม่ยอมกันเลย ผมได้แต่นั่งคิดว่า"นี่หรอปีใหม่ สงสัยจะต้องหาคนใหม่ซะแล้วม้าง"  ในขณะที่เพื่อนๆที่ต่างยิ้ม ร้องเพลง เต้น เฮฮาปาตี้ ผมดื่มคนเดียว พร้อมมองที่หน้าจอมือถือ กดเบอร์ไว้เพื่อจะโทร พอกดโทรออกได้ประมาณ5วินาที ผมก็ต้องกดวาง เพราะผมไม่รู้ว่าจะเอาเธอกลับมายังไง ผมจะพูดยังไงให้เธอคนนั้น กลับมา ผมได้แค่มองเบอร์เท่านั้น เพื่อนก็ได้เรียกผมไปร่วมวง เพื่อนต่างถามผมว่า "เฮ้ยแฟนเอง ไปไหน วะ" ผมซึ่งไม่รู้ว่าจะตอบยังไงผมได้แค่พูดว่า "อือ จะไปไหนก็ช่างเถอะเองไม่เกี่ยว" เพื่อนก็ขอโทษ แล้วพวกเราก็ปาตี้กันจนถึงใกล้จะเที่ยงคืน มีสายเข้า ผมซึ่งในขณะที่ร่วมวงอยู่ก็ได้ยินเสียงอะไรแม้แต่น้อย ก็ได้ยินแค่เสียงเพลงแดนซ์กับเสียงพวกผม ที่กำลังเมามากจนบางคนนอนลงกับพื้นไปแล้ว 
 
  นอกเรื่องแปป^^ ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่คุยกับใครแล้วไม่เคยโดนบอกเลิกนะคับ ไม่ใช่หล่อเลือกได้ แต่ถ้าคนเรามันจะคบกันจริงต้องเข้ากันได้ เหมือน ขั้วบวก กับ ขั้วลบ ที่ต่างขั้วแต่ลงตัวที่อยู่ด้วยกัน สรุปว่าคนเราที่เป็นประเภทชอบอะไรคล้ายๆกัน กินอะไรคล้ายๆกัน ชอบสีเดียวกัน และอื่นๆที่คล้ายๆ ไม่มีทางที่เข้ากันได้ คับ ผมเลยได้เป็ดฝ่ายบอกเองซะก่อน
 
 ผมซึ่งอยู่ในอาการที่เมามาก ก็ได้หยิบเอามาถือมาดูเวลา ก็ได้เห็นมีสายที่ไม่ได้รับ ผมอยากโทรกลับใจแทบขาดติดอย่างเดียวเพื่อนแย่งไปซะก่อน ถามว่าเอาไปทำไมผมบอกได้แค่ว่าไม่รู้ เพราะผมก็เมามาก ผมนั่งดื่มไปและนึกถึงเรื่องเก่าๆไป ตอนที่ผมเจอเธอครั้งแรกผมแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่า นี่ผมรู้จักคนสวยขนาดนี้ได้ตอนไหน แล้วทำไมเค้าถึงเลือกผม ผมได้มีโอกาสตอนที่เราใช้คำว่าเพื่อนถามคำถามหนึ่งว่า "เฮ้ยแก ทำไมเลือกที่จะคบเรา" เธอตอบผมว่า "ต้าร์เป็นคนดีนะ มากด้วย อยู่ด้วยแล้วสบายใจ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข อยากอยู่กับต้าร์นะ ถึงแม้วันหนึ่งเราต้องต่างคนต่างไป แต่เค้าคิดว่า ต้าร์เป็นตัวของตัวเองมากน่าจะเข้ากับใครได้หลายๆคน" ผมถึงกับปลื้มเลยที่เดียวที่ได้ยินคำพูดแบบนี้ จากคนที่ผมชอบ 
 
 เธอมีพี่ชายที่อายุห่างเธอและผมเพียงปีเดียว เป็นพี่ชายที่หวงน้องสาวมาก เป็นพี่ที่เอาใจใส่น้องยังกับแฟนตัวเอง ผมแรกๆก็นึกว่าแฟนเลยคับ เพราะพี่ชายคนนั้นทำหน้าโหดใส่ผมแล้วเดินมาถามผมว่า "เองชอบน้องพี่หรอ พี่ไม่ให้ใครง่ายๆหรอกนะ ถ้าไม่จริงจัง เองในหัวไป" ผมกลัวมาก ก็เดินหันหลังกลับแล้วเดินออกมา เธอก็วิ่งตามผมมาคว้าแขนผมไว้ผมก็ต้องหยุดแล้วหันกลับไปมองพี่ชายเธอ และเธอก็เอ่ยปากพูดเสียงดังมากว่า "นี่พี่ ถึงพี่จะเป็นพี่หนู พี่ก็ทำให้หนูมีความสุขไม่เท่า ต้าร์หรอก" เธอหันมาทางผมแล้วก็ยิ้มแล้วหยิกที่แก้มผม ทำผมซึ้ง และผมที่หัวผมแล้วพูดว่า "จะดูแลเรายังไงถ้าแกขืนมัวกลัวที่จะพูด" ผมก็สวนกลับไปเลยว่า "เอ้าแกก็ดูแลเราสิไม่ยากเลย" เราสองคนหันหน้ามามองตากัน แล้วก็ ต่างคนต่างยิ้ม (ผมเขินกว่าเธอคนนั้นอีก) ในตอนนั้นพวกผมต่างมีเรียน ผมก็หาข้ออ้างที่จะออกจากอาการเขิน เลยบอกเธอว่า "ป่ะ ไปเรียนได้ละเวลาเรียนแล้ว " แล้วผมก็ยิ้ม เธอก็บอกผมมาว่า "เขินอ่ะเด้ แหมๆๆๆๆๆ ไปละ ไอ่ดำ ไอ่บ้า" แล้วเธอก็วิ่งไปหาเพื่อน ผมที่มองแผ่นหลังเธอตอนวิ่ง ได้ตะโกนไปว่า "เฮ้ยยยยยยยยยยยย จะวิ่งไปไหนสาขาแกอยู่ทางนี้" แล้วผมก็ขำ เธอวิ่งกลับมาและผ่านผมไปจังหวะนั้นเธอพูดเบากับผมว่า "มุขย่ะ" แล้วก็ยิ้ม ผมเลยคิดว่า เธอก็เขินผมเหมือนกันนะเนี๊ย.....................................................