Kill & Love! พลิกรักนายนักฆ่าหน้ากวน
9.7
12) เกือบจะฝึกเเล้วค่าา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเปลี่ยนสไตล์การเขียนหน่อยเด้อคร่าาา
"ตื่นได้เเล้ว ยัยบ้า!!"
คิรัวร์เรียกฉันเอาเป็นเอาตาย ฉันที่นอนนิ่งๆบนฟูกเเข็งๆ หลับตาพริ้มๆ นอนเหมือนนนอนจริง ไม่ได้ต่างจากนอนตายตาหลับอย่างมีควา่มสุขเลยเเฮะ
เเละฉันก็ไม่คิดจะตื่นด้วย!!
"ไม่ตื่นใช่มั๊ย!?"
คิรัวร์พูดเสียงดังๆหัวเสียเต็มที เเล้วตามที่ฉันได้ยิน เขาเข้ามาใกล้ๆเรื่อยๆ ใกล้มากกกจนตัวเขาสัมผัสกับฉันที่นอนเเข็งทื่อเหมือนศพโดนฉีดฟอร์มารีนไงงั้น
อาอู้ๆ อย่าใกล้นักสิ มโนเก่งด้วยยย >///<
เขาเอานิ้วยาว ขาวซีดมาเเตะที่เอวของฉันเบาๆ เล่นเอาสะดุ้ง ใจสั่นระริก หน้าค่อยๆร้อนขึ้น
ง่าาาาา ก็คนมันเขินนี่>///<
สิ่งที่ฉันสงสัยคือ เขาจะทำอีหยังน้อ!?
--_--
--_--
--_--
จี้ๆๆ
เเวกกกกก คิรัวร์จี้ที่เอวฉันเต็มเหนี่ยวเลยอ่าาาา >M<
"อุว้ากกก ฮ่าๆๆๆ ขอร้อ-- อุ๊ก!! ฮ่าๆๆ หยุด ยู้ดดดดดด ฮ่าาาา อุ๊ๆๆๆ.....อื๋อง๋าาาาาา"
นั่นคือเสียงของฉันหรือ
ไม่จริง
รับไม่ด้ายยยยยยย
"ให้ตายเหอะ ตกม้าตายเพราะบ้าจี้เนี่ยน่ะ บ้าชัดๆ เพี้ยนจริงๆ"
"อย่ามาว่าฉันน่ะ!!!"
ฉันตะโกนออกไปเเก้ขัด หน้าเเตก ยับเยิน เเหลกละเอียดเลยเเฮะT^T
"ว่าเเต่มาที่นี่ทำไม...บอกจุดประสงค์ด้วย!!"
ฉันก็ถามหนีปัญหาเเค่นั้นเเหละT^T
"ฮึ ทีนี้เเหละน่ะ ทำมาเปลี่ยนเรื่อง ..จะเอาสมมติฐานด้วยมั๊ยล่ะ!?"
"ก็ดีน่ะ....อย่าลืมตัวเเปรต้น ตัวเเปรตามด้วยล่ะ^^" <<< Ai_Ai โดนวิทย์เข้าครอบงำสมอง
ปั่นหัวคนเล่นน่ะ ฮิอฺอิ
หน้าคิรัวร์ตอนหัวเสียเป็นเครื่องปรุงชั้นเยี่ยมของอาหารกลางวันเเน่เล้ยยย
"ก็พามาฝึกไง...ลืมเเล้ว? สมองรวน?"
"ป่าวซักหน่อยน้าาา ว่าเเต่จะฝึกยังไงล่ะ"
ฉันยกมือเเสดงคำถาม มองไปรอบๆ ไม่มีสิ่งใดที่บ่งบอกว่าที่นี่คือที่ฝึก เหมือนกับที่พักของยามหรือคนงานมากกว่าอีก
"นี่ไง"
ตุ่้บ
คิรัวร์วางเสื้อเกราะสีดำหนักๆ ไว้บนโต๊ะ ฉันมองหน้าเขาเอียงคออย่างงงๆ
"ใส่ซะ เสื้อเกราะนี่น่ะ"
"หืม?"
ถึงจะงงๆก็เหอะเเต่ไม่ใส่ก็ไม่ได้ คิรัวร์เเผ่รังสีอัมมหิตทั่วห้อง จ้องเเบบไม่ให้หนีไปไหน ยืนกอดอกมองฉันจากด้านหลัง ที่กำลังงวยงงกับเสื้อเกราะนี่
มันใส่ไงฟ่ะนี่ --*--
ชึบ
ฉันยกเสื้อเกราะนั่นมา
ฮึบ หนักเเฮะ
เอามาใส่ด้วยความยากลำบาก นี่มัน.....ไม่ต่ำกว่า50โลเเน่
เเต่1ตันเรายังทำได้ 50โล จิ๊บๆน่าาาา
"เสร็จเเล้ว"
ฉันหันไปทางคิรัวร์ ผายมือเเสดงความเรีบยร้อย คิรัวร์คลายมือที่กอดออกออก เเล้วเดินตรงมาทางฉัน
"ติดผิด--*--"
"หือ?"
เขาขยับมาใกล้ฉันเเล้วขยับเสื้อเกราะ ติดตรงนั้นมั่ง ตรงนี้มั่ง จนฉันรู้สึกว่าใส่สบายขึ้นเเละเหมือน....ติดถูก
เเสดงว่าฉันติดผิดใช่ม้ายยยยย
เเต่ตอนนี้อยู่ใกล้กันมากกกก
เขินมั๊ย ให้ทายยยย
"มาม่ะ ฝึกดีกว่า^^"
คิรัวร์พูดด้วยเสียงร่าเริง เเน่นอนเเฝงนัยเหี้ยมโหดไว้เเน่ๆ รอยยิ้มเปื้อนความเจ้าเล่ห์ไว้อย่างบอกไม่ถูก เเววตาใสซื่อบริสุทธิ์เหมือนลูกเเมวน้อย หากมองกลับกันในด้านร้ายจะมองเห็นเป็นตาเสือตะครุบเหยื่ออยู่
คิดก็หยอง ><;;
ฮาอู้ๆๆ พักนี่ค่อนข้างว่าง ไอขอเน้น ว่าค่อนข้าง อัพช้าบ้างไรบ้างอย่าเพิ่งเบื่อน้าาาเดสสสส
"ตื่นได้เเล้ว ยัยบ้า!!"
คิรัวร์เรียกฉันเอาเป็นเอาตาย ฉันที่นอนนิ่งๆบนฟูกเเข็งๆ หลับตาพริ้มๆ นอนเหมือนนนอนจริง ไม่ได้ต่างจากนอนตายตาหลับอย่างมีควา่มสุขเลยเเฮะ
เเละฉันก็ไม่คิดจะตื่นด้วย!!
"ไม่ตื่นใช่มั๊ย!?"
คิรัวร์พูดเสียงดังๆหัวเสียเต็มที เเล้วตามที่ฉันได้ยิน เขาเข้ามาใกล้ๆเรื่อยๆ ใกล้มากกกจนตัวเขาสัมผัสกับฉันที่นอนเเข็งทื่อเหมือนศพโดนฉีดฟอร์มารีนไงงั้น
อาอู้ๆ อย่าใกล้นักสิ มโนเก่งด้วยยย >///<
เขาเอานิ้วยาว ขาวซีดมาเเตะที่เอวของฉันเบาๆ เล่นเอาสะดุ้ง ใจสั่นระริก หน้าค่อยๆร้อนขึ้น
ง่าาาาา ก็คนมันเขินนี่>///<
สิ่งที่ฉันสงสัยคือ เขาจะทำอีหยังน้อ!?
--_--
--_--
--_--
จี้ๆๆ
เเวกกกกก คิรัวร์จี้ที่เอวฉันเต็มเหนี่ยวเลยอ่าาาา >M<
"อุว้ากกก ฮ่าๆๆๆ ขอร้อ-- อุ๊ก!! ฮ่าๆๆ หยุด ยู้ดดดดดด ฮ่าาาา อุ๊ๆๆๆ.....อื๋อง๋าาาาาา"
นั่นคือเสียงของฉันหรือ
ไม่จริง
รับไม่ด้ายยยยยยย
"ให้ตายเหอะ ตกม้าตายเพราะบ้าจี้เนี่ยน่ะ บ้าชัดๆ เพี้ยนจริงๆ"
"อย่ามาว่าฉันน่ะ!!!"
ฉันตะโกนออกไปเเก้ขัด หน้าเเตก ยับเยิน เเหลกละเอียดเลยเเฮะT^T
"ว่าเเต่มาที่นี่ทำไม...บอกจุดประสงค์ด้วย!!"
ฉันก็ถามหนีปัญหาเเค่นั้นเเหละT^T
"ฮึ ทีนี้เเหละน่ะ ทำมาเปลี่ยนเรื่อง ..จะเอาสมมติฐานด้วยมั๊ยล่ะ!?"
"ก็ดีน่ะ....อย่าลืมตัวเเปรต้น ตัวเเปรตามด้วยล่ะ^^" <<< Ai_Ai โดนวิทย์เข้าครอบงำสมอง
ปั่นหัวคนเล่นน่ะ ฮิอฺอิ
หน้าคิรัวร์ตอนหัวเสียเป็นเครื่องปรุงชั้นเยี่ยมของอาหารกลางวันเเน่เล้ยยย
"ก็พามาฝึกไง...ลืมเเล้ว? สมองรวน?"
"ป่าวซักหน่อยน้าาา ว่าเเต่จะฝึกยังไงล่ะ"
ฉันยกมือเเสดงคำถาม มองไปรอบๆ ไม่มีสิ่งใดที่บ่งบอกว่าที่นี่คือที่ฝึก เหมือนกับที่พักของยามหรือคนงานมากกว่าอีก
"นี่ไง"
ตุ่้บ
คิรัวร์วางเสื้อเกราะสีดำหนักๆ ไว้บนโต๊ะ ฉันมองหน้าเขาเอียงคออย่างงงๆ
"ใส่ซะ เสื้อเกราะนี่น่ะ"
"หืม?"
ถึงจะงงๆก็เหอะเเต่ไม่ใส่ก็ไม่ได้ คิรัวร์เเผ่รังสีอัมมหิตทั่วห้อง จ้องเเบบไม่ให้หนีไปไหน ยืนกอดอกมองฉันจากด้านหลัง ที่กำลังงวยงงกับเสื้อเกราะนี่
มันใส่ไงฟ่ะนี่ --*--
ชึบ
ฉันยกเสื้อเกราะนั่นมา
ฮึบ หนักเเฮะ
เอามาใส่ด้วยความยากลำบาก นี่มัน.....ไม่ต่ำกว่า50โลเเน่
เเต่1ตันเรายังทำได้ 50โล จิ๊บๆน่าาาา
"เสร็จเเล้ว"
ฉันหันไปทางคิรัวร์ ผายมือเเสดงความเรีบยร้อย คิรัวร์คลายมือที่กอดออกออก เเล้วเดินตรงมาทางฉัน
"ติดผิด--*--"
"หือ?"
เขาขยับมาใกล้ฉันเเล้วขยับเสื้อเกราะ ติดตรงนั้นมั่ง ตรงนี้มั่ง จนฉันรู้สึกว่าใส่สบายขึ้นเเละเหมือน....ติดถูก
เเสดงว่าฉันติดผิดใช่ม้ายยยยย
เเต่ตอนนี้อยู่ใกล้กันมากกกก
เขินมั๊ย ให้ทายยยย
"มาม่ะ ฝึกดีกว่า^^"
คิรัวร์พูดด้วยเสียงร่าเริง เเน่นอนเเฝงนัยเหี้ยมโหดไว้เเน่ๆ รอยยิ้มเปื้อนความเจ้าเล่ห์ไว้อย่างบอกไม่ถูก เเววตาใสซื่อบริสุทธิ์เหมือนลูกเเมวน้อย หากมองกลับกันในด้านร้ายจะมองเห็นเป็นตาเสือตะครุบเหยื่ออยู่
คิดก็หยอง ><;;
ฮาอู้ๆๆ พักนี่ค่อนข้างว่าง ไอขอเน้น ว่าค่อนข้าง อัพช้าบ้างไรบ้างอย่าเพิ่งเบื่อน้าาาเดสสสส
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ