Kill & Love! พลิกรักนายนักฆ่าหน้ากวน

ณ หุบเขาคูคูรู
ชิเนะ:คุณเเม่ค่ะ หนูไม่อยากปายยยย  หนูจะกลับบ้านนน น่ะค่ะคุณเเม่ขาาา☆_☆
คุณเเม่:ไม่ได้!! ก็คนอื่นเค้าไม่ว่าง ลูกนั่นเเหละที่ไม่ยอมทำอะไรซักอย่าง!!
เฮ้ออออ   ในตอนนี้ฉันกำลังเถียงกับเเม่เอาเป็นเอาตาย ก็เเค่งานวันเกิดลูกชายคนที่3ของตระกูลที่เป็นญาติเเสนห่างเหืินของฉัน บอกตามตรงเเค่บ้านก็ไม่เคยมา ประตูทางเข้าบ้านก็ยังไม่เคยพบเลยยย ห่างไกลกันขนาดนี้ ทำไมต้องมาร่วมงานด้วยนี่!! เออ จริงสิ ฉันชื่อ ชิเนะ เเอสติน น่ะ มาจากตระกูลนักฆ่า เเต่ไม่อยากจะโม้ ฉันไม่อยากเป็นนักฆ่าซักนิด  ไม่ชอบเลยการทำงานด้านมืด ผิดกฎหมายเเบบเนี้ยเลยยย  ฉันเลยเกือบจะว่างงาน เพราะนานๆทีฝึก นานๆทีก็ไปฆ่าชาวบ้านที่ได้สั่งมา ก็เเล้วเเต่อารมณ์เเหละ ว่าอยากไปไม่อยากไป  ทั้งตระกูลก็ไม่ค่อยไว้ใจฉันซัก้เท่าไหร่อีก-_-
ฉันจำจะต้องนั่งรถเข้ามาในหุบเขาคูคูรู ที่ตั้งของบ้านโซลดิ๊กส์ที่จะร่วมงาน เเต่ฉันเลยว่าบ้านที่ดูมืดมนเเบบนั้นก็คงเเค่กินข้าวร่วมกัน อวยพรสิบวิ  เเค่นั้นเเหละ-_-
พอเข้ามาได้ไม่เท่าไหร่ ก็ใกล้ถึงเเล้ว ทำไมไวจังเเวบเดียวถึงทางเข้าเเล้ว
ฉันกับเเม่รออยู่บนรถ รอให้คนขับรถ ประสานเรื่องกับคนเฝ้าประตูทางเข้า เเล้วเขาก็เดินมา..
คนเฝ้าประตู:คุณหญิงเเละคุณหนูครับ สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับสู่บ้านตระกูลโซลดิ๋๊กส์ อีกไม่ช้าจะมี เฮลิคอปเตอร์มารับท่านทังสองพร้อมผู้ติดตามท่านนั้นน่ะครับ//ชี้ไปที่คนขับรถ
เดี๋ยวน่ะ  เฮ..ลิ คอป..เตอร์.....
บ้าไปเเล้ว...บ้าจริงๆ-●-
 
พึ่บๆ พีั่บๆ ๆๆๆๆ
เเวบเดียว ก็มีเฮลิคอปเตอร์มารับฉันกับเเม่เเละคนขับรถ  โอ้ อลังการเเท้ค่ะ   ต้องขึ้นไปเกือบถึงยอด  เเล้วในที่สุดก็เห็นบ้าน..เอิ่ม...คฤหาสต์...หรือปราสาทดีล่ะเนี่ย  ของตระกูลโซลดิ๊กส์เเล้ว...
 
พอฉันกับเเม่จะลง ก็มีคนมารับ เเล้วต้อนรับ้เข้าคฤหาสต์ (เอาเป็นว่าเรียกงี้ล่ะกัน)
 
 
 
ฝากติดตาม ฝาก้เม้น ฝากโหวตด้วยค่ะ♡♡♡♡