Love Story รักหมดใจเจ้านายที่รัก

"พี่เพย์คะเป็นอะไรรึเปล่า"
"เปล่า"
"พี่โกรธอะไรวารึเปล่า"
"เปล่า"
"งั้นทำไมจู่ๆต้องเดินหนีออกมาด้วย"
"ก็ไม่ทำไมผมแค่ รีบมาทำงาน"
"ตกลงจะไม่บอกใช่มั้ยคะว่าเป็นอะไรงั้นก็ตามใจค่ะอยากทำอะไรก็เชิญ"
"พี่จะบอกก็ได้ พี่ไม่ชอบให้เธอพูดจาสนิทสนมกับคนอื่นมากกว่าพี่"
"แล้วทำไมวาต้องทำตามคะเราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย"
"อยากเป็นมั้ยล่ะ"
"ตราบใดที่ไม่เลิกเจ้าชู้ก็อย่าหวังเลยค่ะ"
"ถึงจะเจ้าชู้ก็รู้ว่าใครสำคัญนะครับ"
"ข้ออ้างของคนไม่รู้จักพอมากกว่าค่ะ"
"โธ่ งั้นพี่จะทำให้เธอเห็นเองว่าพี่จริงจังกับเธอ"
"แต่เราเพิ่งจะรู้จักกันนะคะ"
"ความรักมันห้ามกันได้รึไงล่ะไม่รู้ล่ะพี่จะทำให้เธอรักพี่ให้ได้"
"ถ้าอย่างนั้นวาจะคอยดูนะคะ"ฉันยอมรับนะว่าฉันเองก็รู้สึกดีกับเขาแต่ฉันยังไม่แน่ใจในตัวเขาเท่าไหร่ขอดูไปก่อนก็แล้วกัน
"มั่นใจได้เลยครับ"เขามองฉันแล้วยิ้มกว้างให้
"ทำงานได้แล้วค่ะ"ฉันรีบพูดแก้เขิน
"ครับ แล้วเพย์จะทานอะไรมั้ยยังไม่ได้ทานข้าวเช้าไม่ใช่เหรอ"
"ไม่หิวเท่าไหร่ค่ะไว้ทานตอนเที่ยงดีกว่า"
"แต่...."
"ไม่ทานค่ะ ไหนว่าจะมาตรวจงานรีบไปสิคะ"
"ก็ได้ครับคุณแฟนในอนาคต"
"บ้า...."
........................................................................
บ้าน Eva&Eve
"พี่เรนนนนนนคิดถึงจังเลยค่ะ"ยัยอีฟวิ่งเข้ามากอดพี่เรนเฮ้อน้องฉันทำตัวเป็นเด็กจริงๆ"
"ไงยัยเด็กดื้อโตเป็นสาวแล้วนะแต่ทำไมยังเตี้ยเหมือนเดิมเลยล่ะ"
"พี่อ่ะอย่าพูดถึงส่วนสูงมันปวดจายยยย"
"ฮ่าๆก็ได้ๆ"
"ไม่รอเลยนะครับไอ้คุณเรน"
"นาย!/เธอ!"
"นี่นายเข้ามาบ้านฉันได้ไงเนี่ย"
"ก็เดินเข้ามาสิว่าแต่เธอเถอะเป็นคนใช้บ้านนี้รึไง"
"กรี้ดดดด คนใช้บ้านนายเซ่ฉันเป็นน้องสาวเอวาย่ะ"
"ไม่จริงอ่ะพี่เธออกจะเรียบร้อยแต่เธอนี่ซนอย่างกับลิง"
"นายมันนิสัยไม่ดี ไปตายซะ!"
"ยัยผู้หญิงงี่เง่า"
"นาย!!!"
"พอๆอะไรกันเนี่ยสองคนนี้แล้วนี่ไปรู้จักกันได้ยังไง"ฉันรีบเข้าไปห้ามทัพ
"ไอ้บ้านี่เกือบขับรถชนอีฟค่ะแถมยังมีหน้ามาบอกว่าอีฟจงใจให้รถชนเพื่อเรียกค่าเสียหาย"
"ก็มันจริงนี่ท่าทางเธอมันเหมือนจะตาย"
"นายมันบ้าใครจะทำแบบนั้นเล่า"
"เอาล่ะๆเลิกเถียงกันได้แล้วไม่มีใครเป็นอะไรก็ดีแล้วเอวาว่าเราไปทานข้าวกันดีกว่าวันนี้มีไข่ตุ๋นของโปรดอีฟด้วยน้า"
"ก็ได้เห็นว่าเอวาขอนะ"โอยฉันจะบ้าตายทำไมมีเรื่องให้ปวดหัวทุกวันเลยเนี่ย