ฉันจะปกป้องเธอ

ตอน เจอสักที
ฉึก!ฉึก!ฉึก! เสียงคบดาบของพวกลอนที่ไล่ฆ่าแก็งนักเลงชุดดำตายไปทีละคน จนเหลือเพียงหัวหน้าแก็งที่วิ่งหนี้จนมาถึงตอกใหญ่แต่เขาก็ต้องฉงัก เมื่อมองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้า นั้นก็คือ เมยัง ที่เดินนำหน้าพวกลอน 
"ไงจางมินฉันว่านายหนี้ไม่พ้นแล้วน่า"เมยังพูดหลังจากเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าจางมิน จางมินทิ้งดาบลงจากพื้นแล้วนั่งคุกเข่าเขามองหน้าเมยังด้วยท่าทีไม่หวาดกลัวเลยสักนิด
"สมเป็นหัวหน้าแก็ง ไม่กลัวเลยหรอฉันน่ะสามารถฆ่านายได้ทุกเมื่อน่ะ ฉันถามจริงนายไม่กลัวเลยหรอ" เมยังยิ้มนิดแล้วมองหน้าจางมินแต่คนที่เธอจ้องมองในตอนนี้กลับไม่มีทีท่าเปลี่ยนไปจากเดิมเลยเขายังคงสบตาเธอด้วยอาการนิ่งและไม่หวาดกลัว
"ฆ่าฉันสิ ฉันไม่มีประโยชน์อยู่แล้ว ฆ่าฉันเลย"จางมินพูดด้วยเสียงกล้าหาญเขาไม่เกรงกลัวต่อความตาย เพราะสุดท้ายไม่ว่าเรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นยังไงบทจบของเรื่องก็คือเขาต้องตาย
"ใครว่านายไม่มีประโยชน์ "เมยังหยิบรูปจางยอนออกมาจากกระเป๋าเมยังย่อตัวลงมาอยู่ในระดับเดียวกับจางมินเธอยกรูปให้เขาดู"เธออยู่ที่ไหน"
"ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้นเธอหายตัวไปหลังจากพ่อของเธอตาย ฉันรู้แค่ว่าเธออยู่กับพี่สาว"จางมินพูด
"งั้นนายลองฟังข้อเสนอของฉันดูก่อนสิ แล้วนายค่อยพูดเรื่องนี้อีกครั้ง ตอนนี้ลูกและเมียของนายอยู่ที่บ้านนายใช่ไหมอยากรู้หรือป่าวว่าพวกเค้าทำอะไรกันอยู่ เพราะถ้าอยากรู้ฉันจะถามลูกน้องให้"คาวนี้เมยังยิ้มออกมาอย่างเห็นชัด
"เธอ! ทำอะไรลูกเมียฉัน" จางมินตะโกนเสียงดัง
"ตอนนี้ยังไม่ทำหรอก  แต่ถ้าแกยังปากแข็งอยู่อย่างนี้ไม่แน่"คำพูดของเมยังทำจางมินถึงกับช็อกไปเลยตอนนี้เขาเริ่มสับสนเขาจะทำยังไงดี
"เธอ ! เลวมาก"
"แต่แกจะเลวกว่าฉันอีก  ถ้ายังจงรักภักดีต่อหน้าที่ แล้วปล่อยให่ฉันฆ่าลูกเมียของแก"
"ฉันยอมแล้วฉันจะบอก แต่เธอต้องสัญญาว่าเธอจะไม่ทำอะไรพวกเค้า"จางมินได้แต่รู้สึกผิดกับตัวเองเขากำลังผิดคำสาบานที่เคยให้ไว้กับเหล่าตะกูลยอนว่าจะดูแลทายาททั้งสองของตะกูลนี้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาหลังจากที่ท่าน จ๊กยอน พ่อของทายาททั้งสองตาย เขาและพวกอีก3กลุ่มก็ต้องคอยดูแลทายาททั้งสองให้ปลอดภัย เขาและทุกคนคอยจับตามองว่าจางยิอนและจองยอนอยู่ที่ไหนและให้การคุ้มภัยในระยะห่างจนวันหนึ่ง1ในกลุ่มของพวกเราถูกพวกยอนฆ่าตายทั้งกลุ่ม พวกเราทุกคนเคยสัญญาสาบานว่าจะดูแลทายาททั้งสองด้วยชีวิตและตอนนี้เขากำลังผิดคำสาบาน ยังไงก็ตามสุดท้ายเขาต้องชดใช้กับสิ่งที่ทำอย่างแน่นอน
"ด้วยเกียรติของฉันฉันสัญญา"
"ตอนนี้พวกเขาอยู่ทางตอนใต้ของเมืองนี้กำลังมุ้งหน้าไปโกดังร้าง"เมยังยิ้มอย่างพอใจแล้วเดินออกมาตามด้วยลูกน้อง  เมยังเดินออกมาได้ไม่นานจางมินก็หยิบดาบของตนขึ้มา'ถึงเวลาแล้วที่ฉันต้องชดใช้'เขาคิดในใจก่อนจะยกดาบแทงลงท้องแล้วขวานท้องตัวเองเพื่อให้สาสมกับสิ่งที่ทำก่อนที่เขาจะหมดลมหายใจไปในที่สุด
 
เป็นไงบ้างคร้ารู้สึกยังไงกับเมยังกันบ้างเอ๋ย