ฉันจะปกป้องเธอ

ตอนหาตัวจางยอน
ฉันขับรถมาตามถนนสายยาวเรื่อยๆในเมืองที่เต็นไปด้วยกลุ่มแก็งอันตพาล  เพื่อหนีบางอย่างที่ฉันและน้องสาวต้องหนี้มันตลอดตั้งแต่เด็ก นั้นก็คือพวก"ลอน" เป็นกลุ่มแก็งอันตพาลที่โหด แม้จะมีหัวหน้าเป็นผู้หญิงแต่เมือ่เจอเหยื่อพวกลอนจะไม่ปล่อยให้รอดถ้าไม่จำเป็น พวกนี้ฆ่าคนเป็นเรื่องเล่น ลอนมีอาวุธประจำคือดาบ แต่ในเมืองนี้ไม่ได้มีแค่แก็งของลอนอย่างเดียว แต่ยังมีแก็งอืนอีกเพียงแค่มีเพียงพวกลอนที่ต้องการตัวน้องสาวฉันเพื่ออะไรนั้นฉันเองก้ไม่รู้ แต่คงไม่ดีแน่ที่ฉันรู้เรื่องนี้เพราะท่านพ่อของฉันบอกไว้หลังจากท่านถูกพวกลอนฆ่าตายพร้อมกับท่านแม่เพื้อปกป้องพวกเรา
"จางยอน"ฉันเรียกน้องสาวที่ซ้อยท้ายรถอยู่ ทำให้เธอสะดุ้งนิดๆแแต่ก้ยังยิ้มให้ฉัน
"ค่ะออนนี่"เธอตอบเสียงหวาน ฉันลืมบอกไปว่าน้องสาวของฉันตาบอดตั้งแต่เกิดแล้วเป็นผลจากพลังพิเศษที่อยู่ในตัวเธอ
"เธอหิวไหม"
"ไม่ค่ะ แต่หนูง่วงมากเลยค่ะ"
"ถึงแล้วจ๊ะ เราพักที่นี้กันน่ะ"ฉันจอดรถไว้กลางสะพานยกสูงที่มีซากรถยนต์2คันชนกันอยู่ ไม่แปลกหรอกที่เมืองนี้จะเลออะขนาดนี้เพราะการยึดครองของพวกลอนที่ต้องการเป็นใหญ่จึงฆ่าทุกคนทิ้งและปล่อยก็าซอันตรายที่ทำให้คนธรรมดาอยู่ในเมืองนี้ไม่ได้แต่ฉันและน้องอาศัยอยู่ทางตอนใต้ที่มีก็าซรั่วออกมาไม่มากนักแต่คนที่ภูมิคุ้มกันน้อยก็ไม่สามารถอยู่ได้เหมือนกัน
"ฉันนอนดีกว่า ฉันจะนอนบนตักออนนี่น่าา"จางยอนล้มตัวลงนอนบนตักฉันและหลับตาลงฉันมองเธอแล้วยิ้มพร้อมกับสัญญากับตัวเองว่าจะไม่มีทางให้ใครมาทำร้ายเธอได้ 
"พี่จะปกป้องเธอเอง จางยอน"
  เป็นนักเขียนใหม่เพิ่งฝึกน่าคร้ายังไงก้ฝากคอมเม้นกันด้วยน่า
 
ยินดีรับฟังทุกคำติชมค่ะ และก้ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน่า ขอบคุณคร้า