Plan Love Insidious...แผนรักร้าย

นี่ก็ผ่านมา 3 เดือนแล้วที่ผมมาอยู่กับไอป่าน เรื่องระหว่างผมกับมันเพื่อนๆผมก็รู้แล้ว ที่จริงมันก็ไม่ได้มีอะไรมาก แค่เราตกลงกันว่าจะค่อยเป็นค่อยไปแค่นั้นจริงจริ๊ง!!  แต่ตอนนี้รู้สึกว่าตัวผมจะสึกหรอมากกกกกกก  ก็ไอป่านมันเล่นแทะเล็มผมทุกวัน 3 เวลาหลังอาหารเลยทีเดียว คือเดี๋ยวกอด เดี๋ยวจูบ เดี๋ยวลูบ เดี๋ยวคลำ  อย่างวันนี้นะ ผมกับมันหยุดไงไม่มีกิจกรรม ไม่มีเรียน ตื่นเช้ามาก็เอาเลย

“เพื่อนนนน  จูบหน่อยยยย”หน้าด้านมากนี่บอกเลย แล้วกูล่ะก็เขินตัวแทบแตก >////<

“มึงหยุดหื่นสักวันมันจะตายมั้ย”ปากก็ว่าอ่ะนะ แต่หน้านี่แดงเถือกเลย

“ก็ มึงน่ารัก น่ายัด เอ้ย!! น่าฟัด  น่ากด เอ้ย!! น่ากอด อ่า แล้วใครจะอดใจไหว ”เหี้ยมากกกกก หน้ามึงอย่างหื่น

“พอเลยไม่ต้องเอาหัวมาถูแขนกูเลย”ผมว่าแล้วเดินเข้าไปหาอะไรกินในครัว

 

ก๊อก  ก๊อก  ก๊อก

 

“เพื่อนมีคนมาไปเปิดประตูดิ” สัส!! มึงว่างทำไมมึงไม่ไปเปิด

“กูทำกับข้าวอยู่ จบนะ”

“เออ เออ ไอคนไม่มีน้ำใจ”

“อุ๊ย!! ไม่เอา ไม่เอาอย่าว่าตัวเองสิป่านนน”

“ปาดี  เดี๋ยวกูก็เล่นให้ลุกจากเตียงไม่รอดซะหรอก” ส้นตีนเถอะ  อย่าหวังว่ากูจะยอมให้มึงทะลวงตูดง่ายๆ ไม่ มี ทาง

 

“ใครมาอ่ะ?”ผมถามพร้อมเดินออกมาจากในครัวเพื่อตามป่านไปกินข้าว

“กูเอง”นั่นมึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมาวะเนี่ย สภาพอย่างเยิน

“สัสช้อย มึงไปทำอะไรมาวะ แล้วมาคนเดียว?”ผมเดินเข้าไปนั่งข้างไอช้อย

“มากับผม”โอ้ววว อะไรกันวะเนี่ย มัน 2 คนไปญาติดีกันตอนไหนวะ

“เอ่อ หวัดดีเคียว”ผมยิ้มแหยๆไปให้ไอเคียวที่นั่งหน้าตายอยู่ที่โซฟาเดี่ยวตรงข้ามไอป่าน ไอเคียวแม่งน่ากลัว มันเป็นคนเดียวที่ผมไม่กล้าพูดหยาบด้วย ก็ดูมันพูดดิ คุณ ผม ตลอดเลยอ่ะ

“เพื่อนเดี๋ยวกูไปคุยธุระกับไอเคียวก่อนนะ มึงอยู่คุยกับไอช้อยไปก่อนแล้วกัน”ป่านว่าจบก็เดินนำไอเคียวเข้าไปในห้องทำงาน

“ไอช้อยมึงเป็นไรวะ มึงไปทำอะไรมา”คือสภาพไอช้อยนี่แบบว่าศพเดินได้ชัดๆ หน้าอย่างซีด ตาบวมเหมือนพึ่งผ่านการร้องไห้?มาอย่างหนัก ตามตัวมีแต่รอย คือไอช้อยมันใส่เสื้อยืดคอวีแขนสั้นกับกางเกงบอล ก็เลยทำให้เห็นรอยชัดมาก เหี้ย!!รอย

“ใครทำอะไรมึง!!!!  แล้วมึงมากับไอเคียวได้ไง!!!!” ผมถามออกมาเสียงดังอย่างเป็นห่วง แต่สิ่งที่ได้กลับมาเป็นเพียงแค่ความเงียบและแรงสั่นไหวอย่างรุนแรงของไอช้อย มันร้องไห้?  ได้ไง? คนอย่างไอช้อยเนี่ยนะ?

“ฮึก ฮึก ฮืออออออออออออออ!!”อาวเวรร้องใหญ่เลย ผมจึงได้แต่กอดปลอบมัน

“ไม่เป็นไรนะ ถ้าร้องแล้วสบายใจก็ร้องออกมาเลย แต่มึงอย่าลืมนะว่ากูเป็นเพื่อนมึง มึงเล่าให้กูฟังได้ทุกเรื่องนะ”ผมปลอบมันสักพักก็รู้สึกว่ามันหลับไปแล้ว ผมเลยจับตัวมันให้นอนดีๆ  ตัวมันอย่างร้อนอ่ะ สงสัยคงเป็นไข ผมเลยไปเอาแผ่นเจลลดไข้มาแปะให้มันที่หน้าผาก แล้วก็เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ พอดีกับที่ไอป่านกับไอเคียวเดินออกมาพอดี

“มันหลับ?”ไอเคียวถามผมแต่ตามันมองแต่ไอช้อย มึงซินะที่เป็นคนทำเพื่อนกู เหี้ยมาก!!!

“อืม มึงใช่มั้ยที่เป็นคนทำมัน”ผมถามออกไปทั้งทีพอจะเดาออกบ้าง สรรพนามเปลี่ยนตามเลเวลความโกรธ

“ใช่”

“กูไม่รู้หรอกนะว่าพวกมึงมีเรื่องอะไรกัน แต่เพื่อนกูมันก็คนมึงไม่มีสิทธิ์มาทำกับมันแบบนี้”ผมพูดทั้งที่มือยังเช็ดตัวให้ไอช้อยอยู่

“……………….”มันเงียบ ผมเลยพูดต่อ

“ถ้าไม่คิดจะรับผิดชอบก็ปล่อยมันไป เพราะแค่นี้มันก็คงไม่กล้าไปยุ่งกับมึงอีกแล้วแหละ……..”

“ผมปล่อยมันไปไม่ได้แล้ว”ไอเคียวสวนขึ้นทั้งที่ผมยังพูดไม่จบ

“ถือว่ากูขอ”ผมอยากช่วยไอช้อยมัน นี่คือสิ่งที่ผมทำได้ดีที่สุดในตอนนี้

“ปล่อยไปไม่ได้ ทำไม่ได้”ไอเคียวมันว่าแล้วเดินมาช้อนตัวไอช้อยขึ้นแนบอกในท่าเจ้าหญิงแล้วเดินออกจากห้องไป

“เพื่อน……”ป่านเอามือแตะที่ไหลผมเบาๆ

“ฮึก กะ กูสงสาร ฮึก ไอช้อยอ่ะ ฮือออออ”ผมโผเข้ากอดไอป่านพร้อมกับปล่อยโฮออกมา ใครที่มาเห็นสภาพไอช้อยก็ต้องสงสารด้วยกันทั้งนั้นแหละ สภาพมันเยินซะขนาดนั้น

“อืม กูเข้าใจ หยุดร้องนะ ร้องเป็นเด็กเลยนะมึง”มันเช็ดน้ำที่ไหลอาบแก้มผม

“งือออออ”แม่งล้อกู ฮึ้ย!!

 

“มึงช่วยมันได้มั้ย?” ผมพูดขึ้นหลังจากที่หยุดร้องแล้ว  ตอนนี้เรา 2 คนนั่งทานข้าวกันอยู่ในครัว

“ไม่รับปาก  แต่จะช่วยดูให้แล้วกัน”ป่านว่าแล้วก้มลงจัดการอาหารตรงหน้าตนเอง

“อืม ขอบใจนะ”ผมส่งยิ้มให้ไอป่านเล็กน้อย อย่างน้อยมันก็รับปากแล้วว่าจะดูให้

 

“ป่านนนน เร็วๆดิจะสายแล้วเนี่ย”วันนี้มีเรียนเช้าด้วยกันทั้งคู่ แต่ตอนนี้กำลังจะไปสายเพราะคุณชายป่าน แม่ง!!เมื่อคืนเสือกนอนดึก มัวแต่ไปแดกเหล้ากับพวกไอสง ไอหลาน ไอนุ้ยอยู่นั่นแหละ พอเช้าก็มาง๊องแง๊งใส่ผม

“เออ เออ นี่รีบสุดๆแล้วเนี่ย”คือนี่มึงรีบแล้วใช่มั้ย  มัวแต่เดินแจกยิ้มให้สาวๆอยู่นั่นแหละ ฮึ้ย!!!

“ถ้ามึงยังไม่รีบ กูจะไม่รอมึงแล้วนะ”ผมพูดแล้วเดินขึ้นตึกเรียนไปโดยไม่สนใจมัน  แม่ง!!หงุดหงิดแต่เช้าเลย

“เพื่อน!!!รอกูด้วย!!”ไม่รู้ไม่สนโว้ยยยยย!!

 

“ผัวมึงอ่ะ”ไอป๊อปครับ ก้นกูยังไม่แตะเก้าอี้มึงก๊เล่นเลยนะ

“สัส!! ผัวพ่อง!!”ผมว่ามันกลับอย่างหงุดหงิด

“ทะเลาะกับผัวแล้วมาหงิดใส่กูเฉย”ท่ามึงสะดิ้งมากกก

“ไม่รอกูเลยนะ”ป่านว่าแล้วนั่งลงข้างๆผม  คือวิชานี้เป็นวิชาเรียนรวมของปี 1 ทั้งคณะ ผมกับป่านก็เลยได้มาเรียนด้วยกัน

“ก็มึงมัวแต่อ่อยสาว แล้วกูจะรอทำไม”หันหน้าหนีแม่งเลย เห็นหน้ามันแล้วหงุดหงิด  ฮึ้ย!! ต้องระบาย  ต้องระบาย   เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมก็จัดการซัดสมุดโน้ตเล่มเล็กที่อยู่ในมือ ไปด้านหน้าอย่างแรง

 

ปึก

 

“โอ๊ย!! สัส!!ใครปามาว่ะ!!”อิจิร้องด้วยความเจ็บ แล้วหันหน้ามาโวยวายกับพวกผม ซวยแล้วกู!! ปาโดนใครไม่โดนดันโดนอิจิ   งานนี้เงียบสิคร้าบบบบบ

“มึงใช่มั้ย!! สัสเพื่อน!!”อาวเวรเสือกรู้อีก กูไม่ยอมรับซะอย่างใครจะทำไม

“มะ มั่วแล้ว กล่าวหากู”วะฮะฮ่าๆ แถครับงานนี้

“หึ หึ  นายตั้งปณิธาน  ลิ้มวัฒนกุลชัย SE065 เด่นหราอยู่นี่ไงสัส!! ”เหี้ยยย!!! กูลืมว่ากูเขียนชื่อไว้

“ยังไม่หมด ยังมีต่อ ชื่อเล่นชื่อเพื่อนมีผัวแล้วชื่อนายกิตติ์ธัญชัย  วิภาคไพบูรณ์ CE070 หรือ ป่านโยธา 1!!!!”ไอจิพูดเสียงดังจนทำให้คนอื่นๆในคลาสหันมาสนใจกลุ่มพวกเรา  OoO  เหี้ยยยยยยย!!!! ใครเขียนว่ะ  ผมรีบหันไปมองคนข้างๆที่เป็นเจ้าของชื่อทันที

 

 ขวับ

 

^_______________^    ไอสัส!! ยิ้มหน้าบานเลยนะมึง   ยิ้มอย่างนี้แสดงว่ามันเป็นคนเขียน เชี้ยป่านนนนน!!!

“ฮ่าๆๆๆ กร๊ากกกก!!!”ไอพวกเพื่อนผมระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความขำ แล้วผมจะไปทำอะไรได้นอกจากหน้าแดงไปตามระเบียบ >///////<   งืออออ

 

ทุกคนคงสงสัยว่าอิจิมันคือใคร มันก็คือเพื่อนใหม่ของพวกผมเองแหละครับรู้จักกันเมื่อวันรับน้องวันแรก มันเป็นผู้ชายเกรียนๆ ตัวเล็กๆ ขาวๆ  เป็นผู้ชายสวยที่ชอบบอกว่าตัวเองหล่อ(เหมือนแกไงเพื่อน) ชื่อเต็มๆของมันคือ อิจิโกะ  ผมได้ยินครั้งแรกนี่ขำก๊ากเลยครับ มันบอกว่าแม่มันอยากได้ลูกสาวคือถ้าได้ลูกสาวจะตั้งชื่อว่าอิจิโกะไงแต่มันดันเกิดเป็นผู้ชายแม่มันขี้เกียจตั้งชื่อให้ใหม่ก็เลยใช่ชื่อนี้ตังให้มันเลย นอกจากอิจิแล้วก็ยังมี ก้านบัว สาวสวยหนึ่งเดียวในกลุ่ม อิจิกับบัวเรียนซอฟต์แวร์เหมือนกับผม  เจอกัน คุยกันแล้วรู้สึกว่ามันใช่  พวกเราก็เลยได้มาอยู่กลุ่มเดียวกันนี่แหละ

 

ตอนนี้พวกเรากำลังจะไปทานข้าวกันที่แคนทีนกลางครับ แต่แค่ผม ไอป๊อป ไอจิ แล้วก็บัว นะครับ ส่วน ป่าน สง หลาน ต้องรีบไปหาอาจารย์ก็เลยไปทานข้าวกันที่ใต้ตึกคณะวิทย์ แล้วค่อยมาเจอกันที่หน้าตึกคณะ เพราะวันนี้เรามีเรียนแค่ครึ่งวันเช้า

“น้องเพื่อนครับ” ผมหันไปตามเสียงเรียกทันที

“อ่า อาว พี่ซินหวัดดีครับ”ผมว่าพลางยกมือไหว้พี่ซินหรือพี่ซินเซียพี่รหัสไอบัวครับ พี่แกเดินมาพร้อมกับพี่รหัสผม พี่รหัสไอป๊อป แล้วก็พี่รหัสไอจิครับ บังเอิญมากที่พี่รหัสพวกเราทั้งหมดเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน

“หวัดดีคร้าบบ พี่กร  พี่ข้าว  พี่เปา”พวกเราไหว้พวกพี่ๆที่เดินตามมาตามลำดับ

“กำลังจะไปไหนกันครับเนี่ย”พี่ซินถามเมื่อเดินมาถึงที่ ที่พวกเรายืนอยู่

“แหม่พี่ซิน เที่ยงๆแบบนี้ก็ต้องไปทานข้าวที่แคนทีนซิคร้าบบบ”กวนๆแบบนี้มีคนเดียวครับไอจิไง

“แล้วพวกพี่อ่ะ กำลังจะไปแคนทีนเหมือนกันป่าว”ตามด้วยไอป๊อปครับ

“เออดิ พวกกูกำลังจะไปแคนทีนเนี่ย ไปด้วยกันไป”พี่เปาครับมาสไตล์เดียวกับไอจิเลย แหม่ก็เป็นพี่น้องรหัสกันนิครับ

“ไปด้วยกันแล้วพี่เลี้ยงใช่ป่ะ?”บัวครับสาวสวยในคณะ

“แหม่น้องบัวแน่นอนอยู่แล้ว……………….ว่าไม่เลี้ยง ฮ่าๆๆๆ”พี่ข้าวครับสมแล้วที่เป็นพี่รหัสไอป๊อป

“ไง ไอเพื่อนได้ข่าวว่าโดนทาบทามให้ไปประกวดดาวเทียมหรอวะ ฮ่าๆๆ”พี่กรครับ พี่รหัสผมเอง เห็นนิ่งๆแต่โคตรกวนตีนนะค้าบบบ

“โฮ!!! พี่กรอย่าพูดดิอายเค้า ถ้าบอกให้ไปประกวดเดือนคณะนะจะรีบไปเลย แต่นี่อะไรให้ไปประกวดดาวเทียม ฮึ้ย!! แค่คิดก็ขนลุกแล้ว”ได้ทีต้องรีบฟ้องพี่รหัสครับ เพราะพี่รหัสผมเป็นประธานคณะในชั้นพี่ที่ 2 ครับ เส้นใหญ่ใช่มั้ยล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

“พี่ว่าก็เหมาะดีนะครับ”พี่ซินพูดแล้วส่งยิ้มมาให้ผม

“โอ้ย!!ไม่เอาหรอกพี่ซิน เพื่อนออกจะหล่อขนาดนี้”กูมั่นใจในความหล่อของตัวเองโว้ย!!

“แต่พี่ว่าน้องเพื่อนสวยนะ น่ารักมากด้วย”เอ่อ เจอแบบนี้จอดเลยกรู

“แฮ่ แฮ่”ไปไม่ถูกเลยครับ

“เอ่อ ผมว่าเราไปที่แคนทีนกันดีกว่า เดี๋ยวจะไม่มีที่นั่ง”ไอป๊อปพูดแล้วคว้าแขนผมแล้วเดินนำออกมาครับ

//กูว่าพี่ซินแม่งชอบมึงแน่//ไอป๊อปกระซิบบอก

//บ้าแล้วมึง พี่แกอาจจะเอ็นดูกูเหมือนน้องชายก็ได้//ผมว่าออกมาอย่าที่ผมคิดจริงๆ

//ไม่เชื่อมึงคอยดูต่อไป//มึงนี่ชอบทำให้กูคิดมากตลอด

 

“น้องเพื่อนดื่มน้ำอะไรดีครับ เดี๋ยวพี่เดินไปซื้อให้”

“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวเพื่อนเดินไปเองดีกว่า”ผมว่าอย่างเกรงใจ

“งั้นเดินไปด้วยกัน”พี่ซินว่าพลางเดินมาจับมือผมแล้วพาเดินไปที่ร้านน้ำ

“เอ่อ ผมว่าไม่ต้องจับก็ได้นะครับ”ผมพยายามชักมือออกอย่างเนียนๆ

“อ่ะ โทษๆ”พี่ซินปล่อยมือผมแล้วส่งยิ้มมาให้

 

พลัก   ตุบ  เพล้ง!!!!

 

“อ๊ะ!! อุ๊บ!!”ใครก็ไม่รู้วิ่งมาชนผมอย่างจังทำให้ผมล้มลงอย่างแรง แต่แทนที่จะล้มกระแทกพื้นกลับล้มลงบนตัวพี่ซินแทน นั่นทำให้ปากผมกับปากพี่ซินประกบกันทันที เหี้ย!!! บรรยากาศในแคนทีนเงียบสนิททุกสายตาจ้องมาที่ผมกับพี่ซินเป็นตาเดียว  ผมที่ได้สติก่อนพยายามจะลุกขึ้นกลับต้องล้มลงไปใหม่ เพราะมือดันพลาดไปโดนเศษแก้วที่ตกแตก ทำให้ได้เลือด  คาดว่าแผลน่าจะลึกด้วย ซึ่งนั่นไม่ดีต่อผมแน่ๆ ก็ผมดันเป็นภาวะเกล็ดเลือดต่ำส่งผลให้เลือดแข็งตัวช้านะสิหรือก็คือ โรคฮีโมฟิเลีย เอ นั่นเอง

“โอ๊ย!!!”พี่ซินดันตัวผมให้ลุกขึ้นแล้วนำผ้าเช็ดหน้าของตัวเองมาพันแผลให้ผม

“พี่ว่าเราไปโรงพยาบาลกันดีกว่า”พี่ซินว่าขึ้น เพราะแคนทีนกลางอยู่ใกล้กับตึกคณะแพทย์ซึ่งเป็นโรงพยาบาลในตัวด้วย

“ไม่จำเป็นหรอก เมียกู กูพาไปเองได้!!!!”เสียงแข็งคุ้นหูที่เปล่งออกมาด้วยความโกรธดังขึ้น นั่นทำให้ผมต้องค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมอง

“ปะ ป่าน!!!” (ต่อ) ซวยแล้วไง

“ไม่ต้องพูด กลับถึงห้องเคลียร์กันยาวแน่!!”ป่านเดินเข้ามากระชากตัวผมให้ออกห่างจากพี่ซินแล้วก้มลงมากระซิบที่ข้างหูเสียงนี่แบบอย่างแข็ง งานนี้ซวยแน่ๆ ก็ไอป่านกับพี่ซินไม่ค่อยจะลงรอยกันซักเท่าไหร่ด้วยสิ

“พูดอะไรให้เกียรติผมด้วย ผมรุ่นพี่คุณนะครับ!!”พี่ซินพูดกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่ต่างจากไอป่านเท่าไหร่นัก พี่ซินกับไอป่านจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร

“พอ พอ ทั้งคู่!! ไอเพื่อนเลือดไหลจะหมดตัวอยู่แล้ว ห่า!เถียงกันอยู่ได้”เป็นพี่กรครับที่เข้ามาห้ามทัพได้ทันก่อนที่จะมีการวางมวยกันเกิดขึ้น

“เออ พวกกูเห็นด้วยกับพี่กรว่ะ มึงพาไอเพื่อนไปหาหมอก่อนเถอะว่ะ เลือดมันยังไม่หยุดไหลเลย เหี้ย!ไหลเยอะฉิบหาย”ไอสงมันพูดขึ้น นั้นทำให้ป่านหันมาสนใจผมที่ตอนนี้รู้สึกว่าตาเริ่มพร่าๆ หัวเริ่มหมุนๆแล้วครับ

“แม่งเอ้ย!!!!”ป่านสบถออกมาอย่างหัวเสีย ช้อนตัวผมขึ้นแนบอกในท่าเจ้าหญิงแล้วพาเดินออกมาจากแคนทีน ตรงไปยังโรงพยาบาลทันที

“อ๊ะ! อะ เอ่อ กะ กูเดินอะ………”ผมพูดเสียงเบา

“เงียบ!!!!”ป่านมันตะคอกสั่งเสียงดัง  นั่นทำให้ผมต้องเงียบเสียงลงทันที

 

มันพาผมเข้าไปทำแผลโดยที่ระหว่างทำแผลมันก็อยู่ด้วยตลอดเวลา ที่จริงแผลของผมก็ไม่ได้ลึกมากเท่าไหร่เย็บไปแค่ 5 เข็มเอง แต่ที่หนักคือ ผมเลือดออกค่อนข้างมาก ทำให้มีอาการตาพร่าแล้วก็เวียนหัว หมอจึงให้ดื่มน้ำหวานเพื่อช่วยบรรเทาอาการดังกล่าวแล้วก็ให้ยาบำรุงเลือดไปทาน พอดื่มน้ำหวานหมดหมอจึงอนุญาตให้กลับบ้านได้  ระหว่างกลับคอนโดบรรยากาศบนรถเงียบมากกกก ป่านมันไม่พูดอะไรกับผมเลย ผมก็ได้แต่มองออกไปนอกรถเพราะไม่กล้าที่จะพูดอะไรเหมือนกัน พอมาถึงห้องผมก็แยกตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที ส่วนไอป่านก็เดินเข้าไปในห้องทำงาน

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

ผมทำใจดีสู้เสื้อเคาะประตูห้องทำงานมันครับ พอผมอาบน้ำเสร็จ ลงมานั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่นซักพักมันก็ยังไม่ออกมาจากห้องทำงาน ผมเลยลองเสี่ยงเคาะดู

“มึง กูเข้าไปนะ”ว่าแล้วก็เปิดประตูเข้าไปทันที

“ทำไมไม่ไปนอนพัก”มันว่าแต่ตามันไม่มองผมเลย มันคงโกรธผมมากสินะ

“เอ่อ คือ กะ กูอยากอธิบาย”ผมอยากอธิบายจริงๆนะ มันเป็นแบบนี้ผมไม่สบายใจเลย

“กูยังไม่อยากฟัง ออกไปซะ”น้ำเสียงของมันแข็งมาก แข็งจนผมรู้สึกกลัว กลัวว่ามันจะไม่ฟังผม

“ตะ แต่ กะ…………..”

“กูบอกให้ออกไปไง!!!”เฮือก! มันตะคอกเสียงดังมากกทำเอาผมสะดุ้ง น้ำตาคลอเลยทีเดียว

“มะ ฮึก ไม่ ฮึก ไม่ไป”ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไว้ แต่ก็ทำไม่ได้ยิ่งตอนนี้น้ำตาผมไหลออกมาอย่างกับเขื่อนแตก

“แม่ง!! ทำไมดื้อแบบนี้ว่ะ!!! มึงไม่ไปใช่มั้ย!! งั้นกูไปเอง!!”มันว่าแล้วก็เดินชนไหลผมออกไป ผมเห็นดังนั้นจึงวิ่งตามมันออกไปทันที แต่ไม่ทันเมื่อมันคว้ากุญแจรถ คีย์การ์ดแล้วก็กระเป๋าเงินออกจากห้องไป

“ป่าน!! ฮึก ฮึก ป่านนน!! ฮึก ฮืออออออ” ไปแล้ว ไม่ทัน มันออกไปแล้ว สภาพอย่างผมจะให้ออกไปตามก็คงไม่ได้ ผมจึงตัดสินใจเดินกลับขึ้นไปบนห้องนอนเพื่อรอมัน ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างอ่อนเพลียแล้วเผลอหลับไปในที่สุด

 

“อือออ”ผมขยับตัวหนีการรุกรานของใครบางคน แต่กลิ่นตัวแบบนี้ อ่า มันกลับมาแล้วสินะ แต่เอ๋!!มันคงไปดื่มมาแน่ๆ กลิ่นเหล้าหึ่งเลย

“กลับมาแล้วหรอ”ผมถามออกมาทั้งที่ตายังปิดอยู่พร้อมพลิกตัวให้นอนหงาย นั่นทำให้ป่านขึ้นคร่อมตัวผมทันที แล้วเริ่มซุกไซร้ซอกคอขาวของผม

“อืม”มันตอบทั้งที่ยังซุกไซร้ซอกคอผมอยู่ ผมจึงลืมตาขึ้นซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่มันเงยหน้าขึ้นมาพอดี ทำให้ตาของเราสองคนสบกัน ให้ตายเถอะผมแพ้สายตามันทุกทีเลย

“กูพร้อมฟังแล้ว……..”ป่านพูดขึ้นพลางเอามือไล้แก้มใสของผม

“แต่หลังจากนี้นะ”มันว่าจบก็ฉกจูบผมทันที นั่นทำให้ปากของเรากระทบกันอย่างแรงจนผมได้กล่นคาวของเลือด อ่า ปากผมคงแตกสินะ ป่านค่อยๆดูดซับไล่เลียริมฝีปากของผม กวาดเลียเลือดที่ออกมาจากรอยแตกของปากจากนั้นมันจึงส่งลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจในโพรงปากอุ่น หยอกล้อกับลิ้นเล็กของผมอย่าสนุก รสจูบของมันแรกเริ่มด้วยการลงโทษสั่งสอน หึงหวงแต่กลับจบด้วยความอ่อนโยนจนทำให้ผมเคลิ้มตอบรับจูบของที่มันมอบให้ สมองเริ่มเบลอ สติหลุดลอย

“แฮก แฮก อ๊ะ!!” ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อป่านขบเม้มบริเวณลำคอขาวของผม

“ป่านขอนะ ให้ป่านนะเพื่อน”น้ำเสียงอ่อนโยนถูกเปล่งออกมาจากปากของป่าน  ผมนี่เขินตัวแทบแตก  แต่ไม่ได้ของแบบนี้ต้องเล่นตัวหน่อย

“แล้วถ้าไม่ให้อ่ะ?”นี่คือการเล่นตัวของมึงใช่มั้ยไอเพื่อน ห่า!!! แค่เสียงก็ให้มันไปครึ่งหนึ่งแล้ว

“กูปล้ำ!!!”ป่านพูดแล้วยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์   ยิ้มแบบนั้นเดี๋ยวกูก็……..ยอมหรอก >/////<  แล้วกูจะทำยังไงล่ะก็พยักหน้าตกลงสิคร้าบบบบ

“อึก  อ๊ะ  อืออ”ผมเผลอครางออกมา เมื่อป่านค่อยๆจูบไล่ลงมาเรื่อยๆตั่งแต่หน้าผาก จมูก แก้มทั้งสองข้าง ปากและซอกคอ  ป่านขบเม้มทำรอยไว้ทั่วลำคอขาว

“อ๊ะ!  โอ้ย!!  เจ็บ!! ”ไม่ให้เจ็บได้ไง ก็มันเล่นกัดที่ไหล่ผมจนจมเขี้ยวขนาดนั้น  ห่า!! มึงเป็นหมาเหรอวะ

“กัดทำไมเจ็บ!!”ผมถามออกมาอย่างเหวี่ยงๆ

“ก็ตัวมึง…..มันน่าทำรอยนี่หว่า”มันว่าจบก็ก้มลงไล่เลียรอยกัด จูบดูดซับเพื่อบรรเทาอาการเจ็บให้  ตบหัวแล้วลูบหลังชัดๆ    ป่านยกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อมองหน้าผม

“กูให้โอกาสมึงปฏิเสธ เพราะหลังจากนี้ถ้ามึงอยากหยุด กูก็จะไม่หยุดให้แล้วนะ”ป่านว่าเสียงจริงจังแววตามุ่งมั่น  ผมยกมือขึ้นโอบรอบคอมันแทนคำตอบ  ทำไมกูแรดจังวะ >//////<

“หึ หึ อ่อยจังนะ”หน้ามันแบบอย่างเยาะเย้ยผมอ่ะ

“กะ กูเปลี่ยนใจแล้ว!!”ผมพูดติดงอนๆ

“เสียใจครับ”ว่าจบก็ฉกจูบผมทันที เราจูบกันสักพักป่านก็ผละออกมาจัดการกับเสื้อผ้าของผมแล้วก็ของตัวเองจนร่างกายของเราเปลือยเปล่าทั้งคู่  คืออยากจะบอกว่าไอป่านหุ่นดีมากกกก โฮกก!!  ผมแอบมองสำรวจมันจนสายตาไปปะทะเข้ากับส่วนแข็งขืนกลางกายของมันที่ตอนนี้โป่งพองพร้อมรบเต็มที่ เหี้ย!!มึงไปมีอารมณ์ตอนไหนวะ และเหมือนมันจะรู้ความคิดผม

“แค่เห็นหน้ามึงของกูก็ขึ้นแล้ว”หื่นเหี้ยๆๆๆๆ  ป่านล้มตัวลงมาทาบทับตัวผมพร้อมจูบซับบริเวณหน้าอกแบนราบของผม หลอกล้อกับยอดอกเล็กจนมันเข็งสู้มือไอป่าน

“อ๊ะ  อื้อ สะ เสียว อ๊า”ผมปล่อยเสียงครางออกมาเมื่อมันขบเม้ม ดูดดึงยอดอกทั้งสองข้างของผม   เมื่อดูดดึงจนพอใจมันก็เปลี่ยนเป้าหมาย มันค่อยๆจูบซับลงไปเรื่อยๆผ่านหน้าทองแบนราบ เลียวนรอบแอ่งกลางลำตัว

“อื้ม  อ๊า  อ๊ะ”ผมเกร็งตัวด้วยความเสียวทันที มือทั้งสองข้างของป่านก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีทั้งลูบไล้ บีบเคล้นไปทั่วร่างกายของผม  ไม่เว้นแม้แต่แท่งร้อนของผม มันใช้มือลูบไปมาตั้งแต่โคนถึงปลายนั่นทำให้ผมถึงกับครางออกมาอย่างสุดกลั้น

“ซี๊ดดดดด!!”ป่านมันจับขาผมให้ตั้งฉากเป็นรูปตัวเอ็ม แล้วไล้เลีย ขบเม้มอยู่ที่ต้นขาด้านในทั้งสองข้างของผม  ปากและมือทำหน้าที่อย่าไม่ขาดตกบกพร่อง  กูนี่เสียวแทบขาดใจ

“เพื่อน มึงแม่งโคตรขาว โคตรเนียนเลยวะ”แต่เสียงมึงนี่โคตรหื่นเลยวะ

“อ๊ะ ตะ ตรง อ๊า นั้น อื้ม ยะ อย่า”ผมพูดไม่เป็นประโยคเมื่อป่านก้มลงมาเลียที่ส่วนหัวของแท่งร้อนของผม  แล้วไม่ใช่แค่เลียอย่างเดียวมันทั้งดูด ขบเม้ม จนผมเสียวไปหมดทั้งแก่นกาย ผมรู้สึกได้ถึงน้ำใสๆที่ปริ่มๆอยู่ที่ส่วนหัวจวนเจียนจะปลดปล่อยออกมาเต็มที

“อ๊ะ  อ๊า ระ เร็ว อึก อื้มม อะ อีก อ๊าาาาาาาา!!!”ป่านก็ทำตามอย่างว่าง่ายรีบสาวแก่นกายของผมขึ้นลงอย่างเร็วจนผมกระตุกถี่แล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวข้นออกมาเลอะเต็มมือป่านและหน้าท้องของผม

“แฮก แฮก” ผมหอบหายใจถี่รู้สึกโล่งที่ได้ปลดปล่อย  แต่ก็ได้แค่แป๊ปเดี๋ยวเมื่อป่านยกขาทั้งสองข้างขึ้นพาดบ่าทำให้สะโพกผมลอยขึ้น ป่านจึงนำหมอนมารองไว้ด่านหลัง จัดการเอาน้ำที่ผมปล่อยออกมา มาป้ายที่ช่องทางด้านหลัง แล้วค่อยๆสอดนิ้วเข้าไป

“อ๊ะ จะ เจ็บ”ผมถึงกับน้ำตาซึม เมื่อมันเริ่มเพิ่มจำนวนนิ้ว

“ผ่อนคลาย อย่าเกร็ง ซี๊ดดด!! มึงอย่ารัดแน่นดิวะ”ผมก็ทำตายนะ ผ่อนคลาย ค่อยๆหายใจเข้าออกลึกๆความเจ็บค่อยๆจางหายไปแทนที่ด้วยความเสียวแทนเมื่อมันแทรกนิ้วเข้ามาครบ 3 นิ้วแล้วเริ่มขยับ

“อ๊ะๆๆ  อ๊าๆๆ  ตะ อ๊าๆ ตรงนั้น  อ๊ะๆ สะ อื้ออ เสียว ”จังหวะการขยับเริ่มจากช้าๆแล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นรัวเร็ว ทุกการขยับมักจะโดนจุดกระสันทุกครั้ง  มันค่อยๆเปลี่ยนเป็นหมุนควาน ตัวผมสั่นระริกเผลอยกสะโพกสวนตอบรับจังหวะการขยับของไอป่าน  อยู่ๆมันก็ถอนนิ้วมือออกไป แล้วเอาแท่งร้อนของมันมาถูอยู่ที่ปากทางเข้าแทน ป่านค่อยๆกดส่วนหัวเข้ามา แต่แค่นั้นก็สร้างความเจ็บปวดให้ผมได้แล้ว

“อื้อ!! จะ เจ็บ!! พะ พอก่อน ”ผมว่าพร้อมยกมือปิดหน้าเพื่อซ่อนน้ำตาที่ไหลออกมา

“อดทนอีกนิดนะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว หืมมมม”ป่านค่อยจูบซับที่หลังมือของผม พรมจูบไปทั่วแผ่นอกบาง จนผมเริ่มเคลิ้มอีกครั้ง

 

สวบ  พรึบ

 

“อ๊าาาาาาา!!!!”ผมร้องออกมาอย่าเจ็บปวดเมื่อป่านแทรกตัวเข้ามาจนมิดด้าม

“อ่าาาาาา  แน่นชิบหาย!!!”มันแช่ค้างไว้สักพักเพื่อให้ผมได้ปรับตัว

 

พับ  พับ  พับ

 

“อ๊ะๆๆ  อ๊าๆๆ ”ผมครางออกมาอีกครั้งเมื่อป่านเริ่มขยับ

“อื้มม เสียงครางมึงหวานมาก”มันก้มลงมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่

 

ฟอด

 

“อื้อออ ปะ อ๊ะ ป่าน อ๊าาาา  จะ จูบ” ป่านก็ก้มลงมาจูบผมอย่างร้อนแรง ปากก็จูบด้านล่างก็กระแทบไม่ยั้ง

“อื้มม จุ๊บ มึงโคตรน่ารักเลยวะ”

“อ๊ะ  อ๊ะ  อ๊าๆๆ แรงปะ อื้ออ ไป”ผมว่าพลางดันหน้าท้องแกร่งของมันเล็กน้อย แต่มันกลับหยุดขยับพร้อมกับถอนแก่นกายออกไป  แล้วจับตัวผมพลิกคว่ำยกสะโพกให้ลอยเด่นขึ้นจัดการใส่แก่นกายเข้ามาอย่างแรงทีเดียวมิดด้ามพร้อมขยับรัวเร็ว

“อ๊าาาาาา”

“ซี๊ดดดดด เพื่อน  มึงสุดยอดมาก”

“อ๊ะๆๆๆ จะ อื้มม ไปแล้ว อ๊าาาาาาา” มันอ้อมมือมาทางด้านหน้าแล้วขยับให้ผมเพื่อเร่งส่งผมให้แตะปลายสวรรค์  ผมปล่อยออกมาอีกครั้งส่งผลให้ช่องทางด้านหลังตอดถี่ๆ

“อื้มม อ่าาาาาาาาา”ป่านขยับเข้าออกอีกสองสามครั้งก็ปล่อยเข้ามาในตัวผมจนหมด น้ำสีขาวขุ่นค่อยๆหลออกมาช้าขณะที่มันถอนแก่นกายออกด้วย

“แฮก แฮก ง่วง”ผมพูดออกมาทั้งที่ยังคงหอบอยู่ ตานี่แทบจะปิดอยู่แล้ว

“แฮก อีกรอบนะ จุ๊บ”ป่านว่าแล้วจูบที่แผ่นหลังของผม

“อ๊ะ  อ๊า” แล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะครับในเมื่อมันเริ่มอีกแล้ว ผมไม่รู้ว่าเราทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันนานแค่ไหนเพราะพอมันปล่อยออกมารอบที่ 3 ผมก็สลบคาอกมันไปแล้ว คือรอบที่ 3 ของมันแต่ไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ของกูห่า!!!! 

 

ผมไม่ได้ตัดสินใจผิดใช่มั้ยที่ยอมมัน?  มันจะไม่เบื่อผมใช่มั้ย?  มันจะไม่ทิ้งผมไปเหมือนเค้าคนนั้น!!ใช่มั้ย?