Sweet Love (18+) รักตลอดไปยัยพนักงานร้านสะดวกซื้อ

6.9

เขียนโดย UMilk

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 23.07 น.

  1 บทที่
  1 วิจารณ์
  3,557 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 18.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) น่าปล้ำ(?)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"หึ เสด็จลงมาแล้วหรือเจ้าค่ะ ให้เกียรติ์คนที่เขารอเธอซะหน่อยนะเคเตอร์" คุณนายใหญ่ของคฤหาส์ทักแกมตำหนิเมื่อเห็น 'เคเตอร์' ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณท่านใหญ่ของคฤหาส์และภรรยาอีกคนของท่านและยังเป็นบุตรคนเดียวของบ้านหลังนี้

"คุณนายมีอะไรกับผมหรือครับ" เคเตอร์ยืนกอดอกพิงเสาใกล้ๆกัน เขาสวมเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำเพียงตัวเดียวเท่านั้น

"ฉันจะให้เธอหมั้นกับลูกสาวของท่านนายกกระทรวงต่างประเทศ"

คุณนายใหญ่เอ่ยเสียงเรียบและนั่งเชิดบนโซฟา

"หึ..คุณนายเป็นแม่ผมหรอ? คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งผม"

เคเตอร์เดินไปกระซิบข้างหูของเธอด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ง ก่อนจะแยกตัวเดินขึ้นบันไดไป คุณนายใหญ่มองตามด้วยสายตาที่เคียดแค้นของเธอที่มองเคเตอร์ ตอนนี้ในหัวสมองของเธอคิดได้เพียงอย่างเดียว "เธอต้องรีบกำจัดเคเตอร์ให้เร็วที่สุด"!!!

ณ ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง

"อืม... มีอะไรหรือเปล่า?"

ฉันมองผู้ชายตรงหน้า รูปร่างหน้าตาก็อยู่ในระดับปานกลาง ขาว สูง มีดีกรีเป็นถึงนักกีฬาของรร. ซึ่งฉันถูกเรียกให้มาที่นี่ตอน 17:00 น. ซึ่งอีกครึ่งชม.ก็จะถึงเวลาทำงานของฉันแล้วก้วย ขืนหปช้ามีหวังโดนหักเงินเดือนแน่ๆ -  -

"เอ่อ.. คือว่าเมเบิ้ลมีคนที่แอบชอบหรือยังครับ -//-"

ชายคนนั้นพูดด้วยใบแดงที่แดงก่ำ แหะๆ ที่ไหนได้ กะจะจีบฉันนี่นะ คิดผิดแล้วครับพี่น้อง !- -+

"ที่เรียกฉันมาเพราะเรื่องนี้สินะ ^^" ฉันยิ้มให้เขา

"รู้แล้วหรอ"

"จ้ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราขอตัวก่อนนะ ^ ^ เจอกันที่รร.นะ"

ฉันลุกขึ้นแล้วโบกมือลาให้แล้วรีบเดินออกจากร้านทันที

ใช่สิ! อยากจะร้องไห้เป็นภาษาเขมร T[]T ทำไมขี้ลืมอย่างนี้นะเรา โอ๊ย! ลืมชุดทำงานไว้ที่รร.อีก! ฉันเรียกวินมอไซต์คันหนึ่งให้ไปส่งที่รร. เวลาผ่านไปไม่ถึง 5 นาท ฉันก็มาถยังที่หมายนั้นก็คือรร.abc ฉันจ่ายเงินค่ารถแล้วรีบวิ่งขึ้นตก 2B ทันที บรรกาศในรร.ก็เหมือนกับทุพกวัน มีคนเล่นกีฬา มีคู่รักนั่งนัวเนียปานจะมีเซ็กส์กันในรร.ยังไงยังงั้น =__= เอ๊ย! ลืมเลย ฮ่าๆ ฉันชื่อเมเบิ้ล เด็กสาวผู้โชคดีซึ่ง ๆด้ทุนให้มาเรียนในรร.คุณหนู ฉันอยู่ที่นี่มาได้ 2 ปีแล้ว ซึ่งปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่ฉันจะใช้ชีวิตเป็นเด็กมัถยมปลาย ฉันเดินมาเรื่อยๆจนถึงห้องเรียนของตนเอง แต่ดันมีเสียงแปลกๆดังมาจากข้างในห้องเรียนของฉัน

"อื้อ.."

เสียงอะไรฟ่ะ!? ยะ..อยาบอกนะว่ามันเป็นผะ..ผีอ่ะ! TOT ฉันไม่กล้าแม้แต่ที่จะยื่นมือไปบิดลูกบิดประตู

"อะ..อ๊า อ๊ะ อ๊ะ"

เอ๋? - -? ฉันว่ามันไม่ใช่เสียงของผีแล้วละ ฉันเปิดประตูออกอย่างเบาที่สุด แล้วค่อยๆย่องไปยังจุดที่เกิดเสียงอย่างเบาที่สุด ฉันเดินตรงไปยังจุดเกิดเสียงทันที

"กะ! =\\[]\\="

"อย่ากรี๊ดนะ ถ้าเธอกรี๊ดฉันปล้ำเธอแน่"

ภาพที่อยู่ตรงหน้าฉีนคือ มีผู้ชายคนหนึ่งนอนหงายแล้วมีผู้หญิงนางหนึ่งกำลังขยับสะโพกไปตามจังหวังการขยับเอวของชายคนนั้นอย่างเร็ว ฉันรีบเอามือปิดตาแล้วหันหลังหนีทันที

"เอ่อ..ขอโทษนะที่มาขัดจังหวะน่ะ ขะ..ขอโทษนะ"

"เดี๋ยวสิเธอน่ะ" ชายคนนั้นเรียกฉัน (หรือเปล่า? - -)

ฉันไม่ได้หันไปมองข้างหลังว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น ฉันจึงยืนอยู่กับที่ กอดกระเป่านักเรียนไว้แน่น สักพักก็รู้สึกถึงลมหายใจของใครคนใดคนหนึ่งซึ่งมันกำลังหายใจรดต้นคอฉันอยู่ พอฉันหันไปมองก็เจอเข้ากับหน้าของคนนั้นคนที่กำลังที่มีเซ็กส์กับหญิงอีกคน พอสังเกตดีๆ ผู้ชายคนนี้มีผิวที่ขาวมาก ตาคม ปากเรียวได้รูปสีชมพูสด ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งเป็นสัน ผมสีน้ำตาลทองถูกตัดซอยบางๆให้อยู่ในระดับต้นคอ ฉันยืนมองเค้าตาค้าง หละ..หล่อมากกก!! 0///////0

"เป็นอะไร อ๋อ อยากลองแบบนั้นสินะ"

เขาแสยะยิ้มที่มุมปาก มะ..มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!

"นี่! มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!"

 ฉันผลักผู้ชายคนนั้นให้ออกห่างจากตัวเองอย่างแรง

"หึ ฉวยโอกาสแตะเนื้อต้องตัวผู้หญิงจนเคยปากสินะ เอ๊ะ! ไม่ช่สิ มันต้องเป็น 'เคยในสันดาร' มากกว่าสินะ ^_^"

"นี่! มาว่าเคเตอร์ของฉันอย่างนี้วอนโดนตบหรอ!!!"

ผหญิงคนนั้นลุกขึ้นมาแล้วง้างมือเตรียมมาประกบที่หน้าของฉัน ซึ่งฉันก็ไม่เคยคิดที่จะหลบมัน

"ซาร่าหยุด!"

"แต่เคเตอร์นังนี่มันว่าคุณนะ!"

เคเตอร์กับซาร่า คู่พิศวาสแห่งปีสินะ เหอะ! คิดผิดแล้วละ!!!

"เธอน่ะ เป็นเด็กนักเรียนทุนที่เข้ามาเรียนที่นี้ได้เป็นคนแรกสินะ" ผู้ชายที่ชื่อว่า 'เคเตอร์' หันมาถามฉันด้วยสีหน้าที่นิ่งของเขา

"แล้วจะทำไมมิทราบ" ฉันมองเขาด้วยสีหน้าที่น่งเช่นเดียวกัน

"หึ เปล่าหรอก แค่อยากจะรู้ว่านักเรียนทุนคนแรกของรร.ที่รวยขนาดนี้มันน่าหม้ำหรือเปล่า แต่ฉันรู้แล้วละ"

"รู้อะไร?"

เคเตอร์เดินมาใกล้ๆฉัน แล้วเขาก็โน้มหน้าลงมาที่ข้างหูของฉัน

"ก็เธอน่าปล้ำไง หึ" เคเตอร์พูดก่อนจะเดินจากไปพร้อมยัยซาร่าเซตามอลหน้าตาเฉย

กรี๊ดดด!!!! =[]= นายเคเตอร์ ไอบ้า! ไอ...กรี๊ดด!! ฉันเกลียดนายที่สุดเลย!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา