คว้าหัวใจยัยหงส์น้อย

หลายวันต่อมาที่คาลอส 
รีเบ็คก้าจำต้องอยู่ในวัง เนื่องจากชีคจาดีนไม่ต้องการให้เธอไปเสี่ยงอันตราย เพราะตั้งแต่รีเบ็คก้าโดนลอบยิงที่สุสานกษัตริย์ ทางการยังไม่สามารถที่จะจับตัวคนร้ายไม่ได้ เป็นเหตุให้รีเบ็คก้าจำต้องเอาทำงานของบริษัทสวอนและโรงเเรมมาทำผ่านโน๊ตบุ๊ค วันๆเธอจะสิงอยู่ในห้องสมุด จะออกมาก้ตอนกินข้าวและนอนเท่านั้น ชีคจาดีนพยายามเข้าไปตีสนิทด้วยหากแต่รีเบ็คก้ายังคงรักษาท่าทีอยู่ 
ห้องสมุดวังคาลอส
ในตอนนี้หงส์น้อยแห่งอังกฤษชำระงานจนเสร็จแล้ว เธอจึงมาหาหนังสืออ่านแก้เบื่อตามปกติ ครั้งนี้เธอเดินเข้าไปในชั้นหนังสือที่ลึกที่สุด เธอปีนขึ้นบนชั้นหนังสือเพื่อที่จะดูว่ามีเล่มไหนน่าสนใจ สายตาของเธอก็ไปสะดุดเข้ากับหนังสือเล่มเล็กสีน้ำตาลเข้ม มือบางหยิบมาดู...นี่มัน...
"ไดอารี่ของคุณพ่อ"สิ่งที่รีเบ็คก้าถืออยู่คือไดอารี่ของพ่อเธอ โรเจอร์ สวอน ตั้งแต่พ่อเธอเสีย เธอพยายามที่จะหาไดอารี่เล่มนี้มาโดยตลอด...นี่มันอะไร ทำไมไดอารี่ของคุณพ่อถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ มันต้องอยู่กับคุณพ่อสิ...
ในหัวของรีเบ็คก้าตีกันให้วุ่น มันมีแต่คำถาม เกี่ยวกับพ่อและไดอารี่
"คุณสวอนครับ อยู่ไหนครับ"เสียงเรียกของเจเฟลาสทำให้รีเบ็คก้ารับเก็บไดอารี่ใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนจะกระโดดลงจากชั้นหนังสืออย่างง่ายดาย แล้วปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ตรงไปหาเจเฟลาส
"มีธุระอะไรกับชั้นรึคะ"
"คือองค์รานีต้องการพบคุณน่ะครับ"
"คะ ชั้นจะไปเดี๋ยวนี้"
องครักษ์ผิวเข้มยิ้มให้เมื่อร่างบอบบางออกมาจากชั้นหนังสือพลางถาม"คุณชอบห้องสมุดที่นี่สินะครับ"
รีเบ็คก้าตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย"คะ ช่วยแก้เบื่อดี"
"หวังว่าคุณคงไม่อึดอัดนะครับ"
"นิดหน่อยคะ"
"เหรอครับ เชิญครับองค์ราณีรออยู่"องครักษ์หนุ่มผายมือเชิญ
 "คะ"
ระหว่างทาง
รีเบ็คก้าจึงเอ่ยขึ้น"ได้เบาะแสของกลุ่มคนร้ายรึยังคะ"
"ได้แล้วครับแต่ยังจับไม่ได้ เป้าหมายของพวกมันทางเราไม่ทราบเลยครับ"
"ถ้าให้ชั้นเดามันหมายหัวท่านจาดีน"
องครักษ์หนุ่มเลิกคิ้ว"ทำไมคุณคิดอย่างนั้น ก็ในเมื่อหลายวันก่อนคุณเองก็โดนลูกซองยิงมาหมาดๆ"
"ถ้าพวกมันจะฆ่าชั้นจริงก็น่าจะเล็งมาที่หัวของชั้นนะค่ะ"นิ้วเรียวชี้ไปที่หัวของตน"แต่มันเลือกที่จะยิงตรงท้องของชั้น เหมือนจงใจขู่มากกว่า พวกมันก็แค่ต้องการเบี่ยงเบนความสนใจมากกว่า"
"ผมว่ามันยิงพลาดมากกว่านะครับ แล้วพวกนั้นจะรู้ได้ยังไงว่าคุณใส่เสื้อเกราะกันกระสุน"
"ชั้นว่าพวกนั้นคงไม่รู้หรอกคะ แต่จุดประสงค์ของพวกนั้นคงไม่กะเอาถึงตายแน่"
เจเฟลาสมองหญิงสาวที่เดินตามตนมา เธอดูเฉยชากับเรื่องแบบนี้"ท่าทางคุณคงจะโดนลอบยิงบ่อยสินะ"
"พอควรส่วนใหญ่เป็นคู่แข่งของบริษัทสวอนน่ะคะ"
"ไม่ลำบากแย่รึครับ"
"ไม่หรอกคะ  ปกติชั้นจะพกปืนโต้กลับเสมอแต่ตอนนั้นชั้นไม่ได้พกปืนไปด้วย"
เจเฟลาาสหัวเราะเบาๆ"งั้นผมจะทำเรื่องขออนุญาติพกปืนให้ดีไหมครับ"
"ได้รึคะ"
"ได้สิครับ"
"ขอบคุณมากคะ"รีเบ็คก้ายิ้มให้
เจเฟลาสเอ่ยขึ้น"คุณรู้มั้ยครับ ว่าคุณยิ้มสวยมากเลย"
คนถูกชมหรี่ตามองหนุ่มผิวเข้ม"ท่าทางจะปากหวานพอกันเลยนะค่ะทั้งนายทั้งบ่าว"
"ผมพูดจริงนะ ว่าแต่คุณคิดว่าท่านจาดีนปากหวานรึ"
หญิงสาวหัวเราะเบาๆก่อนจะเอ่ยอย่างจริงใจ"หรือไม่จริงคะ ไม่งั้นจะควงสาวได้มากขนาดนั้น แต่ท่านก็ใจดีนะค่ะ"
"ครับ ท่านใจดีและเป็นกันเองกับทุกคน"
รีเบ็คก้าเอ่ยขึ้น"ถือว่าเป็นเสน่ห์เลยนะคะ"
"ครับ อ๊ะ!มาถึงแล้ว"องครักษ์หนุ่มนำไปถึงห้องๆหนึ่ง"องครักษ์หนุ่มเปิดประตูให้
 
 
มาอัพแล้วค่าาา ช่วงนี้นิกซ์อาจจะไม่ค่อยมีเวลามาอัพผลงานอื่นเลย ไว้หลังจากสอบเสร็จ นิกซ์สัญญาจะมาอัพแน่นอนคะ ติชมได้ตามชอบเลยนะค่ะ