คว้าหัวใจยัยหงส์น้อย
5.3
เขียนโดย นิกซ์
วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.56 น.
32 ตอน
7 วิจารณ์
34.29K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2559 23.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
15) บทที่ 12 เชื้อเชิญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความชีคจาดีนกลับมาที่วังชานแดนกลับไม่พบเธอคนนั้น เธอคนนั้นที่ช่วยเยียวยาชีวิตเค้าเอาไว้
"จาดีน"เสียงหวานปนห่วงใยดังขึ้น
ชีคหนุ่มหันไปตามเสียง"ท่านแม่"
ต้นเสียงคืออดีตราณีแห่งคาลอส ราชินีกาลิด้า เสด็จแม่ของชีคจาดีน เจ้าชายอามุล เจ้าหญิงมิเรน่า สีหน้าในตอนนี้ขององค์อดีตมหาราณีบ่งบอกถึงความกังวลอย่างเห็นได้ชัด"ลูกปลอดภัยดีใช่ไหม"
ชีคหนุ่มแย้มยิ้ม"ลูกปลอดภัยดี เพราะบังเอิญที่นี่มีหมอที่เก่งๆน่ะครับ เลยช่วยได้มาก ท่าแม่อย่าได้ห่วงเลย"
อดีตมหาราณีเอ่ยเสียงเคร่ง"พวกมันกล้ามาก เข้ามาลอบสังหารได้ถึงในพระราชวัง ลูกเองก็ต้องระวังให้มากขึ้นนะ เดี๋ยวนี้พวกมันสามารถเข้ามาลอบเข้ามาในวังได้"
"อย่าห่วงเลยท่านแม่ นับจากนี้ลูกจะให้องครักษ์เข้มงวดยิ่งกว่านี้ครับ"เสียงของเจ้าชายอามุลดังขึ้นเค้าโค้งศรีษะเคารพให้พระมารดา
ราชินีกาลิด้านึกสงสัย"ใครกันที่ช่วยรักษาลูกจาดีน"
เจ้าชายอามุลเป็นฝ่ายตอบเสียเอง"คนหนึ่งคือครูสอนภาษาฝรั่งเศษที่ชื่อ วีอารอง เดอจินเดอร่า อีกคนก็ชื่อ รีเบ็คก้า สวอนครับท่านแม่"
สตรีสูงศักดิ์เิกคิ้วสงสัย"สวอนรึ? งั้นตอนนี้คุณสวอนอยู่ที่ไหน แม่อยากจะคุยกับเค้าเป็นการส่วนตัว"
ชีคหนุ่มหันมาถามน้องชาย"ตอนนี้คุณรีเบ็คก้าอยู่ที่ไหนเหรอ อามุล"
เจ้าชายอามุยักไหล่"ตอนนี้เค้าออกไปเที่ยวแล้ว 'เค้าบอกว่าธุระของชั้นแล้วขอตัว'ส่วนคุณฟานก็อยู่กับผมน่ะครับ"
ชีคจาดีนรู้ถึงเสียศูนย์ไปมากเพราะไม่คิดว่าหญิงสาวที่ตนหมายปองจะเย็นชาขนาดนี้
องค์ราณีพูดขึ้น"อามุลจ๊ะ ลูกช่วยให้คนไปเชิญคุณสวอนมาหาแม่ที แม่อยากจะขอบคุณเค้าเป็นการส่วนตัว ค่ำนี้ก็เชิญเค้ามาทนมื้อค่ำกับเราด้วยเลย พร้อมกับคุณจินเดอร่าด้วยนะจ๊ะ"
"ได้ครับท่านแม่ เดี๋ยวผมจะส่งคนไปเชิญเธอมาให้"
ทางด้านฟานเชสก้าในตอนนี้กำลังนั่งเล่นอยู่ที่อุทยาน สำพักเจ้าหญิงมิเรน่าก็เข้ามาหา
ช่างภาพสาวทักทาย"อ๊ะ เจ้าหญิง สวัสดีคะ"
เจ้าหญิงน้อยทักทายตอบ"สวัสดีคะ คุณฟาน"
เจ้าหญิงน้อยนั่งลง"คุณรีเบ็คก้านี่เก่งจังนะค่ะ"
"คะ เบ็คกี้เค้าอัจฉริยะมตั้งแต่เด็กแล้ว"
เจ้าหญิงมิเรน่าเอ่ยเสียงเศร้า"เค้าสมกับครูวีอารองดีนะค่ะ"
"สมกัน?"ฟานเชสก้างุนงง...รึว่า...เจ้าหญิงคิดว่าเบ็คกี้กับอารองเป็นแฟนกัน...จึงปลอบ"จริงคะที่ทั้งคู่สมกันแต่ เบ็คกี้กับอารองโตมาด้วยกันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้วพวกเค้าก็คิดเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น ชั้นเคยถามอารองนะค่ะว่าชอบผู้หญิงแบบไหนเค้าก็ตอบกับมาว่า'แบบไหนก็ได้ เห็นแล้วรักก็รักเลย'น่ะคะ"
คำพูดของช่างภาพสาวนั้นทำให้หัวใจของเจ้าหญิงน้องพองโตอย่างประหลาด"เหรอค่ะ"
"อื้ม"
อีกด้านในตอนนี้รีเบ็คก้ากำลังนอนเ่นอยู่บนรถเช่าที่จอดแถวชายแดนคาลอสอย่างสบายอารมณ์ ในเวลานี้เป็นเวลาบ่ายๆ อากาศเริ่มเย็นแล้ว"ต่อไปก็ไปดูที่สุสานกษัตริย์ดีกว่า"เธอพึมพัมกับตัวเอง สุสานของอดีตกษัตริย์คาลอสน่าจะมีเบาะแสเกี่ยวกับกริชทองคำแน่
"คุณสวอนครับ"เสียงของเจเฟาสดังขึ้น
"หือ?"รีเบ็คก้าลุกขึ้นมอง
องครักษ์หนุ่ยิ้ม"ตามหาซะทั่วเลยนะครับ พอดีองค์ราณีกาลิด้าส่งผมให้เชิญคุณเข้าไปในวังครับ"
"เชิญเหรอ"หญิงสาวพูดย้ำพลางคิด...ถาไม่ไปก็แย่ ยุ่งยากจริงๆ...
"จาดีน"เสียงหวานปนห่วงใยดังขึ้น
ชีคหนุ่มหันไปตามเสียง"ท่านแม่"
ต้นเสียงคืออดีตราณีแห่งคาลอส ราชินีกาลิด้า เสด็จแม่ของชีคจาดีน เจ้าชายอามุล เจ้าหญิงมิเรน่า สีหน้าในตอนนี้ขององค์อดีตมหาราณีบ่งบอกถึงความกังวลอย่างเห็นได้ชัด"ลูกปลอดภัยดีใช่ไหม"
ชีคหนุ่มแย้มยิ้ม"ลูกปลอดภัยดี เพราะบังเอิญที่นี่มีหมอที่เก่งๆน่ะครับ เลยช่วยได้มาก ท่าแม่อย่าได้ห่วงเลย"
อดีตมหาราณีเอ่ยเสียงเคร่ง"พวกมันกล้ามาก เข้ามาลอบสังหารได้ถึงในพระราชวัง ลูกเองก็ต้องระวังให้มากขึ้นนะ เดี๋ยวนี้พวกมันสามารถเข้ามาลอบเข้ามาในวังได้"
"อย่าห่วงเลยท่านแม่ นับจากนี้ลูกจะให้องครักษ์เข้มงวดยิ่งกว่านี้ครับ"เสียงของเจ้าชายอามุลดังขึ้นเค้าโค้งศรีษะเคารพให้พระมารดา
ราชินีกาลิด้านึกสงสัย"ใครกันที่ช่วยรักษาลูกจาดีน"
เจ้าชายอามุลเป็นฝ่ายตอบเสียเอง"คนหนึ่งคือครูสอนภาษาฝรั่งเศษที่ชื่อ วีอารอง เดอจินเดอร่า อีกคนก็ชื่อ รีเบ็คก้า สวอนครับท่านแม่"
สตรีสูงศักดิ์เิกคิ้วสงสัย"สวอนรึ? งั้นตอนนี้คุณสวอนอยู่ที่ไหน แม่อยากจะคุยกับเค้าเป็นการส่วนตัว"
ชีคหนุ่มหันมาถามน้องชาย"ตอนนี้คุณรีเบ็คก้าอยู่ที่ไหนเหรอ อามุล"
เจ้าชายอามุยักไหล่"ตอนนี้เค้าออกไปเที่ยวแล้ว 'เค้าบอกว่าธุระของชั้นแล้วขอตัว'ส่วนคุณฟานก็อยู่กับผมน่ะครับ"
ชีคจาดีนรู้ถึงเสียศูนย์ไปมากเพราะไม่คิดว่าหญิงสาวที่ตนหมายปองจะเย็นชาขนาดนี้
องค์ราณีพูดขึ้น"อามุลจ๊ะ ลูกช่วยให้คนไปเชิญคุณสวอนมาหาแม่ที แม่อยากจะขอบคุณเค้าเป็นการส่วนตัว ค่ำนี้ก็เชิญเค้ามาทนมื้อค่ำกับเราด้วยเลย พร้อมกับคุณจินเดอร่าด้วยนะจ๊ะ"
"ได้ครับท่านแม่ เดี๋ยวผมจะส่งคนไปเชิญเธอมาให้"
ทางด้านฟานเชสก้าในตอนนี้กำลังนั่งเล่นอยู่ที่อุทยาน สำพักเจ้าหญิงมิเรน่าก็เข้ามาหา
ช่างภาพสาวทักทาย"อ๊ะ เจ้าหญิง สวัสดีคะ"
เจ้าหญิงน้อยทักทายตอบ"สวัสดีคะ คุณฟาน"
เจ้าหญิงน้อยนั่งลง"คุณรีเบ็คก้านี่เก่งจังนะค่ะ"
"คะ เบ็คกี้เค้าอัจฉริยะมตั้งแต่เด็กแล้ว"
เจ้าหญิงมิเรน่าเอ่ยเสียงเศร้า"เค้าสมกับครูวีอารองดีนะค่ะ"
"สมกัน?"ฟานเชสก้างุนงง...รึว่า...เจ้าหญิงคิดว่าเบ็คกี้กับอารองเป็นแฟนกัน...จึงปลอบ"จริงคะที่ทั้งคู่สมกันแต่ เบ็คกี้กับอารองโตมาด้วยกันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้วพวกเค้าก็คิดเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น ชั้นเคยถามอารองนะค่ะว่าชอบผู้หญิงแบบไหนเค้าก็ตอบกับมาว่า'แบบไหนก็ได้ เห็นแล้วรักก็รักเลย'น่ะคะ"
คำพูดของช่างภาพสาวนั้นทำให้หัวใจของเจ้าหญิงน้องพองโตอย่างประหลาด"เหรอค่ะ"
"อื้ม"
อีกด้านในตอนนี้รีเบ็คก้ากำลังนอนเ่นอยู่บนรถเช่าที่จอดแถวชายแดนคาลอสอย่างสบายอารมณ์ ในเวลานี้เป็นเวลาบ่ายๆ อากาศเริ่มเย็นแล้ว"ต่อไปก็ไปดูที่สุสานกษัตริย์ดีกว่า"เธอพึมพัมกับตัวเอง สุสานของอดีตกษัตริย์คาลอสน่าจะมีเบาะแสเกี่ยวกับกริชทองคำแน่
"คุณสวอนครับ"เสียงของเจเฟาสดังขึ้น
"หือ?"รีเบ็คก้าลุกขึ้นมอง
องครักษ์หนุ่ยิ้ม"ตามหาซะทั่วเลยนะครับ พอดีองค์ราณีกาลิด้าส่งผมให้เชิญคุณเข้าไปในวังครับ"
"เชิญเหรอ"หญิงสาวพูดย้ำพลางคิด...ถาไม่ไปก็แย่ ยุ่งยากจริงๆ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ