คว้าหัวใจยัยหงส์น้อย

ทางด้านเลโอกับเลออนนั้นหลังจากที่ได้รับอีเมลแจ้งพิกัดของน้องสาวตัวป่วนจากรีเบ็คก้าแล้วสองแฝดรีบเก็บกระเป๋าไปคาลอสทันที
ทางด้านรีเบ็คก้า
ในตอนนี้เธอกำลังขับรถไปปยังวังชายแดนของคาลอสโดยมีชีคจาดีนตามมาติดๆสุดท้าย ชีคหนุ่มก็ขับรถมาดักหน้า
"คุณสวอน หยุดก่อน"
รีเบ็คก้าเยียบเบร็คอย่างโมโห"มีอะไรค่ะ"
"คุณมีธุระอะไรกับวังที่ชายแดน"
รีเบ็คก้าเริ่มรู้สึกหงุดหงิดเพราะอากาศที่ร้อน"ลูกพี่ลูกน้องของฉันหายตัวไปในแถบชายแดนคาลอส ฉันเลยจะเอาเจ้าครัวซองค์ไปให้เพื่อนของฉันก่อนแล้วค่อยตามหาตามพิกัดที่ยัยนั่นโทรมาหาฉัน"
"งั้นให้ผมช่วยนะ"
หงส์น้อยถอนหายใจ"ก็ได้ค่ะ"
รีเบ็คก้าจำใจยอมให้ชีคหนุ่มมานั่งขับรถให้พอมาถึงวังที่ชายแดน วีอารองออกมารออยู่ก่อนแล้ว
"สวอน ลูกสาวฉันล่ะ"
รีเบ็คก้าเปิดกรงใส่เจ้าสี่ตีนตัวเล็กออก"เอ้านี่"
ปาปิยองน้องรีบวิ่งเข้าไปหาผู้เป็นนายทันที หนุ่มลูกครึ่งอ้าแขนรับ"ลูกสาวของพ่ออออออออ"
รีเบ็คก้าส่ายหัวอย่างเอือมระอา"ทำไมนายไม่โทรบอกฉันว่าฟานอยู่กับนายตั้งแต่เเรกห๊ะ รู้มั้ยว่าฉันเหนื่อยนะ ว่าแต่ยัยนั่นอยู่ไหน เลโอกับเลออนก็จะมารับด้วย"
วีอารองอุ้มเจ้าสี่ตีนตัวพลางบอก"ตามมาสิ อ้อ สวีสดีครับท่านชีค"
จาดีนยิ้มรับ"สวัสดีคุณจินเดอร่า"
พอวีอารองพารีเบ็คก้ากับชีคจาดีนมาที่อุทยานหลวง ในตอนนี้ฟานเชสก้ากำลังจิบชากับเจ้าหญิงมิเรน่า
ต่อมโมโหของรีเบ็คก้าระเบิดทันที"ฟานเชสก้า!!"
เจ้าของชื่อสะดุ้งเฮือก"บะ..บะเบ็คกี้"
รีเบ็คก้าบ่นออกมาชุดใหญ่"สร้างเรื่องปวดหัวให้ฉันเก่งจริงๆนะ ฟาน รู้มั้ยว่าที่บ้านเป็นห่วงแค่ไหน #@3*&)(_+"จากนั้นหงส์น้อยก็บ่นใส่ลูกพี่ลูกน้องสาวชุดใหญ่ ทำเอาท่านชีคจาดีนและเจ้าหญิงมิเรน่าอึ้งไปพักหนึ่ง 
วีอารองส่ายหน้า"สวอนอย่าบ่นเลยนา ยัยฟานปลอดภัยก็ดีแล้ว ใจเย็นๆเพื่อน"พลางตบไหล่ให้เพื่อนสาวหยุดบ่น พอรีเบ็คก้าบ่นเสร็จทำเอาฟานเชสก้าหูชาไปพักใหญ่เลยทีเดียว
วีอารองแนะนำเจ้าหญิง"สวอน นี่เจ้าหญิงมิเรน่าที่ฉันมาสอนภาษาฝรั่งเศษให้ เจ้าหญิงครับนี่เพื่อนของผม รีบ็คก้า สวอน"
รีเบคก้าปรับสีหน้าให้เป็นปกติ"ยินดีที่ได้รู้จักคะ เจ้าหญิง"
เจ้าหญิงน้อยยิ้มรับ"เช่นกันคะ คุณรีเบ็คก้า" เจ้าหญิงมิเรน่าสังเกตุเห็นว่าฟานเชสก้ากับรีเบ็คก้านั้นมีหน้าตาที่ละม้ายคล้ายกันก็จริงแต่ดูจากบุคลิกท่าทางแล้ว ฟานเชสก้านั้นดูร่าเริงสวยสดใส ผิดกับรีเบ็คก้าที่ดูสุขุมและจริงจังแต่ก็ยังงดงาม 
ฟานเชสก้าพูดอ้อมแอ้ม"เบ็คกี้ฉันขอโทษนะ พาฉันกลับบ้านทีเถอะ อยากกลับบ้านแล้วอ่ะ"
รีเบ็คก้าเอ่ยเสียงแข็ง"ฉันจะอยู่เที่ยวที่นี่ต่อ เดี๋ยวเลโอกับเลออนจะมารับเธอแล้วซักเย็นๆคงจะถึง"
"ผมไม่ยอมให้ฟานไปไหนแน่"
ทุกคนหันไปทางต้นเสียง
เจ้าชายอามุลในชุดคาฟทานสีดำขลิบทองก้าวออกมาสีหน้าในตอนนี้นั้นดูบึ้งตึง
รีเบ็คก้าหันไปหาด้วยสีหน้าเบื่อสุดๆ "ทำไมรึคะ"
อามุลตอบเสียงแข็ง"เธอคือว่าที่ภรรยาของผม!!"
ทุกๆคนต่างอึ้งรวมถึงชีคจาดีน รีเบ็คก้ายิงคำถามเป็นชุด"นี่คุณตาบอดรึไงกัน ไปหลงรักยัยตัวป่วนชอบปัญหาให้คนรอบข้างไม่เว้นวันอย่างยัยฟาน! คุณคิดได้ไง ยัยนี่ทำอาหารไม่เป็นทำที่ครัวแทบระเบิด อบขนมทีก็เท่ากับว่าทำยาฆ่าหมาให้ตายได้ แถม ยังซุ่มซ่ามได้โล่สามารถทำแจกันร้อยใบอตกได้ภายในยี่สิบวิ คุณยังสติดีอยู่รึเปล่า"
ฟานเชสก้าแทบปรี๊ดแตกหากก็คิดได้...จริงสิ..ถ้าเราไหลไปตามเบ็คกี้ อีตานี่ก็อาจจะปล่อยเราไปก็ได้...เมื่อคิดได้เธอจึงสงบใจไม่เถียงพลางส่งสายตาไปหาวีอารองประมาณว่่า'จงสนับสนุนเบ็คกี้เดี๋ยวนี้'
วีอารองเหงื่อตกเพราะบางอย่างที่เพื่อนสาวตนพูดไปนั้นมันก็จะเกินจริงไปหน่อย"ใช่แล้วครับ ฟานคือตัวสร้างปัญหาดีๆล่ะครับ เจ้าชาย"
หากแต่"ผมไม่หวั่นอะไรหรอก ผมรักคุณฟานรักตั้งแต่แรกเห็น ผมเชื่อว่าผมสามารถกำจัดปัญหาที่คุณฟานสร้งมาได้แน่ อีกอย่างถ้าเธอเป็นภรรยาของผมก็ไม่ต้องเข้าครัววะครับ"
คำพูดของอามุลทำเอารเบ็คก้าแก้ทางแทบไม่ทันแต่ก็สามารถสวนกลับได้"งั้นเจ้าชายถามยัยนี่รึยังว่าชอบคุณรึเปล่า"
วีอารองกอดอกถาม"ฟานเธอชอบเจ้าชายอามุลรึเปล่า"
คำตอบของช่างภาพสาวคือ..."ไม่มีทาง!!! ถ้าให้ชั้นเลือกระหว่างเบ็คกี้กับอีตาเถื่อนดิบนี่ ชั้นเลือกเบ็คกี้"
รีเบ็คก้าถาม"อ้าว ชั้นเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชายนะไม่ใช่เลสเบี้ยน"
ฟานเชสก้าพูดต่อ"ถ้าให้ชั้นเลือกระหว่างอารองไอ้เด็กหน่อมแน้มกับอีตาเถื่อนนี่ ชั้นเลือกอารอง"
งานนี้ต่อมโมโหของวีอารองขาดสะบั่นทันที"เธอว่าใครยัยบ้า!! ชั้นไม่ได้หน่อมแน้มนะ!!"
ทุกคนสะดุ้งโหยงไม่เว้น รีเบ็คก้าที่ต้องห้ามเพื่อนไม่ให้กลายร่างเป็นยักษ์"ใจเย็นๆน่าเพื่อน"
ในตอนนี้หนุ่มลูกครึ่งได้แผ่รังสีอำมหิตออกมาทั่วบริเวณ
เจ้าชายอามุลกลับยืนยันคำเดิม"ถึงยังไงผมก็ยังรักคุณ ต้องการในคุณมาเป็นภรรยาคู่ชีวิตของผม"
ฟานเชสก้าหน้าแดงก่ำ"ชั้นขอยืนยันคำเดิม ชั้นไม่รักคุณ"
รีเบ็คก้าส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ในใจก็นึกสงสารเจ้าชายอามุลอยู่เหมือนกันที่โดนผู้หญิงปฏิเสธอย่างแรง จึงเข้าไปกระซิบกับฟานเชสก้า"ฟานไม่ลองทำความรู้จักกับเจ้าชายดูล่ะ ท่าทางก็ไม่ใช่คนไม่ดีนะ"
ฟานเชสก้ายังคงปฏิเสธ"ชั้นไม่เอาย่ะ คนเผด็จการแบบนั้น"
รีเบ็คก้ายักไหล่"หมดธุระของชั้นแล้ว งั้นเธอรอเลโอกับเลออนที่นี่ก็แล้วกันนะ ส่วนชั้นจะขอไปเที่ยวที่ชายแดนซะหน่อย"
ฟานเชสก้าโวยลั่น"อย่าทิ้งชั้นสิเบ็คกี้"
รีเบ็คก้าเดินผ่านชีตจาดีนเธอกระซิบเบาๆ"ขอคุยด้วยหน่อยคะ"
ชีคหนุ่มไม่รอช้ารีบเดินตามหลังหญิงสาวทันทีโดยที่มีเจเฟลาสองครักษ์คนสนิทตามมาด้วย
ตามด้วยวีอารอง"ผมขอตัวก่อนนะครับ ไปกันคนสวยของพ่อ"ว่าแล้วหนุ่มลูกครึ่งก็อุ้มเจ้าปาปิยองน้อยออกไป
เจ้าหญิงมิเรน่าเองก็เช่นกัน"งั้นชั้นขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะค่ะ"
ในตอนนี้จึงเหลือแต่ช่างภาพสาวฟานเชสก้าและเจ้าชายอามุล 
พอหญิงสาวหันหนีก็ถูกเจ้าชายอามุลจับแขนไว้ซะก่อน"ปล่อยชั้นนะค่ะ เจ้าชายอามุล"
"ไม่ ผมจะทำให้คุณเป็นของผมเดี๋ยวนี้!"ว่าแล้วเจ้าชายอามุลก็จับหญิงสาวอุ้มพาดบ่า
ฟานเชสก้ากรีดร้องดังลั่น"อารองงงงงง เบ็คคคคคคคคค ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!"
ไวยิ่งกว่าลมกรดรีเบ็คก้าวิ่งกลับทันที"หยุดเลยนะค่ะ คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับพี่สาวของชั้นแบบนี้"
วีอารองรีบวิ่งกลับมาพร้อมเจ้าครัวซองค์และชีคจาดีนกับองครักษ์คนสนิทวิ่งตามมาเช่นกัน 
รีเบ็คก้าเอ่ยเสียงเย็น"ปล่อยพี่สาวชั้นลงเดี๋ยวนี้"
"ไม่!!"
ชีคจาดีนไกล่ไกลี่ยน้องชาย"อามุลวางคุณฟานเชสก้าลงก่อนเถอะ"
"ท่านพี่ไม่ต้องมาสั่งผม"
วีอารองกล่อมบ้าง"เจ้าชายพระทัยเย็นๆก่อนนะครับ"
แต่คำตอบก็คือ"ไม่!"
ฟานเชสก้าพยายามทุบตีร่างสูงให้ปล่อยโดยที่เจ้าชายอามุลหาได้รู้สึกอะไรไม่
เส้นความอดทนของรีเบ็คก้าขาดผึ่ง"ชั้นพูดแล้วนะ"ว่าแล้วหงส์น้อยก็หักนิ้วเตรียมพร้อมที่จะจัดการคนที่พูดไม่รู้เรื่อง
 
 
เม้นเรื่องบ้างนะค่ะ พรีสสสส!!จะได้มีกำลังแต่งต่อ