นายหน้าหวาน กับ นายหน้าหล่อ

" วันนี้ มีเด็กเข้ามาใหม่น่ะจ๊ะ " 
" เออ..สวัสดีครับ ชื่อ ฮารุกะ หรือ เรียก ฮารุ เฉยๆก็ได้ครับ "
" ...... " ว่าแล้ว ใครได้ยินนี้ต้องเงียบแน่นอน
" น่ารักดีว่ะ "
" เออ นั้นดิว่ะ "
" ชื่อเหมือนผู้หญิง แถมหน้าตายังเหมือนผู้หญิงอ่ะ "
 
ผมว่าไม่เงียบแล้วล่ะ เสียงดังเลยมากกว่า ทั้งหหญิงและชายพูดกันเสียงดังลั่นห้อง
 
" ฮารุ ไปนั่งข้างๆ เซจิโตะ น่ะจ๊ะ "
" ค-ครับ " ผมค่อยๆเดินไปหาคนที่ ชื่อ  เซจิโตะ
" เออ.. "
" นั่งสิ รออะไร " ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างเย็นชาแถมพูดอย่างกะผมรู้จักเขางั้นและ
" ค-ครับ " ผมนั่งลงพร้อมหยิบของขึ้นมาเตรียมไว้
" เอ๋ ?? "
" มีอะไรงั้นเหรอจ๊ะ ฮารุ "
" คือ..ผมลืมของไว้ที่ห้องพยาบาลอ่ะครับ "
" งั้น เซจิโตะไปส่งฮารุหน่อยสิจ๊ะ "
" ผมไปเองก็ได้ครับ "
" ก็ได้ครับ " 
" เฮ้ย " อยู่ๆหมอนั้นก็ลากผมไปเฉยเลย 
 
ห้องพยาบาล
 
" อยู่ตรงไหนน่ะ "
" รีบๆหาหน่อย " อ้ากก เร่งอยู่นั้นแหละแทนทีจะมาช่วยกับยืนกอดอกพิงกำแพงซะงั้น
" อย่ารบกวน คนที่กำลังนอนอยู่สิคะ "
" เอ๊ะ " อยู่ๆก็มีแสงผู้หญิงแทรกเข้ามา
" คุณเป็นใคร "
 
ผู้หญิงคนนั้นเปิดผ้าม่านที่ปิดไว้เมื่อกี้ออก
 
" สวัสดีคะ ฉันชื่อ ยูกิ คะ ยินดีที่ได้รู้จัก " 
" ค-ครับ ผม ฮารุกะ หรือเรียก ฮารุ เฉยๆก็ได้ครับ "
" ชื่อเหมือนผู้หญิงดีน่ะคะ หน้าก็เหมือนผู้หญิง "
" แหะๆ ว่าแต่ทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ล่ะครับ "
" อ้อ พอดีตกบันไดนิดหน่อยอ่ะคะ "
" งั้นเหรอครับ " ผู้หญิงไม่พูดอะไรแค่ส่งยิ้มหวานให้เท่านั้นเอง
" รีบหาหน่อย "
" อ่ะ หานี้อยู่นี้ใช่ไหมล่ะ เซจิโตะ "
" อะไรไม่ใช่ของเรา ของหมอนั้นต่างหาก "
" พวกนายรีบไปเถอะ เดี๋ยวเข้าเรียนสายน่ะ "
" เออๆ " ผู้ชายคนนั้นพูดเสร็จ ก็ลากผมออกไปทันที
 
ผมไม่ใช่คนที่คุณจะลากไปไหนได้น่ะ ไอ้คุณ   ' เซจิโตะ '
 
.................................................................................................................... 
แหะลองมาแต่งวายดูมั้งว่าจะเป็นยังไง หวังว่าคงหนุกน่ะ