Only girl รักวุ่นๆสไตล์วัยรุ่น วัยเรียน

     "อะไรเล่า" ฉันทำหน้าเบื่อหน่ายใส่เขา
     "นี่เธอยังกล้าพูดอีกเหรอก แต่เธอนี่ก็คุ้นๆนะ"
     "คิดดีๆสิ"เขาทำหน้าครุ่นคิด จังหวะนี่แหละ ฉันค่อยๆย่องขึ้นบันได
   "นี่!จะไปไหน"เขาพูดแล้วเดินมาจับข้อมือฉัน แล้วลากกลับที่เดิม(ทารุน)
     "ฉันจำเธอได้แล้ว ยัยเดา" ห๊ะ!อะไรนะ ว่าไงนะ นี่ฉันเปลี่ยนชืาอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
      "ชื่อเดย์ต่างหากเล่า"ฉันแก้ให้
     "เรื่องของเธอสิ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เอ้าอีตานี่
     "เธอจะเอาไง"เขาหันมาถาม
    "เอาไง เอาไร ไม่รู้เฟ้ย"ฉันตอบ(ค่อนข้างแน่ใจนะ ว่าเป็นคำตอบ)
     "เธอต้องรับผิดชอบ"เขาพูดแล้วเริ่มเผยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา
    "อะไร" ฉันถาม
    "เธอต่องมาเป็นแฟนฉันไง" อะไรนะ ทำไมต้องเป็นฉันด้วยเล่า
     "ไง เหวอเลยเหรอ" เขายื่นหน้าเข้ามา ฉันเลยดันหน้าเขากลับ
     "ฉันไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ" ฉันเชิดหน้าใส่ เข้าใจใช่ไหมว่าฉันไปไหนไม่ได้ เพราะถึงตอนนี้อีตาซันยังไม่ปล่อยแขนฉันเลย
     "หึ ไม่จำเป็นงั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง..."โอ๊ย อะไรอีกล่ะทีนี้