Destination Blue รักใสใสของยัยตัวแสบ

Chapter 4

ตอนเช้า เสียงนาฬิกาปลุกที่ชินเฮตั้งเอาไว้กลางห้องดังสนั่นหวั่นไหว ทำเอาทุกคนตื่นจากฝันกันทั้งห้อง พวกเราสี่คนมานั่งกันกลางห้อง คุยกันว่าใครจะอาบน้ำก่อน พอคนแรกไปอาบคนที่เหลือก็คลานมานอนต่อ ง่วงเป็นบ้าเลย ฉันเกลียดการตื่นนอนที่สุด เกลียดจริงๆฉันว่าทุกคนก็คงเป็นแบบฉันเหมือนกัน

“อึนโซ ตาเธอแล้วนะ”

“โอเค ฉันกำลังจะไปละ”

ฉันรีบอาบน้ำอย่างไม่รอช้า แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยฉันก็ออกมาจากห้องน้ำ ทุกๆคนเสร็จหมดแล้วและดูเหมือนว่ากำลังรอฉันอยู่คนเดียวเลย แฮะๆ ฉันว่าฉันเร็วแล้วนะ แต่เพื่อนๆเร็วกว่าแฮะ ><

“อึนโซ ฉันปิ้งขนมปังเอาไว้ให้เธอนะ กินซะๆ” ชินเฮ ยื่นขนมปังสองแผ่นมาให้ฉัน

“แต๊งกิ้วจ๊ะ” ฉันรีบกินและรีบเดินไปที่ห้องเรียนอย่างไม่รอช้า

พอมาถึงห้องเรียนดูเหมือนว่าคนอื่นๆจะมากันเกือบครบทุกคนแล้ว แต่ว่าคาบเรียนก็ยังไม่เริ่มหรอกนะ ส่วนใหญ่จะมาเพื่อนั่งคุยกันก่อน แล้วก็ค่อยเริ่มคาบโฮมรูม

“มินอา” แทซองเรียกมินอาเสียงดัง อ๋อคนที่นั่งโต๊ะข้างๆฮยอนวู ดูเหมือนว่าจะเป็นแทซองซินะ

“มีอะไรละ” มินอาพูดพร้อมเดินไปหาแทซองที่โต๊ะ พวกเขาดูเหมาะสมกันจริงๆแฮะ

จังหวะที่ฉันกำลังมองไปทางมินอา ฉันก็บังเอิญสบตากับฮยอนวูที่กำลังนั่งฟังเพลงอย่างสบายใจ เค้ายิ้มมาให้ฉันแล้วโบกมือ ฉันก็ยิ้มให้เค้ากลับแล้วก็โบกมือให้เช่นกัน แต่ดูเหมือนว่ายัยมินอาจะสังเกตเห็นเข้า ก็เลยหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉันหนึ่งที *w*

ช่วงเวลาเช้าผ่านไปอย่างรวดเร็ว ก็ถึงเวลาเที่ยง แต่ก่อนที่ฉันจะออกจากห้อง ครูอิมก็เดินเข้ามาในห้องและเรียกฉันไปพบ

“อึนโซจ๊ะ มาพบครูที่ห้องพักครูหน่อยซิจ๊ะ”

“อ่อได้ค่ะ” ฉันรับปากครูไป แล้วก็หันไปบอกกับเพื่อนๆว่าให้ไปกินข้าวเที่ยงกันก่อนได้เลย

“ครูมีอะไรรึเปล่าค่ะ”

“อ๋อ ใช่จ๊ะ ครูอยากจะคุยกับเธอเรื่องชมรมหน่ะจ๊ะ”

“ชมรม ชมรมอะไรหรอค่ะ ?”

“คืออย่างนี้นะจ๊ะ นักเรียนโรงเรียนนี้ต้องมีชมรมทุกคน วันพฤหัสนี้จะมีกิจกรรมชมรม ที่แต่ละคนจะต้องแยกย้ายไปตามชมรมของตัวเองหน่ะจ๊ะ พวกเพื่อนๆของเธอ ครูหมายถึง มินอา กึนยอง แล้วก็ ชินเฮ เค้าก็ทำกิจกรรมชมรมเหมือนกัน พวกเค้าอยู่ชมรมคนเล่นกีฬาจ๊ะ ในชมรมกีฬาก็แบ่งออกด้วยกันหลายอย่าง เช่น วิ่ง ว่ายน้ำ ฟุตบอล บาส พวกกีฬาทุกประเภท ชมรมศิลปะเอย อะไรเอย มีเยอะแยะเลยจ๊ะ แล้วแต่เธอจะเลือก”

“อ๋อค่ะ แล้วหนูจะต้องเลือกแล้วบอกครูวันนี้ใช่ไหมค่ะ”

“ใช่จ๊ะขอเป็นตอนนี้เลยนะ ครูค่อนข้างรีบ อยากส่งเรื่องของเธอไปเร็วๆ นี่คือรายชื่อชมรมที่เธอสามารถเลือกได้ทั้งหมดจ๊ะ’

“อ๋อได้ค่ะ ขอหนูดูหน่อยนะค่ะ”

“เชิญจ๊ะ”

ฉันนั่งพินิจพิเคราะห์ชมรมต่างๆ ที่มีอยู่ในรายการ ชมรมกีฬาแบบที่เพื่อนๆอยู่ ดูเหมือนมันจะไม่เหมาะกับฉันเลยแฮะ ร่างกายฉันไม่สามารถพอที่จะไปออกกำลังกายเลย งั้นฉันขออยู่ ชมรมดนตรีสากลก็แล้วกัน ฉันก็พอจะเล่นดนตรีได้อยู่บ้าง อย่างที่ฉันเคยบอกไปตอนแรกๆนั่นแหละ กีต้าร์ หน่ะ ฉันว่าฉันพอจะเล่นมันได้ดีนะ

“เอ่อ ครูค่ะ หนูขอเลือก ชมรมดนตรีสากลก็แล้วกันค่ะ”

“โอ้ เธอเล่นดนตรีเป็นหรอจ๊ะ”

“ใช่ค่ะ หนูพอจะเล่นได้บ้างอ่ะค่ะ”

“โอเคเลยจ้า ครูจะได้แจ้งหัวหน้าชมรมไป ว่าจะมีน้องใหม่เข้าไป แต่ว่าเธอต้องสอบการเป็นสมาชิกให้ผ่านก่อนนะ ชมรมนี้นะ รับเฉพาะคนที่เก่งจริงๆด้านดนตรีเท่านั้น เค้าจะไม่รับให้สุ่มสี่สุ่มห้าหรอกนะจ๊ะ”

“จริงหรอค่ะ ทำไมฟังดูยากจัง”

“หัวหน้าชมรมเป็นรุ่นพี่เธอ ปี 3 นี่แหละจ๊ะ ในชมรมหน่ะ มีกันอยู่ประมาณ 4 คน เป็นชมรมที่มีคนน้อยที่สุดเลย แต่ก็รับคนยากที่สุดด้วย ลองไปทดสอบให้หัวหน้าเค้าดูก่อนแล้วกันนะ”

“อ่อค่ะ ได้เลยค่ะ”

“เดี๋ยวครูจะแจ้งเธออีกทีน่ะจ๊ะ”

“ค่ะ ขอบคุณมากน่ะค่ะ”

ฉันเดินออกมาจากห้องพักครูพร้อมด้วยคำถามมากมายในหัว ชมรมของโรงเรียน ทั้งโรงเรียนเลยนะ ทำไมมีสมาชิกชมรมแค่ 4 คนเอง มันไม่น้อยไปหรอ แล้วมันจะไม่ล่มหรอกหรอ แล้วทำไมต้องรับแต่เฉพาะคนที่เป็นดนตรีละ แล้วทำไมต้องเข้มงวดขนาดนั้นละ แต่ก็เอาเถอะ ถ้าไม่ใช่ชมรมดนตรีสากล ฉันก็แทบไม่มีความสามารถอะไรเลย สอบก็สอบ เอาไงก็เอา ตามนั้น

“ยุนอึนโซ ตรงนี้ ตรงนี้ !!” พวกเพื่อนๆตะโกนเรียกฉันตอนที่เห็นฉันเดินเข้ามาในโรงอาหาร ฉันโบกมือให้พวกเค้าแล้วก็เดินเข้าไปนั่ง

“นี่ ฉันซื้อข้าวมาเตรียมไว้ให้เธอแล้วละ” มินอาเอ่ย

“ขอบใจมากนะ”

“เธอเข้าไปทำอะไรที่ห้องพักครูละ”

“ครูอิมเรียกฉันเข้าไปพบเรื่องกิจกรรมชมรมหน่ะ”

“อ้อ จริงด้วยซิ เธอยังไม่มีชมรมนี่นา”

“ใช่เลย”

“แล้วเธอเลือกได้รึยัง”

“อื้อ เลือกได้แล้วล่ะ”

“ชมรมอะไรหรอ พวกเราอยู่กีฬานะ เธอน่าจะเลือกกีฬาเหมือนพวกเรานะจะได้อยู่ด้วยกัน”

“ฉันเลือกชมรมดนตรีไปหน่ะ”

มินอาพ่นน้ำออกจากปาก พร้อมทำสีหน้าตกใจ ตกใจมากด้วยแฮะ

“ทำไมเธอเลือกชมรมดนตรีละ ห๊ะ อย่าเลย มาเลือกชมรมกีฬาเถอะ ห้องเราหน่ะ อยู่กีฬากันเกือบทั้งห้องเลยนะ”

“เอ๋ จริงหรอ ทำไมเป็นงั้นละ”

“ก็มีบางกลุ่มนะ ที่แยกย้ายออกไปอยู่พวกศิลปะ แต่ไม่มีใครเลือกชมรมดนตรีหรอก”

“ทำไมละ” ฉันถามด้วยความสงสัย

“ก็ชมรมนั้นหน่ะ เข้ายาก ต้องทดสอบ พอทดสอบทีนึงก็เป็นข่าวใหญ่โต เวลาเค้าจะรับเด็กใหม่ เด็กคนนั้น จะต้องเล่นดนตรีที่ตัวเองถนัดโชว์ในห้องชมรม แต่ว่าการโชว์หน่ะ เด็กๆในโรงเรียน ก็สามารถเข้าไปดูได้ด้วยนะ”

“ห๊ะ อะไรนะ เธอกำลังจะบอกว่า ถ้าฉันไปทดสอบ ฉันจะต้องเล่นดนตรีที่ฉันถนัดโชว์ทุกๆคนด้วยงั้นหรอ”

“ใช่เลยจ๊ะอึนโซ เพราะทุกคนในโรงเรียนจะรู้ว่าเธอจะไปทดสอบ เค้าต้องตามไปดูเธอกันอย่างแน่นอนเลย” ชินเฮกับกึนยองเสริมขึ้นมา

“โอ๊ะ ซวยละ ซวยแล้ว T^T”

“ยัยโง่ เธอเล่นอะไรเป็นละเนี๊ย”

“กีต้าร์ ฉันพอจะเล่นกีต้าร์ได้อยู่นะ”

“โอ้ ให้ตายเหอะ เธอพอจะเล่นมันเป็นไม่ได้นะ เธอต้องเล่นให้เก่งแบบขั้นเทพไปเลยนะ เธอถึงจะรอดพ้น ให้ตายสิ แล้วการทดสอบจะมาถึงเมื่อไหร่ละ”

“ครูอิมบอกว่าจะแจ้งฉันอีกทีหน่ะ เธอว่าฉันควรจะเปลี่ยนใจดีไหม”

“ฉันว่านะ ช้าไปแล้วละ ครูอิมเค้าน่าจะส่งเรื่องไปแล้วนะ เพราะกิจกรรมชมรมหน่ะ มันจะเริ่มวันพฤหัสนี้แล้วนี่นา ปกติมันก็มีทุกวันนั้นแหละ แล้วแต่ว่าชมรมไหนจะเรียกทุกวัน แต่วันหลักๆที่ต้องเข้าแน่ๆก็คือวันพฤหัส”

“T^T”

“อึนโซ สู้ๆ สู้ตาย พวกเราเป็นกำลังใจให้เธอนะ สู้ๆๆๆๆ” ทั้งสามคนจับมือฉันแล้วก็บอกฉันว่าสู้ๆ ฉันก็รู้สึกดีขึ้นนะ ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ จาก 100 มันแย่จริงๆเลย ฮืออออ ชมรมบ้าอะไร ทำไมมันกดดันขนาดนี้เนี๊ย