Perfect Love เรื่องนี้รัก (ร้ายๆ) กับหวานใจของฉัน

 
ปัง! "อ่ะ..." ฉันรู้สึกตกใจมาก ที่อยู่ดีๆ นายกรีนแอลก็หันไปต่อยผนังบ้านเสียงดัง เขาเป็นอะไร? ทำไมถึงได้น่ากลับแบบนั้นล่ะ นี่ฉันจะร้องไห้จริงๆ แล้วน่ะ ㅜㅅ ㅜเลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลออกมาจากหลังมือเขาช้าๆ "เฮ้ย! ไอ้แอลเลือด O{}O" พี่เฮนรี่กับพี่เว็บไซต์รีบลุกขึ้น ก่อนจะถลาไปดูมือเพื่อนรัก"ปล่อย!..." เสียงนิ่งๆ แต่แฝงไปด้วยความเย็นชา"นายเป็นบ้าอะไร ถึงได้ไปต่อยกำแพงบ้านย๊ะ เกิดบ้านฉันเป็นรอยจะเรียกเก็บเงินซะให้เข็ด-*-" เพราะไม่รู้ว่เขาเป็นอะไรกันแน่ จะว่าห่วงก็ได้ เพราะเลือดที่ไหลไม่ยอมหยุดนั้น เขาคงเจ็บมาก~ ฉันจึงระงับความกลัวด้วยคำพูดแสนกวนอย่างที่เคยทำ แต่ดูเหมือนกับว่าฉันเอาน้ำมันเข้าไปเติมในกองไฟซะมากกว่าเพราะเขาย่างสามขุมเข้ามาใกล้ ก่อนจะกระชากข้อมือของฉันให้เข้าไปหา... ทำให้ตอนนี้ลมหายใจร้อนๆ ถูกส่งมาให้ใจดวงน้อยๆ ของฉันสั่นไหวเล่นๆ"เป็นอะไรใช่ไหม? ใช่! ฉันเป็นมากเลยแหละ... เป็นมากจนต้องให้เธอช่วยรักษาให้ยังไงล่ะ!!!" พูดจบ เขาก็ฉุดกระฉากลากถูฉันให้กึ่งวิ่งกึ่งเดินมาที่ห้องนอนของฉันเอง"O~O!!!" นะ...นี้เขาจะทำอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้คือเขา... ล็อกกลอนประตู!"นายเป็นอะไร?..." เขาไม่ตอบ แต่กลับก้าวเท้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ "ตอบฉันซิ! ว่านายเป็นบ้าอะไรขึ้นมา!!!" เป็นฉันที่กลัวจนต้องก้าวถอยหลังเราทำท่าทางแบบนั้นกันอยู่ได้สักพัก จนหลังของฉันชนเข้ากับกำแพงอีกด้านนึ่งของประตู นั้นล่ะ~ "ใช่! พี่กำลังจะเป็นบ้า..." กรีนแอลตอบน้ำเสียงเยือกเย็น ก่อนจะหยุดเดินตรงหน้าฉัน เราห่างกันเพียงแมลงวันบินผ่านได้เท่านั้น "พี่เจ็บ!!!""ฮ่ะ?" เขาหมายความว่าอะไร "ทำไมถึงเป็นมัน... ทำไมไม่ใช่พี่ฮ่ะ!!!" "อึก..." ฉันสะอึกเบาๆ รู้สึกทั้งกลัว ตกใจและไม่เข้าใจคนตรงหน้า ฉันกำลังสับสนอย่างหนัก!"ตอบพี่มาซิ!!! ตอบมา!!!" เขาใช้มือหนา เข้ามาบีบต้นแขนของฉัน "จะบ้าหรือไง... ฉันถามเขาเพื่ออะ..." ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดจบ เรียวลิ้นร้อนก็แทรกเข้ามาในโพรงปาก เกี่ยวตวัดลิ้นเล็กๆ ของฉันอย่างช่ำชอง เขาผละออกมาเล็กน้อยเพื่อให้ฉันได้หายใจ ก่อนจะตามมาดูดเม้นริมฝีปากบางๆ ต่อ ฉันแถบจะขาดใจเพราะตั้งรับไม่ทัน จากจูบที่รุนแรงก็แปลเปลี่ยนมาอ่อนหวาน สองมือที่เคยบีบรัดต้นแขนจนปวดร้าวค่อยๆ อ้อมมาโอบรอบเอวแทน และจากสองมือของฉันที่เคยผลักดันเขา จึงค่อยๆ เปลี่ยนมาเป็นว่างทาบทับบนหน้าอกของเขาเฉยๆ ฉันที่หลงลืมถูกเขามอมเมาจนเผลอจูบตอบอย่างลืมตัว... เนินนานที่กว่าเราสองคนจะผละออกจากกัน ใบหน้าที่เคยโกรธจนดำจนแดงของเขาค่อยๆ นิ่งสงบ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฝุดขึ้นที่มุมปาก เขาก้มลงมาให้หน้าผากแตะกันเบาๆ แต่มือก็ไม่ได้ยกออกไปจากรอบเอวของฉัน รู้สึกว่ามันจะรัดแน่นขึ้นกว่าเดิมเสียอีก"เฟียยังชอบไอ้โคเชอยู่อีกหรือป่าว? หืม~" ไม่ถามป่าว เขาพลิกหน้ามาหอมแก้มแดงๆ ของฉัยซ้ายทีขวาทีอีกด้วย"ไม่ได้ชอบตั้งแต่แรก แล้วตอนนี้จะชอบได้ไง-*-""อ่ะ... พี่ได้ยินเราบอกชอบมันอยู่!" อยู่ดีๆ ก็เปลี่ยนอารมณ์มาตะโกนใส่หน้าฉันเฉยเลย"ก็ฟังให้จบก่อนได้ไหมล่ะ..." เขาเงียบเหมือนรอให้ฉันอธิบายต่อตามที่ขอ "เฟียแค่ถามประโยคภาษาญี่ปุ่นคำว่า 'ฉับชอบเธอ' จากพี่โคเชเขาเฉยๆ ก็แค่นั้น" กะเอามาพูดกับนายนั้นแหละอีตาบ้า!!! ฮึยๆ งอนโว๊ย!"ถามพี่ก็ได้นิ ไม่เห็นต้องไปถามมันเลย-*-" เขาพูดด้วยน้ำเสียงขี้อ้อนอย่างที่ชอบทำ กลับมาปกติแล้วซิน่ะ~"พูดภาษาญี่ปุ่นเป็นหรือไง?""ไม่เป็นหรอก""แล้วจะให้มาถามนายได้ไงกันล่ะฮ่ะ-___-" "ก็พี่ไม่ชอบให้เฟียไปพูดเหมือนบอกชอบคนนั้นคนนี้นิ-*-... เห็นไหม~ พี่เข้าใจผิดจูบเฟียแทนข้าวเย็นเลย>///<"-///- อะ...ไอ้บ้า ความผิดของฉันซิน่ะ~
 
_อีกด้านหนึ่งของประตู_
"เฮ้ย! พวกเราควรทำยังไงกันดีว่ะ" ดูเหมือนไอ้เฮนรี่จะร้อนใจ เพราะมันเดินวนไปวนมาหน้าห้องอยู่หลายต่อหลายรอบ
"เคาะเรียกเลยดีไหมว่ะไอ้เฮนรี่" พอกันกับเว็บไซต์ที่ยืนเตรียมเคาะประตูอยู่หน้าห้อง
"ไอ้ฟาร์ก็ไม่อยู่ ไอ้แอลก็ดูโมโหอย่างที่ไม่เคยเห็น เล่นเอาตอนนี้ฉันชักเป็นห่วงเพอร์เฟียน้องสาวไอ้ฟาร์ขึ้นมาตงิดๆ ซะแล้วว่ะ-*-"
"ไอ้เฮนรี่ มึงช่วยเลิกเรียกน้องเขาเหมือน 'น้องณัฐชาลูกสาวพี่ป๊อบ' ได้ไหม กูชักลำคาญแล้วเนี่ยคร้าบ~-_-!" เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ผมเห็นด้วย
"เออๆ" เฮนรี่ตอบรับแบบส่งๆ ก่อนจะหันหน้ามาถามความคิดเห็นของผม "มึงล่ะไอ้โคเช... คิดว่าพวกเราควรพังประตูเข้าไปไหม?"
ถ้าหากถามผมแล้ว เรื่องของหัวใจให้พวกเขาเคลียร์กันเองดีที่สุด ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่ผมไม่รู้จัก ผมคงจะช่วยไปนานแล้วล่ะ แต่เพราะเป็นเพอร์เฟีย ผู้หญิงที่ผมเคยได้ยินไอ้แอลเพ้อภพเรียกชื่อหาทุกครั้งที่มันแอบหลับในคาบเรียนเมื่อสองปีก่อน และยิ่งได้เห็นอาการขี้หึงขี้หวงของไอ้เพื่อนตัวแสบแล้ว บอกได้คำเดียว... "ลูกดก"
"ฮ่ะ/ฮืม!!!" ปล่อยสองเสียงเพื่อนซี้ประสานกันอย่างสงสัยต่อไป ผมละจากการมองประตูห้องหันมาเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ต่อ "อะไรของพวกมันว่ะ?" เฮนรี่ร้องขึ้น ก่อนจะลากไอ้เว็บไซต์ให้กลับมาเล่นเกมส์เพลกันต่อเหมือนไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้น...
 
 
 
[[ชื่อเรื่องเป็นอะไรที่คิดยากกว่าเนื้อเรื่องอีกค่ะ 55+ 
สองตอนหลังเน้นหวานๆโหดๆ บอกตามตรงแนวเลิฟซีนเนี่ยไม่ถูกกันเลย ไม่รู้จะแต่งอย่างไรให้หวานและก็ไม่รู้ว่าจะแต่งอย่างไรให้คนอ่านรู้สึกเจ็บปวดตามที่ต้องการจะสื่อดี. ...ยังไงถ้าไม่สนุกช่วยกระซิบบอกหน่อยน่ะ จะได้นำไปแก้ไขปรับปรุงในเรื่องหน้า^^]]