หล่อโหดอย่างนาย ต้องฉันเท่านั้นที่จะสกัดใจนายได้

กริ๊งๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ฉันดัง แต่มันเป็นเบอร์แปลกๆนะลองรับดูก็ได้

"ฮัลโหล ยองแอพูดค่ะ"

"ยองนี้ฉันเองนะโฟกัต"

"โฟกัตงั้นหรอ"

"เธออย่าพึ่งว่างฉัน...."

ฉันกำลังจะกดว่างอยู่พอดีเลยแต่โฟกัตพูดขึ้นก่อน

"ฉันขอโทษเรายังมาเป็นเพื่อนกันได้ไหม"

"ทำอย่างนี้กับฉันแล้วยังจะมีหน้ามาขอโทษอีกหรอห้ะ"

"แล้วเธอจะอยู่กับใครล่ะพ่อก็ไม่มีแม่ก็เสียแล้ว"

"ฉันก็อยู่กะ กับ"

"ว่าไงล่ะอยู่กับใคร"

"นิยองแอฉันรอนานแล้วนะเธอคุยกับใครอยู่"ไอซิสพูดแทรกเอาง่ายๆนะตอนนี้ฉันอยู่คอนโดไอซิส

"ยองแอนั้นเสียงใครนะ"

"สะ สะ เสียง"

"ถ้าเธอตอบไม่ได้ฉันจะถือว่าเธอให้อภัยฉันแล้วนะ"ทำไงดีถ้าตอบว่าเพื่อนก็ไม่ได้ตอบว่าไอซิสก็กลัวโฟกัตจะซ้ำเติมฉัน

"คะ คะ คือ"

"โอเค เธอให้อภัยฉันแล้วขอใจนะเพื่อนรัก"ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย

"อะไรเนี่ยงั้นตามใจเธอแล้วกัน"

"งั้นเธอต้องบอกว่าเธอรักฉันก่อน"

"โอเค งั้นฉันรักเธอ"

"ฉันก็รักเธอเหมือนกัน"

"แค่นี้นะ"

"ไอซิสพอดีฉันคุยกับโฟกัตอยู่ถามทำไมหรอ"

เขาทำหน้าบึ่งอยู่บนเตียงสีฟ้าแล้วแถมไม่มองฉันอีกฉันทำไรผิดอีกเนี่ย

"ไอซิสเป็นอะไร"

ฉันเดินไปถามเขาที่เตียงเขากลับหันหน้าหนีหน้าฉันอาาาา

"โกรธ ฉันใช่ม๊าา ฉันคุยกับโฟกัตจริง"

"หรอ งั้นเดี๋ยวฉันมาถ้าฉันกลับมาเธอเจอดีแน่"

เขารีบเดินออกไปนอกห้องส่วนฉันนั้งทำใจทั้งเบื่อด้วยไม่รู้จะทำอะไรดีฉันเลยคานไปที่เตียง

แต่เข่าฉันไปโดนอะไรไม่รู้แต่เจ็บมากฉันก็เลยเอาสิ่งของที่อยูใต้ผ้าห่มออกมาดูมันเป็นอะไรที่

น่าเหลือเชื่อมากนั้นคือไดอารี่ของไอซิสฉันเลยลองเปิดอ่านของวันนี้

วันนี้เป็นอะไรที่ฉันมีความสุขมากเลยแต่แฟนของฉันกลับโทรศัพท์คุยกับใครก็ไม่รู้

มีการบอกรักกันด้วยพูดแล้วน่าโมโหที่สุดเลยถ้ารู้ว่าเป็นใครนะฉันจะอัดฟันหลุดเลย

แต่ไม่เป็นไรผมจะทำเป็นโกรธยองแอแล้วเธอต้องโดนบทลงโทษของฉันอย่างแน่นอน

555 นี้หรอไอซิสผู้ที่เป็นแบดบอยที่โด่งดังที่สุดในเมืองนี้ทำอะไรปัญญาอ่อนมากที่สุดเลยขำ

"อ้าวไอซิสกลับมาแล้วหรอ"

"ยังมั้ง"กวนอีกแล้ว-.-

"แล้วนายถือไรมานะ"

"เธอต้องดื่มกับฉันโดยไม่มีข้อแม้"

"อะไรนะไม่มีข้อแม้"

เขาเอาเครื่องดื่ม(ค่อนข้างจะราคาแพง)ขวด1

"ดื่มให้หมดซะ"

"ครึ่งขวดไม่ได้หรอ"

"โน ครับที่รัก"

"ดื่มก็ดื่ม"

กึก กึก กึก อาาา ฉันดื่มมันหมดขวดแล้วดีใจสุดๆแต่ทำไมหน้าฉันรู้สึกร้อนๆอ่ะบอกไม่ถูก

แล้วทำไมห้องมันหมุดได้ด้วยอ่ะปวดหัวจังฉันตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อจะไปนอนที่เตียงแต่ทำไมมัน

เหมือนจะตีลังกาล่ะใครก็ได้ช่วยด้วย!!!! ฉันลุกขึ้นได้แล้วแต่รู้สึกตามึดอ่ะฉันยังเดินได้อยู่

โครม!!!!! 

"ยองแอ"

ฉันเริ่มรู้สึกตัวรู้สึกยังมึนๆอยู่เลยตอนนี้ฉันรู้ว่าฉันนอนอยู่ที่เตียงสีฟ้านุ่มๆแต่เดี๋ยวนะทำไมฉันลุกไม่ขึ้นอ่ะ

"อ้าว ตื่นแล้วหรอที่รัก"

"อืม"

"โกรธเขาหรอ"

"ป่าว"

"แล้วฉันเป็นอะไรไปเนี่ย"

"ก็เธอนะกินเครื่องดื่มที่ฉันชื่อมาให้ขวดนึง"

"มิน่าล่ะทำไมมันถึงเพลียๆ"

เขารีบกระโดดขึ้นมาบนเตียงแล้วเขามาในผ้าห่มแล้วก็กอดฉันอย่างแแน่น

"ต่อไปเธออย่าทำอย่างนี้อีกนะ"

"ทำอะไร ฉันทำอะไรผิด"

"ก็พูดกับคนอื่นโดยที่ฉันไม่รู้อ่ะดิ"

"อ่อ"

"ดีมากกก"

" I love u นะ"

ฟิบ!!!!! เขาดึงฉันไปจูบนี้คือจูบของเราสองคนครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้เพราะไม่ได้นับจากที่เรานั่งอยู่บนเตียงตอนนี้มาเป็นนอนแล้วไอซิสโค้งตัวมาหาฉัน(เลิกจูบกันแล้ว)

"เธอนี้มันจริงๆเลย ฉันบอกว่าอย่าพูดใช่ไหม"

"ฉันลืมขอโทษด้วย"

แล้วเขาก็เอาหน้าของเขามุดเขาไปตรงซอกคอของฉันอย่างกะจะดูดเลือดฉันงั้นแหละตอนนี้

ฉันกับเขากำลังมีความสุขด้วยกัน

                                           THE END

                    ****************************************

   เรื่องนี้อาจจะไม่ค่อยหนุกติดใจทุกคนที่เป็นนักอ่านสักเท่าไหร่แต่เรื่องหน้าหวังว่าทุกคนจะ

ชอบมันเพราะมันจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตจริงของเก๋าเองแล้วก็จะเป็นกลุ่มเพื่อนอีกด้วยหวังว่าทุกคน

                                             จะชอบมันนะ

                    ****************************************