สาวน้อยเวทย์มนตร์ มาโดกะ #1
10.0
เขียนโดย Manase
วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.34 น.
7 ตอน30
11 วิจารณ์
14.16K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ไปโรงเรียนวันเเรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในโรงเรียนอันกว้างขวางมากผู้คน
"มาโดกะ" (Madoka) วิ่งออกมาจากบ้านพร้อมขนมปังที่กำลังคาบในปากและเหง่อที่ส่งกลิ่น
ในห้องเรียน
(มาโดกะมองที่หน้าต่าง) ฮ้าอากาศวันนี้สดชื่นจังเอ๊ะ! มาโดกะมองไปที่ด้างล่างเธอเห็นเด๊กผู้หญิง
ผมยาวสีดำ ดวงตาสีน้ำเงิน(รึป่าว) จ้องมาที่มาโดกะตาไม้กระพิบ มาโดกะรีบหลบสายตาทำเป็นไม่เห็นพลางคิดในใจว่า เธอคนนั้นเป็นแค่นักเรียนใหม่ คุณ!คานาเมะ มีอะไรรึป่าว ครูพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง (-- )( --)(-- )( --) ไม่ค่ะไม่มี มาโดกะมองไปที่หน้าต่างอีกทีเธอไม่พบเด็กหญิงคนนั้น
เลย
ตอนพักกลางวัน
นี่ซายากจังฉันมีเรื่องอยากจะบอกน่ะ มาโดกะพูดขึ้นอย่างกับจะรู้เหตุการ์ณล่วงหน้า
มะ...มีอะไรหรอมาโดกะ! คือฉันเจอเด็กผู้หยิงคนหนึ่ง เธอสาวยมากแต่ในดวงตาเธอเหมือนกับคนที่ยอมแพ้ งั้นหรอ! เสียงชนิดหนึ่งพูดแทรกขึ้นมา เธอน่ะเราเคยเจอกันที่ไหนรึป่าว ฮะมาโดกะ!
เธอรู้จักชื่อฉัน
"มาโดกะ" (Madoka) วิ่งออกมาจากบ้านพร้อมขนมปังที่กำลังคาบในปากและเหง่อที่ส่งกลิ่น
ในห้องเรียน
(มาโดกะมองที่หน้าต่าง) ฮ้าอากาศวันนี้สดชื่นจังเอ๊ะ! มาโดกะมองไปที่ด้างล่างเธอเห็นเด๊กผู้หญิง
ผมยาวสีดำ ดวงตาสีน้ำเงิน(รึป่าว) จ้องมาที่มาโดกะตาไม้กระพิบ มาโดกะรีบหลบสายตาทำเป็นไม่เห็นพลางคิดในใจว่า เธอคนนั้นเป็นแค่นักเรียนใหม่ คุณ!คานาเมะ มีอะไรรึป่าว ครูพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง (-- )( --)(-- )( --) ไม่ค่ะไม่มี มาโดกะมองไปที่หน้าต่างอีกทีเธอไม่พบเด็กหญิงคนนั้น
เลย
ตอนพักกลางวัน
นี่ซายากจังฉันมีเรื่องอยากจะบอกน่ะ มาโดกะพูดขึ้นอย่างกับจะรู้เหตุการ์ณล่วงหน้า
มะ...มีอะไรหรอมาโดกะ! คือฉันเจอเด็กผู้หยิงคนหนึ่ง เธอสาวยมากแต่ในดวงตาเธอเหมือนกับคนที่ยอมแพ้ งั้นหรอ! เสียงชนิดหนึ่งพูดแทรกขึ้นมา เธอน่ะเราเคยเจอกันที่ไหนรึป่าว ฮะมาโดกะ!
เธอรู้จักชื่อฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ