The Problem Love รักครั้งนี้..มีปัญหาแล้วล่ะ

Chapter 3
 
เฮ้อ...เลิกเรียนแล้วหรอนี่
     เฮ้! นึกขึ้นได้ ฉันลืมสมุดเคมีไว้ที่ห้องประดิษฐ์นี่นา 
โอ๊ยยย ยัยฟลูเออเร่อเอ้ยย ขี้ลืมจริงๆทำไงดีล่ะ เพื่อนเพิ่นก้หนีกลับบ้านกันหมด
" เอาวะ! ไปคนเดียวก็ได้ "
 
ห้องประดิษฐ์ 
ถึงแล้วสินะ หลังจากที่ฉันได้ลากขาของตัวเองขึ้นมาชั้น 4 คิดแล้วเหนื่อย
ลองแง้มประตูดูนิสนึงดีกว่า เผื่อมีใครอยู่ในนั้น 
แอดดดดด
เฮ้ย !!!
ตายละ รุ่นพี่ลิเทียมยังอยู่ในห้อง ทำไงดีๆๆ(ร้อนรนๆ)
รุ่นพี่ ลิเทียม ก็คือรุ่นพี่ที่ชอบมองฉัน มองฉันตลอดเวลา ได้ข่าวว่ารุ่นพี่เขาชอบฉันด้วย บรื๋ออออ น่ากลัว ยัยเจ๊โรคจิตเอ้ยย
ใครก็ได้ช่วยฉันที....
ปิ๊งง !!!
อยู่ดีๆอะไรก็ไม่รู้มาดลใจให้ฉันคิดถึงเขาคนนั้นขึ้นมา..
นึกแล้วฉันก็หยิบเอากระดาษโน้ตในกระเป๋าที่จดไว้ คาถาปะลำปะลาอะไรนั่นอาจจะช่วยฉันได้^^
" pray pray my love "
วึบ วึบ วิ๊ง วิ๊ง
ว้าววว เขาปรากฏตัวขึ้นมาแล้วหลังจากฉันท่องคาถาปะลำปะลาอะไรนั่น ว่าแต่เขาชื่ออะไรน่ะ
" เอ่อ...คือฉันมีเรื่องให้ช่วยน่ะค่ะ "
" ว่ามาสิ เรื่องของเจ้าที่จะให้ข้าช่วย "
เขาพูดพร้อมบิดขี้เกียจไปในตัว 
"เอ่อ..คือขอถามอะไรหนึ่งอย่างก่อนได้มั้ยคะ? "
"หืม..ถามหรอ ถามอะไรล่ะ "
"คือว่า ..คุณชื่ออะไรคะ "
ฉันตอบพลางเกาหัว หงิกๆ
" อ๋อ..ข้าชื่อ เจอร์เมเนียม "
หูววว ชื่อเพราะสุดๆไปเลยยย 
"อ่อ ค่ะ คือเรื่องที่จะให้ เจอร์เมเนียมช่วยก้คือ "
ฉันพูดแล้วชี้ไปในห้องที่ถูกแง้มประตูเมื่อตะกี้นี้ 
"ข้าเข้าใจล่ะ เจ้าไม่อยากให้หญิงสาวในห้องนี้เห็นเจ้าใช่มั้ยล่ะ "
ชะ ใช่เลยย ^^
" ( - - ) ( . . ) ( - - ) "
" ข้าน่ะ ช่วยเจ้าได้อยู่แล้ว แต่ว่า.."
" หืม..แต่ว่าอะไรหรอ?? "
" ก็ข้าได้ส่งมาเพื่อช่วยเรื่องความรักน่ะสิ ข้าจะช่วยนอกเหนือจากเรื่องความรักก็กระไรอยู่ ข้าไม่ใช่เจ้ายักษ์อับดุลนะ "
เอ่อ ก็จริงสินะ ช่วยแค่นี้คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง 
" คงไม่เป็นไรมั้งคะ เจอร์มาเนียม "
" อื่ม...ก็ได้ๆ ข้าจะช่วยเจ้าก็แล้วกัน "
" เย้ๆๆ ขอบคุณนะคะ ท่านเจอร์เมเนียมสุดหล่อ "
"แต่มีข้อแม้..."
 
โปรดติดตามตอนต่อไป..
วิจารณ์หรือคอมเม้นได้นะคะ ถ้าทำอะไรผิดไป