รักเธอ รักเขา รักเรา กับรักสามเรา

       วันแรกของการเปิดเทอมใหม่ มาถึงแล้ว ตะเภา นักเรียนหญิงที่เข้ามาใหม่ในปีนี้จากโรงเรียนนอกเมืองที่ต้องย้ายมาต่อชั้นม.4ในเมือง ที่ๆเต็มไปด้วยคนอีกหลายๆแบบมารวมกันในโรงเรียนแห่งนี้ตะเภาตื่นเต้น และกลัวนิดหน่อยกับโรงเรียนใหม่ วินาทีที่ก้าวเข้าไปในโรงเรียนเหมือนกับว่าตัวเองเข้าไปในที่ๆไม่คุ้นเคย และยังทำตัวไม่ถูก แต่นั้นคือทางเดินต่อไปสำหรับเธอ
      ในห้องเรียนที่มีเสียงคุยกันดังตลอดเวลา ตะเภา ยังคงนิ่งเงียบโดยความที่เป็นเด็กใหม่ วิชาแรกของวันนี้คือ คณิตศาสต์เป็นวิชาที่ตะเภาได้รับเกรดสี่มาจากโรงเรียนเก่า อาจารย์เด็กใหม่อย่างตะเภาโชว์ความสามารถของตัวเอง สายตาทุกดวงส่องมาทางที่ตะเภายื่นอยู่
      "เก่งมาก" อาจารย์ปรบมือให้
      ตะเภากลับนั่งโต๊ะทันทีหลังจากที่ยืนอยู่หน้ากระดานมานาน จบจากวิชาคณิตอาจารย์ออกจากห้องไป มีกระดาษที่ม้วนเป็นก่อนโยนเข้ามาที่ตัวตะเภา เธอหันกลับไปหาที่มาของกระดาษม้วนนั้นแต่จับไม่ได้ว่าใครคือคนที่โยนมันมา
      "เธอๆชื่ออะไร" มีเสียงเรียกตะเภา
      "ตะเภา" เธอตอบสั่นๆ 
      เสียงนั้นมาจากนักเรียนชายที่อยู่หลังห้องชื่อ พล 
      "เราขอโทษนะเมื่อกี้โดนเธอ" พลพูดขอโทษ
      "เรื่องอะไร" ตะเภาตอบด้วยอาการงง
      "กระดาษไง" เสียงพล
      "อ่อ ไม่เป็นไร" ตะเภายกโทษให้
      หลังจากการพูดคุยกันเพียงแค่ไม่กี่ประโยคตะเภาเริ่มมั่นใจขึ้น เพราะอย่างน้อยก็มีเพื่อนใหม่เข้ามาทักพูดคุยด้วย พล นักเรียนชายที่อยู่หลังห้องนิสัยไม่ได้เกเรอะไร การย้ายมาโรงเรียนใหม่เริ่มแรกมันต้องปรับต้วเข้าหาเพื่อนๆเป็นเรื่องธรรมดา ผ่านไปหลังจากหนึ่งสัปดาห์หนึ่งเดือน ตะเภาก็มีเพื่อนที่สนิทด้วยหลายคน เรื่องที่มักมีอยู่ในหัวของดีนักเรียนในวัยนี้คือการมีแฟน ซึ้งเพื่อนในกลุ่มต่างก็มีคนที่คบหาพูดคุยกันด้วยอยู่แล้วเว้นแต่ตะเภา
     "นี่ ตะเภา แกไม่ลองจีบใครบ้างล่ะ" เพื่อนในกลุ่มแซว
     "จะดีหรอ" ตะเภาตอบ "เราว่าเรียนให้จบก่อนดีกว่า"
     "ตะเภา พลไงเราว่าเขาน่ารักดีนะ"เสียงจากเพื่อนอีกคน
     "เหมือนเขาชอบตะเภานะ" มิ้นเพื่อนคนสนิทช่วยพูดอีก
     ความรู้สึกของตะเภาในตอนนั้นมันไม่ใช่ความรู้สึกของความรักให้กับพลเลยนอกจากเพื่อน และตะเภาเองยังจำได้ดีว่าพลคือเพื่อนคนแรกที่เข้ามาพูดคุยกับเธอในวันแรกที่เข้าเรียน แต่เธอไม่รู้ความรู้สึกของพลว่าจริงๆแล้วพลคิดยังไงกับตัวเธอเอง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านพลก็ไม่ได้แสดงออกมาอย่างชัดเจน แต่ที่รับรู้ได้คือพลเป็นคนที่คอยช่วยเหลือตะเภาหลายเรื่องที่เธอนั้นไม่เข้ากับโรงเรียนใหม่แห่งนี้ แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่า พลจะแอบชอบเธออยู่
    เช้าของกลางภาคเรียนเทอมแรก ชีวิตการเป็นนักเรียนใหม่ได้ถูกลบออกไปแล้วตอนนี้ตะเภามีเพื่อน เหมือนว่าเธอเป็นนักเรียนเก่าไปแล้ว เช้าวันนี้กิจกรรมหน้าเสาธงยังคงมีอยู่ทุกวัน
     "ตะเภาไปเข้าแถวกัน" เสัยงของพลดังขึ้นจากข้างหลัง
     "อืมไปสิ" ตะเภาตอบแต่ตกใจนิดหน่อยที่เป็นพล
     "วันนี้เขามีแข่งปิงปองด้วยนะ ตอนพักกลางวัน ตะเภาไปดูป่าว" เป้าหมายของพลคืออยากชวนตะเภาไปดูการเข่ง
     "ไปๆเราก็ชอบนะปิงปอง" ตะเภาตอบตกลง
     ตะเภาเริ่มรู้สึกแปลกๆกับอาการของพลที่ช่วงหลังๆพลเข้าหาเธอมากขึ้น ช่วงพักกลางวันมีการแข่งปิงปอง ของรุ่นพี่ม.5 หลังจากกินข้าวเสร็จพลก็มาหาตะเภาชวนกันไปที่ห้องพละศึกษาเพื่อดูการแข่ง
     "พี่อิฐ เก่งมากเลยนะ"พลพูดขึ้น
     "ใครอ่ะ" ตะเภางง ไม่รู้ว่า อิฐคือใคร
     "พี่อิฐไง อยู่ม.5 เรานึกว่าตะเภารู้จักซะอีก" พลแนะนำ
     "เราไม่รู้สิ คนไหนบอกด้วยนะตอนแข่ง" ตะเภาเหมือนอยากรู้
     "ได้ๆ อย่าตกหลุมรักอีกคนนะถ้าเห็นอ่ะ" พลแซวกลัวว่าตะเภาจะมีใจให้กับคนอื่นก่อน
     "บ้า"ตะเภาตอบสั้นๆ "มากันแล้ว"
     คนสองคนที่เดินออกมาจากห้องนักกีฬาเดินออกมาพร้อมกัน คนหนึ่งใส่แว่นดูเป็นเด็กเรียนที่เก่งกีฬาเอามากๆ ส่วนอีกคนสูง ผิวใส ดูเหมือนนักกีฬา ตะเภายังแยกไม่ออกว่าคนไหนชื่ออิฐ ที่พลพูดก่อนหน้านี้ แต่ทันทีที่ได้เห็น คนๆนั้นคนที่ดูสูงๆผิวใส ตะเภาเริ่มหัวใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เหมือนว่าตะเภาจะชอบคนๆนี้เข้าแล้ว
     "คนนั้นไง คนที่ไม่ใส่แว่นอ่ะ"พลพูดขึ้น
     ไม่มีเสียงตอบรับจากตะเภา เพราะเธอยังคงมองตาค้างอยู่กับคนๆนั้นอยู่
     "ตะเภา ได้ยินมัย" พลเสียงดังขึ้น
     "ห๊ะ" ตะเภาหลุดจากอาการตาค้าง
     "เราบอกว่าคนที่ไม่ใส่แว่น คือพี่อิฐ ที่ตัวสูงๆอ่่ะคนนั้นแหละ" พลพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับอาการสงสัยในตัวตะเภา
     "โห จริงอย่างที่พลพูดเลยเนอะ" ตะเภารีบตอบ "พี่เขาคงเก่งน่าดู"
     พลได้แต่ฟังคำตอบจากตะเภาและไม่พูดอะไรอีก เพราะเขารู้สึกเหมือนกับว่าตะเภาจะชอบพี่อิฐคนนี้แล้ว
     ผลการแข่งจบลง อิฐเป็นฝ่านชนะการแข่ง และดูเหมือนว่าตะเภาจะดีใจมากเป็นพิเศษ ส่วนพลพอดูการแข่งจบลงก็คืดอยู่อย่างเดียวว่าไม่น่าพาตะเภาว่าดูการแข่งในครั้งนี้เลย เขาเลยคิดว่าเขาต้องแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมาให้ชัดเจน ตะเภา จะได้รู้ว่าเขาคิดยังไง เลิกเรียนของการเรียนในวันนี้พล ชวนตะเภาเดินกลับพร้อมกัน
    "ตะเภา กลับด้วยคนสิ" พลพูดอย่างมั่นใจ
    "อืมกลับพร้อมกัน เราอยากคุยกับพลอยู่พอดี" ตะเภาตกลง เพราะอยากรู้เรื่องของอิฐมากขึ้น
    "โอเคเก็บของก่อน" พลดีใจที่ได้ยินว่าตะเภาอยากคุยกับตัวเอง
    ระยะทางการเดินจากโรงเรียนมาบ้านนั้นไม่ไกลมาก บ้านพลจะถึงก่อนบ้านของตะเภา แต่ทั้งสองคนก็เริ่มพูดคุยกันมาตั้งแต่ออกจากโรงเรียนซึ้งประเด่นแรกๆของการพูดคุยกันนั้นก็เป็นเรื่องทั่วไป แต่ตะยังไม่ได้เปิดประเด่นเรื่องของรุ่นพี่ที่ชือ อิฐ ทำให้พลรู้สึกดีกับการที่ได้เดินกลับบ้านด้วยกันในครั้งนี้ เมื่อตะเภารู้ว่าใกล้ถึงบ้านของพลแล้วเธอเลยถามเรื่องของรุ่นพี่คนนั้นขึ้นมา
    "พี่อิฐนี่เขาเก่งอย่างที่พลบอกเลยเนอะ" ตะเภาเปิดประเด่น
    "อืม" พลตอบแค่สั้นๆ รู้สึกงง
    "เขาคบกับใครอยู่หรอ พลรู้ป่ะ" ตะเถาล่วงลึกมากขึ้น
    "เราไม่รู้สิ" พลยิ่งงง เลยถามกลับ "ทำไมหรอ"
    "ป่าวๆไม่มีอะไรแค่อยากรู้น่ะ" ตะเภากลัวว่าพลจะรู้ความในใจ
    "ถามจิงๆตะเภาชอบพี่อิฐแล้วใช่มัย" พลตรงประเด่น
    "ก็ไม่รู้สิ แต่ครั้งแรกที่เห็นมันมีอาการแปลกๆอยู่นะ" ตะเภาตอบด้วยอาการเขิน
    แค่ได้ยินคำตอบที่ตะเภาพูดขึ้นพลก็รู้ทันทีว่าตะเภาต้องชอบพี่อิฐแน่นอน เขาต้องรวบรวมความกล้าและความในใจทุกอย่างออกมา และบอกให้กับตะเภาได้รู้ในตอนนี้ ให้เธอรู้ว่ายังมีคนอีกคนที่มีใจให้เธอแล้ว
    "แต่ตะเภารู้มัย ครั้งแรกที่เราเห็นตะเภาอ่ะ" พลพูดอย่างจิงจัง "เราเองก็มีอาการแปลกๆนะ"
    ช่วงเวลาในตอนนั้นมันหยุดนิ่งไปสักพักตัวตะเภาเองเมื่อได้ยินในสิ่งที่พลพูดออกมาเธออึ้งไปและคิดอยู่ในหัวว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ พลนั้นพูดคุยทักทายเลานด้วยกับเธอเพราะว่าพลชอบเธออยู่จริงหรอ  
    "ถ้าตะเภาคิดว่าตะเภาชอบพี่อิฐอยู่ ตะเภาก็คงรู้ว่าเราเองก็ชอบตะเภานะ" พลพูดขั้นว่าอีกครั้ง
    ไม่มีเสียงตอบรับจากอีกฝ่ายอย่างตะเภา เธอเพียงแค่รีบเดินออกจากตรงนี้แล้วปล่อยให้พลเดินเข้าบ้านของตัวเองไป ตะเภาไม่มั่นในในตัวเองแล้วในตอนนี้กับความรู้สึกแรกที่เห็นพี่อิฐ ถ้าเอามาเปรียบเทียบกับความรู้สึกที่เธอได้รับมาตลอดจากพล เธอเริ่มสับสนในตัวเองและเป็นห่วงความรู้สึกของพลในตอนนี้
     
 
      เธอจะต้องทำอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปครับ