รักวุ่นๆลุ้นหัวใจ

ฉันเดินไปหยุดอยู่หน้าห้องเรียนอย่างเซ็งๆวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกฉันจึงตื่นเช้าเป็นพิเศษเพื่อจะได้มาเจอเพื่อนรักของฉันทั้งสองคนที่ไม่ได้เจอกันมาตั้ง2เดือนเต็มก่อนอื่นฉันต้องขอแนะนำตัวหน่อยล่ะกันน่ะดิฉัน นางสาวภีรดา ศรีศิริ ชื่อเล่นบราวน์อยู่ฉันมัธยมศึกษาปีที่5ตอนนี้ฉันกำลังนั่ง เพื่อนของฉันอยู่ซึ้งฉันก็รอนั่งรอมานานเป็นชั่วโมงแล้ว
'นอลซารางฮาเกดซอ ออนเจกาจีนา นอลซารางฮาเกดซอชิกึมมิซุนกันชอมรอม..'
เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นมาฉันมองไปที่หน้าจอดูว่าใครโทรมาเมื่อเห็นชื่อเจ้าของเบอที่โทรมาฉันรีบกดรับทันทีที่รู้ว่าเจ้าของเบอร์ที่โทรมานั้นคือใคร
"ฮัลโหล เบลล์นี้พวกแกอยู่ไหนเนี่ย"
"ฉันอยู่หน้าโรงเรียนกับยัยบลายแกจะตะคอกใส่โทรศัพทำไมเนี่ยหูจะแตก"
'เบลล์' หญิงสาวที่มีความเซ็กซีไม่เป็นสองรองใครในโรงเรียนสหแห่งนี้เรียกได้ว่าเธอก็เป็นpaly girls คนเลยล่ะที่ผู้ชายทุกคนต้องยอมสยบ
'บลาย' เธอสวย น่ารัก มีรอยยิ้มที่ผู้ชายมองแล้วก็ต้องหลงไหลเธอเป็นผู้หญิงเปรี้ยวๆหวานๆจึงไม่แปลกที่ผู้ชายส่วนหนึ่งในโรงเรียนจะให้ความสนใจกับเธอ
"รีบๆขึ้นมาบนห้องเลยรู้ไหมฉันนั่งรอพวกแกจะรากจะงอกแล้วเนีย"
"เวอร์ไปละแกเดียวแค่นี้น่ะฉันกับบลายใกล้ถึงห้องล่ะ"
"อืมๆแกรีบวิ่งมาเร็วๆเลยน่ะ"
"เพื่อ??ฉันไม่วิ่งหรอกเดียวมีกล้ามขาเดียวไม่สวยใส่กางขาสั้นไม่สวย"
"ย่ะๆ งั้นแกก็คลานมาล่ะกันแค่นี้ล่ะ"
5 นาทีผ่านไป
ตึก ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าของใครคนหนึ่งฉันไม่รู้หรอกว่ามันคือฝีเท้าของใคร แต่ฉันรู้ก็คือฝีเท้ามันหนักมากสงสัยจะเป็นคนที่อ้วนท่วมมากแน่เลย
"เฮ้!!ยัยบราวน์.."
ยัยบลายวิ่งเข้ามาโผลกอดฉันโดยที่มียัยเบลล์ยืนเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆนี้แกไม่สนใจฉันเลยใช่ ไหมเนี่ย(-_-*)
"แค่กๆ พะ..พอแล้วยัยบลายฉันหายใจไม่ออก"
"อ้าว แกหายใจไม่ออกเหรอโทษทีพอดีว่าคิดถึงมากไปนิสนึงแล้วนี้หนังสืออะไรขอแกเนี่ยเยอะแยะเต็มไปหมด"
"หนังสือเรียนน่ะ"
"แกเอามาเพื่อ??วันนี้ไม่ได้เรียนสักหน่อย"เบลล์ที่เล่นโทรศัพท์เอยถามฉันคิดว่าชีจะไม่พูดแล้วซะ
"เรื่องของฉันเหอะน่ะฉันว่าเราไปโรงอาหารกันไหม"
ฉันถามเพราะตอนนี้ฉันเริ่มหิวมากเลย
"ดีๆฉันยังไม่ได้กินข้าวเลยเราไปหาไรกินเหอะ"
เบลล์ตอบพร้อมกับเอามือลูบทองไปมาทำหน้าอย่างกับจะขาดใจ
"งั้นไปเหอะ"
"เฮ้ย!บราวน์แล้วแกจะเอาหนังพวกนี้ไปด้วยอ่ะน่ะ"
"
บ้าสิหนังสือเล่มใหญ่จะตายฉันจะถือไปเพื่อ??
"ฉันจะเอาหนังสือไปเก็บในห้องคิดอะไรขอแกเนี....ว๊าย!!"
ขณะที่ฉันกำลังพูดอยู่ๆก็เหมือนมีอะไรมาชนฉันเข้าอย่างฉันจนก้นของฉันไปนั่งแอ้งแม้งอยู่กับพื้น
"ยัยบราวน์!!"