วุ่นนักรักไวรุ่น (Love is teens)

7.5

เขียนโดย prettypung

วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.12 น.

  23 ตอน
  4 วิจารณ์
  27.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 15.35 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

22) chapter 18

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 18

 

 

 

ฟ้าสายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย      

 

-^-  อื้มมมมมม   ฉันบิดขี้เกียจไปมาสองรอบก่อนจะมองหน้าคนที่มาปลุกฉันอย่างเต็มตา

 

ตื่นสิยะ ฟ้าใส    O...O  ฉันตกใจเล็กน้อยที่คนมาปลุกเป็นดาวและที่สำคัญดาวเข้ามาในห้องฉันได้ไงเนี่ยยยย

 

ทรงตื่นแล้วหรอคะ องค์หญิงงงงงงงง  ดาวพูดประชด

อืมมม แกเข้ามาได้ไงอ่ะ  ฉันถามอย่างงัวเงีย

วันนี้มีนัดไปติวสอบไง  ดาวพูดพลางเขย่าตัวฉันเบาเบา

O[]O ตะ....ติวหรอ อ๊ายยยยยยยยยย สายแล้วสายแล้ววว ฉันพูดพลางวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที

รู้สึกตอนนี้สายไปปะคะคุณเพื่อน  ดาวพูดไล่หลังมา

 

 

1 ชั่วโมงผ่าไปไวเหมือนโกหก

 

มาแล้วมาแล้ว  ฉันวิ่งลงบรรไดที่ใหญ่และสูงมาจากด้านบนอย่าเร่งรีบ ดีนะที่ไม่สะดุดขาตัวเอง หรือลื่นล้ม อย่าเคย ^^''  

 

ไปเหอะดาว ฉันพูดพลางเดินไปหน้าบ้านเพื่อใส่รองเท้าทันที

อ่อ เออ เออ  ดาวพูดพลางวิ่งตามมา

แล้วไปรถไรอ่ะ ฉันถามพลางหยิบร้องเท้าขึ้นสวม

มิสเตอร์ แท็กซี่ แท็กซี่ แท็กซี่ ชิชิชิชิ ดาวบอกมาเป็นเพลงของเกิลเจอร์เนอร์เรชั่น

ออ โอเค ห๊ะะะะ OO ฉันตาโตเป็นไข่ห่านเพราะรู้ว่าขืนไปแท็กซี่ต้องสายแน่แน่

เอาน่า นานนานทีเปลี่ยนบรรยากาศบ้างนะคะคุณหนู   ดาวพูดพลางทำหน้าเหมือนเย้ย

- -'''

 

 

 

 

ถึงไวอย่างกับตัดปะ

 

 

 

 

 

มาแล้วค่ะพี่ต้น  ดาวพูด

O[]O พะ....พี่ต้น ฉันสบทเบาเบาแล้วหันไปมองหน้าดาวเหยงเหยงอย่างแนบเนียน

^ ^''''  ดาวหันมามองฉันพลางทำหน้าแบบ ก็ไม่รู้สินะและยิ้มให้แบบแสยะ

 

 

 

ฉันนั่งติวมาประมาณ ชั่วโมงกว่าๆได้แล้วก็เริ่มรู้สึกหิวขึ้นมาตะหงิดตะหงิดแบบไม่เคยเป็นก็แหงแหละยังไม่ได้กินข้าว(สาย)มาเลยอ่ะมันทำให้ฉันหิวจนแทบไม่มีอารมณ์ติวต่อเลย ทรมาณสุดสุด

 

เอ่อออออ  พี่ต้นคะ ดาว คือสองคนติวไปก่อนเลยนะคะเดี๋ยวเรามาหิวมากเลยอ่ะว่าจะไปหาอะไรรองท้องก่อนไปด้วยกันไหม  ฉันถาม

อืมมมม เอาสิฉันก็หิวอยู่เหมือนกัน   ดาวพูด

งั้นพี่ไปด้วยคนนะ  พี่ต้นพูด

ได้ค่ะ  ฉันพูดแบบเร่งรีบเพราะหิวมากแบบแสบไส้เลยทีเดียว

 

ต่างคนต่างสั่งอาหารที่ตนต้องการ พออาหารมาถึงฉันก็กินแบบไม่รอรีส่วนยัยดาวก็พยายามหาเรื่องมาคุยเพื่อไม่ให้ความเงียบเข้าครอบงำพวกเราทั้งสามอย่างกดดัน.............

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา