I ♥ Play “Boy” You ฉันรักเพลย์บอยแบบ นายน่ะ (18+)

ในที่สุดเวลาที่ฉันรอคอยก็มาถึง>_< ฉันมายืนกระยิ่มยิ้มยองอยู่หน้าผับยัยปังปอนเป็นที่เรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ วันนี้ฉันแต่งตัวมาธรรมดามากกก. ขอย้ำนะคะว่าธรรมดามาก! แต่ฉันมั่นใจว่าธรรมดาของฉันมันสวยอ่ะเค๊อะ!!! ฉันเดินเข้าไปที่หน้าประตูผับก่อนจะมองหน้าการ์ดรักษาความปลอดภัย ‘มาหาปังปอนค่ะ^^‘ ฉันยิ้มให้การ์ดคนนั้นอย่างเป็นมิตรสุดๆ เค้าพยักหน้ารับก่อนจะเปิดประตูให้ฉันอย่างรู้งาน อ่าฮะ~ รู้สึกเหมือนเป็นเจ้าหญิงเลยล่ะ>O< ‘ห้องนี้แหละครับ...แต่รอคุณหนูปังปอนสักครู่นะครับ...‘ ‘ห้องนี้เหรอ...‘ ฉันทวนอย่างงงๆ เอ๊ะ! ปกติห้องที่ฉลองไม่ใช่ห้องนี้นี่นา...อื้อ สงสัยว่าห้องนั้นจะมีคนเค้าจองแล้วล่ะมั้ง ‘ขอบคุณมากนะคะ^-^‘ ‘ไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ...‘ ‘ตามสบายค่ะ^^‘ ฉันนั่งลงที่ห้องวีไอพีห้องนั้นก่อนจะกระเถิบไปติดริมกระจกและสอดสายตาลงไปด้านล่าง วู้~ ช่วงนี้ผู้คนกำลังคึกคักเลยแฮะ! อ๊ายยยย!! อย่างออกไปเต้นแบบผู้คนพวกนั้นจัง! ฉันนั่งมองผู้คนที่วาดลวดลายการเต้นที่ล่อตาล่อใจ ...ต่างคนต่างเต้นประชันความโดดเด่นแต่ฉันกับรู้สึกว่ายัยพวกนั้นเหมือนกับตัวอะไรสักอย่างที่ไม่ค่อยจะสมประกอบ เต้นดึ้งดึ้ง...-0- ครืด~ ‘มาช้าจังเลยนะคะ....~‘ ฉันพูดด้วยน้พเสียงประชดประชันก่อนจะหันไปมอง ‘O_O!!!‘ ‘เธอเป็นใครน่ะ - -‘ ผู้ชายหน้าโหดคนนั้นถามฉันที่นั่งน่างง เอ่อ...พวกนี้เข้ามาได้ไงเนี่ย!!!>O< ‘*0*ของแถมจากผับเหรอวะ! แม่ง! น่ากินว่ะ:D‘ นายคนหน้ากวนกวนพูดขึ้นแถมทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาแถวเดียวกับฉันพรางเอาใบหน้าหล่อหล่อนั่นเข้ามาใกล้ฉัน!! ‘อะ...อะไรของพวกนายเนี่ย!! เข้ามาได้ไงกันยะ!‘ ‘ฉันต่างหากที่ต้องถามเธอ! เข้ามาในห้องของพวกฉันได้ยังไง...‘ นายคนที่ยืนอยู่ข้างหลังพูดขึ้นและแทรกตัวเข้ามานั่งในห้อง กลายเป็นตอนนี้ฉันนั่งรวมอยู่กับผู้ชายหน้าตาดีอยู่ในห้องแคบแคบถึงสามคน สามคนเชียวนะเว้ยเฮ้ย!!!YOY ‘ฉันต่างหากที่ต้องถามพวกนายว่าเข้ามาในห้องนี้ได้ไงTT‘ ‘ก็พวกฉันซื้อห้องนี้ไว้ทั้งคืนยังไงล่ะ...‘ ตาคนที่หน้าหล่อหัวเหลืองพูดขึ้น ‘จะบ้ารึไงกัน!! เพื่อนฉันต่างหากที่จองห้องนี้ไว้!!!‘ ‘เอ๊ะ! ก๋บอกว่าพวกฉันไง!‘ ฉันนั่งทำเลาะกับนายหัวเหลืองอยู่แบบนั้น ส่วนนายหน้าโหดนั่นแทบจะไม่ได้สนใจอะไรเลย นายน่าหวนนั่นน่ะเหรอ...นายนั่นเอาแต่จ้องหน้าฉันอย่างกับจะรับประทานฉันเข้าไปทั้งตัวอย่างนั้นแหละ!!! แง้...นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันคะ ‘แล้วทำไมการ์ดเค้าถึงพาฉันมาห้องนี้เล่า!!!TOT‘ ‘ฉันจะไปรู้ไม่ล่ะ...ไหนลองบอกมาซิว่าใครเป็นคนจองห้องนี้ไว้^^!!!‘ ‘เพื่อนฉันเองแหละ!!!‘ ‘แล้วเพื่อนเธอมันใหญ่แค่ไหนล่ะ^^‘ นายหัวเหลืองยังคงยิ้ม ยิ้มทำสากอะไรวะไบ้!!! ‘ใหญ่มาก!!!‘ ‘แค่ไหนล่ะ...วู้ ยัยบ้านี่คุยด้วยแล้วปวดหัวว่ะ!‘ ‘เพื่อนฉันมันเป็นลูกเจ้าของผับ! ใหญ่พอมั้ยล่ะ...!!!‘ ‘O_O‘>>> สายตาทุกคน นายหน้าโหดที่ไม่สนใจถึงกับเหร่มองนิดนิด นายหน้ากวนนั่นเบิกตากว้างส่วนนายหัวเหลืองนั่นถึงกับนั่งนิ่ง ‘เป็นไง...ชักยังล่ะ!!!‘ ‘เธอเป็นเพื่อนของยัยปังปอนเหรอ...‘ ‘รู้จักเพื่อนฉันได้ไงยะ!‘ ‘ก็ฉันเป็นพี่ชายมันเอง...มีอะไรมั้ยล่ะ‘ นายหน้าโหดพูดขึ้นทำเอาฉันช็อคตาตั้ง...ยัยปังปอนมันแอบไปมีพี่ตอนไหนวะเนี่ย!!!T_T ‘ยัยปอนมันย้ายห้องไปน่ะ^^ เธอเข้าผิดห้องแล้วล่ะสาวน้อย...‘ ‘อ๊ากกกกกกกก!!!!!‘ ฉันร้องเสียงหลงทันทีที่รู้ว่าตัวเองเข้าผิดห้อง! แง!!! ‘งั้นฉันขอตัวนะคะ‘ ตอนแรกแรกรู้สึกว่าหน้าฉันจะบานเป็นจานดาวเทียม แต่ทว่าตอนนี้มันกลับหดเหลือสองนิ้ว อ๊ายยยย อายอ่ะTT ‘จะไปไหนครับคนสวย...สนุกกับพวกเราก่อนสิ^^‘ นายหน้ากวนพูดขึ้นหลังจากที่ฉันกำลังจะลุกหนี นายคนที่ต่อล้อต่อเถียงกับฉันเมื่อครู่ส่ายหน้าไม่สนใจโลกก่อนจะยกเบียร์ขึ้นดื่มอย่างเหนื่อยหน่าย ‘ฉันชื่อซิน ไอ้หัวเหลืองนั่นชื่อชึสึยะ ส่วนคนนั้นชื่อเปเปอร์^^ แล้วคนสวยชื่ออะไรครับ..‘ ‘ไม่บอกได้มั้ยล่ะ...ฉันไม่ได้อยากรู้จักพวกนายสักหน่อย...‘ ‘เหอะ! จะเล่นตัวอะไรนักหนา...‘ นายชึสึยะพูดก่อนจะปรายตามองอย่างไม่สนใจนัก ‘ไม่ได้เล่นตัวแต่ฉันไม่อยากรู้จักพวกนายเสียหน่อย!!! คนบ้าอะไรปากไวเหมือนตุ๊ด!‘ ‘เธอว่าใครตุ๊ดฮะยัยแห้ง!!!‘ ‘บอกว่าเหมือนไม่ได้บอกว่าเป็นนี่!!!‘ ‘ไอ้ชิน! แกเงียบเลยนะเว้ยไม่ต้องพูดบ้าอะไร!!!‘ นายซินพูดห้ามแต่ดูเหมือนนายชิสึยะอะไรนั่นจะไม่สน ดวงตาของเค้าตอยจะหาเรื่องฉันอย่างเดียว ‘ก็ยัยนี่มันว่าฉันเป็นตุ๊ด!!!‘ ‘แล้วนายเป็นแบบที่ฉันพูดรึไงกันล่ะ อย่าร้อนตัวได้ป่ะ!!!‘ ‘ยัย!!!...‘ ‘ทำไม! หรือว่าทนไม่ได้ที่ฉันพูดแบบนี้ นายต้องเป็นไอ้ตุ๊ดแบบที่ฉันว่าแน่แน่^^‘ ฉันยิ้มยั่วก่อนจะเดินออกจากห้องแต่ทว่ายังไม่ทันจะได้เปิดประตูมือของนายชิสึยะดึงรั้งแขนฉันเอาไว้ก่อนที่จะกระชากตัวฉันลงมาทำให้ฉันล้มทับเค้าอย่างห้ามไม่ได้!!! ‘ลองดูมั้ยล่ะ...ว่าจูบกับตุ๊ดมันเร่าร้อนแค่ไหน^^‘ ‘อย่าทำบ้า...อุ๊บ!!!O_O‘ ฉันถึงกับช็อคตาเหลือกทันทีที่ริมฝีปากของนายนั่นประกบลงมาที่ริมฝีปากของฉัน เค้าพยายามไล่ล่าสัมผัสนั้นให่มันลึกล้ำเข้าไปอีก แต่ติดที่ว่าฉันเองไม่ได้ปล่อยตัวไปกับจูบของเค้า ฉันพยายามตาอต้านเค้าเต็มที่ ‘อื้อ!!!!!!!!!!‘ เค้ารั้งท้ายทอยฉันเอาไว้แถมยังพยายามกดจูบนั้นให้แนบแน่นเข้าไปอีก บ้าเอ๊ย!!!! หาวิธีผลักหมอนี่ออกไปสิวะ! เอาไงดีๆT-T เค้ามองหน้าฉันอย่างท้าทายขณะที่ริมฝีปากของเค้ายังบดขยี้อยู่บนริมฝีปากของฉัน ไอ้สวะเอ๊ย!!! มันเลวยิ่งกว่าหมาแล้วนะเว้ย!!! ‘หึหึ เป็นไงบ้าง^^‘ เค้ายอมผละออกจากฉันแถมยังยิ้มยั่วยวนฉันอีกตั้งหาก ‘เลว!!!!‘ ‘อื้อฮึ! ไม่ได้บอกสักหน่อยว่าฉันเป็นคนดี^^‘ ‘งั้นเหรอ^^‘ เพียะ! ฉันฝาดมือลงไปที่ใบหน้าของเค้าก่อนจะผลักเค้าออกอย่างรังเกียจสุดๆ นายซินมองหน้าฉันอึ้งๆก่อนจะขยับไปนั่งติดกับพี่ยัยปังปอน ‘เธอตบฉัน...เธอกล้าตบฉันเรอะ!!!!‘ ‘แล้วฉันไปบอกนายตอนไหนว่าฉันไม่กล้า! นายมันเลวเลวยิ่งหว่าพวกเศษสวะเสียอีก!!! ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน ไอ้เศษมนุษย์!!!‘ ฉันชี้หน้าด่านายนั่นก่อนจะเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกมาข้างนอก! ส่วนนายบ้านั่นก็แหกปากอาละวาด หึ!!! พ่อแม่ไม่เคยอบรมรึไง ไอ้ผู้ชายหลาบคาย!!!! ทั้งชาตินี้และชาติหน้าของให้ฉันไม่ได้เกิดมาเจอมันอีก!!!