นักเขียนจอมติส กับ นายมาเฟียเอาแต่ใจ

 

 

เช้า

 

 

วันนี้ผมตื่นแต่เช้า อาบน้ำ แต่งตัว ลงมาเฝ้าร้านให้แม่ เห็นท่านบอกว่า ต้องไปซื้อของเข้าบ้านหลายอย่าง

 

 

"เฝ้าร้านดีๆหล่ะ อย่าไปทะเลาะกับลูกค้า" แม่ผมสั่งทันที เมื่อเห็นหน้า

 

 

"คร้าบบบๆๆๆๆ" ผมตอบกลับอย่างไม่จริงจัง ก่อนแม่จะเดินออกจากร้านเพื่อไปซื้อของ

 

 

หลังจากแม่ออกไป ผมก็จมอยู่ในห้วงความคิด จนลูกค้าสะกิดให้คิดเงิน

 

 

"โอ้ยยย เป็นอะไรของเราเนี่ย ทำไมต้องไปคิดถึงเรื่องบ้าๆแบบนั้นด้วย" ผมสบถอย่างหงุดหงิด พร้อมสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆนั่นออก

 

 

"เดี๋ยวหัวก็หลุดหรอกมึง" เสียงนิ่งๆถามผม จนผมต้องช้อนตาขึ้นไปมอง

 

 

"เรื่องของกู" ผมตอบกลับ

 

 

"อะไรวะ พวกกูอุส่าแวะมา ทักทายกันดีๆไม่เป็นรึไง"

 

 

"จะมากวนประสาทกูรึไง ไอการ์น ไอเนม" ผมถามพร้อมมองหน้ามันสองคน

 

 

"มึงเป็นไรรึป่าว พวกกูเป็นห่วง เห็นเมื่อวาน หลังจากหายไปห้องน้ำ กลับมาก็ขอตัวกลับก่อนเฉยเลย" ไอการ์นิถามผมด้วยสีหน้าเป็นห่วง

 

 

"พอดีกูมึนๆอ่ะ รู้สึกไม่ดี เลยรีบกลับ ขอโทษที ที่ทำให้พวกมึงเป็นห่วง" ผมตอบไปอย่างนั้นเพื่อไม่ให้เพื่อนคิดมาก

 

 

"ว่าแต่ มาหากูถึงที่ คงไม่ได้แค่มาถามกูแค่นี้สินะ" ผมย้อนถามพวกมัน

 

 

"แหะๆ นิดหน่อยหว่ะ" ไอการ์นิตอบผม

 

 

"มีอะไร ไหนว่ามา"

 

 

"กูจะชวนมึงไปล่องเรือที่มาเก๊าสนใจป่ะ"

 

 

"อะไรกันจะขอกูเดทรึไง" ผมถามออกไปขำๆ

 

 

"เดทบ้านมึงสิ คาสิโนเว้ย คาสิโน" มันตอบกลับพร้อมส่ายหน้าไปมาอย่างหน่ายๆ

 

 

"แล้วทำไมถึงชวนกู" ผมถามกลับไป

 

 

"ก็ปกติพ่อกูต้องไปงานนี้ทุก 3 เดือน แต่ครั้งนี้ท่านไม่ว่าง เลยบังคับให้กูไป ถ้าไม่งั้นจะหักเงินเดือนกูอ่าาา" การ์นิตอบกลับพร้อมทำปากพองลม

 

"ทำไมไม่ชวนไอเนม มันน่าจะเหมาะกว่ากูนะ" ผมถามต่อไปอีก

 

 

"ก็นี่แหละ พอดีมีโอกาส กูเลยชวนพวกเราไปทั้งหมด ถือว่าคลายเครียด เรื่องงานกูลาให้แล้ว เราจะไปกัน 1 อาทิตย์" มันพูดบอกออกมาเป็นชุด จนผมนิ่งอึ้งที่เพื่อนรักผม พูดเองเออเองหมด แถมยังจัดการลางานให้ผมแล้วซะอีก

 

 

"เออๆๆ ถึงขั้นลางานให้กูขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ต้องไป" ผมตอบกลับหน่ายๆ

 

 

"ว่าแต่ ทำไมตั้ง 1 อาทิตย์วะ" ผมถามเพราะความสงสัย เพราะล่องเรือน่าจะไม่เกิน 3 วัน

 

 

"แหะๆ ก็กูอยากไปเที่ยวอ่ะ ล่องเรือจริงๆ แค่ 3 วันเอง" การ์นิยิ้มแหยๆให้ผม

 

 

"แล้วมึงกับไอเนย์ไปป่าววะ" ผมหันมาถาม ไอเนม ซึ่งยืนเงียบมองผมกับไอการ์นิคุยกันตั้งแต่แรก

 

 

"ไป" เนมตอบผมสั้นๆ

 

 

"ก็ดีเหมือนกัน ช่วงนี้กูยิ่งมีเรื่องเครียดๆอยู่" ผมพูดขึ้น บางทีผมอาจจะหายเครียดจากการไปเที่ยวครั้งนี้ก็ได้ อย่างน้อยผมจะได้ไม่มีเวลามาคิดถึงเรื่องคืนนั้น

 

 

กาย Part

 

 

     ผมนั่งเคลียเอกสารต่างๆอยู่ในห้องทำงาน ผมต้องรีบเคลียให้เสร็จภายใน 2 วัน เพราะ ผมต้องไปฮ่องกง ซึ่งมันเป็นงานใหญ่ ที่จัดทุก 3 เดือน งานนี้คงต้องเตรียมคนและความพร้อมกันหน่อย เพราะไม่ว่าจะเป็น มาเฟีย นักธุรกิจ หรือแม้กระทั่ง ส.ส ก็มากันเยอะ ก็มันเป็นงานล่องเรือ เพื่อเปิดคาสิโน ซึ่งผมเป็นเจ้าของงาน งานนี้ จัดกันมามากว่า 10 ปี ตั้งแต่สมัยพ่อผมยังคุมงานเอง

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

 

"เข้ามา"

 

 

"รายชื่อผู้เข้าร่วมครับบอส" ลูกน้องผมพูดขึ้น พร้อมยื่น รายชื่อผู้เข้าร่วมทั้งหมดมาให้

 

 

"ประมาณ 20คนสินะ" ผมถามขึ้น

 

 

"ครับบอส" ลูกน้องตอบก่อนจะเดินออกจากห้องไป งานนี้ คนจะไม่เยอะมาก เพราะผมคัดแต่ เจ้าประจำ ไม่ก็ พวกที่มีชื่อเสียงจริงๆเท่านั้น

 

 

    ผมนั่งอ่านรายชื่อคร่าวๆ จนมาถึงวงเล็บที่ว่านักธุรกิจชื่อดังคนหนึ่ง ติดธุระสำคัญมาไม่ได้ จึงส่งลูกชายพร้อมเพื่อนมา 4คน พอผมอ่านรายละเอียด พร้อมชื่อคนที่มาแทน ก็ต้องสะดุด กับชื่อๆหนึ่ง ผมยิ้มมุมปากอย่างร้ายๆก่อนจะคิดในใจว่า

 

 

"นายหนีฉันไม่พ้นจริงๆ อากิ"

 

 

 

ตอนนี้สั้นไปนิด มึนๆไปหน่อย อย่าว่ากันน้าาา

 

 

 

ZerMay ❤.