Your my precious นางเงือกที่รัก

โอ้ยยยอีตาบ้าเรย์ เอาหน้าเข้ามาไกลัทำไมเนี่ย อยู่ๆใจฉันก็ตึกๆ คงไม่ใช่หรอกมั้งงงง

"โอ๊ะ โอวว สีชมพูหมายถึงอะไรน้าาา" ชมพูๆ ห้ะ อาการเขิ บ้าหน่า

"อะอ่ะไม่มี๊"ฉันรีบบอกเสียงสู้งงง

"โอเคๆ เชื่อๆ ว่าแต่เธอพาฉันไปใต้บาดาลได้ไหมอะ" อืมมม

"ได้สิ แต่ต้องปลอมตัวน้ะ ใส่หางปลอมเพื่อให้ท่านแม่ฉันไม่จับผิด" ถ้าท่านแม่รู้นี้ฉันตายแน่ๆ "ท่านแม่เธอรุ้จะเป็นยังไงหว้ะฉันไม่อยากจะคิดเลยยย" ฉันต่างหาก

"ความจิงใต้บาดาลมีคนแปลงเป็นนางเงือกหลายคนอยู่เพราะเขาได้รู้ความจริงแล้วได้หลงรักกับยางเงือกเลยอยากมาดูวัฏจักรชีวิตนางเงือก ฉันรู้มานาน้วแหละว่ามีคนแปลงแต่ไม่ได้บอกท่านแม่เพราะถ้าเป็นการบอกแม่ก็จะบ่นๆและก็ว่าฉันนะสิ ไม่มีการห้ามหรอกนะมแต่มนุษย์ไม่ควรลงมาถ้าลงมายังไงก็ต้องมีมนุษย์ลงมาเป็นเพื่อนอยู่ดี"ฉันร่ายยาวให้เรย๋ฟัง

"โหว งั้นฉันก็จะไปกับเธอตลอดเลย5555" คงจะดีสิ เอ้ะ ฉันคิดไรเนี่ยยย

"งั้นไปกันคืนนี้นะ" ฉันรีบบอกเรย์

"ไปกินขนมกันที่ร้านเบเกอรี่แถวทะเล" เรย์พูดพร้อมกับจูงมือฉัน -///- ณรัาน โอเชี่ยน ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีค่ะ

"ผมเอาเค้กหน้านิ่มคับ เธออะ"

"หนูเอา ชอทเบรดคะ" น่ากินจางง นี้ค่ะมขนมทั้งสองท่านนะคีะ

"ว้าวววน่ากินจังเลยยย เห้ยนิสัยไม่ดีเรย์" ฉันบอนเรย์และ แย่งกินสตอรเบอรรี่บนชอทเบรดฉันไป "ง้ะ ขอโทดดด หม่ามะ เดี่ยวเรย์คนนี้ให้กินเชอรรี่เคลือบชอคโกแลตแทนนะ" พอฉันได้ยินอย่างงั้นเลยหันควับทันที

"55555ตะกละจังเลยเธอน้า" ชิ

"เร็วๆหยะอุ๊บบ" ฉันยับพูดไม่ทัรจบเรย์ก้อยัดเชอรรีีมาใส่ในปากทันที

"งื้อออออร่อยยยย" อะร่อยจิงๆ

"เป็นไงหละยัยตะกละอร่อยกว่าสตอรเบอรรี่ปัหละ" ตะกละทเหอ้ออ555

"ชิ" ฉันบ่นไปงั้นและปากยังเคี้ยวอยุ่ง้ำๆ

"กินเวร็ตแล้วเดี่ยวไปซื้อของทำหางกัน"ฉันบอก

****เราขอโทดดดดจิงๆที่ไม่ได้อัพมาเปนเวลาแสนนาน สัญญาเลยว่าจะอัพพทุกวันจนถึงตอนจับนะค่ะทุกคน