Do you remember me?

-

เขียนโดย wan_10

วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 06.59 น.

  6 ตอน
  0 วิจารณ์
  9,536 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2557 09.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) Do you remember me?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     เฮ้ออออ สุดท้ายผมก็ต้องมาจนได้สินะ อยู่ไหนว้า ผมมองหาน้องควีนไปเรื่อยๆ ผมก็ไม่เจอ จะมารึป่าวเนี่ยยยยยTT อยากเจอใจจะขาดดดดด

"แฮร่"

"เฮ้ยยยยยย แหมตกใจหมดมาไม่ไห้ซุ้มไห้เสียง"  หึ ตกใจเยี่ยวเกิบแตก

"นี่ยังไม่มีเสียงอีกหรอฮะ" ยังๆ ยังยอกย้อนอีกนะ

"หิวยางงงงงงงงงง"

"คิก คิก" หัวเราะไรว่ะ

"หัวเราะไรเราฮะ"

"ก็หัวเราะพี่คิงอ่ะแหละ ขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าเบยยยยย" แล้วคัยเป็นคนทำไห้เราร้องไห้อย่างนั้นล่ะ

"พี่ถามว่าหิวยางงงงงงงงงง พี่หิวใส้จะขาดแย้ววว"

"เออ หิวก็หิวครับ" สรุปแม่งหิวไม่หิวว่ะ เออช่างแม่งเหอะตูหิวจนจะกินช้างได้ทั้งตัวล่ะ

"เออ พี่คิงครับ มะวานผมโทรไปหาพี่ทั้งวันเลยแต่พี่ไม่ยอมรับโทรสับอ่ะ" แม่งป่านนี้ไม่เป็นพันสายแล้วหรอว่ะ เออไอกรแม่งก็บอกว่า มะวานมันโทรมาหาผมทั้งวันเหมือนกันเพำราะปกติผมจะโทรไปกวนมันตลอดแต่มะวานเงียบ แล้วล็อกห้องไม่ยอมเปิดและก็ไม่ลงมาข้างล่างดู คือไอกรมันอยู่บ้านเดียวกับผมครับ แต่ตอนที่ผมโทรไปหามันคือผมขี้เกียจเดินไปหามันที่ห้อง บ้านเรามีหลายห้องครับเพราะเป็นบ้านใหญ่ เออแต่ผมนอนไปได้ไงว่ะ คือผมอ่ะเอาโทรสับเสียบกะลำโพงตัวใหญ่ละก็เปิดเพลงดั่งลั่น แล้วพอพวกแม่งโทรมาผมนอนไปได้เยี่ยงไร เกมส์ก็ไม่ได้เล่น คือปกติถ้าผมไม่ได้เล่นเกมส์ผมจะอยู่บ้านแบบไม่มีความสุขครับ นี่ตูนอนหรือตายกันแน่ว่ะ

"พี่คิง พี่คิงงงงงงงงงงงงงง"

"เออ ฮะว่าไงนะครับ"

"ผมถามว่าทำไมพี่ไม่รับโทรสับ แต่ไม่เป็นไรครับ เออพี่รู้จักน้องเนยมั้ยคนที่ผมชอบง่ะ" ถามตูว่าตูเคยเห็นหน้าอริตูมั้ยจะง่ายกว่ามั้ย

"เออ พี่ต้องเห็นหน้าอ่ะครับ"

"เฮ้ยยยยยยยย นั่นไงน้องเนยอ่ะ" ทันทีที่น้องพูดจบ ผมรีบหันไปหาครูอริผมทันที อยากเห็นหน้าจังว่ะ ว่าใครบังอาจมาแย่งน้องควีนจากผมไป ทันทีที่ผมเห็นน้องเค้า หัวใจผมแทบแตกสลาย น้องเค้าเป็นคนที่ สวย ขาว ดัดฟัน เซ็กซี่มากกกกกกก หน้าอกนี่อึ๋มโคตรแม่อ่ะครับ รวมๆเลยคือเพอเฟ็กครับ

"เป็นไงพี่ สวยมะ" อืมจะให้ตูตอบว่า งั้นๆได้มะ

"อืม ก็ดีครับ สวยดี"

หลังจากนั้นผมก็พาน้องควีนเดินเลือกของครับ พอเลือเสร็จเราก็มานั่งที่ร้านกาแฟแห่งนึง เพื่อนั่งพักครับ ของที่น้องควีนเลือกคือ แหวนคู่กะตุ๊กตาหมีตัวเบ้อเริ้มครับ แหวนมี2วงคือ วงแรกจะมีตัว K วงที่สองจะมีตัวN ครับ แล้วตุ๊กตาคือตัวใหญ่มากครับตกอยู่ประมาณ2-3 พันอ่ะครับ แต่ตอนที่จะซื้อผมก็บอกไปว่า จะเลือของแพงทำไมรายได้ตัวเองยังไม่มีเลย แต่น้องตอบมาว่า บ้านผมมีตังครับ เท่านั้นแหละผมนี่เลือดขึ้นหน้า ไม่ใช่ไรหรอกครับ ตูอิจฉาโว้ยยยยยยยยยย

"พี่คิงกลับกันเถอะครับ"

"อืม จะไห้พี่ไปส่งหรือกลับเองครับ"

"พี่ไปส่งดีกว่า" หึ พอเวลาโดนพ่อด่า พ่อน้องจะได้ด่าพี่ไช่มะที่พาน้องกลับดึกอ่ะ

"ป๊าจะได้ไม่ดุน้องควีนเน๊าะพี่คิงเน๊าะ" ไม่ต้องคิดดังก็ได้นะน้อง

"ไม่ต้องคิดดังก็ได้นะ งอนแล่ว ชิชิ" ทำไรไม่ได้ก็แกล้งงอนสิคร๊าบบบบบบ

"โถ่ ล้อเล่นครับ ป๊าจะได้ไว้ใจพี่คิงไงครับ พอเวลาน้องจะไปเที่ยวกะพี่ ป๊าจะได้ไว้ใจไงครับ"

"แล้วนี่เราไว้ใจพี่หรอ เพิ่งเจอกันวันเดียว"
"ถ้าเป็นคนอื่นผมจะไม่ไว้ใจหรอกครับ แต่สำหรับพี่คิงผมไว้ใจพี่คนเดียว" ถึงผมฟังแล้วจะงงๆกะคำพูดของน้อง แต่หัวใจของผมกลับพองโตขึ้นเมื่อได้ยินว่า น้องไว้ใจผมแค่คนเดียว เขินว่ะะะ

 

 

*เบื่อเค้ายังจ้าาาา ไม่มีคอมเม้นเลย งอนแล้วไม่ให้เฟสแล้ว อยากได้มาขอที่เม้นล่ะกันน้าาา ตอนนี้แอบเจ็บนิสๆน้า อันนี้แค่น้ำจิ้ม สงสารพระเอกเราเน๊าะ ไรท์ไปล่ะน้าจุ๊บๆรักรีดทุกคนน้ะค่ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา