Do you remember me?

     แหะๆ แล้วก็ไม่ไรหรอกครับ แค่น้องเค้าเอาหน้าใสๆของน้องมาถูที่แก้มของผม ผมรู้สึกรักน้องเข้าแล้วจิ 

"หายงอนยังครับ"

"ยังค้าบบบ พี่คิงต้องพาน้องควีนไปทานอาหารก่อน"

"ได้คร้าบบบบบบ แต่ต้องสัญญานะว่าจะต้องหายงอนง่าาาา"

"คร้าบบบบบบ พี่ชายยยย" จึก! เจ็บครับ เจ็บกะคำว่าพี่ชาย ผมไม่อยากเป็นแค่พี่ชายอ่า แต่ก็ทำไงได้เพราะน้องเค้าไม่รู้นิว่าผมชอบน้องเค้า

ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

'โอ้ เบเบ้ ฉันรักเทอเท่านั้น ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง'

แม่งงงงงงงงงง ใครโทมาขัดจังหวะว่ะ

"โหลลลลลลลลล ไอ้กรรรรรร เมิงงโทมามั้ยยยยยยยย" โถ่! ไอกรนี่เองงง

(ไอคุนเพื่อนห่าาาาาาาาา เมิงนัดตูที่หนายยยย) ชิบหายแล้วววว โผ๊มลืมมมม ลืมไปเลยว่าต้องไปกินข้าวกะไอกร ทำไงดีว้าาาาา ทำไงดี๊

//พี่คิงครับ น้องควีนหิวแล้ว สั่งอาหารซักทีสิ น้องไม่รู้ว่าจะทานอะไร//

(ไอเพื่อนหน้าส้งตีงงงงง เมิงมีคนกินข้าวแล้วแต่มานัดตู เพื่ออออออออออออ) คือผมรู้เลยว่ามันต้องโกรธผมแน่เลยที่ไม่ยอมไปกินข้าวกะมัน แล้วรบกวนเวลานอนของมัน

"เออคือว่า คุนกรครับ กะผมนายคิงทำผิดไปแล้ว ให้โอกาศกะผมท่านคิงสุดหล่อได้มั้ยครับ" แหะๆไปต่อไม่ได้ก็กวนตีนมันเพื่อครายเครียดซักนิด

(ห่าาาาาาา ถ้ามีนัดแล้วคราวหลังไม่ต้องนัดตู)

"เออ ตูขอโทดดดดดดดด" แค่นี้แหละครับ มันก็วางสายไป แสดงว่ามันโกดจิง ช่างแม่ง ค่อยง้อ555ไงล่ะครับ ผมนะคนดีขั้นเทพ

"พี่คิงครับ"

"หืม?"

"พี่ช่วยไรผมหน่อยได้มั้ยครับ"

"อืม ว่ามาสิ" น้องจะไห้ผมช่วยไรหว้าาาา

"คือ........"

"บอกมาเหอะหน่า"

"คือผมแอบชอบผญ.คนนึงอ่ะคับ"  ปึก! เพล้ง! ไม่ไช่ไรหรอกเสียงหัวใจผมเอง

ผมแอบชอบผญ.คนนึง...

ผมแอบชอบผญ.คนนึง....

ผมแอบชอบผญ.คนนึง.....

"จ..จะให้พี่ช่วยอะไรหรอ" ผมรู้สึกว่าเสียงผมสั่น สั่นมากกกกกก

"คือผมอยากไห้พี่ช่วยจีบหน่อยอ่ะคับ"

"อะ อืม ดะ ได้ สิ" ผมพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไห้มันไหล แต่ผมทนต่อไปไม่ได้แล้วอ่ะ

"อืม พี่ขอตัวกลับบ้านก่อนได้มั้ย ป๊าพี่ส่งข้อความไห้รีบกลับบ้านนะ น้องควีนกลับเองได้มั้ยครับ หรือจะไห้พี่ไปส่งที่บ้าน" ผมพยายามฝืนไห้เสียงเป็นปกติที่สุดเท่าที่ทำได้ 

"ผมกลับเองได้ครับ ขอบคุนนะครับสำหรับมื้อนี้ เออผมของเบอพี่คิงได้มั้ย" หึ ทำตูเจ็บแล้วคิดว่าผมจะใจดีหรอ

"เบอร์ 08xxxxxxxx ครับ"

สุดท้ายผมก็ยอมไห้เบอครับ เพราะผมแพ้ดวงตาคู่นั้นเหลือเกิน

ณ ที่บ้าน 

ตอนนี้ผมถึงบ้านล่ะครับ ผมรีบวิ่งขึ้นห้องด้วยความไวแสง เพราะผมคิดว่าผมทนไม่ได้แล้ว

คุนจะคิดว่าผมบ้าก็ได้ ที่เจอน้องเค้าไม่ถึงวัน ก็รู้สึกชอบจนต้องเฮิทขนาดนี้ ผมยอมบอกความจริงก็ได้ ความจริงคือ น้องควีนคือเด็กน้อยผู้น่ารักที่ผมแอบชอบตั้งแต่ป.5แล้วครับ ผมเคยบอกใช่มั้ยว่าทำไมผมถึงไม่ค่อยชอบผญ. เหตุผลที่ผมบอกคือผู้หญิงงี่เง่าใช่มั้ย แต่เปล่าเลยครับ นั่นคือข้ออ้างแต่จริงๆแล้วคือ ผมลืมน้องควีนผู้น่ารักไม่ได้ครับ จะถามว่าผมรู้จักน้องเค้าได้ไงอ่ะหรอ ตอนนั้นผมอยู่ป.5 ผมกะลังเตะบอลอยู่กับเพื่อนๆ แต่สายตาผมไปเจอกับเด็กผู้ชายคนนึงที่กำลังเล่นตุ๊กตากะพวกผู้หญิง แต่เหตุการณ์ที่ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นคือ เพื่อนผมคือไอกรนั่นเองมันเตะลูกฟุตบอลไปโดนที่หน้าของน้องควีน แต่ผมก็คิดว่าคงไม่เป็นไร แต่ที่ไหนได้ พอผมเดินเข้าไปไกล้เท่านั่นแหละ สิ่งแรกที่ผมเห็นคือ เลือของน้องควีนที่ออกมาจากทางจมูก ผมตกใจมากเพราะตอนนั้นผมยังเด็กเลยไม่รู้จะช่วยยังไง ผมได้แต่นึกโทษตัวเองที่ไม่ดูแลน้องเค้าไห้ดี แล้วผมก็สัญญากับตัวเองว่าต่อไปนี้ผมจะดูแลน้องควีนไห้ดี
แต่ผมก็ทำตามสัญญาไม่ได้ เพราะหลังจากเหตุการณ์นั่น เมื่อตอนม.1 ไอกรมันมีแฟนแล้วไปยุ่งกะน้องควีนเพราะคิดว่าน้องควีนเป็นผญ.ทั้งๆที่มันก็มีแฟนอยู่แล้ว พอแฟนของมันรู้ว่า ไอกรกะลังจีบน้องควีน แฟนมันดักตบน้องควีนที่หน้าโรงเรียน ตอนนั้นผมยอมรับว่าผมโกรธไอกรมากที่ปล่อยไห้แฟนตัวเองมายุ่งกะน้องควีน และมาตามจีบน้องควีนทั้งๆที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่ผมก็มานึกโทษตัวเองที่ไม่ยอมบอกไอกรว่าผมชอบน้องควีน ถ้ามันรู้มันคงไม่กล้ามายุ่ง เพราะนี่ผมผิดเต็มๆ นี่แหละที่ทำไห้ผมอยากดูแลน้องควีนมากขึ้น แต่ผมก็ไม่เคยทั้งน้องเค้าหรอกระ ก็ผมเขินนิ จะไห้ทำไงได้ แล้วเมื่อผมกะลังจะขึ้นม.2 ผมว่าผมถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องขอน้องควีนเป็นแฟนซักที คุนลองคิดดูสิว่าเรามองคนที่เรารักมาหลายปี แต่เราไม่เคยบอกความรู้สึกไห้เค้ารับรู้เลย แต่ฟ้าดินก็กลั่นแกล้งผมโดยการที่ป๊ากะม๊าของผมบอกว่าจะให้ผมย้ายโรงเรียนกะไอกรไปอยู่ที่อื่น เพราะต้องตามป๊าไปทำงาน คุนคิดว่าผมจะเจ็บมากมั้ย แต่วันนี้ผมได้เจอน้องควีนแล้ว ซึ่งมันโชคดีมากที่ผมได้เจอน้องเค้าอีก และยิ่งดีไปกว่านั้นคือน้องเค้าอยู่มหาลัยเดียวกะผม แต่ ณ ตอนนี้ น้องเค้ามาบอกผมว่าเค้าชอบผญ.คนนึง แล้วไห้ผมช่วยจีบ  เป็นคุน คุนจะเจ็บมั้ยTT