Do you remember me?
เขียนโดย 
wan_10
วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 06.59 น.
แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2557 09.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
(เสียงโทรศัพท์นะฮะ)
(โหลว่าไง ไอคุณเพื่อนหน้าส้นตีน) นี่คือคำทักทายของเพื่อนโผ๊มครัช
"เออคือว่าแบบ เออคือว่าฉัน เออคือแบบว่า แบบว่า..." กวนตีนนิดๆจิตแจ่มใส
(เอิ่มมม คือคุณเพื่อนหน้าส้นตีนครัช กะผมหนุ่มสุดหล่อง่วงครัช) เอิ่ม เอาซะผมไปไม่เป็นเลยนะ
"ตะเองเก๊าหิวก๊าววว"
(ไปหาเองดิ) ขอใจนะที่เป็นเพื่อนกูมา3ปี
"ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย เดี๋ยวเลี้ยง"
(อีก15นาทีเจอกันที่มหาลัยนะ จุ๊บ)
หึหึ แค่นี้แหละโว้ยยยย
ตึก ตึก ตึก ปึก!
"โอ๊ยยยย ฮืออออออออ ฮึก ฮือออออออออ ผมเจ็บบบ" ชิบหายแล้วไงครับ ก็ผมเดินชนน้องเค้า ก็เห็นเป็นผู้ชายก็ไม่รู้นิ่ว่าเขาจะร้องไห้ คนไรบอบบางเหลือเกิ๊นนนน
"เออ น้องเป็นไรมั้ยครับ เดี๋ยวพี่พาไปห้องพยาบาลนะครับ" จากนั้นผมก็พาน้องมาที่ห้องพยาบาล แนะๆไม่ต้องบอกผมก็รู้ว่าผนนะ เป็นคนที่หล่อล่ะก็ใจดีด้วย
" ฮึก ขะ ขอบคุณนะครับพี่..."
"พี่ชื่อ พี่คิงครับ ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกพี่เดินชนน้องเอง พี่ต้องขอบโทษด้วยนะ เออ แล้วน้องชื่อไรหรอครับ"
" เออ ผมชื่อควีนครับ เออพี่คิงครับ ถ้าผมขอไรพี่อย่างได้มั้ยครับ"
"อ่า ได้สิครับ"
"ผมหิวครับพาผมไปทานข้าวหน่อยได้มั้ย" แนะๆจะยั่วกูล่ะสิ ฝันเหอะ--
"ได้คร๊าบบบบบบ พี่ก็หิวววววว" มีหรอที่ผมจะไม่สนองง่ะ จิงมะ(นิ่ๆฉันจะบอกไห้เอาบุญนะ น้องเค้าไม่ได้คิดไรกะแกเล๊ย) ไรท์ผมบอกไห้ไปไกลๆ
จากนั้นผมก็เดินจูงมือกันมา แต่น้องหาย หะ น้องหาย ผมหันขวับมองหาน้องทันที แหะๆผมเห็นน้องล่ะครับนั่งอยู่บนพื้น เห็นแบบนั้นผมก็รีบวิ่งดิครับ
"น้องควีนเป็นไรมั้ยครับ"
"เออไม่เป็นไรครับ เจ็บนิดหน่อย"
"มาๆเดี๋ยวพี่อุ้ม"
"ไม่ต้องงงงงงงงงงงง ตัวผมนะ หนังจะตาย น้ำหนักตั้ว36 สูงตั้ง156 พี่อุ้มผมไม่ไหวหรอก"
"นิ่ เคยได้ทานข้าวบ้านมั้ยเนี่ยฮะ แล้วนมง่ะได้ดื่มบ้างป่ะ คนไรน้ำหนักแค่36 ส่วนสูงแค่156"
"ผมเนี่ยแหละที่สูงแบบชายไทยแท้ แต่พี่นั่นแหละที่สูดกว่าชายไทย" จากนั้นผมก็อุ้มน้อง แล้วไม่ฟังเสียงโวยวายของน้องเค้าหรอก
พอผมพามันถึงรถนั่นแหละ ปากเบะใส่ผมซะงั้น งอนอ่าเด้ เดี๋ยวเห้อะๆจะง้อไห้หายงอนเลย
"ควีน " เงียบ.........
"น้องควีนครับ" เงียบ.....
"สุดที่รักครับ วันนี้ที่รักหนื่อยมั้pครับ แต่ผมเนี่ยเหนื่อยมากเลยรู้ป่าว มะคืนแทบไม่ได้นอนผมขอกำลังใจหน่อยนะครับ" เงียบ....
งั้นต้องแผนสุดท้าย "จุ๊บ" แอบหอมแก้มซะเลย 555
"เฮ้ยยยยยยยย พี่คิงทำไรครับ"
"ก็พี่ขอกำลังใจจากที่รักไงครับ"
"ทีหลังไม่ต้อง เดี๋ยวน้องทำไห้เอง จุ๊บ" อ่าาาาาาาน้องหอมแก้มโผ๊มมมมมมมม จากนั้นก็..............
* ติดตามตอนต่อไปเด้อ ดูสิว่าน้องควีนของเราจะทำอะไรรรรรรรรรรร ไปล่ะเด้ออออออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
