EAT ME IF YOU CAN [[ Yaoi ]]

 
EAT ME IF YOU CAN [11]
 
      [Casso]
                ผมเดินเข้าสนามแข่งรถด้วยท่าทางสบายๆครับ คืนนี้พวกผมมีแข่งรถกันก็จริง แต่เราแข่งกันแบบแฟร์ๆนะครับ แพ้ก็เสียไป ชนะคุณก็ได้ไป ก็เท่านั้น แล้วอีกอย่างผมก็ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนเงินอะไรมากมาย เงินผมก็มีใช้ เอาเป็นว่าเลี้ยงน้องเนียร์ของพวกคุณได้สบายชิวๆไปสามชาติเศษเลยแหละ 
                !ตุ๊บ!
                สงสัยผมจะชิวมากไปหน่อย เลยไม่เห็นว่ามีไอ้เตี้ยที่ไหนไม่รู้ชนผมเข้าอย่างจัง
                'จะรีบไปแรดที่ไหนครับ'ผมพูดออกไปอย่างนั้น ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอร่างเล็กตอบเท่านั้นแหละ กูแทบอยากจะพูดใหม่อีกรอบ
                'ก็ดีกว่าเอาไปทั่ว มั่วไปเรื่อยอย่างมึงอ่ะ !!'
                'มึงมาได้ไงเนี่ย เนียร์! เด็กเล็กอย่างมึง ไม่เคยออกจากบ้านตอนดึกนะ แล้วนี่แต่งตัว..แต่งยั่วใครวะ' ผมด่าแบบรวดเดียวจอดเลยครับ มันมานี่ได้ยังไงผมก็ไม่รู้ แล้วดูแม่งแต่งตัวดิ ขาสั้นเสื้อสีขาวคอวี มึงคงคิดว่ามึงเซอร์มากเลยสินะไอ้สัด!!
                'ทำไมกูจะมาไม่ได้ หน้าสนามมันติดป้ายว่ากูห้ามเข้าหรอ!'
                'งั้นก็ไปอยู่กับกู..' ผมว่าแล้วดึงมันทั้งในฐานะ น้อง และ เมีย ให้เดินตาม แต่มันสบัดตัวออก
                'กูมากับพี่เต็นท์!!'
                'พูดเหี้ยอะไรน่ะ!!!!' เดือดเลยสิครับ ผมคิดว่าคืนนี้ผมจะไม่ลงนะ แต่ไอ้เตี้ยแม่งพูดงี้ มีล้านกูลงล้าน!!!
                'กูมากับพี่เต็นท์ มาเชียร์พี่เต็นท์ มึงเข้าใจไหมสัด!'
                'กูเป็น..ผัวมึงนะเนียร์!!' ผมกดเสียงต่ำข้างหูมัน เมื่อมีคนให้ความสนใจ และกล้องในสนามเริ่มซุกซนมาทางผมกับมัน
                'กูจะแรด กูจะร่าน มึงจะทำไม!!'
                'เนียร์!!!!!'
                'พี่เต็นท์ช่วยน้องด้วยดิ มันจะแกล้งน้องอีกแล้ว' อะโห่!! ถุ๊ยยย!!! น้อง!! งั้นหรอ อ่อยมันอย่างงี้ หลังจบไฟท์นี้คงขึ้นต่อกันบนเตียง!!!
                'กัสโซ่...'
                'เออ รอบที่แล้วโดนกระทืบไป ยังไม่พอใช่ไหม หรือมึงจะเอาอีก!!' ผมตะคอกใส่หน้ามัน กลุ่มเพื่อนมันเริ่มเดินเข้ามาสมทบ ก็เท่ากับว่า ผมตัวคนเดียวในกลุ่มแต่ก็ไม่เสมอไปหรอกนะ เมื่อไอ้นิวเดินเข้ามาในวงพร้อมกับเด็กผู้ชายหน้าหวานอีกคนหนึ่ง
                'มีไรวะกัส...'
                'ไม่มีอะไรหรอก..ไอ้เอ็มมันแค่ฝากถามมึงว่า สภาพของของมันยังดีอยู่ไหมก็เท่านั้น' ผมถาม แล้วปรายตามองเด็กผู้ชายที่ไอ้นิวหิ้วมาด้วย
                'ก็ดีนะ..แต่เป็นลมง่ายไปหน่อยว่ะ หึๆ' ไอ้นิวหัวเราะอย่างผู้ชนะ รอบที่แล้วที่พวกไอ้เหี้ยพี่เครปแพ้ไป ไอ้นิวก็มาลงด้วย แต่ไอ้นิวชนะครับ เลยได้ของกลับบ้านไป ส่วนของที่มันได้กลับบ้านไป ก็เด็กไอ้เหี้ยเอ็มเพื่อนพวกแม่งนั่นแหละ รู้สึกว่าเหี้ยเอ็มยังไม่เคยนอนด้วยเลยมั้ง ไอ้นิวก็ได้มาก่อน คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม ... 
                'มึง...'
                'กัส..กูต้องเอาเด็กไปก่อนนะ เดี๋ยวถ่านไฟเก่ามันจะลุก! อ้อ รถมึงเสร็จแล้ว ถ้ามึงจะเปลี่ยนใจลง..พวกกูก็พร้อมเสมอ'
                'เออ...ขอบใจ'ผมพูดกับไอ้นิวที่เดินจากไปพร้อมเด็กมัน และยกยิ้มกวนตีนให้ไอ้พวกนั้น
                'แล้วเจอกันในสนาม..นะพวก'
     [End Casso]
 
     [Near]
                ผมมองตามหลังไอ้กัสไปด้วยความเจ็บปวดครับ พี่เต็นท์เล่าให้ผมฟังแล้วเรื่องของแฟนพี่เอ็ม...พี่เอ็มเขารักแฟนเขามากนะครับและพี่เขาก็คิดว่าแฟนเขารักพี่เขาเหมือนกัน จนกระทั่งคืนวันแข่ง ก่อนการลงแข่งขัน พี่เอ็มเขาดันไปเห็นแฟนพี่เขายืนจูบอยู่กับไอ้เหี้ยพี่นิวอะไรนั่นที่ข้างสนามแข่งครับ พี่เขาเลยต้องยอมแพ้เกมส์ไปครับ.. น่าสงสารพี่เขาจัง
                'เหี้ยไม่มีใครเกินพวกมันจริงๆ' พี่ธันพูดเบาๆครับ วันนี้ผมไม่ได้มาคนเดียวนะ ไอ้บลูก็มา ไอ้มิลานก็มา แต่ดูเหมือนว่ามิลานอยากจะย้ายทัพไปอยู่ฝั่งนู้นซะเหลือเกิน แต่มันก็ยังไว้หน้าพี่ธันที่เป็นคนชวนมาอยู่ดีครับ
                'ไม่ใช่พวกมันหรอก ไอ้เหี้ยกัสคนเดียวแหละ ตัวดีเลย' อันนี้พี่เอ็มพูดเสริมครับ พี่เต็นท์ไอในคอสองสามทีเพื่อเป็นการเตือน พี่เอ็มเลยต้องรีบหันมาขอโทษผมเป็นการใหญ่
                'พี่ไม่ได้ตั้งใจว่าพี่เรานะ...' 
                'ว่าไปเถอะครับ ด่าไปมันยังไม่รู้สึกตัวเลย' แล้วแบบนี้น่ะหรอ จะให้กูรัก มึงฝันไปเหอะไอ้กัส!
                'นี่ตัว..คืนนี้ตัวแข่งกับใครอ่ะ' ไอ้บลูมาแล้วครับ อะหือ เรียกตัวซะด้วย เขินแทนอ่ะ พี่เต็นท์คงรู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ พี่เขาเลยเอาตัวสูงๆของพี่เขา กระแทกกับตัวผมเบาๆ
                'ไอ้ยู'
                'อ้อ..เค้าค่อยโล่งอกหน่อย เมื่อกี้เค้าไปดูตารางมา พวกนั้นส่งไอ้พี่กัสเป็นคันสุดท้าย คืนนี้พวกนั้นจะเล่นสองในสาม..เส้นใหญ่ชะมัด ขนาดสนามเป็นของทุกคน พวกแม่งยังใช้เส้นได้' ไอ้บลูเล่าตามที่มันไปรู้มาครับ สองในสามหรอ กัสคันสุดท้ายงั้นก็แสดงว่า...
                'เป็นดวงของมึงจริงๆว่ะเต็นท์ เหี้ยกัสลงคันสุดท้ายจริงๆ'ไอ้กัสก็ต้องเจอกับพี่เต็นท์อะดิ ... 
     
ผมนั่งดูจนกระทั่งผ่านไปสองคู่ ไม่น่าเชื่อว่าตอนนี้ทั้งสองฝ่ายต่างเสมอกัน รอบแรกพี่ธันเดอร์ชนะคนชื่อยูอย่างขาดรอย รู้สึกเหมือนรถคนชื่อยูจะมีปัญหา หรือว่า คนชื่อยูจะมีปัญหาก็ไม่สามารถ แต่เอาเป็นว่ามันแพ้ไปแล้ว ส่วนรอบสองเป็นของพี่ต้นน้ำ พี่ต้นน้ำแพ้เพราะไอ้ฝ่ายนู้นแม่งเบียดซะจมดิน ดีนะรถไม่เป็นอะไรทั้งคู่ ไม่งั้นกูจะด่าให้ถึงพ่อแม่งเลย!!
                'พี่เต็นท์สู้ๆนะ' ผมบอกกับพี่เต็นท์ครับ พี่เต็นท์พยักหน้า เหี้ยกัสหันหน้ามาพอดี ผมเลยเขย่งปลายเท้า เอาจมูกชนแก้มพี่เต็นท์ไปทีหนึ่ง
                !ปรี๊นนนนนนนนนน!
                แหมกูอยากจะจูบปากโชว์แม่งจริงๆเลยครับ เมื่อกี้ไอ้กัสที่สแตนบายอยู่ในรถแล้ว แทบจะทุบแตรรถกันเลยทีเดียว สมน้ำหน้าไอ้สัด!!!
                'อย่าทำอีกนะ..พี่ใจสั่น'พี่เต็นท์กระซิบข้างหูผม แล้วขยิบตาให้ผมข้างหนึ่ง ผมเลยวิ่งกลับขึ้นไปหาไอ้บลูที่เตรียมแซวกูตั้งแต่ออกจากบ้าน 
                'แหม..ออกตัวแรงนะมึง'
                'แล้วที่มึงจูบปากพี่ธันไปเมื่อกี้ ไม่แรงเลยเนอะ กลางสนาม'
                'อ่าว..คนเขารักกันโว้ย'ไอ้บลูว่า ก่อนที่เราทั้งหมดจะสนใจกับ MC กลางสนามแข่งขัน เพราะเป็นคู่สุดท้าย ทุกคนเลยให้ความสนใจมาก และดึกด้วยคนเลยยิ่งเยอะเข้าไปใหญ่
                'รอบนี้เป็นรอบสุดท้ายของการแข่งขัน...ฝ่าย W พี่เต็นท์ครับขอเสียงตบมือให้ด้วย' เอิ่ม ผมอุตส่าห์เรียกมันว่า MC แต่มันเชียร์ซะเหมือนรถไต่ถัง! 
                'ส่วนฝ่าย B พี่กัสครับ ขอเสียงตบมือหนักๆให้แก่พี่แกด้วยนะครับ ส่วนข้างสนามใครจะลงฝ่ายไหนข้างไหนก็เลือกกันให้ดีนะครับ...ฮ่าๆ เอาล่ะ เพราะเป็นรอบสุดท้าย เราจะไม่ใช้เงินเป็นของเดิมพัน แต่เราจะใช้ตุ๊กตาหน้ารถเป็นของเดิมพัน ขอให้พี่เต็นท์กับพี่กัส เดินหาตุ๊กตาหน้ารถได้เลยนะครับ....!!!!' เสียงข้างสนามฮือฮาเข้าไปอีก เมื่อไอ้พิธีกรแม่งคิดอะไรบ้าๆ ไอ้กัสเดินลงมาจากรถแล้วครับ มันเดินตรงมาทางที่ผมกำลังนั่งอยู่ไอ้บลูจับมือผมไว้แน่น ส่วนพี่เต็นท์ก็เดินมาทางผมเช่นเดียวกันครับ
                '....' ไอ้กัสหยุดอยู่ตรงที่ผมยืนแล้วครับ ถัดจากผมเป็นไอ้บลู และ ..ไอ้มิลาน 
                'มิลาน..ตามพี่มาสิ'ไอ้กัสพูดเบาๆ ผมมองหน้ามันที่ไร้ความรู้สึกอย่างปวดร้าว ส่วนมิลานเอง ก็ไม่ต้องให้ไอ้กัสพูดซ้ำอีกรอบ มันเดินตามไอ้กัสไปอย่างว่าง่าย
                'เนียร์ครับ..เนียร์เชื่อใจพี่ไหม' พี่เต็นท์มาหยุดตรงหน้าผมครับ ผมมองหน้าไอ้บลู กับพี่ธันที่เริ่มทำหน้าหนักใจเข้าให้แล้ว   
                'เต็นท์ กูลงให้ไหม มันให้ลงซ้ำได้น่ะ' จนในที่สุดพี่ธันเดอร์ก็ต้องรีบออกปากพูด 'กัสมันเซียนสนามนี้นะโว้ย..'
                'เนียร์ครับ..เนียร์เชื่อใจพี่ไหม'พี่เต็ทร์ถามผมย้ำอีกรอบ ผมไม่มั่นใจเลย ไม่ใช่ไม่มั่นใจในตัวพี่เขานะ แต่รู้สึกกลัวก่อนจะตอบพี่เขาไป
                'อือ..ผมมั่นใจในตัวพี่'
     [End Near]
 
     [Casso]
                ผมกำลัง..หายใจไม่ออกครับ ให้ตายเหอะ เกิดมาผมไม่เคยรู้จักความ ผิดหวัง พ่ายแพ้ หรือ ไม่ได้อะไรเลย!! แต่ดูแม่งมันทำดิ มันทำให้ผมรู้สึกเพียงแค่คืนเดียว สัดเอ๊ย!!!
                'พี่กัส..หน้าเครียดจัง' มิลานทักผมครับ ความจริงผมไม่ได้เลือกมิลานด้วยซ้ำ แต่ที่ผมเลือกมิลานมาเป็นตุ๊กตาหน้ารถน่ะหรอเพราะความรู้สึกของคนที่ได้ครอบครองอะไรบางอย่าง..ซึ่งได้มาด้วยชัยชนะ มันอร่อยกว่า คนที่ได้มาด้วยความพ่ายแพ้..นี่คือความคิดของผม !!!!
ดังนั้น คืนนี้ผมมีเพียงคำตอบเดียวให้แก่พวกคุณ ... คือผมจะต้องชนะเท่านั้น!!!!
                'หุบปาก..'
                'พี่กัส..ไม่ได้ตั้งใจเลือกมิลาน'
                'รู้แล้วก็ดี' ผมพูดพร้อมกับเหยียบคันเร่งวอร์มเครื่องยนต์ไปด้วยในตัว ไอ้เนียร์หันหน้าตามเสียงเครื่องยนต์อันดังกระหึ่มที่ถูกปรับแต่งด้วยช่างชั้นเซียน จากอู่บ้านไอ้นิว มันมองหน้าผมด้วยสายตานิ่งและเมินเฉย แต่ผมรู้ว่ามันกำลังหวาดกลัว ก่อนจะถูกไอ้เหี้ยนั่นดึงหน้ากลับเข้าไปในรถ ผมบอกตามตรงนะ ทั้งกลุ่มมันผมเกลียดขี้หน้าแม่งหมดอ่ะ อะไรมึงจะคุณชายขนาดนั้นครับ..
                'แล้วเอามิลานมาทำไม ทำไมไม่ให้มิลานนั่งอยู่ตรงนั้น ให้มิลานมาเสี่ยงตายกับพี่หรอ!!'
                'จะลงก็ลงไป หาเด็กใหม่มาให้ด้วย จะแข่งแล้ว พี่มองหาคนอื่นไม่ทัน'
                'ยังต้องการมิลานอยู่ก็บอกมาเหอะ'ผมหันออกไปปล่อยควันบุหรี่ออกจากรถ แทนที่จะตอบคำถามไอ้มิลาน ผมโยนก้นบุหรี่ลงกับพื้นสนาม และเปิดประตูรถเอาเท้าขยี้แรงๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าปัดนาฬิกาที่ควรจะต้องได้เวลาแข่งแล้ว แต่ก็ยังไม่เริ่มเสียที กูหงุดหงิดแล้วนะโว้ย!!!
                'เอาล่ะครับ สำหรับกติการของคู่สุดท้าย ไม่มีอะไรมากเลยนะครับ เพียงแค่ขับให้เข้าเส้นชัยให้ครบรอบก็พอแล้ว อีกอย่างอย่าลืมนะครับอย่าลืม คุณคนขับทั้งสอง ชีวิตของคนที่นั่งข้างๆคุณ ขึ้นอยู่กับฝีมือของคุณเท่านั้นนะครับ รอฟังสัญญาณเพื่อปล่อยตัวรถได้..'
                Readyyyyyyy!!!!  Gooooo!!!!!!!
                สิ้นเสียงสัญญาณ ผมออกตัวรถอย่างรวดเร็ว ทำเอามิลานหน้าแทบคว่ำ แต่ก็ช่างแม่ง ในเมื่อไอ้คันข้างๆเริ่มขับตีข้างผม และพยายามแซงหน้าให้ได้
                'มิลาน..ถ้าไม่อยากหลุดออกไป หาอะไรจับไว้แน่นๆ' ผมพูดไว้แค่นั้น แล้วเหยียบเต็มที่ จนหน้าปัดรถไม่สามารถบอกผมได้แล้วว่าตอนนี้ผมเหยียบไปแล้วเท่าไร
                เอี๊ยดดดด.... โค้งแรกผมดริฟท์ผ่านไปอย่างสวยงาม ได้เสียงฮือฮาจากคนดูรอบสนามยกใหญ่ ไม่นานหลังจากผมผ่านโค้งไป ไอ้รถคันที่สองก็ดริฟท์ตามมาติดๆ แต่ทำไมรถมันหมุน.. แปลกๆ อยู่ๆผมก็ชะลอความเร็วลดลงเรื่อยๆ ดวงตาผมจ้องที่กระจกข้างทั้งสองของรถด้วยสายตาไม่นิ่ง ใจผมกำลังไม่สงบ และเสียงเชียร์เริ่มด่าผมแล้ว ว่าทำไมไม่ใส่ให้มันจบๆไป
                'พี่กัส...'
                '....' ผมเงียบ ผมยังมองผ่านกระจกไปยังรถ Lamborghini นำเข้าสีเหลืองที่กำลังตั้งลำใหม่อยู่ อย่างยากลำบาก แต่โชคดีที่ยังไม่เสียหลักเท่าไร หลังจากเลยโค้งมานิดหน่อย ผมรู้ว่าไอ้เต็นท์มันไม่ถนัดสนามพวกนี้ อีกอย่างที่นี่มืด และ แสงสว่างน้อย ไหนจะเสียงดังของคนดูอีก ถ้าไม่ชำนาญจริง แม่งก็หมุนอย่างมันทุกราย!!!
                'พี่กัส...พี่กัสมาแล้ว!!!' เสียงมิลานเรียกให้ใส่เครื่องยนต์อีกครั้ง เมื่อรถคันเหลืองเล่นเหยียบสปีดมาแบบติดๆ ผมเองก็เร่งเครื่องจนร้อนและส่งแรงสั่นสะเทือนมาจนถึงในห้องผู้โดยสาร ไอ้เต็นท์มันเทียบผมจนได้ 
                'กระจอก!!!' 
                'เหี้ยเต็นท์!!!!' ผมตะโกนกลับไป ไอ้เหี้ยเต็นท์นำผมไปได้แล้วช่วงตัวรถหนึ่ง ผมเจ็บใจตัวเอง แล้วเหยียบสุดแรงเกิด เมื่อถึงโค้งสุดท้าย 
 
                เอี๊ยดดดดดด
                เอี๊ยดดดดดดดด
 
                เสียงห้ามล้อยังคงดังเป็นพักๆไป ตามจังหวะการเหยียบเบรคกันรถคว่ำของคนขับ ไม่นานผมก็สบัดรถไอ้เต็นท์ที่เบียดอยู่หลุดจนได้ ผมนำรถทยานเข้าสู่เส้นชัยอย่างสวยงามและดริฟท์ 360 องศา เป็นการปิดท้ายโชว์
                'มึงสุดยอด...' เพื่อนผมเดินลงมาจากที่นั่งคนดู ผมโยนถุงมือให้กับเด็กในทีม ก่อนจะรับน้ำดื่มจากพริตตี้สาวสวย เอามาราดหัวก่อนแล้วกรอกใส่ปากตาม
                'หึๆๆ' ผมหัวเราะในคอ พร้อมกับส่งขวดน้ำคืนคนที่ส่งให้ผม ผมเดินไปหยุดตรงหน้าแลมโบกินี่สีเหลืองด้วยท่าทีสบายๆ มันตามหลังรถผมเข้ามาแบบติดๆ เรียกได้ว่าจะชนตูดกันเข้ามาอยู่แล้ว แต่สุดท้ายผมสบัดมันจนหลุด และทยานเข้าสู่เส้นชัยอย่างสวยงาม กูไม่ลัดสนามก็บุญมึงแล้ว!!!
                'จะเอาอะไร' ไอ้เต็นท์เดินลงมาจากรถ ผมกระตุกยิ้มเย็น แล้วปรายตามองรถมันอย่าง อยากได้ และก่อนจะตวัดสายตากลับไปที่คนที่นั่งอยู่ในรถมัน
                'ทั้งคน..ทั้งรถ..'
                'มากไปมั้งไอ้กัส'
                'กูเป็นคนชนะ...' ผมพูด ก่อนจะเดินอ้อมรถไปทางด้านที่เนียร์นั่งอยู่ มันกำลังจะหนีผม แต่ผมดึงมันไว้ทันก่อน 'ก็ไม่ผิดหรอก ที่กูจะใช้สิทธิ์นั้น!!! แพ้แล้วอย่าพาลสิวะ...ไอ้พี่เต็นท์...หึ' ผมกระตุกยิ้มมาร ไอ้เต็นท์ยื่นกุญแจรถให้ผมอย่างว่าง่าย แม่งยอมง่ายไปว่ะ ผมนึกว่ามันจะท้าผมต่อยอีกสักรอบ กูจะได้จัดหนักให้แม่งกว่าเดิม 
                'ไอ้ยู'
                'ไร..'
                'ฝากหน่อย เดี๋ยวกูไปเอา' ผมว่าแล้วโยนกุญแจรถไอ้เต็นท์ที่เป็นของผมแล้ว โยนให้ไอ้ยู 
                'เห้ยๆๆ แล้วไอ้คันเก่าๆที่มึงฝากกูไว้ล่ะกัส...'
                '..ก็ปล่อยไว้งั้นแหละ...ไว้ถ้าไม่ลืม กูจะไปเอามาขับเล่นบ้าง'ผมพูดจบแล้วกระตุกยิ้มอีกรอบ สะใจครับ สะใจเหี้ยๆ ผมปลายตามองคนรอบสนามที่กำลังมีความสุขกับชัยชนะของผม ก่อนที่ผมจะหันกลับมายังคนคนเดิม
                'มึงจะพากูไปไหน...' เนียร์ถามผมเสียงสั่นครับ มันกำลังกลัว ผมบอกแล้ว
                'รำลึกความหลัง...' ผมพูด แล้วโน้มตัวไปกระซิบข้างหูมัน 'แบบฉบับผัวๆเมียๆ!!!' ผมพูดแล้วปฐมบทด้วยการ กัดหูมันไปเบาๆรอบหนึ่ง ผมลากเนียร์ผ่านหน้าไอ้เต็นท์และเพื่อนมัน รวมถึงผ่านกลุ่มเพื่อนผมด้วย 
                'มิลาน..ลงไป หมดเวลาเราแล้ว'
                'พะ..พี่กัส จะทำอะไรเนียร์'
                'สั่งสอนกันตามประสา..พี่น้อง ลงไปได้แล้ว จะลงไปเองหรือจะต้องให้คนของพี่ลากลงไป!!!' ผมพูดอย่างเอาแต่ใจ คนของผมพร้อมเสมอแล้วแหละ
                'ยังไม่ลืมไม่ใช่หรอ..ประสบการณ์การเข้าคิวน่ะ'มิลานเดินลงจากรถผม ด้วยความโกรธ ก่อนจะวิ่งออกไปจากสนามแบบไม่มีทิศมีทาง
                'ให้ตามไปไหมครับพี่กัส..'
                'ก็แล้วแต่พวกมึง อยากก็ตาม ไม่อยากมึงก็หาเอากันแถวนี้' ผมว่าก่อนจะจับเนียร์ยัดเข้ารถไป เพื่อนมันกำลังลงมา ไอ้บลูกำลังแจ่นลงมาเลยแหละ ผมเลยต้องรีบไปไง
                'เห้ยกัส กูให้ยืม อย่าลืมเอาคืนกูล่ะ...' ไอ้นิวว่าแล้วโยนกล่องเล็กๆมาให้ผม ผมคว้ามาไว้ในมือแล้วหัวเราะ
                'รู้ใจกูนี่.. แต่วันหลังกล่องเดียวคงไม่พอหรอกว่ะ แล้วเจอกัน!'
                'กัสโซ่ พรุ่งนี้มึงมีเรียนนะครับ ถ้ามึงสาย มึงอาจติดเอฟน้าา' เสียงเพื่อนผมแซวเข้ามา ผมกระชากรถออกจากสนามด้วยความเร็ว เสียงพิธีกรเรียกหาผมลั่น เพื่อให้ผมไปรับเงินรางวัล แต่ขอโทษว่ะ กูมีดียิ่งกว่าเงินรางวัลมึงอีก
                '...เลว' ร่างเล็กข้างเบาะคนขับพูดออกมาเบาๆครับ 'เหี้ย ไอ้สันดาน!'
                'หึๆๆ อย่าพูดจาไม่เพราะกับผัวแบบนั้นสิครับ เดี๋ยวคืนนี้จัดหนัก จัดเจ็บ แล้วจะมาร้องไม่ได้นะ หึๆๆๆ'
     [End Casso]