EAT ME IF YOU CAN [[ Yaoi ]]

EAT ME IF YOU CAN [1]

     'ไอ้กัส!! ปล่อยกู ปล่อยกู !!!! ไม่งั้นกูจะฟ้องแม่จริงๆด้วย!!!' เสียงดังโวยวายลั่นออกมาจากห้องนอน ห้องหนึ่งบนชั้นสองของบ้านพักขนาดกลาง ใจกลางเมือง และเมื่อเข้ามาในห้อง ทุกท่านก็จะพบว่า เจ้าของเสียงนั้นกำลังถูกร่างหนาอีกร่างคร่อมทับ และกดให้ร่างเล็กเจ้าของเสียงจมกับเตียง!

     'อือ..อะ ไอ้...อือ ไอ้กัส' เจ้าของร่างเล็ก เริ่มเสียงแผ่วลงเรื่อยๆ พร้อมกับเสื้อนักเรียนมัธยมปลายของเขา ที่กำลังถูกโยนลงจากเตียง

     'ช่วยกันหน่อยสิ...นอนทื่ออยู่ได้' เสียงเข้มกระซิบข้างหูร่างเล็ก ก่อนจะขบและกัดใบหูของร่างเล็กเบาๆ เพื่อเป็นการหยอกล้อ

     'อะ ไอ้กัส..กะ..กูเป็น..กูเป็น..กูเป็นน้องมึงนะ!' ร่างเล็กปี๊ดแตก เมื่อกางเกงนักเรียนสีดำขาสั้นที่กำลังสวมอยู่ กำลังจะถูกกระชากออกตามเสื้อนักเรียนที่ลงไปกองกับพื้นแล้ว

     'น้องไม่แท้ กูไม่สนหรอกว่ะ กูจะเอามึงทำเมียซะอย่าง หึๆ' ร่างหนาพูดจบก็โถมร่างเปลือยลงกับร่างเล็กที่เปลือยเช่นเดียวกันทันที !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

     [Near]

     'ไอ้เหี้ย..กัส!!!!!!!!!!!' ผมร้องลั่นห้อง เมื่อไอ้เชี่ยกัส ลูกพี่ลูกน้องไม่แท้ กำลังจะปล้ำผม.. ในฝัน ไอ้ชิบหายเอ๊ย ขนาดกูหลับมึงยังจะตามมาเข้าฝันกูเลย ไอ้เหี้ย! ผมได้แต่หัวเสียพร้อมกับความตกใจ พร้อมกับกวาดตามองไปรอบๆห้องนอนของผมเอง... เออ ไม่มีมันอยู่

     รู้จักผมกันหน่อยดีกว่า ผมชื่อ เนียร์ มีพี่ชายชื่อ เนี๊ยส ผมอายุห่างกับพี่แค่ปีเดียว ตอนนี้มันปีหนึ่งแล้ว ส่วนผม..ม.6 ณ. โรงเรียนชายล้วนใจกลางเมือง ส่วนไอ้พี่เนี๊ยสมันไปได้ดิบได้ดีกับทุนที่มันสอบได้ที่ต่างประเทศแล้ว กว่าจะกลับก็นู้นเลย อีกสี่ปีข้างหน้า ! มันเลยทิ้งให้ผมผจญมาร อย่างไอ้ กัสโซ่ คนเดียว!!!

     ไอ้กัส หรือ ไอ้กัสโซ่ เป็นลูกติดของพ่อเลี้ยงผมเอง.. คือแม่กับพ่อผมเลิกรากันได้หลายสิบปีแล้ว เอาง่ายๆตั้งแต่ผมเกิดเลยก็ได้ และแม่เพิ่งได้ตัดสินใจแต่งงานใหม่กับลุงรัช พ่อไอ้กัสโซ่นั่นแหละ พ่อเลี้ยงผมเป็นคนดีนะ เข้าใจผม ให้ค่าขนมผมเพิ่มด้วย แต่ลูกของลุงแม่ง เหี้ยสุดๆ เพราะลุงรัชไปทำงานที่ต่างประเทศบ่อย (สงสัยก็คงไปปิ๊งกับแม่ผมที่นู่น เพราะแม่ผมทำงานการตลาด ก็ต้องบินไปนู่นมานี่เหมือนกัน) เลยไม่มีบ้านเป็นหลังที่เมืองไทย จะมีก็แต่คอนโดเท่านั้น ดังนั้นพอแต่งกับแม่ผม ลุงรัชเลยต้องย้ายมาอยู่ ทำให้ผมต้องแชร์ห้องให้กับไอ้เวรกัส เนื่องจากห้องของมันกำลังรอสร้างให้เสร็จอยู่ !!! กูอยากจะบ้าตายครับ!!! ที่ผมพยายามจะบอกพวกคุณทุกคนว่ามันเหี้ยนั้น เพราะอะไรงั้นหรอครับ

     มันจะเอาผมให้ได้ลูกเดียวอ่ะดิ !!!!!

     'เป็นเหี้ยไร ไอ้เตี้ย?!' นั้นไงมันมาแล้ว มันมาแล้ว! ไอ้กัสโซ่เดินออกมาจากห้องน้ำ ในห้องนอนผม พร้อมกับหุ่นอันเซ็กซี่ของมัน คือกูก็เป็นผู้ชายนะ แต่ทำไมกูไม่มีหกแพ็คอย่างมึงบ้างวะ !

ผมรีบหยิบแว่นตามาใส่ครับ คือผมสายตาสั้น เพราะดอทเอมากเกินไป (เอิ่ม..) ไม่ใช่ครับ ผมอ่านหนังสือมากเกินไปมากกว่า เพราะผมอยากได้ทุนแบบพี่ชายบ้างก็เท่านั้นเอง

     'ไอ้สัด มึงไม่ได้ยินกูหรือครับ กูถามว่ามึงเป็นเหี้ยไร' มันกระชากเสียงถามผมอีกรอบครับ ผมส่ายหน้าลูกเดียว เหี้ยนี้ถ้าไม่จับผมปล้ำ มันก็จะจ้องทำร้ายผมลูกเดียวอ่ะ !

     'โอ้ยย!! ไอ้สัดกัส กูเจ็บ ปล่อย ไอ้เหี้ย!!' ผมโวยวายสิครับ มันเล่นใช้มือมัน จิกเข้าที่หัวผมอย่างแรง แถมด้วยการออกแรงอีก จะให้หัวกูหลุดติดมือมึงเลยไหม !!!!?

     'กูถาม มึงต้องตอบ!?'

     'กูฝันร้าย ฝันร้ายเหี้ยๆๆๆๆ..ปล่อยกูได้ยังสัด'ผมร้องและด่ามันไปอีกรอบ มันจึงปล่อยมือออกจากหัวผม นี้ถ้าแม่งจับนานกว่านี้ หัวกูหลุดติดมือมึงแน่ ไอ้สัดเอ๊ย

     'โวยวายเป็นตุ๊ดไปได้ ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวถ้ากูไปม.สาย กูจะมาหักคอมึง !!!' มันขู่ผมอีกรอบ ผมจึงรีบหยิบผ้าขนหนู แล้ววิ่งตัวลอยเข้าห้องน้ำไป

     ไอ้กัสอายุมากกว่าผมและพี่ชายผมประมาณสองสามปี ตอนนี้มันเรียนอยู่ ปี3 คณะวิศวะกรรมศาสตร์ สาขาเครื่องกล ก็ไม่อยากจะบอกหรอกนะ เหี้ยนี่แม่งเรียนเก่งสุดๆไปเลย

     ไม่นานผมก็ออกมาจากห้องน้ำครับ ไอ้เหี้ยนั่นลงไปแล้ว คงไปประจบแม่ผมเหมือนเดิม ไอ้กัสมันก็อยากให้ห้องมันเสร็จไวๆครับ อันเนื่องมาด้วยเหตุผลที่ว่า

     กูจะได้หิ้วเด็กมานอนได้สะดวก มึงจะได้ไม่ต้องเห็นกู เวลาออกรอบ !

     เป็นเหตุผลที่สัดมากๆ!

     'อ้าวเนียร์ ลงมาแล้วหรอลูก มากินข้าวสิ จะได้ไปโรงเรียน จะได้ไม่สายกันทั้งคู่' แม่ผมเองครับที่พูด ผมพยักหน้า และเดินไปนั่งลงข้างไอ้กัส.. เอิ่ม แม่ผมเค้าจัดที่ให้ผมกับไอ้กัสนั่งข้างกันตลอด... แม่อยากให้ผมเข้ากับไอ้กัส และลุงรัชได้เท่านั้นเอง ไม่กลัวมาก ถึงขั้นจะไม่แต่งงานกับลุงรัชเลย เพราะกลัวว่าผมจะเข้ากับพ่อใหม่ พี่ใหม่ไม่ได้ แต่สุดท้าย มันก็ผ่านไปด้วยดีครับ ผมเข้ากับสองคนนั้นได้ แล้วผมก็ไม่ได้แอนตี้ทั้งคู่ด้วยถึงจะเกลียดไอ้กัส แต่มันก็ขึ้นชื่อว่าพี่ผมน่ะ

     'วันนี้เนียร์ ไปกับกัสนะ พ่อต้องรีบไปประชุม' ลุงรัชเอ่ยถึงผมครับ ผมส่ายหน้าทันที ความจริงผมโตเป็นวัวเป็นควายแล้วไปเองได้ แต่เพราะโรงเรียนผมมันเป็นทางผ่านครับ ไม่ว่าจะเป็นพ่อหรือแม่ หรือไอ้กัส ก็สามารถไปหย่อนผมลงหน้าโรงเรียนได้ทั้งนั้น เพราะผ่านหมด

     'ไม่เป็นไรพ่อ เดี๋ยวผมไปเองได้ ไอ้บลูมารับน่ะ ไม่ต้องห่วงๆไม่สายหรอก' ผมเอ่ย ผมหมายถึง ไอ้บลู หรือ บรูไนครับ เพื่อนสนิทผมเอง เรารู้จักกันตั้งแต่ม.1 จนกระทั้งวันนี้ สนิทแน่นแฟ้นกันขนาดไหน ก็นับวันกันเลยเอ้า!

     'ไอ้เหี้ยนี่อีกแล้ว..!' พ่อกับแม่ที่กำลังคุยกันอยู่ คงไม่ได้ยินสิ่งที่ไอ้กัสมันพูดหรอกครับ ผมหันไปมองหน้ามัน ทำไม มึงด่าเพื่อนกูอยู่นะ!

     'เช้านี้มึงมองหน้ากู เยอะไปแล้วนะ !' กัสโซ่ว่า มันเอามือวางไว้บนหัวผม พ่อแม่หันมามองแล้วอมยิ้ม ก่อนจะหันไปคุยกันต่อ คงคิดว่ามันลูบหัวผมอยู่สินะ แต่ผิด !!!!!

     'ไอ้สัด กูเจ็บ !!!'

     'โทรไปบอกเหี้ยนั่นเลย กูจะไปส่ง มึงไม่ต้องไปกับมัน!' มันกดเสียงต่ำครับ แล้วสั่งผมด้วยเสียงดุ เช่นเดียวกับมือที่อยู่บนหัวผมครับ มันออกแรงจิกจนผมเจ็บ !! ...

     'กูบอกว่าให้มึงโทรไปบอกมัน...เดี๋ยวนี้!' มันสั่งผมเสียงขาด และปล่อยมือออกจากหัวผมจนได้ ผมนั่งเจ็บอยู่นาน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดบีบีไปหาไอ้บลู ไม่ต้องมารับ เพราะไอ้พี่เวรมันจะไปส่ง !!!!

     เราเป็นพี่น้องที่.. รักกันดีไหมครับ ?

     [End Near]