Attachment รักที่ไม่อาจลืม

     ณ บ้านของเซ็นเซ (บ้านส่วนตัว)
"นี้หรอบ้านของนาย ทำไมมีแต่กระดาษกองเต็มโต้ะอย่างนี้หละ"
"อ๋อกระดาษพวกนี้คืองานที่ฉันต้องทำอะนะ"
"นายทำงานอะไรของนายฮะถึงได้มีแต่กระดาษ"
"ฉันทำงานที่บริษัทหนะพอดีว่าอยู่ในตำแหน่งรองประธานอะนะก็เลยงานเยอะ"
     งานบริษัทงั้นหรอ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าฉันเกลียดคำนี้นะ
"มัวแต่วิจารณ์บ้านฉันอยู่นั้นแหละโน้นห้องนอนของเธอ"
"อื้ม มีห้องนอนห้องเดียวหนิแล้วของของนายก็เต็มไปหมดแล้วฉันจะเอาของของฉันไว้ที่ไหนหละ"
"ทำอย่างกับเธอมีของติดตัวมางั้นแหละ"
     ของติดตัวหรอ เอิอ....ลืมไปว่าฉันไม่มีอะไรติดตัวมาสักกะอย่าง
"เธอหนะไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวฉันจะทำกับข้าวรอเดี๋ยวอาบเสร็จจะได้กินเลย"
"อื้ม^^"
     เฮ้อ....สบายจังเลยอาบน้ำเสร็จแล้วก็ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เอิอ.....ฉันไม่มีชุดเปลี่ยนให้ตายเถอะฉันลืมได้ไงเนี้ยแล้วฉันจะทำไงดีหละ เซ็นเซนายช่วยฉันได้แน่
"เซ็นเซ"
"อะไรของเธอฮะ"
"คือว่าฉันมะ..ไม่มีเสื้อผ้าใส่"
"อะไรนะ o_O"
"ฉันไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน"
     ฮือ....ทำไมต้องให้ย้ำด้วยไอ่บ้านี้ ToT
"เอิองั้นเธอก็ใส่ชุดเดิมของเธอก่อนละกันพรุ่งนี้ค่อยไปซื้อ"
     เฮ้อฉันละเหนื่อยซักก็ไม่ได้ซัก
"อืม"
"รีบๆเปลี่ยนหละจะได้ออกมากินข้าว"
"ครับพ่อ"