รักวุ่นๆของแวมไพร์ซ่า

 
 หลังจากที่เราสบตากันประมาณ2นาที(นานไปมั้ย) เพื่อนๆก็มาจนครบทั้งห้องรวมๆแล้วประมาณ40กว่าคน พอเริ่มเรียนวิชาแรกทุกคนตั้งใจเรียนมากแต่มีอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งประมาณ ครึ่งห้องไม่มีใครชอบพวกนั้นเลยที่ก็ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่ค่อยไปยุ่งกับพวกเขาเท่าไหร่หรอกก็เลยไม่ค่อยมีเรื่องซะเท่าไหร่
"นี่นักเรียนเงียบๆหน่อยได้มั้ย เสียงดังมากเลยนะกลุ่มนั้นน่ะ!!!" เสียงคูณครูบอก แต่รู้สึกว่าพวกนั้นจะเงียบได้ประมาณ5นาทีแล้วคุยต่อ(พวกที่เล่าไปเมื้อกี้นะ) ทั้งห้องก็เลยช่วยกันบอกให้พวกนั้นเงียบๆหน่อย แต่ก็ไม่เป็นผลอยู่ดีจึงมีเพื่อนคนนึงยกมือขึ้นและบอกครูไปว่า
"ครูค่ะ เอาอย่างนี้ดีมั้ยค่ะ ให้คนที่คุยกันไปนั้งข้างนอกหรือไม่ก็ย้ายที่ไปเลยดีมั้ยคะ"
"ก็ดีนะ งั้นเอาตามนี้นะคะนักเรียนทุกคน" เสียงคุณครูพูด หลังจากนั้นก็ไม่มีใครคุยอีกเลย
พักเที่ยง
"พี่ซานิ!!!" "อะไรยัยสะ!!เบาๆสิ" ฉันตะคอกใส่น้องสาวเพราะเสียงซาสะดังจนหลายๆคนหันมามอง
"อาทิตย์หน้าทีการแนะแนวอ่ะ เห็นคุณครูสะบอกว่าจะมีดารามาด้วยละ"ซาสะบอกฉันอย่างตื่นเต้น แต่สำหรับฉันไม่เลยสักนิด
"หรอ?? แล้วไงอ่ะ? " "นี่พี่ไม่ตื่นเต้นหรอ?? ดาราเลยนะ"
"แล้วไงอ่ะ ก็แค่ดารา " ฉันก็ยังไม่ตื่นเต้นอะไรอยู่ดี "โห พี่นินี่ไม่ตื้นเต้นไรเลย เซ็งๆๆ" ยัยซาสะบ่นๆๆๆๆอยู่นั้น จนฉันต้องเดินหนีไปเล่นบาสกับเพื่อน