รักวุ่นๆของแวมไพร์ซ่า

 
 เมื่อรถมาจอดถึงหน้าโรงเรียนฉันกับซาสะก็เดินลงมาแล้วเดินเข้าโรงเรียน
"พี่ซานิ งั้นเดี๋ยวเจอกันตอนพักเที่ยงนะ สะ ขึ้นห้องก่อนนะ "
"อื้อ ตั้งใจเรียนนะ"
"จ้าาา" หลังจากนั้นฉันกับซาสะก็เดินแยกกันไปยังห้องเรียนของตัวเอง
ณ ห้องเรียนของซานิ
"เฮ้ออ นี่เราว่าเรามาช้าแล้วนะยังไมมีใครมาอีกหรอ" หลังจากนั้นฉันก็หยิบนาฬิกาขึ้นมาดู
"อ้าว!!! มันเพิ่ง6.10น. เองนี่ กรรมแล้วมาเช้านี่เอง!" ฉันนั้งลงไปแล้วหมอบไปกันโต๊ะเรียน
หลังจากนั้นก็มีเด็กผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาโดยไม่ทักทายซักคำ จนฉันต้องเงยหน้าขึ้นไปดู
"อ้าว คาสะเพิ่งมาหรอ? ไม่ทักซักคำ"
"......" ไม่มีเสียงตอบรับ คาสะเดินไปนั่งที่โต๊ะเรียนของเขา
"นี่ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมานายไม่เคยคุยไม่เคยตอบใครเลยนะ!"
"........."ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับอยู๋ดีแต่เขามองหน้าฉันจนฉันแทบทำอะไรไม่ถูก ดวงตาเป็นประกาย หล่อ และมีความร้ายกาจอยู่ในตัว(จากที่ฉันมองนะ)
"อ้าวๆๆๆ จะจ้องหน้ากันไปอีกนานมั้ยคะ ถ้าเป็นปลากักน่ะท้องไปแล้วนะน่ะ" เสียงยัยนารุเดินเข้ามา
"จะบ้าหรอยัยรุ!! "ฉันรีบแย้งออกไปทันที คาสะก็หันหน้ากับไปทางเดิม
"เหอะๆอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ แกอ่ะชอบคาสะใช่มั้ยละ" ฉันหน้าแดงขึ้นทันที ฉันก็ไม่ได้ชอบคาสะเท่าไหร่หรอกนะ แต่เวลาสบตา หรือมองหน้าเขาหัวใจฉันจะเต้นแรงเสมอตอลดเวลา
"จะบ้าหรอยัยรุหน้าอย่างฉันเนี่ยนะจะชอบคาสะ " "ไม่ชอบแล้วทำไมหน้าแดงละ??"
ฉันหันไปมองหน้าคาสะ เขาก็หันมาเหมือนกันแต่หน้าของเขาก็ยังนิ่งเรียบเหมือนเดิมอยากรู็จังในใจเขาคิดอะไรน้าาา "อากาศมันร้อนออ่ะก็เลยหน้าแดง" "แน่ใจนะ"
"อื้อ แน่ใจ" หลังจากนั้นยัยนารุก็ไปนั้งที่ฉันก็หันไปมองหน้าคาสะอีกครั้ง เราสบตากัน ฉันชอบหันเวลาที่สบตาเขา มันยังๆบอกไม่ถูกแต่ที่รู้ๆ ฉันเขินมากเลยละ!!