แฟรี่เทลส์ ผจญภัยแดนนางฟ้า

         ในตอนเช้า ก็ถึงเวลาสำหรับแม็ค และ เจนที่จะได้ดินเทางไปแฟรี่โทเปีย พวกเขาได้ตัดชุดส่วนหลังของเขาออก แต่นั่นเป็นดีไซน์ของแม็ค แต่ของเจน เธอพยายามตัดให้เข้ารูปกับขนาดของปีกซึ่งเธอไม่สามารถล่วงรู้พูดง่ายๆคือเธอคาดเดาด้วยความมีเหตุผลก่อนตัดไปของเจนมีกระโปรงสามชั้นติดมากับตัวเสื้อ แต่ของแม็คก็แยกไปทั้งเสื้อและกางเกง

     ทั้งสองคนก็มานั่งรอลิลลี่ที่ห้องโถงบนโซฟาสีแดงนุ่มนิ่ม

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ลิลลี่มาแล้ว"

"สวัสดีตอนเช้าเด็กๆ"

"สวัสดีครับ/ค่ะ"

"พร้อมกันหรือยัง"

"เสมอครับ/ค่ะ"

แล้วทั้งสามคนก็ออกเดินทางไป แต่ทางที่พวกเขาเคยไปเป็นทางที่ลิลลี่เคยห้ามไม่ให้ไป เมื่อมาถึงประตูข้างหน้า เป็นประตูสีรุ้ง ทำด้วยไม้สนป่าชั้นดี และมี สี 7สี ตามเผ่าพันธุ์ ส่วนสีประจำของทั้งสามคนคือสีเขียว

"จำไว้ว่าเธอสามารถไปเพียงประตูสีเขียวได้ฟรี แต่ถ้าไปประตูสีอื่น อย่างเช่น ไปเมืองสีน้ำเงิน คือพวกเงือก พวกเธอจะต้องเสียเงินค่าใช้ชีวิตในนั้น ถ้าสมมุติว่าเธอจะไปเมืองเงือก ก็ต้องเสียเปลือกหอยทอง 5 ชิ้น กับการแลกสาหร่ายวิเศษ ไม่จำเป็นจะต้องมีหาง แต่เธอสามารถหายใจใต้น้ำได้"

ทั้งสองคน เข้ามาในห้อง7สี เมื่อเข้ามา มีอุโมงค์ไม้ป่าดิบชั้นดีแต่ไม้นี้ทาด้วยสีต่างๆ มีอุโมงค์อยู่7อุโมงค์ สีแดง ส้ม เหลือง เขียว ฟ้า น้ำเงิน และ ม่วง แต่ละห้องก็จะมีพนักงานอยู่ข้างหน้าห้อง

"สวัสดี ลิลลี่ สองคนนั่นใครหรอ" พนักงานผู้ชายท่าทางสนิทกับลิลี่พอสมควร

"ลูกศิษย์ของฉันเอง คุณได้ข่าวใหม ว่าลูกสาวของนายกถูกลักพาตัวไป ฉันรีบไป ขอเถอะนะ"

"โอเค เพราะว่าคุณเป็นเจ้าประจำ นี่ สามขวด และนี่กุญแจ" เขาให้ขวดน้ำเล็กๆมา และกุญแจเถาวัลย์มา ลิลลี่ก็เปิดประตูดังก็อกแก็ก ภายในมีประตูลักษณะเหมือนกับประตูตอนต้นที่พวกเขาเจอครั้งแรก ลิลลี่พูดกับทั้งสองคน

"ดื่มให้หมด เป็นไปได้ให้หมดภายในอึกเดียว จับกระเป๋าพวกเธอให้แน่นแล้วจึงกระโดดลงไป" ขวดที่ได้มา ทำให้เจนนึกถึงหมากฝรั่ง เมื่อพร้อมแล้ว ทั้งสองคนเปิดฝาจุกพร้อมกัน และดื่มพร้อมกัน ครูลิลลี่กระโดดลงไปก่อน แต่ก่อนจะกระโดดเธอพูดว่า

"ทำเหมือนเคยนะ สูดหายใจลึกๆ คราวนี้กว่าจะไปถึงอาจจะนานนิดนึง" แล้วเธอก็กระโดดไป

คราวนี้ ทั้งสองคนก็สูดหายใจลึกๆ จับมือ และกระโดดพร้อมกัน ความรู้สึกที่เจอก็คือ มีความรู้สึกเหมือนร่างกายถูกฉีกขาด แต่ทว่ารุนแรงกว่าครั้งแรกมาก มีความรู้สึกเหมือน มี มีดลับแหลมคมมากรีดที่หลัง และรู้สึกเหมือนมีอะไรออกมาจากหลัง แต่ความเจ็บปวดทำให้ทั้งสองไม่อาจกลั้นการหวีดร้องได้ แต่ทั้งสองคนก็กลัวออกซิเจนหมด แต่ไม่อีกกี่อึดใจ ทั้งสองคนก็พบว่าตนเอง ยืนอยู่บนหุบเขาที่มีลักษณะ แตกหน่อออกมาเหมือนเห็ด

"ที่นี่ที่ใหนค่ะ แล้วเรามีอะไรเปลี่ยนแปลง"

"เธอเรียนเรื่องประวัติศาสตร์แล้วใช่ใหม เจน"

"ใช่ค่ะ" แล้วเจนก็เอามือเอื้อมข้างหลัง มีความรู้สึกว่า เหมือนมีอะไรขยับอยู่ตลอดเวลา และมีลักษณะบางมาก ขณะนั้นเอง เธอก็เอื้อมหน้าหันกลับไป

"ปีกนี่นา" เธอมีปีกแล้ว และตอนนี้ก็ยังบินอยู่ ปีกนั่นสีชมพูเหมือนเครื่องรางของเธอเลย

"แม็คปีกของเธอ สีฟ้า เหมือนเครื่องรางเธอเลย"

"เธอก็ด้วย"

ทั้งสองคนตะลึงมาก ไม่อยากเชื่อว่าฝันที่รอคอยมาตลอดชีวิตจะเป็นไปได้จริงๆ

     ลิลลี่พาทั้งสองคนไปพักที่โรงแรม ซึ่งตั้งอยู่บนอากาศ

"อ๋อ มาแล้วหรือค่ะ คุณลิลลี่ ห้องของคุณ อยู่ชั้น 7 นะคะ ห้อง 762 และสำหรับเด็กๆ เป็นห้อง 763 มีเตียงสองอันนะคะ ตามสบายค่ะ"

"ขอบใจมากนะ ไปกันเด็กๆ"ทั้งสามคนบินขึ้นไป เจนสงสัยว่าทำไมเธอถึงบินได้แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เมื่อบินมาได้สักพัก ก็ถึงห้องแล้ว 762 และ 763 ซึ่งมีลักษณะห้องติดกันสามารถไปหากันได้ เพราะมีประตูเชื่อมต่อภายใน

"พวกเธอเข้าองพักผ่อนก่อนได้เลยนะ ฉันก็จะพักผ่อนของฉันเหมือนกัน"

"ค่ะ/ครับ" แล้วทั้งสองคนก็เข้าห้อง763ไป ภายในประดับด้วยสีเขียว และ สีเหลืองเป็นส่วนใหญ่ ของทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีสิ่งใดติดพื้น ลอยๆทั้งนั้น ส่วนการอาบน้ำ มีอ่าง แต่ไม่ใช้น้ำ แต่ใช้ ลมแทน เพราะว่าลมก็สามารถพัดเอาสิ่งสกปรกออกจากร่างกายก็ได้

"เห้อ เหนื่อยจัง ตั้งแต่ออกมาจากประตูนั่นก็หมดแรงเลยหล่ะ"

แล้วเจนก็นั่งลงในโซฟาลอยได้ พักปีกลงและก็หลับไป

ที่นี่ดู...น่าสนุกดีนะ