Black Sword
-
เขียนโดย HaRUnA
วันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.07 น.
3 ตอน
0 วิจารณ์
6,176 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2557 21.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) มันไม่ใช่จุดเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ไม่จริงใช่ไหม... นี่มันเรื่องอะไรกัน?"
ท้ามกลางซากปรักหักพังที่ทลายลงมาอย่างต่อเนื่อง เปลวไฟที่ค่อยๆคลืบคลานเข้ามาหาอย่างช้าๆ บรรยากาศที่เต็มไปด้วยกลุ่มควันและฝุ่นเต็มไปหมดฃ
ณ ใจกลางวงล้อมทั้งหลายนั้นเด็กหนุ่มทีมีผมสีดำสนิทกับดวงตาสีน้ำเงินเหมือนท้องทะเล ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือดกระเซ็นจนทำให้ดูไม่ดีนัก ประสาทการมองเห็นของตาซ้ายไม่สามารถรับรู้ได้แต่ตาขวายังคงใช้ได้อยู่แต่ก็เลือนลาง ร่างกายที่สั่นไปทั่วร่างกายเพราะความกลัว เป็นสภาพที่สามารถพูดได้เลยว่า ย่ำแย่ยิ่งกว่าตายเสียอีก
"ทุกคนไปไหนกันหมด ยูคิมูระ! โยชิดะ!..."
รอบๆคือภายในห้องเรียนที่กำลังลุกไหม้เป็นไฟ เพดานถล่มลงมาจนสามารถเห็นท้องฟ้าได้แต่ก็ถูกกลุ่มควันบดบังจนหมดสิ้น
"เฮ้! มีใครได้ยินชั้นไหม?"
ไม่ว่าจะตะโกนเรียกเท่าไหล่ก็ไม่มีใครตอบกลับ แถมไฟก็ค่อยๆเข้าใกล้มาเรื่อย เป็นสถานการณ์ที่ย่ำแย่จริงๆ
"ย...ยะ...แย่ล่ะสิเริ่มมองไม่เห็นแล้วด้วย จะทำยังไงล่ะทีนี้?!"
สายตาที่พล่ามัวจนแทบจะมองไม่เห็นนั้นทำให้ไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวได้
ในที่สุดกลุ่มควันก็ล้อมเอาไว้จนหมดทำให้ไม่สามารถทีี่จะหายใจได้ แถมตาก็มองไม่เห็น ขาก็ขยับไม่ได้ ตอนนี้เปรียบเสมือนตายทั้งเป็นก็ว่าได้
"ไม่นะชั้นยะ...ยังไม่อยากตายตอนนี้!"
ใกล้ที่จะหมดสติเต็มทีท้ามกลางกองเพลิงที่เข้าใกล้มาเรื่อยๆสุดที่จะรับไหว มันสุดจะทนได้ สิ่งสุดท้ายก่อนที่จะหมดสติไปนั้นคือ เสียงของเด็กสาวที่ลอยเข้ามาในหัวถึงมันจะเลือนลางแต่ก็สามารถจับใจความได้อย่างชัดเจน........
(เรียกชื่อของหนูสิ.... แล้วหนูจะไปช่วยพี่ชายเอง....)
จากนั้นเด็กหนุ่มก็หมดสติไป........
**********
ท้ามกลางซากปรักหักพังที่ทลายลงมาอย่างต่อเนื่อง เปลวไฟที่ค่อยๆคลืบคลานเข้ามาหาอย่างช้าๆ บรรยากาศที่เต็มไปด้วยกลุ่มควันและฝุ่นเต็มไปหมดฃ
ณ ใจกลางวงล้อมทั้งหลายนั้นเด็กหนุ่มทีมีผมสีดำสนิทกับดวงตาสีน้ำเงินเหมือนท้องทะเล ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือดกระเซ็นจนทำให้ดูไม่ดีนัก ประสาทการมองเห็นของตาซ้ายไม่สามารถรับรู้ได้แต่ตาขวายังคงใช้ได้อยู่แต่ก็เลือนลาง ร่างกายที่สั่นไปทั่วร่างกายเพราะความกลัว เป็นสภาพที่สามารถพูดได้เลยว่า ย่ำแย่ยิ่งกว่าตายเสียอีก
"ทุกคนไปไหนกันหมด ยูคิมูระ! โยชิดะ!..."
รอบๆคือภายในห้องเรียนที่กำลังลุกไหม้เป็นไฟ เพดานถล่มลงมาจนสามารถเห็นท้องฟ้าได้แต่ก็ถูกกลุ่มควันบดบังจนหมดสิ้น
"เฮ้! มีใครได้ยินชั้นไหม?"
ไม่ว่าจะตะโกนเรียกเท่าไหล่ก็ไม่มีใครตอบกลับ แถมไฟก็ค่อยๆเข้าใกล้มาเรื่อย เป็นสถานการณ์ที่ย่ำแย่จริงๆ
"ย...ยะ...แย่ล่ะสิเริ่มมองไม่เห็นแล้วด้วย จะทำยังไงล่ะทีนี้?!"
สายตาที่พล่ามัวจนแทบจะมองไม่เห็นนั้นทำให้ไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวได้
ในที่สุดกลุ่มควันก็ล้อมเอาไว้จนหมดทำให้ไม่สามารถทีี่จะหายใจได้ แถมตาก็มองไม่เห็น ขาก็ขยับไม่ได้ ตอนนี้เปรียบเสมือนตายทั้งเป็นก็ว่าได้
"ไม่นะชั้นยะ...ยังไม่อยากตายตอนนี้!"
ใกล้ที่จะหมดสติเต็มทีท้ามกลางกองเพลิงที่เข้าใกล้มาเรื่อยๆสุดที่จะรับไหว มันสุดจะทนได้ สิ่งสุดท้ายก่อนที่จะหมดสติไปนั้นคือ เสียงของเด็กสาวที่ลอยเข้ามาในหัวถึงมันจะเลือนลางแต่ก็สามารถจับใจความได้อย่างชัดเจน........
(เรียกชื่อของหนูสิ.... แล้วหนูจะไปช่วยพี่ชายเอง....)
จากนั้นเด็กหนุ่มก็หมดสติไป........
**********
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ