The Prince แปลงโฉมพิชิต (ใจ) เจ้าชายน้ำแข็ง

  ครั้งแรกของการมาคลับส่งผลให้ฉันรู้สึกเวียนหัวไม่น้อย เพราะบรรดาแสงไฟสลัวๆ ที่สาดส่องไปมา และเพลงจังหวะเร็ว แรง ช่างสร้างความเร้าใจให้กับนักท่องราตรีที่เต้นกันอย่างลืมตาย
  นี่ซิน่ะ... ความบันเทิงที่เพื่อนๆ ชอบพูดถึง ที่แรกเมื่อคิดถึงสถานที่ฉลอง 'ทรูไนท์คลับ'
  "จะยืนหน้าประตูให้หมาป่าผู้หิวกระหายพวกนั้นจ้องอีกนานไหมย๊ะ^=^" ปิงปิงเดินกลับมาตามฉันที่ยังคงยืนหน้าทางเข้านานมากแล้ว
  'หมาป่า' ที่ปิงปิงใช้เปรียบเทียบ คงหมายถึงผู้ชายที่กำลังมองตรงมาที่ฉัน... เฮ้ย! มองฉันหรอ? ว้าย~ รีบเดินตามปิงปิงไปดีกว่า><~
  "ทางนี้สโนว์" เสียงตะโกนแข่งกับเสียงเพลงดังมาจากเฌอเอม
  วันนี้เพื่อนคนสวยของฉันทิ้งคราบสาวหวานไปเป็นที่เรียบร้อย เพราะเฌอเอมอยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีแดงเพลิง ผมสีทองถูกรวบขึ้นมัดเป็นหางม้ายาวสวย
  ส่วนปิงปิงก็ดูโดดเด่นไม่ต่างกันกับเกาะอกครึ่งตัวที่เข้ากันกับกระโปรงทรงเอสั้นเหนือเข่าสีชมพูอ่อน
เพื่อนฉันสวยจริงๆ ^^
  "สโนว์... " ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกของเฌอเอมอีกครั้งหลังนั่งลงบนโซฟาโซนวีไอพีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว "ผู้ชายทั้งทรูไนท์คลับกำลังจ้องที่จะงาบแกอยู่แหละ^~^"
  แน่ซิ... ผู้ชายยังคงจ้องมาที่ฉันไม่เลิกเลย แต่พวกเขาคงไม่ได้จ้องแค่ฉันคนเดียวหรอกมั้ง เพื่อนสาวทั้งสองวันนี้ก็สวยเหมือนกันน่ะ>< แต่เป้าหมายเดียวที่ฉันมาที่นี้คือ... พี่ปริ้นซ์ต่างหาก ปิงปิงให้เพื่อนสาวประเภทสองเหมือนกันตามสืบให้ และมันก็ได้ผล 'คืนนี้พี่ปริ้นซ์จะไปเที่ยวทรูไนท์คลับกับเพื่อนๆ' เพราะประโยคนี้แหละฉันถึงได้มา
  ว่าแต่เขาอยู่ตรงไหนกันน๊า~

  ~+Prince+~
  "วานเน่~ ฝากพวกแกแบกฉาน~ กลับบ้านด้วยน่ะโว๊ย~_~" ไอ้คุยะหันมาพูดกับผมและคิวซี
  นี้มันดื่มไปแค่สิบกว่าแก้วเองน่ะเนี่ย เมาไวจริงๆ ไอ้เพื่อนคนนี้
  "เฮ้ยไอ้ปริ้นซ์ ผู้หญิงที่นั่งโซนวีไอพีฝั่นตรงข้ามใช้คนที่แกอุ้มเมื่อเช้าป่าวว่ะ" คิวซีหันมาสกิดให้ผมมองตามมัน
  "-_-" ผู้หญิงที่ผมเจอที่บันได เธอมาทำอะไรที่นี้?
  นั้นคือคำถามแรกที่สมองผมคิดได้ทันทีที่เห็นเธอ ถึงว่าทำไมผู้ชายในคลับต้องไปรวมตัวกันอยู่โซนฝั่งตรงข้ามผมกันหมด ก็เธอทั้งสวยแล้วก็เซ็กซี่ขนาดนั้น
  "...สวยเป็นบ้าเลยว่ะ ไม่หึงหรือไงไอ้ปริ้นซ์?" ไอ้คิวซียังไม่หยุดพูดแซวไปเรื่อย
  ยัยนั้นไม่ได้เป็นอะไรกับผมซะหน่อย-_- แต่ก็ทำให้หงุดหงิดไม่น้อยเลยล่ะ ก็เธอเล่นใส่เดรสเกาะอกสีดำสั้นเหนือเข่า ผมยาวสีน้ำตาลเข้มถูกติดกิ๊ปไว้ข้างหนึ่ง รองเท้าส้นสูงสีแดงเลือดหมูสามารถทำให้เธอดูสง่า ใบหน้าหวานที่ไม่รู้เลยว่าดวงตากลมโตนั้นกลับทำให้ดูเซ็กซี่อย่างไม่ได้ตั้งใจ เฮ้ย~ ทำไมเธอขึ้นแต่งตัวแบบนี้ออกมาเที่ยวว่ะ
  "หืม~" ผมรู้สึกเหมือนเธอกำลังมองหาใครบางคน คงไม่ได้นัดแฟนมาหรอกน่ะ "-_-" คงไม่ใช่... เพราะเธอมองมาที่... 'ผม' เอะ! หรือที่ไอ้คิวซีว่ะ-_-!!!

   แต่แล้วฉันก็เจอเขา... พี่ปริ้นซ์นั่งตรงข้ามกันนี้เอง ใกล้แค่เอื้อมแต่ดูเหมือนใกล้...
  "ออกไปเปิดตัวกลางฟลอร์ซิ" ปิงปิงยื่นหน้าเข้ามากระซิบ
  "ฉันไม่แน่ใจว่าจะเป็นเขาที่เดินเขามา..." ถึงเราจะสบตากันเมื่อกี้ก็ เถอะ แต่สายตานิ่งๆ ที่ไม่บอกอารมณ์ใดๆ เลยของพี่ปริ้นซ์ มันเจ็บปวดน่ะ
  "หรือแค่จะมานั่งดูเขากระดกแก้ววิสกี้?" คำถามจากเฌอเอมยิ่งสร้างควากดดันเล็กๆ ภายในใจได้อย่างดี
  "..." ดึงดูดสายตาทุกคนให้ได้ เขาก็ก็คงจะมองเห็นฉัน...
  ตึกตัก~ ตึกตัก~
  เสียงการเต้นของหัวใจดูเหมือนจะดังกว่าเสียงเพลงที่นี้เสียอีก ตอนนี้ฉันยืนอยู่กลางฟลอร์... อยากเป็นจุดเด่นคือต้องเต้นให้ร้อนแรงที่สุด
ยังดีที่ฉันถนัดเรื่องนี้มากกว่าเรื่องการเรียนเสียอีก ความสามารถที่ไม่ค่อยได้ใช้ถูกกระตุ้นออกมาภายในคืนนี้อย่างน่าแปลกใจ คงเป็นเพราะหวังว่าเขาจะหันมามองสักครั้ง
  ผู้คนรอบข้างเริ่มขยับออกห่างจากตัวฉันที่ค่อยๆ วาดลีลา ไฟสปอตไลต์มากมายถูกส่องลงมา ณ จุดๆ เดียวในยามนี้ เสียงคนเฮดังลั่นเมื่อฉันเริ่มเต้นท่าที่คิดว่าเซ็กซี่ที่สุดแล้วสำหรับค่ำคืน
ฉันเริ่มหันไปหาเขา ที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ แต่ทำให้หัวใจอุ่นขึ้นหน่อยที่สายตาของเขาตรงมาที่ฉันเหมื่อนคนอื่นแล้วในเวลานี้ แน่ซิ! ในเมื่อเขาไม่เข้ามา แล้วทำไมฉันต้องรอคอยให้เจ็บปวด เป็นฝ่ายเข้าหาเองเลยมันไม่ง่ายกว่าหรอ...
  การเดินอย่างช้าๆ พร้อมกับสายตาที่มองลึกเข้าไปในดวงตานิ่งๆ ของเขา ผู้คนที่รายล้อมค่อยๆ แหวกทางให้ฉันเดินเข้าใกล้พี่ปริ้นซ์ได้อย่างสะดวก ฉันหยุดเต้นแล้วมองเขาอย่างพยายามสื่อสารให้รู้ว่า... ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อให้เขาหันมา
  ฉันทิ้งตัวนั่งบนตักของเขาช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ ใช้สองมือโอบกอดรอบคอของเขาไว้ แม้เขาจะไม่ได้ว่าอะไรแค่มองทุกๆการกระทำของฉันด้วยสายตานิ่งเฉย
  "ฉันจะทำให้พี่รักฉันเอง... รอก่อนน่ะ"
  ฉันก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของเขาเพื่อให้เราได้รู้กันอยู่แค่สองคน ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าออกห่างโดยที่ปลายจมูกยังคงลากอยู่ข้างแก้มใสๆ ของพี่ปริ้นซ์ อาย~คนอะไรแก้มนิ๊ม~นิ้ม หวังว่าหลังจากคืนนี้... จะจำฉันขึ้นใจเลยน่ะ 'เจ้าชายที่รัก'

(((เข้าสู่ตอนที่ห้าแล้ว นางเกของเราใจกล้าจริงๆ555

ฝากติดตามกันต่อด้วยน่ะค่ะ. ขอบคุณสำหรับผู้ที่เข้ามาติดตามนิยายเรื่องนี้><)))