Alive

-

เขียนโดย bluepastel

วันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 08.58 น.

  2 chapter
  0 วิจารณ์
  4,519 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 13.46 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) HAF : TEAR 2 รวงไข่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

      กลุ่มควันดำที่เห็นแต่ไกล เมื่ออยู่ในระยะที่มองเห็น กลับกลายเป็นฝูงค้างคาวฝูงใหญ่ แต่ค้างคาวที่เห็นกลับต่างออกไปจากค้างคาวที่ผมเลยดูในสารานุกรม  มันตัวสีดำสนิท มันมีปีก4ปีก ที่มีผังผืดปีกและเล็บตะขอยาวสีแดงสดเหมือนเลือด ตาทั้งสี่ดวงสีม่วงบนหัวที่เป็นเปลือกแข็งหนา และที่น่าสยดสยองที่สุดคือปาก ปากมันเป็นวงกลมเหมือนหลอดดูดกว้างขนาดเท่าข้อมือของผมโดยภายในมีฟันเรียงรายแน่นขนัด ราวกับฟันของทาก หรือปลิง  ด้วยขนาดตัวของมันเท่ากับแมว หากโดนมันเกาะสักครั้ง เลือดคงหมดตัวภายในไม่กี่นาที  นี่ผมประเมินอย่างตรงไปตรงมาที่สุดแล้วนะ แต่ตอนนี้ พวกมันทั้งฝูง ดูๆไปแล้วคงไม่ต่ำกว่า หมื่นตัว คงไม่ต้องคำนวนว่า ทั้งทีม จะตายภายในกี่วินาที เราเพิ่งลอยตัวขึ้นจากพื้น ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ก็เจอดีกับฝูงค้างคาวนี้เสียแล้ว เร็วเกินกว่าที่ อัลบีจะตั้งสติได้ เร็วเกินกว่าที่เฮเลน่าจะวางแผนรับมือในฐานะผู้นำ พวกเราทั้งทีม กำลังอึ้งอยู่กลางอากาศ ฝูงค้างคาวผีพุ่งตรงเข้าหาเราอย่างไม่คิดชีวิต  และกำลังจะปะทะกับเราในอีกไม่กี่วิข้างหน้า 

"ดับเครื่อง!!!"  

ผมตะโกนออกไปสุดเสียงพร้อมกับ ตบปุ่มควบคุมบนเครื่องเจ๊ตแพตกลางอก อย่างแรง ตัวผมหล่นวูบจากความสูงกว่าห้าเมตรลงพื้นอย่างรวดเร็วและพ้นจากฝูงค้างคาวอย่างฉิวเฉียด คนที่มีสติพอแล้วทำผมมีเพียง ฮันน่า และอัลบี  และรอดพ้น ส่วนเฮเลน่า อิกอร์ และเบลูก้า ถูกฝูงค้างคาวกลบหายไปอย่างรวดเร็ว เสียงร้องของทั้งสามถูกเสียงเล็กแหลม ของฝูงค้างคาว กลบไป ผม ฮันน่าและอัลบีที่อยู่บนพื้น เงยหน้ามองจุดที่ ทั้งสามคนถูกฝูงค้างคาวกลืนหายไป อย่างตื่นตะลึง  ฝูงค้างคาวที่บินผ่านไปแล้วไม่ได้ย้อนกลับมา  มีหลายตัวที่ลุกไหม้ และร่วงลงสุ่พื้นตรงหน้าเรา เพราะถูกแรงขับของเจ๊ตแพคเผาไหม้ ราวๆสามนาที ฝูงค้างคาวเริ่มบางตาลง แล้วผมก็เห็น เฮเลน่า อิกอร์และเบลูก้า ลอยอยู่ตรงนั้น เบลูก้า อยู่ในท่าคู้ตัวใช้แขนสองข้างกันฝูงค้างคาวเอาไว้ ตามตัวเต็มไปด้วยรอยแผลขีดข่วนเหวอะหวะ เลือดโซมกายไปทั่ว  ส่วนอิกอร์นั้นกอดเฮเลน่าโดยใช้หลังบังฝูงค้างคาวเอาไว้  หลังของอิกอร์นอกส่วนเครื่องเจ๊ตแพค เต็มไปด้วยแผล  ท่อส่งกำลังของเจ๊ตแพคข้างหนึ่งพังไป  ส่วนเฮเลน่า มีรอยแผลตามแขนและขา แม้อิกอร์จะช่วยบังการโจมตีของฝูงค้างคาวนั้นไว้ให้แต่ค้างคาวเป็นหมืื่นตัว ก็ยากที่จะรอดโดยไม่ได้แผล  เมื่อค้างคาวตัวสุดท้ายบินจากไป ทั้งสามก็ร่อนลงสู่พื้นอย่างทุลักทุเล  เรารีบวิ่งเข้าไปดูอาการของทีม อิกอร์ที่ดูจะมีอาการแย่ที่สุด จากการเอาตัวบังเฮเลน่าเอาไว้ สูทรบฉีกขาดหลายแห่ง และมีรอยเลือดซึมไปทั่ว  ดีที่ชุดสูทรบรับแรงโจมตีได้ดี ไม่อย่างนั้น เนื้อหนังของเขาคงกระจายไปทั่วบริเวณนี้ไปแล้ว  ส่วนที่ทำให้้เรากังวลไม่ใช่ รอยขูด บนร่างกาย แต่บริเวณเอวของเขามีวงเลือดสีแดงวงหนึ่ง สูทรบบริเวณนั้น หายไปเป็นวง มีรอยเขี้ยวเรียงเป็นรูปวงกลมขนาดกำปั้นเด็ก  และเลือดไหลโชก ค้างคาวตัวที่กัดเขาไม่ได้กัดเอาเนื้อของเขาไป เพียงแต่ทิ้งรอยเขี้ยววงใหญ่ ที่ทำให้เสียเลือด ไม่รู้ว่ามันสูบเลือดจากเขาไปเท่าไหร แต่ที่เห็นได้ชัดคือ อิกอร์หน้าซีดมาก นี่ถ้าไม่มีสูทรบกันเอาไว้ เนื้อบริเวณนั้นคงถุกคว้านไปทั้งวงแล้วแน่ๆ  เฮเลน่า กับเบลูก้า ที่อยู่ในสภาพดีกว่า เดินเข้ามาร่วมวง

"ขอบใจนะอิกอร์" เฮเลน่าพูด ด้วยน้ำเสียงอ่อนลงมาก อิกอร์ที่นอนอยู่กับพื้น ยิ้มเจื่อนๆให้
"ดูเหมือนมันไม่ได้ตั้งใจมาโจมตีเรานะ" อัลบีพูด หน้าของเขาซีดด้วยความตกใจ กำลังพยายามหายาจากกล่องปฐมพยาบาล
"ดูท่าจะเป็นแบบนั้นนะ จากทั้งหมด มีอิกอร์คนเดียวที่ถูกกัด นอกนั้นมีแค่รอยขีดข่วน ถ้ามันเล็งเรา ด้วยการโจมตีระดับนั้นมีเหรอจะรอด" ผมพูด
"งั้น......มันก็แค่หนีอะไรสักอย่างมาแล้วเราก็แค่ซวยที่อยู่ขวางทางหนีของมันสิวะแม่ง..." เบลูก้าสบถแล้วเหลือบไปมองค้างคาวที่ร่วงอยู่ที่พื้นเจ็ดแปดตัวนั้นอย่างเดือดดาล 
"พวกเราเตรียมตัว เร็วเข้า ย้ายอิกอร์ไปที่ปลอดภัย ด่วนเลย" เฮเลน่า พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดสุดขีด ผมจับได้ถึงความกังวลในอย่างยิ่งยวดในน้ำเสียงเธอ

"เกิดอะไรขึ้นเฮเลน่า......" ฮันน่าถาม
"ค้างคาวพวกนั้นมันหนี............"

     บรึ๊ม!!! พื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงตามมาด้วยเสียงดังสนั่นราวกับระเบิด ห่างออกไป30เมตร สิ่งหนึ่งพุ่งขึ้นจากพื้นดิน ตรงเข้าหาฝูงค้างคาวที่บินพ้นเราไป เจ้าสิ่งนั้นมีสีขาวปลอด ลักษณะเหมือนท่อยาว ขนาดห้าคนโอบ มันเคลื่อนตัวขึ้นไปสูงจนถึงระดับที่ฝูงค้างคาวกำลัง บินอยู่ และในตอนนั้นเอง ปลายของท่อนั้นก็สะบัดคลี่ออกกลายเป็นหนวด แปดเส้น ที่เต็มไปด้วยหนามสีดำภายใน ค้างคาวเคราะห์ร้ายถูกหนวดขนาดยักษ์หวดจับ อย่างรวดเร็ว หนามสีดำเรียกเลือดสาดกระจาย และที่เร็วยิ่งกว่าคือ การส่งเหยื่อเข้าปาก ที่ใจกลางของหนวดทั้งแปดเส้น หากเทียบกับสิ่งมีชีวิตที่ผมพอจะรู้จัก สิ่งเดียว ที่คล้ายกันกับเจ้าตัวนี้คือไฮดรา สัตว์น้ำขนาดเล็ก ขนาดสองมิล แต่เจ้าตัวนี้ มันสูงจากพื้นกว่าสิบเมตร  ทุกคนอยู่ในภาวะตื่นตระหนก ไม่เว้นแม้แต่ผม
"วิ่ง!!!!!" เฮเลน่า ตวาด เธอวิ่งนำทุกคนไปยังชายป่า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา