Sin Tattoo

SpecialArk :
"วันนี้ฉันมีงานที่มอนะ รอหน่อยแล้วกัน"เงียบ
"นี่ ได้ยินที่ฉํนพูดมั๊ยเนี่ย"เงียบอีก นี่จะกวนประสาทกันหรือไงว้ะ
"นี่จะเงียบเอาโล่ไงว้ะ"ผมว่า ก่อนจะหันไปมองคนตัวเล็กที่นั่งข้าง ๆ อ้าวฉิบหาย หลับอีก
ผมเอือมมือไปเบาแอร์ก่อนจะหันไปหยิบแจ็กเก๊ตของผมคุมให้เธอ เหอะ เด็กก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยันค่ำ เธอเป็นน้องผมสองปีน่ะ ปีหน้าเธอเข้าปีหนึ่งผมก็ปีสามแล้ว ผมขับรถไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงมหาลัย
 
 
“นี่ ถึงแล้ว จะนอนอะไรหนักหนา”ผมสกิดเธอ แต่ผลที่ตามมานะหรอ เงียบไง ไม่ตื่น
“เฮ้ นี่ยัยหมาบ้า”แมร่ง อย่างนี้เขาเรียกว่ะ หลับเป็นตายใช่ป้ะ
“เห้ออออ”ผมถอนหายใจก่อนจะเดินอ้อมไปฝั่งเธอ ก็จะช้อนเอาตัวเธอเดินเข้ามหาลัย คนแมร่งก็มองกันจังว้ะ
 
 
“เห้ยยย ไอ้อาคมึงไปหิ้วเด็กที่ไหนมาว้ะ”ไอ้ซีไรท์เอ่ยทักผม ผมมองหน้ามันแต่จะตอบอ้ะ ฝันไปเลย อยากรู้ก็ต้องเสือกเอาเอง
“เอ้า ไอ้เวรนี่ถามดี ๆ ไม่ตอบ เดี๋ยวน้องเขาตื่นก่อนเหอะ”มันว่า
“ขอมาก็จัดให้ครับเพื่อนรัก”ผมตอบมันก่อนจะวางตัวเธอลงบนเก้าอี้ ก่อนจะเอากระดาษที่ม้วนมาตบกันให้เกิดเสียงดัง
 
 
‘ปังๆๆ !!’
“กรี๊ดดดด !!!”5555555 กรี๊ดเลยว่ะแมร่ง สงสัยจะตกใจ ดูหน้าเธอตอนตื่นดิตลกว่ะ แต่มันแปลกว่ะปกติเธอต้องด่า ตบ ตี ผมแล้วนี่หว่า
“นี่ งอนไง”ผมถามเธอออกไป สีหน้าเธอตอนนี้มันไม่โอเคเลยว่ะ หน้าซีดเหมือนกลัวอะไรซักอย่าง
“เฮ้ ยูริเธอเป็นอะไร เออ ฉันขอโทษที่แกล้งแรงไปน่ะ”ผมบอกเธอแต่สิ่งผมตอนนี้มันทำผมและเพื่อนตลกใจมาก คือ เธอแมร่งร้องไห้วว่ะ
 
 
 
“เห้ย นี่ลงทุนถึงกับบีบน้ำตาเลยไงว่ะ”ผมว่าเธอ
“อาคฉันว่ามันไม่ใช่แล้วว่ะ”เสียงหวานของเจ้าหญิงเธอเป็นแฟนเพื่อนผมน่ะ เอ่ยขึ้น
“ยูจัง ยู”เจ้าหญิงพยายามเรียกเธอหลายครั้งแต่เธอกลับไม่ตอบสนองเลย ผมเห็นเธอพูดอะไรสักอย่างก่อนจะกรี๊ดแล้วสลบไป
 
แมร่งมันเหี้ยอะไรว่ะ กูงง ไม่หมดแล้วครับ
“เห้ย ไอ้ฟินิกซ์มึงมานี่เลย”ผมเรียกเพื่อนที่ไม่ค่อยได้เจอหน้าซักเท่าไร ก็มันเรียนหมอเลยไม่ค่อยมีเวลาว่างมากเหมือนพวกเรา
“อะไรมึง เจอหน้าก็เรียกใช้เลยนะ”ไอ้เวรนี่หน้าจะเอาตีนยัดปาก ผมเล่าเรื่องที่เกิดเมื่อกี้ให้มันฟัง
“อ่อ กูไม่รู้ว่ะ”ดูมัน
“มึงเรียนหมอน่ะเว่ยยย”ผมจำได้มันบอกว่าเรียนหมอ
“มึงลืมอะไรหรือเปล่าว่ะไอ้อาค กูเรียนหมอหมาเว่ยย กูรักษาสัตว์!”แมร่ง ไอ้ว่าสัตว์เต็ม ๆ หน้ากูเลยน้ะครับ ผมว่าผมจำผิดจริง ๆนั้นแหละ
 
 
“อาค ฉันว่านายพาน้องเขาไปหาหมอเถอะนะ”เสียงของเจ้าหญิงดังขึ้น เธอพายูริไปห้องพยาบาลน่ะ
“แล้วงานล่ะ”ผมถามมันงานกลุ่มน่ะเว่ย จะทิ้งได้ไง
“เดี๋ยวพวกฉันทำแล้วนายพรีเซ็นต์”นั่นไง กูว่าแล้วแต่เอาเถอะ ดีกว่ามาออกแรงล้ะว่ะ
“อื้ม”ผมตอบเธอก่อนจะเดินไปห้องพยาบาล
“ดีขึ้นแล้วใช่มั๊ยครับน้องสาว”เสียงผู้ชายในห้องพยาบาล
“ค่ะ ไม่เป็นไรแล้วค่ะ”เสียงผู้หญิงหวาน ๆ ในห้องพยาบาล
 
 
‘ปัง!’
ผมเปิดประตู ไม่สิใช่คำว่าถีบเลยดีกว่า เข้ามายังห้อง แล้วสิ่งที่เห็นตรงหน้า ไอ้ผู้ชายหน้าหวานกับผู้หญิงที่นั่งอยู่บนเตียงที่หน้าจะชนกันแล้วนั่นมันหมายความว่ายังไงว่ะ
“นี่ตัวเขามารับตัวไปโรงบาลน่ะ”ผมเรียกยูริ ใช้คำพูดที่แสดงความเป็นเจ้าของด้วย ของๆผมให้ห้ามยุ่ง !
“ห้ะ!”ยูริหันหน้ามาทางผมก่อนจะตกใจ แล้วชี้นิ้วไปที่ตัวเอง
“อือ เรียกตัวนั่นแหละ เมื่อกี้เค้าไปงานมาน่ะเลยไม่ได้มาเฝ้าตัวเลย”หว่ะ กูจะอ้วก
“อ่ออ งั้นฉันไปก่อนนะค่ะ ขอบคุณค่ะ”ยูริกล่าวขอบคุณไอ้หน้าหวานนั้น ก่อนจะเดินเซ ๆ เหมือนคนไม่มีแรงมาหาผม
“มีแรงป่ะเนี่ย ให้เค้าอุ้มป่ะ”ผมแหย่เธอเล่น แต่ดูหน้าเธอดิ อยากจะหนีไปให้ไกล ๆ ยังไงไม่รู้ว้ะ
“เสล่อหรอ แล้วพูดอะไรชวนอ้วกจังวะ”เธอว่า แต่ก็จริงอย่างที่เธอพูดนั้นแหละ ขนาดพูดเองยังอยากจะอ้วกเลย
 
 
“เออ ตามมาหาเหอะ”ผมว่าอย่างขอไปที
“แล้วจะพาไปไหนว่ะ”เธอถามออกจะติดรำคาญ
“โรงบาลไง เช็คสมองเธอน่ะ”ผมตอบเธอไป แต่ปฏิกิริยาที่ได้กลับมาคือ... เธอแมร่งวิ่งหนีว่ะ
“เห้ย! จะวิ่งทำไมว่ะ”ผมวิ่งไปกระชากตัวเธอมา
“ไม่ไปโรงบาล!”เธอตำคอกใส่ผม ดีน่ะอยู่ที่โรงรถ ไม่งั้นอายเขาตาย
“ทำไมว่ะ เธอป่วยอยู่น่ะเว่ยย”ผมตอบเธอ คนมันเป็นห่วงน่ะเนี่ยย
“ฉันไม่ป่วย เข้าใจมั๊ย ฉันไม่ได้ป่วย !”เธอตะคอกอีกแล้วว่ะ แถมยังข่วนผมจนต้องปล่อยตัวเธอออก
 
 
“เห้ย แล้วจะโทรหาใครอีกล่ะ”ผมถามเธอ ก็เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ๆ แล้วก็แนบหู แล้วก็เดินออกไปคุยในสวนสาธารณะข้าง ๆ มหาลัย ผมรอเธออยู่ที่รถ จุดบุหรี่สูบหมดไปหลายม้วนแล้วด้วย เธอยังคุยไม่เสร็จ จนกระทั่ง
“นี่ นายฉันกลับแล้วนะ”เธอเดินมาบอกแบบนี้ แล้วก็เดินไปขึ้นรถสปอตร์ที่จอดรออยู่ไม่ไกล
“อ้าว แล้วกูล่ะว่ะ”
ENDARK
“แน่ใจนะ ว่าไม่ไปตรวจดูหน่อยน่ะ”เสียงฟาร์โรห์ เขาเป็นพี่ชายฉันเองแหละ
“อืม แค่ฝันร้ายน่ะ”ฉันตอบเขาไปก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนล้า
นานเท่าไรฉันไม่รู้ แต่ตอนนี้ฉันมาถึงยังสวรรค์ของนักซิ่งแล้วล่ะ มันเป็นสนามเถื่อนของพวกคนมีตัง แข่งแลกรถบ้าง แลกเงิน แลกทุกอย่างที่อยากได้ แม้กระทั่งความสุขบนร่างกายของผู้หญิงที่ตัวเองอยากได้ แต่อย่างว่า ผู้หญิงที่มาที่นี้ล้วนเต็มใจทั้งหมดนั่นแหละ ได้ทั้งเงินและความสุขจอมปลอมที่พวกเธอเลือก
 
 
“วันนี้ยูจังขอลงน่ะ แก้เซ็งซักหน่อย”ฉันหันไปบอกฟาร์
“อือ คนสุดท้ายนะ วัด ๆ ไปเลย”ฟาร์บอกฉัน วันนี้แข่งเป็นทีมอ่ะ ของแลกเปลี่ยนก็เป็นผู้หญิงของเฮียอัคคี ก็ไอ้แกมม่าจับตัวไปใช้วิธีสกปรกเพื่อจะล้มแก๊งเรานั่นแหละ ถ้าวันนี้แพ้แก๊งเราจะไม่มีอีกต่อไปแล้วเมียเฮียคีย์ก็เป็นเมียคนอื่นจบข่าว
“ไอ้แกมม่าจะลงคนที่สาม ยูจังคนสี่นะ”ฟาร์บอก ถ้าชนะสามในสี่ถือว่าจบเกมส์ ถ้าเสมอก็แข่งอีกรอบแค่นั้นเองง่าย ๆ
“นั่งรอเหอะสนามแข่งนี้มันไกลพอสมควร”เสียงหล่อของเฮียลูคัสดังมาจากข้างหลัง เขานะหล่อสุดในแก๊งแล้ว แถมยังได้ดาวมหาลัยอย่างเจ้ยาหยีเป็นแฟนอีกต่างหาก
 
 
“เฮีย เจ้ไม่มาด้วยหรอ”ฉันหันไปถามเฮียลูส
“นู้นน่ะ”เขาบอกพร้อมหันไปทางที่เจ้ยาหยียืนอยู่ กำลังคุยกับใครน่ะ ผู้ชายหัวสีควันบุหรี่คุ้น ๆ ว่ะ เหมือนเคยเจอมาที่ไหนน้า
“จะถึงตายูจังแล้วนะ ไปเตรียมเลย อย่าแพ้ไม่ไงเฮียจะบีบคอยูจังแน่ !”เสียงเฮียคีย์ดึงฉันออกจากพะวัง เสียงเมื่อกี้มันขู่กันชัด ๆ เลยนี่หว่า
“นี่ยูจังไม่เคยแพ้ในสนามนี่นะเฮีย”ฉันบอกเฮียก่อนจะเดินออกมาที่รถแต่อย่างว่าไม่ใช่รถคู่ใจก็แอบหวั่นๆเหมือนกันนะ แต่ถ้าเป็นรถเฮียฟาร์คงไม่เป็นไรหรอก ฉันประจำที่คนขับรอสัญญาณให้ออกตัว แพ้ไปสองถ้าฉันชนะเกมส์ก็จบ
 
 
ทันทีที่ผ้าเช็ดหน้าตกลงพื้นฉันออกตัวทันที คู่แข่งครั้งนี้เก่งใช่ย่อยเลยนะตามฉันมาติด ๆ เลย แต่อย่าหวังเลยว่าจะชนะน่ะ อีกนิดเดียวก็จะเข้าเส้นชัยแล้ว แต่คู่แข่งมันแมร่งเล่นสกปรกว่ะ มันชนท้ายรถของฉันจนควงสว่านระหว่างเข้าเส้นชัย โชคดีที่ฉันประครองรถไว้ได้ ไม่งั้นได้ไปเฝ้ายมบาลแน่ ทันทีที่ฉันก้าวลงจากรถ ฉันตรงไปที่ไอ้คนที่ขับทันทีเลยล่ะ รู้จักฉันน้อยไปแล้วไอ้เวรนี่
 
 
“ไง คิดจะฆ่าให้ตายเลยหรือไง”ฉันมองหน้าไอ้ผู้ชายที่ชนรถฉันเกือบตายนั่น ก่อนที่ฉันจะต่อยมันแต่มัดของฟาร์นั่นพุ่งมาก่อน และตีนใครต่อตีนใครมาเพียบ ก็น่ะ เล่นสกปรกก่อนนี่หน่า
“นี่แค่สั่งสอน ถ้าน้องกูได้รับบาดเจ็บล่ะก็ กูไม่เอาพวกมึงไว้แน่”ฟาร์ว่าก่อนจะจับมือฉันขึ้นรถ
 
 
“นี่ ปิดเทอมแล้วใช่ป้ะ”ฟาร์ถามฉันระหว่างขับรถกับคอนโด ความจริงเราอยู่ด้วยกันน่ะ แค่คนละห้องแต่อยู่ห้องติดกันนะ ส่วนใหญ่ฟาร์จะมานอนกับฉันมากกว่า แต่เขาก็ชอบใช้ให้ทำนู้นทำนี่ให้กิน ฉันล่ะโคตรเบื่อเลย
“อือ ปิดแล้วล่ะ”ฉันตอบสั้น ๆ เริ่มง่วงแล้วดิ
“แล้วเรื่องหมั้นล่ะ”ฟาร์ถามฉัน เรื่องนี่ฉันลืมไปสนิทเลยว่ะ
“ยูจังยังไม่รู้เลยว่ะฟาร์”ฉันตอบไปตรง ๆ
“ยังไงก็ต้องหมั้นใส่มั๊ย ?”
“อืม”ฉันตอบไปแค่นั้น
“หมั้นเสร็จแล้ว ไปอยู่อิตาลีกับฟาร์มั๊ย ?”ฟาร์ยื่นข้อเสนอออกมา
“อืม ไปดิ”ฉันหันไปยิ้มให้เขา ก่อนจะหลัยตาลงอย่างช้า ๆ เพราะความง่วง