Sin Tattoo

SpecialArk :

"วันนี้ฉันมีงานที่มอนะ รอหน่อยแล้วกัน"เงียบ

"นี่ ได้ยินที่ฉํนพูดมั๊ยเนี่ย"เงียบอีก นี่จะกวนประสาทกันหรือไงว้ะ

"นี่จะเงียบเอาโล่ไงว้ะ"ผมว่า ก่อนจะหันไปมองคนตัวเล็กที่นั่งข้าง ๆ อ้าวฉิบหาย หลับอีก

ผมเอือมมือไปเบาแอร์ก่อนจะหันไปหยิบแจ็กเก๊ตของผมคุมให้เธอ เหอะ เด็กก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยันค่ำ เธอเป็นน้องผมสองปีน่ะ ปีหน้าเธอเข้าปีหนึ่งผมก็ปีสามแล้ว ผมขับรถไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงมหาลัย

“นี่ ถึงแล้ว จะนอนอะไรหนักหนา”ผมสกิดเธอ แต่ผลที่ตามมานะหรอ เงียบไง ไม่ตื่น

“เฮ้ นี่ยัยหมาบ้า”แมร่ง อย่างนี้เขาเรียกว่ะ หลับเป็นตายใช่ป้ะ

“เห้ออออ”ผมถอนหายใจก่อนจะเดินอ้อมไปฝั่งเธอ ก็จะช้อนเอาตัวเธอเดินเข้ามหาลัย คนแมร่งก็มองกันจังว้ะ

“เห้ยยย ไอ้อาคมึงไปหิ้วเด็กที่ไหนมาว้ะ”ไอ้ซีไรท์เอ่ยทักผม ผมมองหน้ามันแต่จะตอบอ้ะ ฝันไปเลย อยากรู้ก็ต้องเสือกเอาเอง

“เอ้า ไอ้เวรนี่ถามดี ๆ ไม่ตอบ เดี๋ยวน้องเขาตื่นก่อนเหอะ”มันว่า

“ขอมาก็จัดให้ครับเพื่อนรัก”ผมตอบมันก่อนจะวางตัวเธอลงบนเก้าอี้ ก่อนจะเอากระดาษที่ม้วนมาตบกันให้เกิดเสียงดัง

‘ปังๆๆ !!’

“กรี๊ดดดด !!!”5555555 กรี๊ดเลยว่ะแมร่ง สงสัยจะตกใจ ดูหน้าเธอตอนตื่นดิตลกว่ะ แต่มันแปลกว่ะปกติเธอต้องด่า ตบ ตี ผมแล้วนี่หว่า

“นี่ งอนไง”ผมถามเธอออกไป สีหน้าเธอตอนนี้มันไม่โอเคเลยว่ะ หน้าซีดเหมือนกลัวอะไรซักอย่าง

“เฮ้ ยูริเธอเป็นอะไร เออ ฉันขอโทษที่แกล้งแรงไปน่ะ”ผมบอกเธอแต่สิ่งผมตอนนี้มันทำผมและเพื่อนตลกใจมาก คือ เธอแมร่งร้องไห้วว่ะ

“เห้ย นี่ลงทุนถึงกับบีบน้ำตาเลยไงว่ะ”ผมว่าเธอ

“อาคฉันว่ามันไม่ใช่แล้วว่ะ”เสียงหวานของเจ้าหญิงเธอเป็นแฟนเพื่อนผมน่ะ เอ่ยขึ้น

“ยูจัง ยู”เจ้าหญิงพยายามเรียกเธอหลายครั้งแต่เธอกลับไม่ตอบสนองเลย ผมเห็นเธอพูดอะไรสักอย่างก่อนจะกรี๊ดแล้วสลบไป

แมร่งมันเหี้ยอะไรว่ะ กูงง ไม่หมดแล้วครับ

“เห้ย ไอ้ฟินิกซ์มึงมานี่เลย”ผมเรียกเพื่อนที่ไม่ค่อยได้เจอหน้าซักเท่าไร ก็มันเรียนหมอเลยไม่ค่อยมีเวลาว่างมากเหมือนพวกเรา

“อะไรมึง เจอหน้าก็เรียกใช้เลยนะ”ไอ้เวรนี่หน้าจะเอาตีนยัดปาก ผมเล่าเรื่องที่เกิดเมื่อกี้ให้มันฟัง

“อ่อ กูไม่รู้ว่ะ”ดูมัน

“มึงเรียนหมอน่ะเว่ยยย”ผมจำได้มันบอกว่าเรียนหมอ

“มึงลืมอะไรหรือเปล่าว่ะไอ้อาค กูเรียนหมอหมาเว่ยย กูรักษาสัตว์!”แมร่ง ไอ้ว่าสัตว์เต็ม ๆ หน้ากูเลยน้ะครับ ผมว่าผมจำผิดจริง ๆนั้นแหละ

“อาค ฉันว่านายพาน้องเขาไปหาหมอเถอะนะ”เสียงของเจ้าหญิงดังขึ้น เธอพายูริไปห้องพยาบาลน่ะ

“แล้วงานล่ะ”ผมถามมันงานกลุ่มน่ะเว่ย จะทิ้งได้ไง

“เดี๋ยวพวกฉันทำแล้วนายพรีเซ็นต์”นั่นไง กูว่าแล้วแต่เอาเถอะ ดีกว่ามาออกแรงล้ะว่ะ

“อื้ม”ผมตอบเธอก่อนจะเดินไปห้องพยาบาล

“ดีขึ้นแล้วใช่มั๊ยครับน้องสาว”เสียงผู้ชายในห้องพยาบาล

“ค่ะ ไม่เป็นไรแล้วค่ะ”เสียงผู้หญิงหวาน ๆ ในห้องพยาบาล

‘ปัง!’

ผมเปิดประตู ไม่สิใช่คำว่าถีบเลยดีกว่า เข้ามายังห้อง แล้วสิ่งที่เห็นตรงหน้า ไอ้ผู้ชายหน้าหวานกับผู้หญิงที่นั่งอยู่บนเตียงที่หน้าจะชนกันแล้วนั่นมันหมายความว่ายังไงว่ะ

“นี่ตัวเขามารับตัวไปโรงบาลน่ะ”ผมเรียกยูริ ใช้คำพูดที่แสดงความเป็นเจ้าของด้วย ของๆผมให้ห้ามยุ่ง !

“ห้ะ!”ยูริหันหน้ามาทางผมก่อนจะตกใจ แล้วชี้นิ้วไปที่ตัวเอง

“อือ เรียกตัวนั่นแหละ เมื่อกี้เค้าไปงานมาน่ะเลยไม่ได้มาเฝ้าตัวเลย”หว่ะ กูจะอ้วก

“อ่ออ งั้นฉันไปก่อนนะค่ะ ขอบคุณค่ะ”ยูริกล่าวขอบคุณไอ้หน้าหวานนั้น ก่อนจะเดินเซ ๆ เหมือนคนไม่มีแรงมาหาผม

“มีแรงป่ะเนี่ย ให้เค้าอุ้มป่ะ”ผมแหย่เธอเล่น แต่ดูหน้าเธอดิ อยากจะหนีไปให้ไกล ๆ ยังไงไม่รู้ว้ะ

“เสล่อหรอ แล้วพูดอะไรชวนอ้วกจังวะ”เธอว่า แต่ก็จริงอย่างที่เธอพูดนั้นแหละ ขนาดพูดเองยังอยากจะอ้วกเลย

“เออ ตามมาหาเหอะ”ผมว่าอย่างขอไปที

“แล้วจะพาไปไหนว่ะ”เธอถามออกจะติดรำคาญ

“โรงบาลไง เช็คสมองเธอน่ะ”ผมตอบเธอไป แต่ปฏิกิริยาที่ได้กลับมาคือ... เธอแมร่งวิ่งหนีว่ะ

“เห้ย! จะวิ่งทำไมว่ะ”ผมวิ่งไปกระชากตัวเธอมา

“ไม่ไปโรงบาล!”เธอตำคอกใส่ผม ดีน่ะอยู่ที่โรงรถ ไม่งั้นอายเขาตาย

“ทำไมว่ะ เธอป่วยอยู่น่ะเว่ยย”ผมตอบเธอ คนมันเป็นห่วงน่ะเนี่ยย

“ฉันไม่ป่วย เข้าใจมั๊ย ฉันไม่ได้ป่วย !”เธอตะคอกอีกแล้วว่ะ แถมยังข่วนผมจนต้องปล่อยตัวเธอออก

“เห้ย แล้วจะโทรหาใครอีกล่ะ”ผมถามเธอ ก็เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ๆ แล้วก็แนบหู แล้วก็เดินออกไปคุยในสวนสาธารณะข้าง ๆ มหาลัย ผมรอเธออยู่ที่รถ จุดบุหรี่สูบหมดไปหลายม้วนแล้วด้วย เธอยังคุยไม่เสร็จ จนกระทั่ง

“นี่ นายฉันกลับแล้วนะ”เธอเดินมาบอกแบบนี้ แล้วก็เดินไปขึ้นรถสปอตร์ที่จอดรออยู่ไม่ไกล

“อ้าว แล้วกูล่ะว่ะ”

ENDARK

“แน่ใจนะ ว่าไม่ไปตรวจดูหน่อยน่ะ”เสียงฟาร์โรห์ เขาเป็นพี่ชายฉันเองแหละ

“อืม แค่ฝันร้ายน่ะ”ฉันตอบเขาไปก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนล้า

นานเท่าไรฉันไม่รู้ แต่ตอนนี้ฉันมาถึงยังสวรรค์ของนักซิ่งแล้วล่ะ มันเป็นสนามเถื่อนของพวกคนมีตัง แข่งแลกรถบ้าง แลกเงิน แลกทุกอย่างที่อยากได้ แม้กระทั่งความสุขบนร่างกายของผู้หญิงที่ตัวเองอยากได้ แต่อย่างว่า ผู้หญิงที่มาที่นี้ล้วนเต็มใจทั้งหมดนั่นแหละ ได้ทั้งเงินและความสุขจอมปลอมที่พวกเธอเลือก

“วันนี้ยูจังขอลงน่ะ แก้เซ็งซักหน่อย”ฉันหันไปบอกฟาร์

“อือ คนสุดท้ายนะ วัด ๆ ไปเลย”ฟาร์บอกฉัน วันนี้แข่งเป็นทีมอ่ะ ของแลกเปลี่ยนก็เป็นผู้หญิงของเฮียอัคคี ก็ไอ้แกมม่าจับตัวไปใช้วิธีสกปรกเพื่อจะล้มแก๊งเรานั่นแหละ ถ้าวันนี้แพ้แก๊งเราจะไม่มีอีกต่อไปแล้วเมียเฮียคีย์ก็เป็นเมียคนอื่นจบข่าว

“ไอ้แกมม่าจะลงคนที่สาม ยูจังคนสี่นะ”ฟาร์บอก ถ้าชนะสามในสี่ถือว่าจบเกมส์ ถ้าเสมอก็แข่งอีกรอบแค่นั้นเองง่าย ๆ

“นั่งรอเหอะสนามแข่งนี้มันไกลพอสมควร”เสียงหล่อของเฮียลูคัสดังมาจากข้างหลัง เขานะหล่อสุดในแก๊งแล้ว แถมยังได้ดาวมหาลัยอย่างเจ้ยาหยีเป็นแฟนอีกต่างหาก

“เฮีย เจ้ไม่มาด้วยหรอ”ฉันหันไปถามเฮียลูส

“นู้นน่ะ”เขาบอกพร้อมหันไปทางที่เจ้ยาหยียืนอยู่ กำลังคุยกับใครน่ะ ผู้ชายหัวสีควันบุหรี่คุ้น ๆ ว่ะ เหมือนเคยเจอมาที่ไหนน้า

“จะถึงตายูจังแล้วนะ ไปเตรียมเลย อย่าแพ้ไม่ไงเฮียจะบีบคอยูจังแน่ !”เสียงเฮียคีย์ดึงฉันออกจากพะวัง เสียงเมื่อกี้มันขู่กันชัด ๆ เลยนี่หว่า

“นี่ยูจังไม่เคยแพ้ในสนามนี่นะเฮีย”ฉันบอกเฮียก่อนจะเดินออกมาที่รถแต่อย่างว่าไม่ใช่รถคู่ใจก็แอบหวั่นๆเหมือนกันนะ แต่ถ้าเป็นรถเฮียฟาร์คงไม่เป็นไรหรอก ฉันประจำที่คนขับรอสัญญาณให้ออกตัว แพ้ไปสองถ้าฉันชนะเกมส์ก็จบ

ทันทีที่ผ้าเช็ดหน้าตกลงพื้นฉันออกตัวทันที คู่แข่งครั้งนี้เก่งใช่ย่อยเลยนะตามฉันมาติด ๆ เลย แต่อย่าหวังเลยว่าจะชนะน่ะ อีกนิดเดียวก็จะเข้าเส้นชัยแล้ว แต่คู่แข่งมันแมร่งเล่นสกปรกว่ะ มันชนท้ายรถของฉันจนควงสว่านระหว่างเข้าเส้นชัย โชคดีที่ฉันประครองรถไว้ได้ ไม่งั้นได้ไปเฝ้ายมบาลแน่ ทันทีที่ฉันก้าวลงจากรถ ฉันตรงไปที่ไอ้คนที่ขับทันทีเลยล่ะ รู้จักฉันน้อยไปแล้วไอ้เวรนี่

“ไง คิดจะฆ่าให้ตายเลยหรือไง”ฉันมองหน้าไอ้ผู้ชายที่ชนรถฉันเกือบตายนั่น ก่อนที่ฉันจะต่อยมันแต่มัดของฟาร์นั่นพุ่งมาก่อน และตีนใครต่อตีนใครมาเพียบ ก็น่ะ เล่นสกปรกก่อนนี่หน่า

“นี่แค่สั่งสอน ถ้าน้องกูได้รับบาดเจ็บล่ะก็ กูไม่เอาพวกมึงไว้แน่”ฟาร์ว่าก่อนจะจับมือฉันขึ้นรถ

“นี่ ปิดเทอมแล้วใช่ป้ะ”ฟาร์ถามฉันระหว่างขับรถกับคอนโด ความจริงเราอยู่ด้วยกันน่ะ แค่คนละห้องแต่อยู่ห้องติดกันนะ ส่วนใหญ่ฟาร์จะมานอนกับฉันมากกว่า แต่เขาก็ชอบใช้ให้ทำนู้นทำนี่ให้กิน ฉันล่ะโคตรเบื่อเลย

“อือ ปิดแล้วล่ะ”ฉันตอบสั้น ๆ เริ่มง่วงแล้วดิ

“แล้วเรื่องหมั้นล่ะ”ฟาร์ถามฉัน เรื่องนี่ฉันลืมไปสนิทเลยว่ะ

“ยูจังยังไม่รู้เลยว่ะฟาร์”ฉันตอบไปตรง ๆ

“ยังไงก็ต้องหมั้นใส่มั๊ย ?”

“อืม”ฉันตอบไปแค่นั้น

“หมั้นเสร็จแล้ว ไปอยู่อิตาลีกับฟาร์มั๊ย ?”ฟาร์ยื่นข้อเสนอออกมา

“อืม ไปดิ”ฉันหันไปยิ้มให้เขา ก่อนจะหลัยตาลงอย่างช้า ๆ เพราะความง่วง