Sin Tattoo

               "นี่! ยัยบ้าเดินดูทางบ้างสิ"บ้าชะมัด เดินมาชนเองแล้วมาโทษคนอื่น นิสัยเหมือนหนังหน้าเลยแหะ
"เหอะ! ด่าคนอื่นดูตัวเองก่อนเหอะ คุณป้า"ฉันตอกกลับ คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่
"นี่แกกล้าด่าฉันหรอ !"
 
"ไม่ด่าป้าแล้วจะด่าใครล้ะ ประสาท!"ฉันว่ากลับคนบ้าอะไรจะพูดคนเดียวล้ะ
"นี่แก รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร"คำพูดคลาสิกจริงๆเลย
"อ่อ คนเก็บขยะมั้ง แบบเวลาผัวหายก็ไปตามเก็บอ้ะ อะไรแบบนี้ปร้ะะะ"สะใจ!
"กรี๊ดดด แกอีบ้าฉันจะฆ่าแก"โอะๆ โกรธแล้วๆ ไปดีกว่าอยากหาเหล้ากะแทกปากจริงงงง
 
"ไปล้ะ มีธุระอ้ะ"ฉันว่ากว่าจะเดินออกไป แต่ก็ไม่จบนะ ยัยบ้าประสาทเสียนั่นกลับจิกหัวฉัน จิกหัวเลยนะเว้ยยย 
"แกจะไปไหน เก่งแต่ปากสิท่า เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!"แมร่ง หาที่ตายจริงๆเลย 
 
ฉันไม่รอให้ป้าัวหายพูดมากกว่านี่ ฉันจัดการตบไป2ฉากใหญ่พร้อมกับเอาเข็มขัดผู้ชายที่ยืนดูอยู่ข้างมามัดแขนยัยป้าไว้กลับราวกันตกของชั้น2 ของพับแห่งนี้ 
"ไปล้ะ บายยย"ฉันยิ้มโบกมือลาพร้อม อยากหาเรื่องเองทำล้ะ คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่ 
 
 
สงสัยละสิว่าฉันเป็นใคร ฉันก็คนธรรมดานี่แหละ ปีหน้าก็เข้ามหาลัยแล้ว ความจริงฉันเป็นเด็กมีปัญหานะ เป็นพวกเพื่อนไม่คบอ่ะ ก็ฉันมันเก่งเกินไปอีกอย่างฉันไม่ค่อยชอบคุยหรือคุยด้วย รู้สึกว่าเรื่องที่พวกเขาคุยกันมันไม่ใช่วะ วันนี้ก็อีกวันที่ฉันโคตรอารมณ์เสียเลย อยู่ดีๆรถที่ฉันรักมากกก ก็กลับมาเข้าอู่ เพราะไอ้หมาเวรนั่นแหละที่วิ่งตัดหน้าจำให้ฉันต้องหักพวงมาลัยหนีชนเข้ากลับเสาไฟข้างทาง บอกตรงๆปวดจิต - -! 
 
กลับมาเข้าเรื่องกันดีกว่า วันนี้เป็นวันซวยมากที่สุดของฉัน ฉันเลยมาดื่มแก้เซง แต่ฉันรู้สึกได้ว่าฉันจะมาเรื่องซวยมากว่านี้แน่ ๆ 
ฉันเดินมานั่งที่ v.i.pของคลับ มันเงียบและเป็นส่วนตัวดี ฉันไม่ค่อยชอบเข้าสถานที่บันเทิงสักเท่าไรหรอก เข้าที่ไร เป็นอันต้องมีเรื่องทุกทีฉันนั่งดื่มได้ไม่นานก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามานั่งด้วย เห็นป้ะพูดไม่ทันขาดคำ
"ขอโทษนะครับ.."
"ไม่ให้นั่งค่ะ ที่เต็ม"ผู้ชายคนนั้นยังพูดไม่ทันจบประโยคฉันก็ตัดบทซะเลย หน้าตาไม่ดี ไม่หล่อ อย่ามาใกล้ฉันซะให้ยากเลย สุดท้ายแล้วเขาก็ต้องเดินออกไปนั่งที่โต๊ะตามเดิมด้วยหน้าที่แตกยับ ฉันนั่งดื่มได้ไม่นานก็อยากเข้าห้องน้ำ
"อะไรวะพึ่งมานั่งเองนะ"ฉันบ่นกับตัวเอง ตอนเดินไปเข้าห้องน้ำฉันได้ยินคนทะเลาะกันด้วยละ ขอเสือกหน่อยแล้วกัน
"นายมันก็แค่เศษขยะที่ฉันใช้แล้วก็ทิ้ง เข้าใจมั๊ยฮะ"เสียงผู้หญิงว่าผู้ชายคนนั้น ผู้ชายหล่อมากเลยน้ะ หล่อจริงไม่ได้โม้เลย ผู้หญิงแมร่งกล้าทิ้งได้ไง
"เธอจะไปกับไอ้ผู้ชายคนนี้หรอ เหอะ ฉันคิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันจนวันตายเสียอีก"เสียงไอ้หล่อคนนั้นพูดบ้าง เสียงของเขามันเศร้าเสียเหลือเกินเหมือนคนกำลังจะตายยังไงยังงั้นแหละ
"เออสิ นายมันหมดประโยชน์สำหรับฉันแล้ว"อีผู้หญิงคนนี้ก็ น่าอยากเข้าไปตบจริงๆ
 
ฉันเดินถอยหลังเพื่อจะเดินกลับไปข้างใน แต่ดันไปชนกับผู้ชายคนนึง ความรู้สึกที่ฉันรู้สึกได้ตอนนี้คือ ซวยของโคตรซวยเลย 
"เฮ้ย มาแอบฟังคนอื่นทะเลาะกันหรอวะ ยัยผู้หญิงขี้เสือก"นั่นไง พูดไม่ถึงขาดคำ ก็โดนไปหนึ่งดอก
"แค่จะมาเข้าห้องน้ำ แล้วมาเจอก็เลยจะเดินกลับ"ฉันตอบกลับไปก็ฉันกำลังจะเดินกลับจริงๆนี่ ไม่ได้แอบฟังด้วย
"ยังจะมาโกหกอีกเห็นๆ อยู่ว่าแอบฟัง"ไอ้ผู้ชายเสียมารยาทที่อยู่ตรงหน้ามันไม่ยอมหยุดที่จะใส่ร้ายฉัน
"ก็บอกว่าไม่ได้แอบ แค่ได้ยินแล้วจะเดินกลับ ฟังภาษาคนรู้เรื่องป้ะวะ !?"ด้วยความที่ฉันอารมณ์ขึ้นอยู่แล้วมาเจอคนกวนประสาทมันเลยขึ้นง่ายและลงยาก 
"เหอะ สะตอจริงๆเลยนะ อย่างนี่พ่อต้องจัดซักหน่อย"ไอ้ผู้ชายเสียมารยาทมันพูดขึ้น จัดอะไรว้ะ กูพร้อมสู้นะเว่ยยย
"ก็จัดมาดิว่ะ"ฉันตั้งรับมัน แต่มันยังไม่ทำอะไรก็มีมือหนามากระชากแขนฉันแล้วประกบจูบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะค่อยๆถอดจูบพร้อมกับคำพูดที่ทำให้ฉันแทบเอาปืนยิงหน้ามัน
"มาเป็นเมียพี่เถอะนะน้อง พี่จะเลี้ยงดูแลอย่างดีทุกอย่างเลยครับ :)"