bad kiss จูบแสนร้าย ถึงยัยเจ้าหญิง

     ชึบ ชึบ ชึบ

     "ทำอะไรอ่ะป้า"

     "..."

     "แน่ะ ถามไม่ตอบ เล่นตัวว่างั้น"

     "..."

     ชึบ ชึบ ชึบ

     "เฮ้ เอาท่อนไม้มาทำไม นี่มันได้เวลานอนแล้วนะ หวังว่าคงไม่ได้มีไว้ตีหัวฉันหรอกนะ"

     ไฟนอลโวยวายลั่นเมื่อเห็นฉันถือท่อนไม้ขนาดเหมาะมือมาวางไว้ข้างมุ้งนอนของฉันเอง ในขณะที่ไฟนอลนอนเล่นอยู่ในมุ้งของตัวเองได้ซักพักแล้ว เข้าใจถูกต้องแล้วค่า เราสองคนนอนกระท่อมหลังเดียวกันจริงๆแต่อย่าเพิ่งคิดลึกไปไกล เรานอนกันคนละมุ้ง และคนละฟากของบ้านอีกด้วย ห่างกันเป็นโยชน์ แต่เพื่อความปลอดภัยของตัวฉันเอง เป็นสาวเป็นนาง อยู่กับผู้ชายสองคนก็ต้องเตรียมป้องกันตัวกันหน่อย 

     "ถ้าบอกว่าใช่แล้วนายมีปัญหาอะไร อยู่กับนายสองคนฉันก็ต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อน"

     "โหย จะบอกให้นะว่าสเป็กฉันไม่ใช่แบบป้าแน่นอน สวยแต่ปากจัดอย่างนี้ ฉันคงไม่เอามาทำภรรยาให้หูชาเล่นหรอกคร้าบ ฉันว่าเธอหาเชือกมาล่ามขาตัวเองดีกว่า"

     ไฟนอลคลานออกจากมุ้งแล้วมานั่งทำหน้าเมื่อยปากสุนัขที่ด้านนอก มองฉันจัดนู่นนี่นั่นเพื่อกั้นอาณาเขต

     "ทำไมฉันต้องทำอย่างนั้นด้วย"

     "อ้าว ก็เผื่อกลางดึกเธอเกิดรู้สึกเปลี่ยว ลุกขึ้นมาปล้ำฉัน แล้วฉันจะทำยังไงล่ะ เวอร์จิ้นของฉันมีไว้ให้หยาหยีคนเดียวเลย ขอบอก^^"

     "ไอ้...ทุเรทเอ๊ย!คิดได้ไงเนี่ย รีบกลับเข้าไปนอนเลยนะ ก่อนที่ฉันจะเอาท่อนไม้นี่ตีหัวนายให้สลบ!"

     "โหด"

     ไฟนอลทำปากยู่ใส่ฉันแต่ก็ยอมมุดหัวเข้ามุ้งตัวเองไปดังเดิม ส่วนฉันก็มุดเข้ามุ้งตัวเองเหมือนกัน หลังจากขึงผ้ากั้นเสร็จ ไม่ลืมที่จะคว้าเอาท่อนไม้มาวางไว้ข้างตัวเพื่อสะดวกเมื่อยามต้องการใช้งาน=_=เอาหัวหนุนหมอนแข็งๆแล้วดึงผ้าห่มผืนบางสีหม่นขึ้นมาคลุมร่าง เฮ้อ...ลำบากจัง ฉันจะต้องหนีไปให้พ้นจากที่นี่ให้ได้ คอยดูเถอะ นายฮาเรม ดูถูกความพยายามของฉันมากไปแล้ว แต่ตอนนี้ขอพักเอาแรงก่อน วันนี้ทั้งวันฉันเจอแต่เรื่องแย่ๆมามากพอแล้ว คงต้องชาร์ตพลังชีวิตก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ครอกU_UZzz

     ป๊อก ป๊อก ป๊อก!

     เสียงเหมือนไม้กระทบกันดังลั่นที่หน้ากระท่อม ฉันค่อยๆปรือตาตื่นอย่างยากเย็น เอามือขยี้ตาขับความง่วงงุนออกไปแล้วลุกออกมาจากมุ้ง

     นายไฟนอลเองก็เพื่งตื่นเช่นกัน เขาดูวุ่นวายกับการออกจากมุ้งมากจนสายมุ้งขาดลงมากองพันรอบตัวไปหมด จนฉันอดสมเพชไม่ได้ ต้องเดินไปช่วยจับมุ้งออก

     "ให้ตายสิ นอนมุ้งนี่มันยุ่งยากจริงๆทรมานชิบ"

     "เลือกได้หรอ เลิกบ่นเถอะน่า"

     "แล้วนั่นเสียงอะไร ใครทำอะไรเสียงดังแต่เช้า"

     ไฟนอลขมวดคิ้วมุ่นกับเสียงเคาะไม้ที่ดังไม่ขาดระยะ เราสองคนพร้อมใจกันเดินออกไปรับอากาศเย็นสะท้านยามเช้ามืด ที่ด้านหน้ากระท่อม ปรากฎร่างสองบุรุษซาตาน=_=ยืนเคาะไม้ส่งเสียงดังน่ารำคาญ กับอีตาเจ้านายที่ยืนกอดออกหน้าเชิดทั้งที่ยังอยู่ในชุดนอน

     "มารบวนอะไรกันแต่เช้า ดวงอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นขึ้นมาเลยนะ โรคจิตรึเปล่า"

     ฉันพ่นคำด่าทันทีที่เห็นหน้าสุดกวนนั่น ฮาเรมเหยียดยิ้มที่มุมปากก่อนโบกมือให้ฮาคิเลิกเคาะไม้

     "จะว่ายังไงก็ได้ ฉันไม่สน ที่สนคือพวเธอเป็นเชลยของฉัน จะมาอยู่สบายนอนตื่นสายได้ยังไง คนงานเขาออกไปทำงานกันหมดแล้ว ไม่เห็นรึไง"

     ฮาเรมผายมือออก ให้ฉันได้สังเกตเห็นว่าพวกคนงานเริ่มออกทำงานกันแล้ว ทั้งพวกพ่อครัว แม่บ้าน คนสวน หรือแม้แต่พวกบอร์ดี้การ์ด

     "แล้วไง พวกฉันไม่ได้อาสามาเป็นคนงานให้แกซักหน่อย ทำไมต้องทำ"

     ไฟนอลต่อว่าด้วยความหงุดหงิด ก็น่าอยู่หรอก เล่นปลุกเราตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ ยกนี้เห็นด้วยอย่างแรง=^=

      "แล้วแกมีสิทธิ์เลือกที่จะไม่ทำด้วยหรอ นี่บ้านฉัน ข้าวที่แกยาไส้ก็ของฉัน แถมยังมีฐานะเป็นแค่เชลย จะไม่ทำก็ตามใจ งั้นก็จงอดตายอยู่ที่นี่ก็แล้วกัน^^"

     "หนอย~แก!"

     ไฟนอลทำท่าจะพุ่งเข้าใส่ฮาเรมแต่ฉันคว้าแขนเอาไว้พร้อมๆกับที่ฮาคิเตรียมตัวรับแทนเจ้านาย

     "พอเถอะไฟนอล เราไม่มีทางเลือกจริงๆนั่นแหละ!"

     "นี่ป้าจะยอม..."

     "แล้วจะให้พวกเราทำอะไรล่ะ ก็สั่งมาสิ"

     "ดีมาก พูดง่ายอย่างนี้ค่อยดีหน่อย งานน่ะมีเยออะแยะ เอาเป็น...นายลูกรัฐมนตรีไปทำสวน ส่วนเธอ มาเป็นเมดส่วนตัวของฉันก็แล้วกัน^^"

     "ทำไมต้องทำสวน!"

     "ทำไมต้องเมดส่วนตัว"

     ฉันกับไฟนอลโพล่งขึ้นมาพร้อมกัน เรียกเสียงหัวเราะแบบโรคจิตจากไอ้คนโรคจิตได้เป็นอย่างดี

     "ก็เพราะฉันสั่ง ไปเตรียมตัวสิ เริ่มงานเจ็ดโมงเช้า อย่าช้าล่ะ^_O"

     อีตาฮาเรมสั่งเสร็จก็หันมาขยิบตาให้ฉันก่อนเดินจากไปกับลูกน้องคนสนิท

     หนอยแน่~

     "ทำไมถึงยอมมันง่ายๆล่ะป้า เมื่อวานเห็นป้าอยากจะฆ่ามันเต็มแก่"

     ไฟนอลโจมตีทันทีที่สองคนนั้นลับตาไปแล้ว

     "ใครว่าฉันยอม นี่มันเป็นแผนต่างหาก คิดว่าคนอย่างวาเลนไทน์คนสวยจะยอมแพ้อะไรง่ายๆหรือไง แล้วก็เลิกเรียกฉันว่าป้าซะที ฉันรุ่นเดียวกับนายแล้วหน้าก็ไม่ได้แก่ด้วย!"

     "ก็เธอบ่นเก่งเหมือนป้าเลย แต่ช่างฉันเถอะ บอกแผนที่เธอว่ามาสิ มันเป็นยังไงก็นแน่"

     "หึหึ หึ หึ หึ ^_^"

     "เป็นบ้าเปล่าวะ=_="

     "เขาเรียกแผนลวงให้วางใจ พอหมอนั่นนิ่งนอนใจ เราก็จะหนีออกไปจากที่นี่ด้วยกันอย่างแนบเนียน พ่อแม่ไม่ต้องเดือดร้อนซักนิด"

     "แล้วทำไงไอ้กรวกนั่นถึงจะวางใจล่ะ ดุอย่างกับหมา สายตาระแวดระวังภัยตลอด แถมยังดูเจ้าเล่ขี้โกงสุดๆด้วย"

     "เอาน่าๆแค่นายทำตามที่ฉันบอกทุกอย่าง เราก็จะรอดเอง เอาหูมานี่สิ ฉันจะบอกแผนการแรก^^"

     "ทำไมต้องพูดใกล้ๆด้วย บอกกันดีดีก็ได้"

     "บอกตรงนี้ถ้าคนอื่นผ่านมาได้ยินจะทำไง สายตาหมอนั่นอย่างกัยสับปะรด คนที่นี่ก็คนของเขาทั้งนั้น นิสัยไม่ดีแล้วยังไโง่อีก"

     "เฮ้ หลอกด่ากันนี่หว่า=O="

     "จะฟังมั้ย เดี๋ยวหนีไปคนเดียวซะหรอก!"

     ฉันเท้าเอวมองไฟนอลด้วยตาเขียวปั๊ด ไอ้หมอนี่มันลีลาได้โล่เลย

     "โอเคๆว่ามาเลย"

     "คืองี้นะ..."

     แล้วฉันก็เล่าแผนการคร่าวๆสำหรับวันนี้ให้ไฟนอลฟังอย่างว่องไวและระเอียดยิบ ไฟนอลพยักหน้าหงึกๆรับทราบ ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปทำตามแผน

     หึหึ นายฮาเรม เกมส์นี้ฉันต้องเป้นฝ่ายชนะ! ^^ 

     หึ หึ หึ หี...หึ หึ หึ