Fate of love วันที่หนึ่งถึงวันสุดท้าย

          -หาดทรายแก้วมณี @เต็นท์ซัมเมอร์ 7:10AM.-
     "อ้าว ตื่นแล้วเหรอ"`
     นั่นเป็นคำแรกที่ฉันหลังจากตื่นขึ้นมาจากการหลับใหล 
     "ฉันแพ้ซินะT^T ดันหลับก่อนนายซะได้...."
     "อ้าว งั้นวันหลังเรามาหลับพร้อมกันนะ^^"
     ฉันตีเขาแรงๆที่ไหล่เปลือยเปล่าของเขาไปทีนึง จะบ้าตายผู้ชายคนนี้-0-
     "พูดอะไรสองแง่สองง่าม น่าเกลียดจริงๆเลย-O-"
     "อ้าว ฉันยังไม่บอกเลยว่าฉันคิดดทะลึ่ง เธอคิดเองนะ^^"
     "กรี้ดด ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ หรือไม่ก็ออกไปข้างนอกก่อนที่ฉันจะระเบิดใส่นาย"
     "ไม่เอา ฉันจะนอนตรงนี้"
     พูดจบ เขาก็เอาหัวมานอน............บนตักของช้านนนนน!!! ตึกๆ~ ตึกๆ~ หัวใจฉันมันเต้นแรงจนจะทะลุออกจากอกอยู่แล้ว-///-
     "เอ๋ ฉันได้ยินหัวใจเธอเต้นแรงด้วยหล่ะ ได้ยินจากที่ขาเนีย"
     แล้วเขาก็เอาหัวของเขามาถูๆๆที่ต้นขาของฉันO////O 
     "กรี้ดด มันจั๊กจี้นะ>O<"
     "งั้นฉันขอนอนตรงนี้......สักแป๊บเถอะนะ"
     เขาส่งสายตาออดอ้อนออเซาะมาให้ฉัน หึ....ไม่ใช่ว่าฉันเห็นว่าเขาหล่อหรือว่าน่ารักหรอกนะ แค่สงสารเท่านั้นเหละ(เหรอออ)
     "อื้อ แค่แป๊บเดียวเท่านั้นนะ"
     "คร้าบผม^O^"
     เขาค่อยหลับตาลงช้าๆ ตอนนี้ผู้ชายหุ่นดี(มากก)เปลือยท่อนบนกำลังนอนบนตักฉัน-///- ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมฉันต้องให้เขานอนด้วย ทั้งๆที่ฉันไม่มีความจำเป็นอะไรเลยที่ต้องให้เขานอนบนตักฉัน แต่ความรู้สึกของฉันมันบอกว่าให้เขานอนเถอะ.......อีกไม่นาน เราจะจากกันแล้วสินะ ฉันใจหายวูบทันทีเลยหล่ะ(. .)
     "หาวว หลับสบายจังเลย^O^ อ้าว ทำไมทำหน้าอย่างนั้นหล่ะ"
     เขาตื่นมาจากการหลับเพียงไม่นานนั้น ตอนแรก ฉันคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้ก็เเค่มีพาร์เนอร์ไว้ร่วมสนุกก็แค่นั้น แล้วปล่อยให้มันผ่านไปก็จบ แต่ว่าตอนนี้ ฉันกลับมองว่าทุกนาทีมันมีค่ามาก อาจมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยผ่านมันมาเลยก็ได้ แต่ฉันไม่รู้จริงๆ.....ว่าทำไม.......(. .)
     "เฮ้ เหมื่ออะไรอยู่หน่ะ"
     "อะ...อ้ะ โทษที พอดีฉันคิดอะไรเพลินไปหน่อยน่ะ^^"
     "อื้อ งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ"
     พูดเสร็จเขาก็หยิบผ้าขนหนูกับอุปกรณ์อาบน้ำที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว โดยที่เขาบังคับให้ฉันเตรียมไว้ให้T^T 
     เขาหายไปพักนึงตอนอาบน้ำ ตอนนี้ฉันอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วแต่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้นเอง เขาเปิดซิปเข้ามาในเต็นท์ตอนที่ฉันกำลังเลือกชุดอยู่พอดี เหมาะเลย!! ให้เขาเลืกให้ดีกว่า ก็เขาแต่งตัวเก่งนี้เนาะ>O<
     "นายย มาพอดีเลย มาช่วยเลือกชุดให้ฉันใส่วันนี้หน่อยสิ^^"
     "อื้อ ได้ๆ เดี๋ยวฉันเปลี่ยนชุดแป๊บนึงละกัน"
     เขาเดินไปอีกฝากของเต็นท์และเปลี่ยนชุดออกมา เขาอยู่ในชุดสูทสีดำหรูหรามากก รองเท้าของเขามันดำสะท้อนแสงสุดๆ เเต่งตัวเเบบโครตคุณชายเลยจริงๆO_O
     "อึ้งเลยอ่าดิ งั้นวันนี้เรามาแต่งชุดให้เป็นธีมเดียวกันนะ^O^"
     "อื้อ งั้นนายช่วยดูหน่อยสิ"
     เขาเปิดกระเป๋าของฉันออกมา และในนัั้นมีชุดสวยๆเต็มไปหมดจนเขาตาลายเลยทีเดียว
     "โอ้โห เธอพกเสื้อเยอะขนาดนี้ แล้วฉันจะเลือกยังไงล่ะเนีย@_@"
     "งั้นนายอยากได้แบบไหนหล่ะ เดี๋ยวฉันจะคัดให้แล้วให้นายเลือกเอา^^" 
     "ฉันอยากได้แบบ......เซ็กซี่และสุภาพผสมกัน พอมีไหม^O^"
     ฉันพยักหน้าเบาๆ แล้วก็หันไปเปิดกระเป๋าอันใหญ่เบ้อเริ่มของฉันออกมา เเล้วเลือกเพียงชุดที่เขาจัดธีมไว้เท่านั้น
     "ตอนนี้ที่ฉันเลือกมามีทั้งหมด4ชุดนะ ลองเลือกดูเลยนะ"
     ชุดเเรกเขาบอกว่ามันดูเรียบร้อยเกินไป ชุดที่สองเขาชอบ แต่ฉันว่ามันวาบหวิวเกินไป-O- ชุดที่สามเราสองคนโอเคแต่ว่าลองดูชุดสุดท้ายก่อน และชุดที่สี่ มันเป๊ะเวอร์มากก>O< เขาถึงกับผงะพูดอะไรไม่ออกเลย ฉันก็ได้เเต่ยืนเขินอยู่กับที่เท่านั้น
     "นาย....มองอะไรหน่ะ-////-"
     "เธอ....สวยมาก"
     กรี้ดดดด>O< มาชมกันอย่างนี้ได้ไง นี้เขาไม่คิดเลยหรือไงว่าฉันจะบ้าแค่ไหน แต่ยังไงซะฉันก็สวยอยู่ดีหล่ะนะ ไม่ว่าชุดไหนก็ดูดี โฮะๆๆ(เหรอยะ-0-)
     ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดราตรีอลังการมาก ชุดนี้เปิดโชว์แผ่นหลังของฉันอย่างเห็นได้ชัด และค่อนข้างเหมาะกับการไปงานกาล่าอะไรเทือกนั้น-_-
     "งั้นเราไปจุดรวมพลกันเถอะนะ^^"
     "อื้อ^O^"
     พอฉันเริ่มเดินออกจากเต็นท์เขาก็ดักหน้าฉัน 
     "อ้าว ขวางทางฉันทำไมเนีย-0-;"
     "ควงแขนกัน^O^"
     "หะ....หา!!"
     เห้ย วันนี้เขามานอนตักฉันอย่างสบายใจเฉิบยังไม่พออีกเหรอ ต้องเดินควงเเขนด้วยเหรอเนีย
     "ได้ยินแล้วนี้ ควงแขนกัน^^"
     "ทำไมต้องควงแขนด้วยหล่ะ-O-"
     "ก็ วันนี้พวกเราใส่ชุดธีมเดียวกัน เพราะฉะนั้นต้องควงแขนกันสิ^^"
     อยู่ๆความคิดของฉันก็ผุดขึ้นมาว่า อีกไม่นานเราจะไม่ได้เจอกันอีก......
     "โอเค ได้เลย^^"
     ฉันกระโดดกอดแขนเขาแล้วเราก็เดินออกไปด้วยกัน โธ่เอ้ย....ทำไมฉันต้องใจหายทุกทีเลยนะ เครียดจริงๆT^T
          -จุดรวมพล@หาดทรายแก้วมณี 9:07AM.-
     "อรุณสวัสดิ์ค่ะ/ครับ เอาหล่ะค่ะ ตอนนี้เราก็ได้มาถึงวันที่3ของการแข่งขันแล้วนะคะ ตอนนี้ทุกๆท่านทานข้างกันมาเรียบร้อยแล้วซินะคะ งั้นเชิญพีตุ๊กอธิบายโปรแกรมที่เราจะทำต่อไปกันเลยค่ะ^^"
     "ครับ ต่อไปนะครับ เราจะไปที่โรงเเรมVIP Hotel เเละกติกาการแข่งขันเราจะเเจ้งที่นั่นอีกทีนะครับ"
     "ส่วนที่พัก รายการเราเน้นการอยู่แบบให้ธรรมชาติที่สุด เพราะฉะนั้นเราจะยังคงนอนในเต็นท์กันต่อไปนะคะ"
     "ครับ งั้นเชิญขึ้นรถเลยนะครับ"
     พวกเราลุกขึ้นยืนช้าๆและทยอยกันเดินขึ้นรถ หลายหลายสายตามองมาที่พวกเรา เพราะว่าแต่งตัวเริ่ดหรูอลังการมาก-O-
     "นาย ทำไมเราต้องแต่งตัวเริ่ดขนาดนี้หล่ะ ที่จริงแต่งตัวธรรมดาว่านี้ก็ได้นะ"
     "วันนี้ฉันมีลางสังหรณ์หล่ะว่าต้องแต่งตัวอย่างนี้^^"
     "แล้วถ้ามันผิดหล่ะ"
     "ก็ ช่างมันซิ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย^O^"
     เออ เขาสบายๆดีเนาะ ไม่เครียดกับอะไรเลยจริงๆ-O- แต่ว่าชุดนี้มันก็สวยอยู่เหมือนกันนะ ฉันใส่คู่กับรองเท้าส้นสูง12นิ้ว ที่ราคาแพงลิ่ววเลยทีเดียว เพราะเขาบอกว่าวันนี้จะต้องใส่มันเพราะฉันต้องสวยที่สุด คอยดูนะถ้าฉันต้องใส่แล้วเสียเปล่า จะด่าให้เข็ดเลย มันเดินยากนะเวลาเดินหน่ะTOT
               -ลานรวมพล โรงแรมVIP-
     "เอาหล่ะค่ะ ตอนนี้เราก็มากันถึงที่หมายแล้วนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เดี๋ยวเชิญพี่ตุ๊กอธิบายกิตาเลยนะคะ"
     "ครับ การแข่งขันครั้งนี้จะมีแขกมาด้วยนะครับ และเราจะแข่งขันกันภายในโรงเเรมแห่งนี้ การเเข่งขันนี้มีชื่อว่า 'You are Star' เป็นการเดินแบบของแต่ละทีมนะครับ และห้ามทุกท่านเปลี่ยนชุดนะครับ ขอให้ใช้ความสามารถภายในตัวนะครับ ส่วนทีมที่แต่งชุดมาแล้วก็ถือว่าโชคดีมากๆเลยนะครับ เพราะการโชว์ครั้งนี้ได้คะแนนผู้ที่ชนะ5คะแนนเลยนะครับ"
     "งั้นเชิญทุกๆท่านเข้ามาข้างในเลยค่ะ เชิญค่ะ"
     เราทุกคนทยอยกันเดินเข้าไปข้างใน หลากหลายสายตามองมาที่พวกเราสองคน เพราะว่าการแต่งตัวของเรามันช่างเริ่ดหรูอลังการ
     "เป็นไง ฉันบอกแล้วว่าต้องแต่งตัวเยอะๆ^O^"
     "อื้อ โชคดีมากเลยหล่ะ สงสัยพระเจ้ายังไม่ทิ้งพวกเรา>O<"
     "และเรา.....ก็ไม่ทิ้งกันนะ"
     ตึกๆ~ตึกๆ~ อะไรของเขาอีกเนีย คำพุดที่สั่นสะเทือนหัวใจของฉันให้เต้นดังได้ขนาดนี้
     "( .///.)"
     "อ้าว หน้าแดงอีกแล้วเหรอ ฮ่าๆ>O<"
     ชิ!! ยังจะมาขำอีก ทำคนอื่นแท้เชียว( -3-) เราเดินมาถึงห้องซ้อมท่าเดินแบบ โอ้โห เทรนเนอร์เป็นผู้ฉิง(ชายปนหญิง) แต่ดูเหมือนว่านางจะมีความสามรถพอตัวเหมือนกันนะ
     "ว้ายๆตายแล้ว ผู้ชายนายแบบคนนี้หหล่อจังเลยนะค้าา มามะ ให้แม่ชมหน่อยซิ>3<"
     เขาสะดุ้งแล้วทำหน้าเหหมือนเด็กจะร้องไห้ แล้ววิ่งมาหลบหลังฉัน คิก~ ขำแฮะ><
     "โอเคค่ะๆ งั้นเลิกเล่นละนะ มาเริ่มซ้อมกันเลยนะคะ คุณน้องสุดสวย มาลองซ้อมดูหน่อยนะคะ"
     "ค่ะ ได้ค่ะ^^"
     ฉันเดินออกไปจากตัวเขาที่ยังคงหวาดๆอยู่หน่อยๆ นางจับฉันยืดตัวจนเส้นเอ็นแทบขาด แถมยังบอกให้ฉันเดินแบบเริ่ดมากด้วย ดุอีกต่างหากT^T
     "เอาหล่ะค่ะคุณน้องไปพักก่อนะคะ สุดหล่อมาเลยค่ะ"
     เขาเดินไปช้าๆที่ลานเดินจำลอง นางทำท่าแบบแมนมากก เดินเป็นตัวอย่างให้ซัมเมอร์ดู ปรับได้ทั้งชายเเละหญิงจริง-3- เราเดินซ้อมท่ากันอยู่นานจนคล่องเเคล่วเรียบร้อย
     "เอาหล่ะค่ะ ตอนนี้ก็ได้เรียนท่าเดินไปหมดแล้วนะคะ งั้นขอให้โชคดีนะคะ"
     "ขอบคุณมากค่ะ^^"
     "ขะ....ขอบคุณครับ(. .)"
     "แหม ว่างๆเเวะมาเยี่ยมมั่งนะคะ พ่อรูปหล่อ>3<"
     นางส่งจุ๊บให้เขาไปทีนึง นั่นทำให้เขาเข้ามาหลบข้างหลังฉันอีกรอบ เหมือนเด็กเลยแฮะ คิก~><
           -หลังเวทีเดินแบบ 12:10PM.-
     "เอาหล่ะครับ ตอนนี้ทุกๆท่านก็ไปฝึกซ้อมกับเทรนเนอร์มืออาชีพกันมาแล้วใช่ไหมคะ งั้นเราจะเริ่มเปิดงานกันเลยนะคะ^^"
     พูดจบ คุณพิธีกรทั้ง2คนก็เดินขึ้นไปบนเวทีและกล่าวเปิดงานอย่างเป็นทางการ 
     "ทีมแรก ทีมคุณปลาคร้าบบบ"
     เสียงปรบมือดังกระหึ่งเมื่อทีมคุณปลาเดินออกไป เดินเก่งจังเลยอ่าาT^T 
     "ทีมที่2 ทีมคุณพิ้งค์ค่าาา"
     ทีมคุณพิ้งค์เดินออกไปอย่างสง่างามไม่แพ้กัน แถมหน้าเวทียังมีกรรมการมืออาชีพมาตัดสินอีก โอ้ยยยTOT ฉันนั่งหน้าเครียดกุมขมับ คิดมากงายยT^T 
     "เธอเครียดเหรอ"
     "อื้อ ทุกคนเดินเก่งมากเลยนี้ แถมกรรมการยังระดับมืออาชีพระดับนั้นอีกT^T"
     "ไม่เป็นไร ท่องไว้นะ ว่าวันนี้คือวันของเรา เราจะก้าวไปด้วยกัน^^"
     ฉันพยักหน้าเบาๆและยิ้มน้อยๆ ก่อนที่เราจะเดินขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่างาม
     "ทีมสุดท้ายของเรา ทีมคุณเมเปิ้ลค่าาา/คร้าบบบบ"
     เราเดินขึ้นไปและฉันก็ดึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เทรนเนอร์สอนมาทั้งหมด และปล่อยมันออกมาอย่างสุดความสามารของฉัน 
     วี้ดวิ้ววว กรี้ดดด แปะๆๆๆๆๆ เสียงปรบมือเสียงกรี้ดดังสนั่นโรงแรมแห่งนี้ไปหมด นั่นทำให้ฉันยิ้มออกมาอย่างโล่งอกที่สุดที่ทุกคนชอบการโชว์ครั้งนี้ของเรา>O<
     "เอาหลาะครับ การโชว์ครั้งนี้ผลออกมาแล้ว ทีมที่ชนะได้แก่........."
     ตึกๆ~ตึกๆ~
     "ทีมคุณเมเปิ้ลคร้าบบบบ"
     "กรี้ดดด>O<"
     ฉันกระโดดกอดเขาอย่างดีใจที่สุด ไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสตัดสินใจชนะจากกรรมการที่มืออาชีพขนาดนั้น>O<
     "ใจเย็นๆ เดี๋ยวฉันตายพอดี-*-"
     "ขอบคุณนะ ฉันชนะเพราะนายเลย ถ้านายไม่ให้กำลังใจฉัน ฉันคงไม่มั่นใจขนาดนี้"
     "งั้น ช่วยตอบแทนฉันหน่อยสิ^^"
     "อะไรเหรอ"
     "คืนนี้ไปเดินดูดาวที่ลานกว้ากัน ตรงนั้นคนไม่เยอะเท่าไหร่ อถมยังสว่างปลอดภัยด้วย ไปนะ^^"
     "ได้สิ^O^"
     "เย้ๆ^O^"
     แล้วเราก็เดินลงมาจากเวที เหล่ากรรมการทั้งสามคนวิ่งเข้ามาพูดกับฉัน 
     "เธอสุดยอดจริงๆ ฉันขอชมเลยค่ะ"
     "You are the real Star!!!!"
     "สุดยอดครับ ผมขอชมจริงๆ"
     "ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ>O<"
          -ลานรวมพล@โรงเเรมVIP 15:30PM.-
     "ค่ะ ตอนนี้เราจะมาสรุปคะแนนทั้งหมดกันเลยนะคะ ทีมคุณปลารวมคะแนนทั้งหมดได้8คะแนนนะคะ เนื่องจากการแข่งขันเมื่อสักครู่จะมีเพียงผู้ชนะเท่านั้นที่ได้คะแนนนะคะ ทีมคุณพิงค์ได้6คะนน และสุดท้ายคุณเมเปิ้ล3คะแนนและได้เพิ่มมาอีก5คะแนนจากการแข่งขันเมื่อซักครู่รวมได้8คะแนนค่าาา^O^"
     "เอาหล่ะครับ งั้นขอเชิญทุกท่านพักตามอัธยาศัยจนถึง6โมงเย็นค่อยมารวที่จุดรวมพลเพื่อสรุปกิจกรรมกันนะครับ เชิญครับ^^"
     แล้วเราทั้งหมดก็ค่อยๆทยอยเดินแยกย้ายกันไป เราสองคนตกลงกันว่าจะไปเปลี่ยนชุดแล้วเขาจะโชว์บางอย่างให้ฉันดู อะไรกันนะ ตื่นเต้นๆ>O<
     "เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วใช่ไหม งั้นตามฉันมาเลย^^"
     เขาเดินนำฉันไปตรงม้านั่งแล้วก็เอาสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าออกมา
     "เอ๋ นี่มันกีตาร์นี้นา"
     "อื้อ ฉันจะร้องเพลงให้เธอฟังนะ^O^"
     กรี้ดดด โรแมนติกที่สุดอ่ะ>< คือแแบบว่าตอนนี้ เขาเท่ห์มากเลย อยากถ่ายรูปไว้จัง>O<
     "ถ่ายรูปได้นะคร้าบ^^"
     เขาพูดขณะที่มือยังคงดีดกีต้าร์ต่อไป เขาอณุญาตแล้ววว>< 
     "งั้นฉันขอถ่ายละกันนะ>O<"
     ฉันหยิบไอโฟนออกมาจากกกระเป๋าChanelของฉัน แล้วก็เริ่มถ่ายรูปเขา
     แชะ~ กรี้ดดด เท่ห์จังเลย>< ชอบที่สุดอ่ะ แล้วเขาก็จบเพลงแบบสบายๆลื่นหูเป็นที่สุด ฉันลุกขึ้นยืนปรบมือให้เขา แล้วเขาก็โค้งคำนับรับไว้
     "ขอบคุณมากครับ คุณผู้หญิง^O^"
     ฉันยิ้มให้กับคำพูดบ๊องๆของเขา เอ๋ ตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลานัดแล้วนี้ รีบไปดีกว่า
     "นาย ไปจุดรวมพลกันเถอะ"
     "อื้อ^^"
          -จุดรวมพล6:02PM.-
     "เอาหล่ะครับ ตอนนี้ทุกๆท่านก็มารวมตัวกันเรียบร้อยเเล้วนะครับ งั้นเชิญคุณเเพรอธิบายต่อเลยครับ^^"
     "ค่ะ งั้นฉันขอชี้แจงคะแนนซ้ำและรายละเอียดที่เราทำมาทั้งหมดนะคะ ตั้งแต่วันแรกเราได้ทำ บลาๆ...บลาๆๆๆ"
     ฉันเบื่อที่จะฟังเธอพูดพร่ำเดียวกับวันเก่าๆ ฉันเลยหยุดที่จะฟังและลองหันไปดูเขาที่นั่งใส่หูฟังฟังเพลงสบายใจเฉิบ-O-
     "นาย ขึ้โกงนี้-O-"
     "อ้าว ก็ฉันขี้เกียจฟังนี้นา-3-"
     แล้วเขาก็เสียบหูฟังกลับที่เดิม แถมยังฟังต่อไปอย่างสบายใจ เห้อ......หนวกหูจัง-3-
     "ค่ะ และนี้คือทั้งหมดที่เราได้ทำมานะคะ เพราะฉะนั้นเชิญทุกท่านตามอัธยาศัยค่ะ ส่วนโซนที่นอนเราได้จัดเตรียมชื่อทีมและสถานที่เรียบร้อยเเล้วนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ^^"
     "ราตรีสวัสดิ์ครับ^^"
     เขายังคงนั่งฟังเพลงโดยที่คนอื่นเดินออกไปหมดแล้ว เห้อ....ไม่ไหวจริงๆตาคนนี้-O-
     "นาย!! ตื่นๆๆๆ"
     "โอ้ยย?!"
     ฉันดึงหูเขาทั้งสองข้างจนแดงเผือดเป็นรอยนิ้วมือเลย ฉันทำแรงไปหรือเปล่านะ-O- 
     "ทำอะไรของเธอเนีย เจ็บนะTOT"
     "ก็นายฟังแต่เพลง ดูคนอื่นสิ เขาเดินอะ......!"
     ฉันหยุดคำพูดอยู่ตรงนั้นเมื่อเขาเอาหน้าเข้ามาใกล้มากจนลมหายใจอุ่นๆของเขารดใบหน้าฉัน เขาทำฉันใจสั่น....อีกแล้ว-////- 
     ตึกๆ~ตึกๆ~ 
     "ถ้าเธอใช้กำลังแบบนั้นอีก........ฉันจะลองใช้กำลังกับเธอบ้าง"
     เขาส่งสายตาอันร้ายกาจและมันสามารถสะกดให้ฉันนิ่งอยู่กับที่ได้เลยT^T 
     "คะ....ค่ะTOT"
     "งั้นไปเดินเล่นกันเถอะ^O^"
     เขาพูดอย่างร่าเริง เปลี่ยนลุคไปทันที เลยแฮะ-O- แต่นั่นทำให้ฉันโล่งใจเมื่อเขาขยับหน้าออกไป ใจหายหมดเลยT^T
     เขาจับมือฉันเดินไปที่ลานกว้าง วิวสวยจังเลย ดาวบนฟ้าส่องประกายเต็มไปหมด ผิวน้ำทะเลสะท้อนหยอกล้อเล่นกับแสงจันทร์แและแสงไผจากชายฝั่ง มันสวยจนสะกดฉันอยู่กับที่และมองมันเหมือนต้องมนต์
     "เป็นไงหล่ะ สวยใช่ไหม"
     "สวยมากเลย"
     แล้วเขาก็พาฉันเดินไปเรื่อยๆแล้วก็ชวนคุยเรื่องสนุกๆแถมเขากำลังจะเล่าตำนานเรื่องนางเงือกให้ฟังด้วยหล่ะ ตื่นเต้นๆ>O<
     "นาง เงือกเป็นสิ่งมีชีวิตเพศเมียที่น่าสนใจ เพราะมีความสวยสะดุดตาและมีความลึกลับที่น่าค้นหา พวกนี้มีผมสีบลอนด์แก่อ่อนต่างระดับ เรียกว่า "สตรอเบอรีบลอนด์" มีดวงตากลมโตสีเขียว หรือเขียวอมฟ้าเหมือนน้ำทะเล ผิวเนื้อส่วนที่เป็นคน ขาวบริสุทธ์ผุดผ่องเหมือนไข่มุก เมื่อลงไปอยู่ในทะเลก็จะเหลือบเป็นสีเงิน ยิ่งกว่านั้น ทรวงอก ช่วงไหล่ แขน เอว และสะโพกยังอยู่ในส่วนที่พอเหมาะสวยงาม ชาวเงือกมีพัฒนาการช้ามาก จึงไม่อาจเดาอายุที่แท้จริงได้ เงือกที่อ่อนเยาว์ใช้เวลานานมาก กว่าจะถึงวัยรุ่น แล้วยังได้ใช้ชีวิตตอนนี้อย่างมีความสุขอีกนาน กว่าจะถึงวัยสาวเต็มที่ และยังคงอยู่ในสภาพความเป็นสาวเช่นนี้ไปนานนับปีๆทีเดียว ส่วนพวกนายเงือกก็หล่อเหลาเอาการ พวกนี้ดูบึกบึน ร่างกายเต็มไปด้วยขนและแลดูคล้ำกว่าพวกที่เป็นเพศเมีย การปรากฏตัวของมันก็ดูอ่อนโยนกว่าบุคลิกมากทีเดียว"
      "ว้าว สนุกจังเลย^O^"
     เขายิ้มแล้วก็พยักหน้าให้ฉัน จะมีนางเงือกอยู่ในโลกนี้จริงๆไหมน้า>O< แล้วฉันจะมีโอกาสได้คุยกับนางเงือกหรือเปล่า(เพื้อหนัก-O-)
     "กรี้ดดดด"
     ฉันล้มT^T ฉันสะดุดรอเท้าส้นสูงของตัวเองตอนที่เดินคิดเรื่องไร้สาระ ซุ่มซ่ามชะมัดยาดTOT
     "เห้ย เมเปิ้ล เป็นอะไรไหม!!!!"
     เขาวิ่งมาประคองฉัน ตอนนี้ท่าฉันดูทุเรศมากเลยซินะ ม่ายย
     "ฉัน เจ็บเท้าหน่ะ สงสัยข้อเท้าเคล็ด"
     "ใครใช้ให้เธอใส่ส้อนสูงตั้ง5นิ้วมาเดินทางที่ขรุขระแบบนี้เนีย"
     "T^T"
     เขานวดเท้าฉันเบาๆช้าๆ จนฉันเผลอหลับตาไปแว้บนึง>O<
     "งั้น ขี่หลังฉันแล้วกันนะ^O^" 
     "หา.....ฉันหนักนะT^T"     
     "ตัวเท่าแมวยังจะบอกว่าหนักอีกเหรอ-O-" 
     นี่เขาชมฉันใช่มะ=,.=
     "มา เดี๋ยวฉันนั่งลงเสร็จเธอขึ้นมาบนหลังฉันเลยนะ"
     ฉันมองดูเขานั่งลงช้าๆ แล้วฉันก็มองแผ่นหลังกว้างของเขา ฉันจึงเริ่มถอดรองเท้าออกแล้วก็ปีนขึ้นไปบนหลังเขาช้าๆ อุ่นจังเลยแฮะ-////-
     ฉันเอาหน้าแนบไปกับแผ่นหลังเขา ได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นถี่ๆด้วยง่า>O<
     "นาย ถ้าไม่ไหว ฉันเดินเองก็ได้นะ ฉันทนได้"
     "ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเพื่อเธอแค่นี้ทำไม่ได้ ฉันจะดูแลเธอต่อไปยังไงหล่ะ"
     หือ....?! เขาพูดแปลกๆอีกแล้ว ที่บอกว่าดูแลต่อไปนี้คือตลอด9วันหรือเปล่า เอ๋ หรือมากกว่านั้นO_O 
     "เอาหล่ะ พักก่อนนะ"
     "อื้อ"
     เขาปล่อยฉันลงนั่งที่ม้านั่งประดับด้วยเปลือหอยสวยงามมากมาย ฉันเห็นเขานั่งอยู่ในสภาพหอบอ่อนๆ สงสัยเพราะแบกฉันแน่เลย รู้สึกผิดแฮะT^T ฉันตัดสินใจเดินขาเป๋ไปที่ร้านขายขนมที่อยู่ใกล้ๆกันเพื่อซื้อขนมมาให้เรากินกัน
     "เอ้า นายกินก่อนนะ หิวละซิ^^"
     ฉันยื่นขนมปังชิ้นใหญ่ชิ้นนึงให้เขาไป แต่เขาไม่รับไว้แฮะ-O-
     "ฉันไม่กิน เธอกินไปเถอะฉันมะ....อุ๊บส์!!OxO"
     ฉันเอาขนมปังยัดปากเขา มันดูโหดร้ายไปมะ-O- แต่ว่าเขาหิวนี้แต่ไม่กิน ที่ทำไปฉันหวังดีนะเนีย=3=
     "อั้นออกอ้าอั้นไอ้หอิว(ฉันบอกว่าฉันไม่หิว)"
     "น่าๆ กินๆไปเถอะไม่ต้องแอ๊บสุภาพบุรุษหรอกน่า ฉันก็มี้หมือนกัน เพราะฉะนั้นกินไปอย่าเรื่องมากน่า"
     แล้วเขาก็ขมวดคิ้วน้อยๆก่อนจะยักไหล่น้อยๆเหมือนกับว่า ว่าไงก็ว่าตาม อะไรอย่างนี้-O- เขาเคี้ยวขนมปังแก้มตุ่ยๆ น่าร้ากกอ่าา กรี้ดด>w<
     ฉัน.....ทนไม่ไหวแล้ว ฉันหยิบเอาไอโฟนออกมาถ่ายรูปตอนที่เขาเผลอ คิกๆโพสลงเฟสบุ๊คดีกว่า>O<
     "ฉันอิ่มแล้วหล่ะ กลับกันได้หรือยังเนีย ฉันง่วงจะแย่(-_-ZzZZ)"
     "โอเคๆ ฉันเดินเองกะ....กรี้ดด"
     เขาช้อนฉันขึ้นไปบนหลังโดยไม่รอฉันพูดจบเลย-O-
     "นาย ตอนนี้ฉันเดินเองได้แล้วนะ"
     "ไม่เอา ยังไงฉันก็จะแบกเธออยู่ดี^O^"
     "ตามใจนายแล้วกัน ยังไงฉันก็สบายอบู่แล้ว^^"
     แล้วเขาก็เดินต่อไป แผ่นหลังเขาอุ่นมากๆเลยหล่ะจะบอกให้>< ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกว่าตัวเองหนาวเลย แถมรู้สึกปลอดภัยมากเวลาอยู่กับเขา ฉันโน้มหน้าเข้าไปแนบแผ่นหลังของเขาช้าๆ สบายจังเลยแฮะ>O<
          -เต็นท์ซัมเมอร์ @โรงแรมVIP 9:15PM.-
     "เอ้า นอนได้แล้วนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า"
     เขาปล่อยฉันลงบนพื้นฟูกที่ปูไว้อยู่ก่อนแล้ว ฉันนอนลงช้าๆแล้วก็หลับตาเพราะเขากำลังถอดเสื้อนอนตามปกติ-///- 
     "นาย ฉันนอนไม่หลับ^O^"
     "งั้นเอาGood nightkiss ไหม^^"
     "พอเลย เอาเป็นว่า...เล่านิทานให้ฉันฟังก็พอนะ>O<"
     "เล่า....นิทาน?"
     "ช่ายย><"
     "แต่....ฉันเล่านิทานไม่เป็นนี่"
     "เอาเรื่องอะไรก็ได้น่า"
     เขาขบปากตัวเองก่อนจะพยักหน้าเหมือนคิดอะไรออก
     "งั้นฟังดีๆนะ^O^"
     "โอเคจร้าา>O<"
     "กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กชายคนนึงซึ่งไม่เคยพบกับความรักมาก่อน ไม่เคยเข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงมีความรัก ไม่มีไม่เห็นตาย แต่แล้วสิ่งที่เขาไปลบหลู่ความรักจึงทำห้เขาได้พบเจอมันเข้าอย่างจัง โชคชะตาทำให้เขาพบกับผู้หญิงคนนึง ทั้งน่ารัก ทั้งซุกซน ทั้งซุ่มซ่าม แถมยังทำเขาหลงรักในความรู้สึกที่เธอแสดงออกมาอย่างไม่รู้ตัวอีกว่าหลงรักเธอไปตอนไหน แต่ทว่าเวลาของเขา2คนกลับมีจำกัด ทำให้เขาต้องรีบทำคะแนนเพื่อให้เธอคนนั้นรักเขาให้ได้......ก่อนเวลานั้นจะมาถึง....       จบแล้คร้าบ>O<"
     "อ้าว แล้วผู้หญิงคนนั้นหล่ะ ตกลงรักเขาหรือเปล่า"
     "ก็.....คงต้องรอเวลาตัดสินมันต่อไปไง^^"
     "โธ่...ไม่สนุกเลย-3-"
     "อ้าว อุตส่าห์เล่าให้ฟังแล้วยังจะบ่นอีก-O-"
     "-3-"
     "นอนไปเลย พรุ่งนี้ต้องตืนแต่เช้านะ"
     "บอกฝันดีหน่อยก็ได้นิ-3-....."
     ฉันทำเป็นหันไปทางอื่น เพราะกลัวหน้าแตก มากกก-O-; แต่ว่าก็ต้องเสี่ยงดูหล่ะนะ
     "ฝันดีนะ"
     "ชิแค่เนียนะ นอนก็ได้-3-"
     แล้วฉันก็หลับไปเพราะว่ามันเลยเวลานอนของฉันแล้วหน่ะสิ เขาจ้องมองร่างเล็กที่กำลังนอนหลับ มันช่างสวยงามเหลือเกิน เธอเป็นคนที่สวยเหลือเกินนะ
     "นอนซะแล้ว ยังฟังไม่จบเลยนะ^O^"
     เเล้วเขาก็กลับไปที่ฝั่งตัวเองเเล้วก็เอามือมารองหัวนอนยิ้มแก้มปริเหมือนคนใกล้จะได้บ้านใหม่ยังไงยังงั้น
     "ฝันดีนะ เจ้าหญิงของฉัน^^"
     
 
     
     
     
 
                                             -รอบทต่อไปนะจ้ะ-