Fate of love วันที่หนึ่งถึงวันสุดท้าย
เขียนโดย SweetyFairy
วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 11.32 น.
แก้ไขเมื่อ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2557 11.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) My Sleeping Princess....
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ-หาดทรายแก้วมณี @เต็นท์ซัมเมอร์ 7:10AM.-
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ"`
นั่นเป็นคำแรกที่ฉันหลังจากตื่นขึ้นมาจากการหลับใหล
"ฉันแพ้ซินะT^T ดันหลับก่อนนายซะได้...."
"อ้าว งั้นวันหลังเรามาหลับพร้อมกันนะ^^"
ฉันตีเขาแรงๆที่ไหล่เปลือยเปล่าของเขาไปทีนึง จะบ้าตายผู้ชายคนนี้-0-
"พูดอะไรสองแง่สองง่าม น่าเกลียดจริงๆเลย-O-"
"อ้าว ฉันยังไม่บอกเลยว่าฉันคิดดทะลึ่ง เธอคิดเองนะ^^"
"กรี้ดด ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ หรือไม่ก็ออกไปข้างนอกก่อนที่ฉันจะระเบิดใส่นาย"
"ไม่เอา ฉันจะนอนตรงนี้"
พูดจบ เขาก็เอาหัวมานอน............บนตักของช้านนนนน!!! ตึกๆ~ ตึกๆ~ หัวใจฉันมันเต้นแรงจนจะทะลุออกจากอกอยู่แล้ว-///-
"เอ๋ ฉันได้ยินหัวใจเธอเต้นแรงด้วยหล่ะ ได้ยินจากที่ขาเนีย"
แล้วเขาก็เอาหัวของเขามาถูๆๆที่ต้นขาของฉันO////O
"กรี้ดด มันจั๊กจี้นะ>O<"
"งั้นฉันขอนอนตรงนี้......สักแป๊บเถอะนะ"
เขาส่งสายตาออดอ้อนออเซาะมาให้ฉัน หึ....ไม่ใช่ว่าฉันเห็นว่าเขาหล่อหรือว่าน่ารักหรอกนะ แค่สงสารเท่านั้นเหละ(เหรอออ)
"อื้อ แค่แป๊บเดียวเท่านั้นนะ"
"คร้าบผม^O^"
เขาค่อยหลับตาลงช้าๆ ตอนนี้ผู้ชายหุ่นดี(มากก)เปลือยท่อนบนกำลังนอนบนตักฉัน-///- ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมฉันต้องให้เขานอนด้วย ทั้งๆที่ฉันไม่มีความจำเป็นอะไรเลยที่ต้องให้เขานอนบนตักฉัน แต่ความรู้สึกของฉันมันบอกว่าให้เขานอนเถอะ.......อีกไม่นาน เราจะจากกันแล้วสินะ ฉันใจหายวูบทันทีเลยหล่ะ(. .)
"หาวว หลับสบายจังเลย^O^ อ้าว ทำไมทำหน้าอย่างนั้นหล่ะ"
เขาตื่นมาจากการหลับเพียงไม่นานนั้น ตอนแรก ฉันคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้ก็เเค่มีพาร์เนอร์ไว้ร่วมสนุกก็แค่นั้น แล้วปล่อยให้มันผ่านไปก็จบ แต่ว่าตอนนี้ ฉันกลับมองว่าทุกนาทีมันมีค่ามาก อาจมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยผ่านมันมาเลยก็ได้ แต่ฉันไม่รู้จริงๆ.....ว่าทำไม.......(. .)
"เฮ้ เหมื่ออะไรอยู่หน่ะ"
"อะ...อ้ะ โทษที พอดีฉันคิดอะไรเพลินไปหน่อยน่ะ^^"
"อื้อ งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ"
พูดเสร็จเขาก็หยิบผ้าขนหนูกับอุปกรณ์อาบน้ำที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว โดยที่เขาบังคับให้ฉันเตรียมไว้ให้T^T
เขาหายไปพักนึงตอนอาบน้ำ ตอนนี้ฉันอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วแต่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้นเอง เขาเปิดซิปเข้ามาในเต็นท์ตอนที่ฉันกำลังเลือกชุดอยู่พอดี เหมาะเลย!! ให้เขาเลืกให้ดีกว่า ก็เขาแต่งตัวเก่งนี้เนาะ>O<
"นายย มาพอดีเลย มาช่วยเลือกชุดให้ฉันใส่วันนี้หน่อยสิ^^"
"อื้อ ได้ๆ เดี๋ยวฉันเปลี่ยนชุดแป๊บนึงละกัน"
เขาเดินไปอีกฝากของเต็นท์และเปลี่ยนชุดออกมา เขาอยู่ในชุดสูทสีดำหรูหรามากก รองเท้าของเขามันดำสะท้อนแสงสุดๆ เเต่งตัวเเบบโครตคุณชายเลยจริงๆO_O
"อึ้งเลยอ่าดิ งั้นวันนี้เรามาแต่งชุดให้เป็นธีมเดียวกันนะ^O^"
"อื้อ งั้นนายช่วยดูหน่อยสิ"
เขาเปิดกระเป๋าของฉันออกมา และในนัั้นมีชุดสวยๆเต็มไปหมดจนเขาตาลายเลยทีเดียว
"โอ้โห เธอพกเสื้อเยอะขนาดนี้ แล้วฉันจะเลือกยังไงล่ะเนีย@_@"
"งั้นนายอยากได้แบบไหนหล่ะ เดี๋ยวฉันจะคัดให้แล้วให้นายเลือกเอา^^"
"ฉันอยากได้แบบ......เซ็กซี่และสุภาพผสมกัน พอมีไหม^O^"
ฉันพยักหน้าเบาๆ แล้วก็หันไปเปิดกระเป๋าอันใหญ่เบ้อเริ่มของฉันออกมา เเล้วเลือกเพียงชุดที่เขาจัดธีมไว้เท่านั้น
"ตอนนี้ที่ฉันเลือกมามีทั้งหมด4ชุดนะ ลองเลือกดูเลยนะ"
ชุดเเรกเขาบอกว่ามันดูเรียบร้อยเกินไป ชุดที่สองเขาชอบ แต่ฉันว่ามันวาบหวิวเกินไป-O- ชุดที่สามเราสองคนโอเคแต่ว่าลองดูชุดสุดท้ายก่อน และชุดที่สี่ มันเป๊ะเวอร์มากก>O< เขาถึงกับผงะพูดอะไรไม่ออกเลย ฉันก็ได้เเต่ยืนเขินอยู่กับที่เท่านั้น
"นาย....มองอะไรหน่ะ-////-"
"เธอ....สวยมาก"
กรี้ดดดด>O< มาชมกันอย่างนี้ได้ไง นี้เขาไม่คิดเลยหรือไงว่าฉันจะบ้าแค่ไหน แต่ยังไงซะฉันก็สวยอยู่ดีหล่ะนะ ไม่ว่าชุดไหนก็ดูดี โฮะๆๆ(เหรอยะ-0-)
ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดราตรีอลังการมาก ชุดนี้เปิดโชว์แผ่นหลังของฉันอย่างเห็นได้ชัด และค่อนข้างเหมาะกับการไปงานกาล่าอะไรเทือกนั้น-_-
"งั้นเราไปจุดรวมพลกันเถอะนะ^^"
"อื้อ^O^"
พอฉันเริ่มเดินออกจากเต็นท์เขาก็ดักหน้าฉัน
"อ้าว ขวางทางฉันทำไมเนีย-0-;"
"ควงแขนกัน^O^"
"หะ....หา!!"
เห้ย วันนี้เขามานอนตักฉันอย่างสบายใจเฉิบยังไม่พออีกเหรอ ต้องเดินควงเเขนด้วยเหรอเนีย
"ได้ยินแล้วนี้ ควงแขนกัน^^"
"ทำไมต้องควงแขนด้วยหล่ะ-O-"
"ก็ วันนี้พวกเราใส่ชุดธีมเดียวกัน เพราะฉะนั้นต้องควงแขนกันสิ^^"
อยู่ๆความคิดของฉันก็ผุดขึ้นมาว่า อีกไม่นานเราจะไม่ได้เจอกันอีก......
"โอเค ได้เลย^^"
ฉันกระโดดกอดแขนเขาแล้วเราก็เดินออกไปด้วยกัน โธ่เอ้ย....ทำไมฉันต้องใจหายทุกทีเลยนะ เครียดจริงๆT^T
-จุดรวมพล@หาดทรายแก้วมณี 9:07AM.-
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ/ครับ เอาหล่ะค่ะ ตอนนี้เราก็ได้มาถึงวันที่3ของการแข่งขันแล้วนะคะ ตอนนี้ทุกๆท่านทานข้างกันมาเรียบร้อยแล้วซินะคะ งั้นเชิญพีตุ๊กอธิบายโปรแกรมที่เราจะทำต่อไปกันเลยค่ะ^^"
"ครับ ต่อไปนะครับ เราจะไปที่โรงเเรมVIP Hotel เเละกติกาการแข่งขันเราจะเเจ้งที่นั่นอีกทีนะครับ"
"ส่วนที่พัก รายการเราเน้นการอยู่แบบให้ธรรมชาติที่สุด เพราะฉะนั้นเราจะยังคงนอนในเต็นท์กันต่อไปนะคะ"
"ครับ งั้นเชิญขึ้นรถเลยนะครับ"
พวกเราลุกขึ้นยืนช้าๆและทยอยกันเดินขึ้นรถ หลายหลายสายตามองมาที่พวกเรา เพราะว่าแต่งตัวเริ่ดหรูอลังการมาก-O-
"นาย ทำไมเราต้องแต่งตัวเริ่ดขนาดนี้หล่ะ ที่จริงแต่งตัวธรรมดาว่านี้ก็ได้นะ"
"วันนี้ฉันมีลางสังหรณ์หล่ะว่าต้องแต่งตัวอย่างนี้^^"
"แล้วถ้ามันผิดหล่ะ"
"ก็ ช่างมันซิ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย^O^"
เออ เขาสบายๆดีเนาะ ไม่เครียดกับอะไรเลยจริงๆ-O- แต่ว่าชุดนี้มันก็สวยอยู่เหมือนกันนะ ฉันใส่คู่กับรองเท้าส้นสูง12นิ้ว ที่ราคาแพงลิ่ววเลยทีเดียว เพราะเขาบอกว่าวันนี้จะต้องใส่มันเพราะฉันต้องสวยที่สุด คอยดูนะถ้าฉันต้องใส่แล้วเสียเปล่า จะด่าให้เข็ดเลย มันเดินยากนะเวลาเดินหน่ะTOT
-ลานรวมพล โรงแรมVIP-
"เอาหล่ะค่ะ ตอนนี้เราก็มากันถึงที่หมายแล้วนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เดี๋ยวเชิญพี่ตุ๊กอธิบายกิตาเลยนะคะ"
"ครับ การแข่งขันครั้งนี้จะมีแขกมาด้วยนะครับ และเราจะแข่งขันกันภายในโรงเเรมแห่งนี้ การเเข่งขันนี้มีชื่อว่า 'You are Star' เป็นการเดินแบบของแต่ละทีมนะครับ และห้ามทุกท่านเปลี่ยนชุดนะครับ ขอให้ใช้ความสามารถภายในตัวนะครับ ส่วนทีมที่แต่งชุดมาแล้วก็ถือว่าโชคดีมากๆเลยนะครับ เพราะการโชว์ครั้งนี้ได้คะแนนผู้ที่ชนะ5คะแนนเลยนะครับ"
"งั้นเชิญทุกๆท่านเข้ามาข้างในเลยค่ะ เชิญค่ะ"
เราทุกคนทยอยกันเดินเข้าไปข้างใน หลากหลายสายตามองมาที่พวกเราสองคน เพราะว่าการแต่งตัวของเรามันช่างเริ่ดหรูอลังการ
"เป็นไง ฉันบอกแล้วว่าต้องแต่งตัวเยอะๆ^O^"
"อื้อ โชคดีมากเลยหล่ะ สงสัยพระเจ้ายังไม่ทิ้งพวกเรา>O<"
"และเรา.....ก็ไม่ทิ้งกันนะ"
ตึกๆ~ตึกๆ~ อะไรของเขาอีกเนีย คำพุดที่สั่นสะเทือนหัวใจของฉันให้เต้นดังได้ขนาดนี้
"( .///.)"
"อ้าว หน้าแดงอีกแล้วเหรอ ฮ่าๆ>O<"
ชิ!! ยังจะมาขำอีก ทำคนอื่นแท้เชียว( -3-) เราเดินมาถึงห้องซ้อมท่าเดินแบบ โอ้โห เทรนเนอร์เป็นผู้ฉิง(ชายปนหญิง) แต่ดูเหมือนว่านางจะมีความสามรถพอตัวเหมือนกันนะ
"ว้ายๆตายแล้ว ผู้ชายนายแบบคนนี้หหล่อจังเลยนะค้าา มามะ ให้แม่ชมหน่อยซิ>3<"
เขาสะดุ้งแล้วทำหน้าเหหมือนเด็กจะร้องไห้ แล้ววิ่งมาหลบหลังฉัน คิก~ ขำแฮะ><
"โอเคค่ะๆ งั้นเลิกเล่นละนะ มาเริ่มซ้อมกันเลยนะคะ คุณน้องสุดสวย มาลองซ้อมดูหน่อยนะคะ"
"ค่ะ ได้ค่ะ^^"
ฉันเดินออกไปจากตัวเขาที่ยังคงหวาดๆอยู่หน่อยๆ นางจับฉันยืดตัวจนเส้นเอ็นแทบขาด แถมยังบอกให้ฉันเดินแบบเริ่ดมากด้วย ดุอีกต่างหากT^T
"เอาหล่ะค่ะคุณน้องไปพักก่อนะคะ สุดหล่อมาเลยค่ะ"
เขาเดินไปช้าๆที่ลานเดินจำลอง นางทำท่าแบบแมนมากก เดินเป็นตัวอย่างให้ซัมเมอร์ดู ปรับได้ทั้งชายเเละหญิงจริง-3- เราเดินซ้อมท่ากันอยู่นานจนคล่องเเคล่วเรียบร้อย
"เอาหล่ะค่ะ ตอนนี้ก็ได้เรียนท่าเดินไปหมดแล้วนะคะ งั้นขอให้โชคดีนะคะ"
"ขอบคุณมากค่ะ^^"
"ขะ....ขอบคุณครับ(. .)"
"แหม ว่างๆเเวะมาเยี่ยมมั่งนะคะ พ่อรูปหล่อ>3<"
นางส่งจุ๊บให้เขาไปทีนึง นั่นทำให้เขาเข้ามาหลบข้างหลังฉันอีกรอบ เหมือนเด็กเลยแฮะ คิก~><
-หลังเวทีเดินแบบ 12:10PM.-
"เอาหล่ะครับ ตอนนี้ทุกๆท่านก็ไปฝึกซ้อมกับเทรนเนอร์มืออาชีพกันมาแล้วใช่ไหมคะ งั้นเราจะเริ่มเปิดงานกันเลยนะคะ^^"
พูดจบ คุณพิธีกรทั้ง2คนก็เดินขึ้นไปบนเวทีและกล่าวเปิดงานอย่างเป็นทางการ
"ทีมแรก ทีมคุณปลาคร้าบบบ"
เสียงปรบมือดังกระหึ่งเมื่อทีมคุณปลาเดินออกไป เดินเก่งจังเลยอ่าาT^T
"ทีมที่2 ทีมคุณพิ้งค์ค่าาา"
ทีมคุณพิ้งค์เดินออกไปอย่างสง่างามไม่แพ้กัน แถมหน้าเวทียังมีกรรมการมืออาชีพมาตัดสินอีก โอ้ยยยTOT ฉันนั่งหน้าเครียดกุมขมับ คิดมากงายยT^T
"เธอเครียดเหรอ"
"อื้อ ทุกคนเดินเก่งมากเลยนี้ แถมกรรมการยังระดับมืออาชีพระดับนั้นอีกT^T"
"ไม่เป็นไร ท่องไว้นะ ว่าวันนี้คือวันของเรา เราจะก้าวไปด้วยกัน^^"
ฉันพยักหน้าเบาๆและยิ้มน้อยๆ ก่อนที่เราจะเดินขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่างาม
"ทีมสุดท้ายของเรา ทีมคุณเมเปิ้ลค่าาา/คร้าบบบบ"
เราเดินขึ้นไปและฉันก็ดึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เทรนเนอร์สอนมาทั้งหมด และปล่อยมันออกมาอย่างสุดความสามารของฉัน
วี้ดวิ้ววว กรี้ดดด แปะๆๆๆๆๆ เสียงปรบมือเสียงกรี้ดดังสนั่นโรงแรมแห่งนี้ไปหมด นั่นทำให้ฉันยิ้มออกมาอย่างโล่งอกที่สุดที่ทุกคนชอบการโชว์ครั้งนี้ของเรา>O<
"เอาหลาะครับ การโชว์ครั้งนี้ผลออกมาแล้ว ทีมที่ชนะได้แก่........."
ตึกๆ~ตึกๆ~
"ทีมคุณเมเปิ้ลคร้าบบบบ"
"กรี้ดดด>O<"
ฉันกระโดดกอดเขาอย่างดีใจที่สุด ไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสตัดสินใจชนะจากกรรมการที่มืออาชีพขนาดนั้น>O<
"ใจเย็นๆ เดี๋ยวฉันตายพอดี-*-"
"ขอบคุณนะ ฉันชนะเพราะนายเลย ถ้านายไม่ให้กำลังใจฉัน ฉันคงไม่มั่นใจขนาดนี้"
"งั้น ช่วยตอบแทนฉันหน่อยสิ^^"
"อะไรเหรอ"
"คืนนี้ไปเดินดูดาวที่ลานกว้ากัน ตรงนั้นคนไม่เยอะเท่าไหร่ อถมยังสว่างปลอดภัยด้วย ไปนะ^^"
"ได้สิ^O^"
"เย้ๆ^O^"
แล้วเราก็เดินลงมาจากเวที เหล่ากรรมการทั้งสามคนวิ่งเข้ามาพูดกับฉัน
"เธอสุดยอดจริงๆ ฉันขอชมเลยค่ะ"
"You are the real Star!!!!"
"สุดยอดครับ ผมขอชมจริงๆ"
"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ>O<"
-ลานรวมพล@โรงเเรมVIP 15:30PM.-
"ค่ะ ตอนนี้เราจะมาสรุปคะแนนทั้งหมดกันเลยนะคะ ทีมคุณปลารวมคะแนนทั้งหมดได้8คะแนนนะคะ เนื่องจากการแข่งขันเมื่อสักครู่จะมีเพียงผู้ชนะเท่านั้นที่ได้คะแนนนะคะ ทีมคุณพิงค์ได้6คะนน และสุดท้ายคุณเมเปิ้ล3คะแนนและได้เพิ่มมาอีก5คะแนนจากการแข่งขันเมื่อซักครู่รวมได้8คะแนนค่าาา^O^"
"เอาหล่ะครับ งั้นขอเชิญทุกท่านพักตามอัธยาศัยจนถึง6โมงเย็นค่อยมารวที่จุดรวมพลเพื่อสรุปกิจกรรมกันนะครับ เชิญครับ^^"
แล้วเราทั้งหมดก็ค่อยๆทยอยเดินแยกย้ายกันไป เราสองคนตกลงกันว่าจะไปเปลี่ยนชุดแล้วเขาจะโชว์บางอย่างให้ฉันดู อะไรกันนะ ตื่นเต้นๆ>O<
"เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วใช่ไหม งั้นตามฉันมาเลย^^"
เขาเดินนำฉันไปตรงม้านั่งแล้วก็เอาสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าออกมา
"เอ๋ นี่มันกีตาร์นี้นา"
"อื้อ ฉันจะร้องเพลงให้เธอฟังนะ^O^"
กรี้ดดด โรแมนติกที่สุดอ่ะ>< คือแแบบว่าตอนนี้ เขาเท่ห์มากเลย อยากถ่ายรูปไว้จัง>O<
"ถ่ายรูปได้นะคร้าบ^^"
เขาพูดขณะที่มือยังคงดีดกีต้าร์ต่อไป เขาอณุญาตแล้ววว><
"งั้นฉันขอถ่ายละกันนะ>O<"
ฉันหยิบไอโฟนออกมาจากกกระเป๋าChanelของฉัน แล้วก็เริ่มถ่ายรูปเขา
แชะ~ กรี้ดดด เท่ห์จังเลย>< ชอบที่สุดอ่ะ แล้วเขาก็จบเพลงแบบสบายๆลื่นหูเป็นที่สุด ฉันลุกขึ้นยืนปรบมือให้เขา แล้วเขาก็โค้งคำนับรับไว้
"ขอบคุณมากครับ คุณผู้หญิง^O^"
ฉันยิ้มให้กับคำพูดบ๊องๆของเขา เอ๋ ตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลานัดแล้วนี้ รีบไปดีกว่า
"นาย ไปจุดรวมพลกันเถอะ"
"อื้อ^^"
-จุดรวมพล6:02PM.-
"เอาหล่ะครับ ตอนนี้ทุกๆท่านก็มารวมตัวกันเรียบร้อยเเล้วนะครับ งั้นเชิญคุณเเพรอธิบายต่อเลยครับ^^"
"ค่ะ งั้นฉันขอชี้แจงคะแนนซ้ำและรายละเอียดที่เราทำมาทั้งหมดนะคะ ตั้งแต่วันแรกเราได้ทำ บลาๆ...บลาๆๆๆ"
ฉันเบื่อที่จะฟังเธอพูดพร่ำเดียวกับวันเก่าๆ ฉันเลยหยุดที่จะฟังและลองหันไปดูเขาที่นั่งใส่หูฟังฟังเพลงสบายใจเฉิบ-O-
"นาย ขึ้โกงนี้-O-"
"อ้าว ก็ฉันขี้เกียจฟังนี้นา-3-"
แล้วเขาก็เสียบหูฟังกลับที่เดิม แถมยังฟังต่อไปอย่างสบายใจ เห้อ......หนวกหูจัง-3-
"ค่ะ และนี้คือทั้งหมดที่เราได้ทำมานะคะ เพราะฉะนั้นเชิญทุกท่านตามอัธยาศัยค่ะ ส่วนโซนที่นอนเราได้จัดเตรียมชื่อทีมและสถานที่เรียบร้อยเเล้วนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ^^"
"ราตรีสวัสดิ์ครับ^^"
เขายังคงนั่งฟังเพลงโดยที่คนอื่นเดินออกไปหมดแล้ว เห้อ....ไม่ไหวจริงๆตาคนนี้-O-
"นาย!! ตื่นๆๆๆ"
"โอ้ยย?!"
ฉันดึงหูเขาทั้งสองข้างจนแดงเผือดเป็นรอยนิ้วมือเลย ฉันทำแรงไปหรือเปล่านะ-O-
"ทำอะไรของเธอเนีย เจ็บนะTOT"
"ก็นายฟังแต่เพลง ดูคนอื่นสิ เขาเดินอะ......!"
ฉันหยุดคำพูดอยู่ตรงนั้นเมื่อเขาเอาหน้าเข้ามาใกล้มากจนลมหายใจอุ่นๆของเขารดใบหน้าฉัน เขาทำฉันใจสั่น....อีกแล้ว-////-
ตึกๆ~ตึกๆ~
"ถ้าเธอใช้กำลังแบบนั้นอีก........ฉันจะลองใช้กำลังกับเธอบ้าง"
เขาส่งสายตาอันร้ายกาจและมันสามารถสะกดให้ฉันนิ่งอยู่กับที่ได้เลยT^T
"คะ....ค่ะTOT"
"งั้นไปเดินเล่นกันเถอะ^O^"
เขาพูดอย่างร่าเริง เปลี่ยนลุคไปทันที เลยแฮะ-O- แต่นั่นทำให้ฉันโล่งใจเมื่อเขาขยับหน้าออกไป ใจหายหมดเลยT^T
เขาจับมือฉันเดินไปที่ลานกว้าง วิวสวยจังเลย ดาวบนฟ้าส่องประกายเต็มไปหมด ผิวน้ำทะเลสะท้อนหยอกล้อเล่นกับแสงจันทร์แและแสงไผจากชายฝั่ง มันสวยจนสะกดฉันอยู่กับที่และมองมันเหมือนต้องมนต์
"เป็นไงหล่ะ สวยใช่ไหม"
"สวยมากเลย"
แล้วเขาก็พาฉันเดินไปเรื่อยๆแล้วก็ชวนคุยเรื่องสนุกๆแถมเขากำลังจะเล่าตำนานเรื่องนางเงือกให้ฟังด้วยหล่ะ ตื่นเต้นๆ>O<
"นาง เงือกเป็นสิ่งมีชีวิตเพศเมียที่น่าสนใจ เพราะมีความสวยสะดุดตาและมีความลึกลับที่น่าค้นหา พวกนี้มีผมสีบลอนด์แก่อ่อนต่างระดับ เรียกว่า "สตรอเบอรีบลอนด์" มีดวงตากลมโตสีเขียว หรือเขียวอมฟ้าเหมือนน้ำทะเล ผิวเนื้อส่วนที่เป็นคน ขาวบริสุทธ์ผุดผ่องเหมือนไข่มุก เมื่อลงไปอยู่ในทะเลก็จะเหลือบเป็นสีเงิน ยิ่งกว่านั้น ทรวงอก ช่วงไหล่ แขน เอว และสะโพกยังอยู่ในส่วนที่พอเหมาะสวยงาม ชาวเงือกมีพัฒนาการช้ามาก จึงไม่อาจเดาอายุที่แท้จริงได้ เงือกที่อ่อนเยาว์ใช้เวลานานมาก กว่าจะถึงวัยรุ่น แล้วยังได้ใช้ชีวิตตอนนี้อย่างมีความสุขอีกนาน กว่าจะถึงวัยสาวเต็มที่ และยังคงอยู่ในสภาพความเป็นสาวเช่นนี้ไปนานนับปีๆทีเดียว ส่วนพวกนายเงือกก็หล่อเหลาเอาการ พวกนี้ดูบึกบึน ร่างกายเต็มไปด้วยขนและแลดูคล้ำกว่าพวกที่เป็นเพศเมีย การปรากฏตัวของมันก็ดูอ่อนโยนกว่าบุคลิกมากทีเดียว"
"ว้าว สนุกจังเลย^O^"
เขายิ้มแล้วก็พยักหน้าให้ฉัน จะมีนางเงือกอยู่ในโลกนี้จริงๆไหมน้า>O< แล้วฉันจะมีโอกาสได้คุยกับนางเงือกหรือเปล่า(เพื้อหนัก-O-)
"กรี้ดดดด"
ฉันล้มT^T ฉันสะดุดรอเท้าส้นสูงของตัวเองตอนที่เดินคิดเรื่องไร้สาระ ซุ่มซ่ามชะมัดยาดTOT
"เห้ย เมเปิ้ล เป็นอะไรไหม!!!!"
เขาวิ่งมาประคองฉัน ตอนนี้ท่าฉันดูทุเรศมากเลยซินะ ม่ายย
"ฉัน เจ็บเท้าหน่ะ สงสัยข้อเท้าเคล็ด"
"ใครใช้ให้เธอใส่ส้อนสูงตั้ง5นิ้วมาเดินทางที่ขรุขระแบบนี้เนีย"
"T^T"
เขานวดเท้าฉันเบาๆช้าๆ จนฉันเผลอหลับตาไปแว้บนึง>O<
"งั้น ขี่หลังฉันแล้วกันนะ^O^"
"หา.....ฉันหนักนะT^T"
"ตัวเท่าแมวยังจะบอกว่าหนักอีกเหรอ-O-"
นี่เขาชมฉันใช่มะ=,.=
"มา เดี๋ยวฉันนั่งลงเสร็จเธอขึ้นมาบนหลังฉันเลยนะ"
ฉันมองดูเขานั่งลงช้าๆ แล้วฉันก็มองแผ่นหลังกว้างของเขา ฉันจึงเริ่มถอดรองเท้าออกแล้วก็ปีนขึ้นไปบนหลังเขาช้าๆ อุ่นจังเลยแฮะ-////-
ฉันเอาหน้าแนบไปกับแผ่นหลังเขา ได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นถี่ๆด้วยง่า>O<
"นาย ถ้าไม่ไหว ฉันเดินเองก็ได้นะ ฉันทนได้"
"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเพื่อเธอแค่นี้ทำไม่ได้ ฉันจะดูแลเธอต่อไปยังไงหล่ะ"
หือ....?! เขาพูดแปลกๆอีกแล้ว ที่บอกว่าดูแลต่อไปนี้คือตลอด9วันหรือเปล่า เอ๋ หรือมากกว่านั้นO_O
"เอาหล่ะ พักก่อนนะ"
"อื้อ"
เขาปล่อยฉันลงนั่งที่ม้านั่งประดับด้วยเปลือหอยสวยงามมากมาย ฉันเห็นเขานั่งอยู่ในสภาพหอบอ่อนๆ สงสัยเพราะแบกฉันแน่เลย รู้สึกผิดแฮะT^T ฉันตัดสินใจเดินขาเป๋ไปที่ร้านขายขนมที่อยู่ใกล้ๆกันเพื่อซื้อขนมมาให้เรากินกัน
"เอ้า นายกินก่อนนะ หิวละซิ^^"
ฉันยื่นขนมปังชิ้นใหญ่ชิ้นนึงให้เขาไป แต่เขาไม่รับไว้แฮะ-O-
"ฉันไม่กิน เธอกินไปเถอะฉันมะ....อุ๊บส์!!OxO"
ฉันเอาขนมปังยัดปากเขา มันดูโหดร้ายไปมะ-O- แต่ว่าเขาหิวนี้แต่ไม่กิน ที่ทำไปฉันหวังดีนะเนีย=3=
"อั้นออกอ้าอั้นไอ้หอิว(ฉันบอกว่าฉันไม่หิว)"
"น่าๆ กินๆไปเถอะไม่ต้องแอ๊บสุภาพบุรุษหรอกน่า ฉันก็มี้หมือนกัน เพราะฉะนั้นกินไปอย่าเรื่องมากน่า"
แล้วเขาก็ขมวดคิ้วน้อยๆก่อนจะยักไหล่น้อยๆเหมือนกับว่า ว่าไงก็ว่าตาม อะไรอย่างนี้-O- เขาเคี้ยวขนมปังแก้มตุ่ยๆ น่าร้ากกอ่าา กรี้ดด>w<
ฉัน.....ทนไม่ไหวแล้ว ฉันหยิบเอาไอโฟนออกมาถ่ายรูปตอนที่เขาเผลอ คิกๆโพสลงเฟสบุ๊คดีกว่า>O<
"ฉันอิ่มแล้วหล่ะ กลับกันได้หรือยังเนีย ฉันง่วงจะแย่(-_-ZzZZ)"
"โอเคๆ ฉันเดินเองกะ....กรี้ดด"
เขาช้อนฉันขึ้นไปบนหลังโดยไม่รอฉันพูดจบเลย-O-
"นาย ตอนนี้ฉันเดินเองได้แล้วนะ"
"ไม่เอา ยังไงฉันก็จะแบกเธออยู่ดี^O^"
"ตามใจนายแล้วกัน ยังไงฉันก็สบายอบู่แล้ว^^"
แล้วเขาก็เดินต่อไป แผ่นหลังเขาอุ่นมากๆเลยหล่ะจะบอกให้>< ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกว่าตัวเองหนาวเลย แถมรู้สึกปลอดภัยมากเวลาอยู่กับเขา ฉันโน้มหน้าเข้าไปแนบแผ่นหลังของเขาช้าๆ สบายจังเลยแฮะ>O<
-เต็นท์ซัมเมอร์ @โรงแรมVIP 9:15PM.-
"เอ้า นอนได้แล้วนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า"
เขาปล่อยฉันลงบนพื้นฟูกที่ปูไว้อยู่ก่อนแล้ว ฉันนอนลงช้าๆแล้วก็หลับตาเพราะเขากำลังถอดเสื้อนอนตามปกติ-///-
"นาย ฉันนอนไม่หลับ^O^"
"งั้นเอาGood nightkiss ไหม^^"
"พอเลย เอาเป็นว่า...เล่านิทานให้ฉันฟังก็พอนะ>O<"
"เล่า....นิทาน?"
"ช่ายย><"
"แต่....ฉันเล่านิทานไม่เป็นนี่"
"เอาเรื่องอะไรก็ได้น่า"
เขาขบปากตัวเองก่อนจะพยักหน้าเหมือนคิดอะไรออก
"งั้นฟังดีๆนะ^O^"
"โอเคจร้าา>O<"
"กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กชายคนนึงซึ่งไม่เคยพบกับความรักมาก่อน ไม่เคยเข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงมีความรัก ไม่มีไม่เห็นตาย แต่แล้วสิ่งที่เขาไปลบหลู่ความรักจึงทำห้เขาได้พบเจอมันเข้าอย่างจัง โชคชะตาทำให้เขาพบกับผู้หญิงคนนึง ทั้งน่ารัก ทั้งซุกซน ทั้งซุ่มซ่าม แถมยังทำเขาหลงรักในความรู้สึกที่เธอแสดงออกมาอย่างไม่รู้ตัวอีกว่าหลงรักเธอไปตอนไหน แต่ทว่าเวลาของเขา2คนกลับมีจำกัด ทำให้เขาต้องรีบทำคะแนนเพื่อให้เธอคนนั้นรักเขาให้ได้......ก่อนเวลานั้นจะมาถึง.... จบแล้คร้าบ>O<"
"อ้าว แล้วผู้หญิงคนนั้นหล่ะ ตกลงรักเขาหรือเปล่า"
"ก็.....คงต้องรอเวลาตัดสินมันต่อไปไง^^"
"โธ่...ไม่สนุกเลย-3-"
"อ้าว อุตส่าห์เล่าให้ฟังแล้วยังจะบ่นอีก-O-"
"-3-"
"นอนไปเลย พรุ่งนี้ต้องตืนแต่เช้านะ"
"บอกฝันดีหน่อยก็ได้นิ-3-....."
ฉันทำเป็นหันไปทางอื่น เพราะกลัวหน้าแตก มากกก-O-; แต่ว่าก็ต้องเสี่ยงดูหล่ะนะ
"ฝันดีนะ"
"ชิแค่เนียนะ นอนก็ได้-3-"
แล้วฉันก็หลับไปเพราะว่ามันเลยเวลานอนของฉันแล้วหน่ะสิ เขาจ้องมองร่างเล็กที่กำลังนอนหลับ มันช่างสวยงามเหลือเกิน เธอเป็นคนที่สวยเหลือเกินนะ
"นอนซะแล้ว ยังฟังไม่จบเลยนะ^O^"
เเล้วเขาก็กลับไปที่ฝั่งตัวเองเเล้วก็เอามือมารองหัวนอนยิ้มแก้มปริเหมือนคนใกล้จะได้บ้านใหม่ยังไงยังงั้น
"ฝันดีนะ เจ้าหญิงของฉัน^^"
-รอบทต่อไปนะจ้ะ-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ