โพโกชีพอ! คิดถึงนะยัยตัวแสบ

          "ซอนแซงนิม ช่วยเปิดประตูให้พวกเราหน่อยนะคะ เราเพิ่งมาโรงเรียนวันแรกเอง ต่อไปเราจะไม่มาสายอีกแล้วนะคะ" ฮอนซูอ้อนวอนอาจารย์ที่ยืนถือไม้เรียวที่ด้านหน้าอีกฝั่งของประตู

          "ปั้ง!!" อยู่ๆอาจารย์คนนั้นก็ฟาดไม้เรียวลงกับประตู โกรธใครมาป่าวว๊าㅋㅅㅋ "พวกเธอเป็นใครกันห๊า แล้วรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นถึงอาจารย์ฝ่ายปกครองเลยนะ ฉันไม่ยอมให้พวกนักเรียนที่มาโรงเรียนวันแรกก็มาสายเข้าโรงเรียนได้หรอก"

          "ย่าห์! ซอนแซงนิม ฉันตกใจนะ จะฟาดประตูทำไมกันห๊า รีบๆเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้" ฉันโวยวาย ก่อนจะใช้มือทุบที่ประตูบ้าง (เจ็บㅠㅠแต่เพื่อความเท่ฉันยอม ฮ่าๆ)

          "นี่เธอ! เธอกล้าดียังไงมาหือกับฉัน เธอชื่ออะไรน่ะ..." อาจารย์คนนั้นเหลือบมองที่ป้ายชื่อฉัน "อ๋อ.. คิม มินยอง"

          "ใช่! ฉัน! คิม มินยอง อาจารย์รู้จักฉันแล้วก็ช่วยเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้!!" ฉันตะคอกใส่ โมโหแล้วนะเฟ้ย

          "ไม่เปิด เด็กอย่างพวกเธอน่ะ... เด็กนอกคอก!" อาจารย์คนนั้นตะคอกกลับบ้าง

          "อาจารย์จะไม่เปิดให้พวกเราจริงๆใช่ไหมคะ :)?" ฉันเปลี่ยนน้ำเสียงจากตอนแรกๆให้เบาลง

          "ไม่มีทาง!"

          "โอเคค่ะ :)" ฉันตรงดิ่งไปยังรั้วของโรงเรียนก่อนจะปีนขึ้นรั้ว ใช่! ฉันกำลังจะปีนรั้วเข้าไปในโรงเรียน รู้จักมินยองน้อยไปซะแล้วล่ะ 

          "ย่าห์! มินยองเธออย่าปีนนะ เธอใส่กระโปรงนะ" ฮอนซูวิ่งมาดึงแขนฉัน ซึ่งตอนนี้ฉันนั่งควบขอบปูนซีเมนต์เตรียมตัวจะกระโดดลงไปแล้วจย้า

          "ย่าห์! ฮักแซง เธอจะปีนรั้วโรงเรียนแบบนั้นไม่ได้นะ" ซอนแซงนิมทำท่าจะเดินมาทางฉัน แต่ก็ถูกพวกที่อยู่หน้าประตูสอดมือเข้ามาดึงชายเสื้อไว้ก่อน "ย่าห์! ปล่อยฉันนะ นักเรียนพวกนี้"

          "ถ้าเธอไม่ปีนเข้ามาเธอก็ไม่ได้เรียนนะแล้วพวกเขาก็จะไม่ได้เรียนด้วย ความหวังที่จะได้เข้าไปในโรงเรียนของพวกเขาอยู่ที่ฉันแล้วนะ" ฉันรัวใส่ฮอนซู แหงล่ะ พูดขนาดนี้ถ้าไม่ยอมปล่อยก็ไม่ใช่ฮอนซูแล้วล่ะ โฮะๆหัวอ่อนตามเคยน้องสาวฉัน 

          ฉันกระโดดเข้ามาในโรงเรียนก่อนที่ฮอนซูจะตามมาติดๆ ฉันตรงดิ่งไปที่อาจารย์คนนั้นที่ถูกนักเรียนด้านนอกล็อคแขนล็อคขาไว้อยู่ ก่อนจะล้วงกระเป๋ากางเกงหาลูกกุญแจมาไขประตู

          กริ๊ก! ครืดดดดด ฉันไขแม่กุญแจออกและลากประตูให้เปิดออก ก่อนที่นักเรียนที่อยู่ด้านนอกทั้งหมดจะวิ่งกรูกันเข้ามาในโรงเรียน ฉันทำสำเร็จแล้ว ฉันช่วยพวกเขาได้แล้ว ><

          "ย่าห์! ฮักแซง ฮักแซง พวกเธอเข้ามาไม่ได้นะ!!!" อาจารย์คนนั้นตะโกนโหวกเหวกโวยวาย แต่ใครจะสนล่ะคะวิ่งเข้าห้องเรียนตัวเองสิ -.-

          ฉันกับฮอนซูแยกกันตรงทางเข้าตึก เพราะเราอยู่คนละห้องกัน ฮอนซูเป็นเด็กเรียนเก่งเลยอยู่ห้องหนึ่ง ส่วนฉันน่ะหรอ ฮรึกㅠㅠ ฉันอยู่ห้องสิบเอ็ดน่ะ อยู่ห้องรองสุดท้ายเลยจย้า -0-

          ปั้ง! ฉันผลักประตูห้องเข้าไป พบว่าอาจารย์กำลังสอนอยู่ นักเรียนทั้งห้องหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว (มองทำไม ไม่รักแล้วมองทำไม ตึงๆๆ ผิด!) 

          "ย่าห์! เธอมาโรงเรียนสายอย่างนั้นหรอ?" ฉันเงียบไม่ตอบอาจารย์ ก็อาจารย์รู้แล้วจะถามทำไมล่ะเคอะ -*- "เอาเถอะๆ เอาเป็นว่าฉันจะให้เธอแนะนำตัวละกันนะ"

          "แนะนำตัว? อ่อ... เน! อันนยองฮาเซโย ฉันชื่อ คิม มินยอง ฉันชอบEXO ฉันเมนดีโอค่ะ ^^" พอจบประโยคนี้เสียงฮือฮาก็เกิดขึ้น สงสัยในนี้มี อซฟ.เยอะนะเนี่ย >< "พันกับซึมนีดา ^^" อาจารย์ปรายตามองฉัน ก่อนจะชี้ไปที่โต๊ะที่ว่างอยู่สองตัว(ทำไมต้องสอง? มีคนมาสายกว่าฉันอีกงั้นหรอ?)

          "มินยองใช่มั้ย?" เด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่นั่งด้านหน้าฉันหันมาถาม 

          "อ่าใช่" ฉันตอบ

          "เธอเป็นคนที่ปราบอาจารย์ฝ่ายปกครองที่หน้าโรงเรียนเมื่อกี้ใช่มั้ย?" ข่าวไวจัง-0-

          "อ่าใช่" 

          "เธอสุดยอดไปเลยล่ะ ฉันปลื๊มปลื้ม >< โอ้ ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ ลี จูซอง ฉันก็เป็น อซฟ.นะ เมนเฉิน พันกับซึมนีดา ^^" จูซองยื่นมือมาตรงหน้าฉัน ฉันยื่นมือไปจับอย่างไม่ลังเล ก็เป็น อซฟ.เหมือนกันนี่นา ><

          ปั้ง! เสียงเปิดประตูห้องเรียนดังมาก จนทำให้นักเรียนทั้งห้องสะดุ้งไปตามๆกัน (บรรยายทำไม?-0-) "นักเรียน คิม มินยอง กรุณาไปที่ห้องอาจารย์ใหญ่ด่วน!" ว่าจบฉันก็ลุกขึ้นแล้วเดินตามอาจารย์คนนั้นไป 

          "เปิดเทอมวันแรกเธอก็สร้างเรื่องเลยนะ มินยอง" อาจารย์ใหญ่วัยสี่สิบกว่าๆเกือบห้าสิบสวมแว่นหนาเตอะกล่าวขึ้น

          "ช่วยไม่ได้นี่คะ ฉันยอมไม่ได้หรอกถ้าไม่ได้เรียนหนังสือ" รู้สึกว่าตัวเองสวยขึ้นเจ็ดสิบเปอเซ็นต์ ป.ล.สงสัยกันใช่ไหมล่ะ ว่าทำไมฉันถึงกล้าใช้ภาษาไม่เป็นทางการกับอาจารย์ใหญ่ ^^

          "ช่างเถอะ ฉันขอให้มันเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ฉันเบื่อขี้หน้าเธอน่ะ" อาจารย์ใหญ่บอกพร้อมทำสีหน้าเบื่อหน่าย

          "แหม... อยู่ีที่บ้านก็เห็นหน้ากันทุกวันไม่ใช่หรอคะ ฮ่าๆ เอาเถอะงั้นฉันก็กลับห้องได้แล้วใช่ไหมคะ...อาบอจี ^^" เฉลยค่า อาจารย์ใหญ่คนนี้คือพ่อของฉันเอง

          "ย่าห์! บอกแล้วไงว่าถ้าอยู่โรงเรียนอย่าเรียกฉันว่าพ่อ ให้เรียกว่าอาจารย์ใหญ่ -*-" 

          "เน ^^" 

          "อ้อ ฉันมีงานให้เธอทำ" 

          "อะไรหรอคะ? อาป๊ะ^^" ฉันถามอย่างอารมณ์ดี

          "ย่าห์! ฉันบอกว่า... ช่างเถอะ -*- มีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ชื่อ โก ซังซู"

          "แล้ว?" ฉันเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย

          "ฉันอยากให้เธอช่วยดูแลเขา ตลอดปีการศึกษานี้..." แอ๊ดดด!  จู่ๆมีบุคคลที่ไม่ได้รับเชิญ(?) เดินเข้ามาในห้องของพ่อฉัน "อ้อ นี่ไงมาพอดี"

          "ฮ๊ายย ว่าไงฮอนี ^^" นี่มัน!!!

          ฉันไม่พูดใดๆทั้งสิ้น ทิ้งไว้แค่คำๆนึงให้หมอนั่น "ชุกอ พอรยอรา!!" ฉันตะคอกเสียงใส่เขาแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างไม่ลังเล ไม่! ฉันจะไม่ดูแลนายเด็ดขาดซังซู ถึงแม้นายจะหล่อจนทำให้ฉันชอบนายมาครั้งหนึ่งแล้วก็ตาม !!!!!!

to be continued...

**********************************************************

มาแล้วๆตอนที่2 ช้าหน่อยอย่าว่ากันเน้อ55555

ชุกอ พอรยอรา แปลว่า ไปตายซะนะจย้าาา