โพโกชีพอ! คิดถึงนะยัยตัวแสบ

          "กรี๊ดดดดด เอ็กโซ เอ็กโซอ่ะแก กรี๊ดดดด ><"

          "โอ๊ย! มินยองฉันเจ็บนะ มาตีแขนฉันทำไมเนี่ย -0-" 

          "ก็ฉันเขินอ่ะแก นี่ดูนี่สิ หล่อป่ะ>< ฮอนซู ย่าห์! ฮอนซูอย่าเมินฉันนะ ย่าห์!!" ชึ่ยยย ดูคนเดียวก็ได้ ไม่ง้อหรอกเชอะะะ!

          โอ๊ะ! ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ "คิม มินยอง" และคนที่กล้าเมินฉันเมื่อกี้คือ "คิม ฮอนซู" นางเป็นฝาแฝดฉันเองแหละค่ะ-..- ตอนนี้เราสองคนอายุ 18 ปีแล้ว>< เรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายปีสามค่า โอ๊ะ! มีเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากจะบอกก็คือ... ฉันกับฮอนซูเนี่ยต่างกันมากกก! ฉันบ้าศิลปินเกาหลีมาก เล่นดนตรีเก่งมาก การกีฬาเก่งมาก ด่าเก่งมาก ปากจัดมาก แต่เรียนแย่มาก! (ย่าห์! สามอันหลังไม่ต้องเอามาก็ได้นะ การเรียนฉันก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้นซะหน่อย :: มินยอง) ฉันน่ะเป็นพวกไม่ยอมใคร (ยกเว้นโอป้า><) เป็นพวกหัวแข็งสุดๆ แต่ฉันเชื่อในรักแท้นะ ฉันฝันว่าสักวันฉันจะได้พบรักแท้ ป.ล.ฉันยังไม่เคยเสียจูบแรกให้ใครเลยนะ>< (เก็บไว้ให้โอป้า) ต่อ! ส่วนฮอนซูอ่ะหรอ เหอะ! ยัยนั่นน่ะเด็กหัวกระทิชัดๆ อยู่ห้องหนึ่งทุกปี ได้เกรดเอทุกปี ชึ่ย ฉันละอิจฉา ไม่รู้เกิดมาเป็นฝาแฝดกันทำไม แต่ว่าฮอนซูน่ะ ไม่ชอบดนตรีเอามากๆ กีฬาพอได้ ยัยนั่นน่ะพวกหัวอ่อนใครพูดก็เชื่อ เป็นคนที่เรียบร้อย พวกกินหนังสือเป็นอาหาร พอเถอะ! ยิ่งพูดก็ยิ่งตอกย้ำตัวเอง TwT

          "ย่าห์! มินยอง เสียงดังอะไรน่ะ" 

          "ก็ฮอนซูอ่ะแม่ หนูเรียกให้มาดูโอป้าหนูก็ไม่มา แถมยังเมินใส่อีก" ฉันตะโกนตอบแม่ที่อยู่ในครัว พลางหันไปแขวะยัยน้องสาวฝาแฝด

          "ก็ฉันอ่านหนังสืออยู่น่ะ ไม่เห็นหรอ แล้วนี่เธอไม่คิดจะอ่านหนังสือสักหน่อยหรอมินยอง นี่มันใกล้จะเปิดเทอมแล้วนะ" ยัยฮอนซูถอดแว่นออกแล้วหันมาคุยกับฉัน

          "อ่านไปทำไมล่ะ เดี๋ยวเปิดเทอมก็ได้เรียนอยู่ดี -0-" ฉันตอบ แต่ตาจ้องอยู่ที่เป้าโอป้า เอ้ย! รูปโิอป้า "ว่าแต่เปิดเทอมวันไหนน่ะ-3-?" ฉันหันไปถามต่อ

          "เฮ้อ ขนาดเปิดเทอมวันไหนเธอยังไม่รู้เลย เปิดเทอมน่ะ พรุ่งนี้แล้วนะ!" ฮอนซูตอบ

          "อ๋อๆพรุ่งนี้หรอ ห๊ะ! พรุ่งนี้ O.O" ในที่สุดฉันก็ละสายตาจากเป้าโอป้า เอ๊ย! รูปโอป้าแล้วหันมาคุยกับยัยฮอนซูอย่างจริงๆจังๆได้ซะที

          "อื้อ ก็ใช่น่ะสิ" ฮอนซูตอบ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อ

          "ตายยยยย ฉันยังไม่ได้เตรียมชุดนักเรียนเลย TwT" ฉันว่าพลางรีบปิดคอมและวิ่งเข้าไปในห้องเสื้อผ้าค้นหาชุดนักเรียนอย่างกระวนกระวาย ขอโทษนะคะโอป้า แต่พรุ่งนี้ฉันต้องเปิดเทอมแล้วจริงๆ TwT

เอ้ก อี เอ้ก เอ้กกกกกกก !!

          "มินยอง มินยอง ย่าห์ มินยอง!!" ฉันรู้สึกเหมือนมีตัวอะไรไม่รู้มาตะโกนอยู่ข้างหู "มินยอง นี่มันจะเจ็ดโมงครึ่งแล้วนะ ตื่นเร็ว เดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทัน"

          "ไปโรงเรียน โรงเรียน โรงเรียน ย่าห์!!" ฉันรีบเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียง พลางคว้านาฬิกาขึ้นมาดู เจ็ดโมงยี่สิบสามนาที TwT "ย่าห์ ทำไมเธอไม่มาเรียกฉันตื่นเล่า" ฉันหันไปต่อว่าฮอนซูที่ตอนนี้แต่งชุดนักเรียนเรียบร้อยแล้ว

          "โทษที พอดีฉันอ่านหนังสือเพลินไปหน่อย ^^" 

          "ย่าห์! ออกไปได้แล้วฉันจะอาบน้ำ" ฉันว่าพลางขว้างหมอนไล่ฮอนซูที่ยืนอยู่ตรงหน้าห้องน้ำพอดิบพอดี

          "ไม่ต้องอาบแล้ว ไม่ทันแล้ว ล้างหน้าแปรงฟัน แล้วรีบไปเปลี่ยนชุดเลย เร็วๆ" ฮอนซูเร่ง พลางเดินเข้ามาดึงแขนฉันให้ลุกขึ้นจากเตียง

          "แล้วกับข้าวฉันล่ะ?" ห่วงกินยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดในโลกนี้ -..-

          "ฉันเตรียมไว้แล้ว เดี๋ยวเดินไปด้วยกินไปด้วยก็ได้ ไปเร็ว!"

7.54 น.

          เย้! ในที่สุดฉันก็มาถึงหน้าโรงเรียนแล้ว แต่! โรงเรียนนี้มันไม่ใช่เล็กๆนะเฮ้ย ฉันต้องเดินเข้าไปอีกระยะทางประมาณ 500 เมตร ก็จะเดินเข้าไปถึงตัวโรงเรียน กับเวลาที่เหลืออีกหกนาที ประตูโรงเรียนด้านในยังไม่ปิดใช่มั้ยยย TwT 

          เฮ้ย! ซอนแซงนิม ซอนแซงนิมย่าห์!! อย่าเพิ่งปิดประตู อย่าเพิ่งปิ๊ดดดดด ฉันหันไปมองหน้ายัยคู่แฝดของฉันประหนึ่งว่ามองตาก็รู้ใจ ต่างคนต่างคิดในใจว่า "งานนี้มีเหนื่อยแน่" คิดได้ดังนั้น ฉันกับยัยคู่แฝดก็รีบวิ่งไปที่ประตูโรงเรียนที่ตอนนี้ ซอนแซงนิมกำลังจะปิดประตูแล้ววววว TwT!!!!!

          แต่...

          ฉันก็ไม่ทันเข้าโรงเรียนอยู่ดี อ๊ากกกกก TwT หมดกัน เปิดเทอมวันแรกอันแสนสวยของช้านนนน..

          to be continued...