ถึง(มึง)โหด(ร้าย)ผมก็รัก

 
     วันนี้ผมตื่นเช้ามากกกก เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก และผมก็ขึ้นชั้นมัธยม4แล้วด้วยจะ
ต้องมีการคัดนักเรียนห้องใหม่ ความจริงตอนมอบตัวผมก็จำใครแทบไม่ได้เลย เพราะมีคนเข้ามา
ใหม่และออกไปเรียนต่อที่อื่นเยอะเหมือนกัน จำได้แค่ไอ้มาร์ชคนเดียว ที่เหลือหรอ...เจอกัน ที่
รร ดีกว่า
 
 เมื่อผมออกจากบ้านผมก็เดินไปดูบ้านไอ่มาร์ช แต่พอผมไปถึงมันก็ออกมาพอดี
 "เฮ้ย ไอ้มายด์ รุณหวัดเว้ย!"เจอกันก็ทักซะล่ะ อารมณ์ดีจริงนะมึง
 "รุณหวัด เออ นี่ก็ยังเช้าอยู๋เลย ไม่ต้องรีบไปหรอก"ผมก็ทักมันกลับทันที
 "เฮ้ยๆๆๆ ได้ไงวะ รร เปิดแล้ว ก็ไปหาไรทำกันที่มันหนุกๆดีกว่าเว้ยยยย"จะแอนตี้ เฮฮาไปไม๊
 "เออๆ...ก็ได้ แต่ไปถึงแล้วแดกข้าวด้วยนะ"หิววแล้ววววว~
 "โอเชชชช"เชมึงยาวไป- -
 
     เมื่อพวกผมไปถึงที่ รร ก็ขึ้นห้องทันที แต่วันนี้มันวันเปิดเทอมวันแรกนิหน่า ทำไมคนมันน้อย
จัง  ไม่สิแทบไม่มีเลยด้วย....หรือว่าพวกผมมาเช้าเกินไป นี่มันก็หกโมงครึ่ง(เช้า)แล้วนะ
ช่างมัน ผมก็ไปถึงห้องแล้วเลือกโต็ะที่นั่งของตัวเองทันที จะว่าไปแล้วห้องผมนี่ก็ทำเลดีเหมือนกัน
นะ ทั้งห้องที่ดูดีมีสไตร์ ทั้งโต๊ะเรียนท่ีสวยงาม และวิวนอกหน้าต่างที่เป็น ลำธาร กับป่าเขียวขจี
คิดแล้วมีความสุขจริงๆ 
 
     ผมเมื่อเลิอกโต็ะเรียบร้อยแล้วก็ลงไปหาไรทานที่โรงอาหารทันที
 "ป้าครับๆ ขอ ข้าวผัดกระเพราไก่ไข่ดาวไม่ใส่ใบกระเพรานะครับ"ข้าวกระเพราไม่ใส่ใบกระเพรา
นี่มื้อโปรดของผมเลยล่ะครับ
 "นี่จ่ะ 35บาท"แล้วผมก็จ่ายเงิน แล้วเดินมานั่งที่โต็ะอาหาร ทั้งที่โรงอาาร รร นี้ใหญ๋มากแท้ๆ 
กลับมีคนแค่เจ็ดคนเอง สงสัยจะเช้าไปจริงๆ แล้วก็ไปซื้อน้ำ
 "พี่ครับๆ ขอน้ำสองขวดครับ"ไอ้มาร์ชมันฝากซื้อ
 "พี่ๆ ขอน้ำขวด!"จู่ๆก็มี นร คนนึงเดินมาซื้อน้ำข้างๆผม เค้าสูงมากเลย ยังกะเสาไฟฟ้า(แอบ
ชำเลืองมอง 55555) แต่ก็ดีนะที่มาเช้า จะได้ไม่สาย(แล้วจะห่วงมันทำไม- -)
 "นี่จ่ะน้อง""ขอบคุณครับ"เสียงผมเอง
 "ขอบคุณครับพี่"เสียง นร อีกคน ที่ได้รับน้ำแล้วก็กำลังเดินออกไปหยิบหลอด
 " ปึ้ก! ซ่าาา..." นร คนแรกไม่ทันระวังจึงจนเข้ากับมายด์
 "เฮ้ยยย!! นายย ทำอะไรวะ"ผมตกใจมาก ที่จู่ๆก็มีคนมาจนอย่างแรงและทำน้ำหกใส่
 "โทษทีๆ กูไม่ได้ตั้งใจ ไปก่อนนะ"กี้ดดดดดด~ โทสะผมพุ่งปรี้ดเลยครับเดินชนแล้วนีรึ ยังมี
หน้ามาบอกว่าไม่ตั้งใจอีกนะ ไอ่เลวว
 "หมับ เห้ย! จะหนีง่ายๆเลยหรอวะ ทำแล้วหนีเดี๋ยวโดน"มาๆ ไม่ยอมอ่ะ...ยังไงก็ไม่ยอม
 "ก็บอกไม่ได้ตั้งใจไงวะ มึงจะเอาไรนักหนา!"มันเริ่มตะคอกล่ะครับ คนในโรงอาหารเริ่มมองกัน
 "เออ มาเช็ดตัวให้กูเลยไอ้สัส"ผมด่ากลับไป ถ้าไม่โกรธไม่ด่าหรอกครับ
 "ไม่...ไปไกลๆกูเลย ไอ้เด็กเวร!!"เด็ก! หมายความว่าไง
 "หมายความว่าไง ใครเด็ก มึงอยู่ ม.ไรเหอะ แล้วมึงชื่ออะไร มาว่าคนอื่น"ชิ หาว่าคนอื่นเป็นเด็ก
 "มึงไม่จำเป็นต้องรู้หรอก นี่มึงไม่รู้หรอว่ากูเป็นใคร และอยู่ม.อะไร"กูรู้แล้วจะถามไม๊ห้ะครับ
 "ไม่รู้!"ตะคอกกลับ 
 มันเดินหนีหน้าตาเฉยมากอ่ะ หนอยยๆๆๆๆ ไม่ปล่อยฟรีๆหรอกเว้ยยย!! สงสัยคงไม่เคยเจอคนที่
ตัวเองเรียกว่าเด็กด่าล่ะสิ...หึๆ น่าสน
 "ไอ้กาก ไอ้เหี้ยเอ้ย ทำแล้วไม่ยอมรับ มึงเป็นผู็ชายแน่รึไงวะ ทำแล้วหนี แบบนี้มัน ผู้ชายใน
คราบผู็หญิงเว้ยยย ไอ้บ้าาาา!!!"ฮ่าๆๆๆๆ สะใจชะมัด 
 "...มึง!!"มันค่อยๆหันหน้ามาช้าๆ แล้วก็เรียกผม ผมจะอยู่ใ้มันเล่นรึ ก็หนีสิครับ
 "แบร่ๆๆๆ...55555" ก่อนหนี ผมก็แลบลิ้นล้อเลียนใส่มันทันที แล้ววิ่งหนีไป
 
 เมื่อผมหนีพ้นแล้วคิดว่าปลอดภัยแล้ว จึงกลับไปทานบหมี่ที่เดิม เมื่อไปถึง มันก็ไม่อยู๋แล้วว เจอ
แต่ไอ้มาร์ชนั่งหน้ามุ่ย เคืองๆอยู๋เล็กน้อย
 "โทษทีวะไอ้มาร์ช พอดีเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อย"so หน้ามันดูนิ่งมากครับ ท่าจะโกรธ คงงอลกด้วย
ที่ทิ้งมันไปแบบนี้ ก็ผมชวนมันมาทานข้าวเองนี่หน่า
 "รีบๆแดกเลย กูมีอะไรจะบอกมึง"ไม่รู็ล่ะ ตอนนั้นไม่ได้ฟัง กินอย่างเดียว หิววมากกกกก~~
 
        เมื่อผมทานข้าวเสร็จผมกับไอ่มาร์ขก็ไปเข้าแถวกัน พอเลิกแถวก็ขึ้นห้องเรียนทันทีในคาบ
แรกนั้นก็มีการแนะนำตัวกัน พอแนะนำเสร็จอาจารย์ประจำชั้นที่เป็นโฮมรูมก็บอกว่าสองวันแรก
ไม่มีเรียน แต่จะมีตัวแทนของทางสภานักเรียนและ กรรมการนักเรียนมาเช็คชื่อและห้องแทน งั้น
ก็เลยจะไปเดินดู รร สักหน่อย แต่ไอ้มาร์ชมันเรียกไปคุยอ่ะ
 "มึง...ไอ้มายด์"เรียกมาถามอะไรครัชช
 "whatt อะไรครับท่านมาร์ช"ฮ่าๆๆๆๆ 
 "ครับพ่อง... เออ มึงรู็มั้ยว่าไอ้คนที่มึงหาเรื่องตอนเช้าเป็นใคร"ฮึ้ยยยยย คิดแล้วเริ่มฉุนอีกล่ะ
แต่ทำไมไอ้มาร์ชถามเหมือนมันเลยวะ หมั่นใส้
 "ไม่รู้ กูไม่รู้ กูก็อยากรู็นะว่าแมร่มเป็นใคร ถามก็ไม่บอก เดินมาชนกูแล้วยังทำน้ำหกใส่อีก"คิด
แล้วคันมือเลยว้อยยยยย
 "กูไม่รู้ แต่จะยังไงก็ตาม คนที่มึงเดินชนอ่ะ คือรุ่นพี่ม.6 ที่ชื่อว่า เซนท์ เป็นคนที่โหดร้าย และ
ทารุณมาก แถมยังหล่อและเป็นหนุ่มฮ้อตของ รร อีก ยังไงเรื่องนี้ก็คงทราบกันทั่ว รร  ถ้ามึงเจอ
ก็ออกห่างไว้ดีกว่า กูกลัวมึงจะเจ็บตัว"เห้ยย...ใครวะ? ไม่รู้จัก ว่าแต่อยู่มานานไม่รู้จัก...ช่างมัน
ว่าแต่หน้าตามันคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนบ่อยๆ แต่มันนึกไม่ออกง่ะ
 "เออๆ ไม่รู้ ยังไงกูก็ไม่ผิด แต่..."จะอธิบายมันยังไงดี มันไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ พูดไปคงยากที่
จะเชื่อ
 "แต่...แต่อะไร!!"มันตะคอกใส่หน้าผมจนเพื่อนหันมามอง ผมนี่แทบมุดพื้นหนีทันที ผมเองก็
ตกใจ ตัวสั่นลย
 "่ป่าวๆ เคๆ จะออกห่่างถ้าเจอ"ผมกลัวมันมากครับ ตัวสั่นเลย  มันคงสังเกตุเห็นผมมั้ง เลยเดิน 
เข้ามาขอโทษ
 "เฮ้ยๆๆ กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ คิดว่ามึงจะกลัว ขอโทษนะ"เริ่มดีขึ้นล่ะ
 "อื้มๆ"แล้วผมก็ตกลง เฮ้ออออ~~ แค่ช่วงเช้าก็เหนี่อยเป็นบ้าเลย
 
 จบ(จบตอนท่ี2 เดี๋ยวมีอีก)